Πηγή: berlin-athen
του Εμμανουήλ Σαρίδη
Οι προσπάθειες του Γιωργάκη και των άλλων "αντιστασιακών" αρχίζουν να αποδίδουν, η φθορά της κυβέρνησης Καραμανλή είναι γεγονός και η αποκαθήλωση του αναμενόμενη. Πως όμως φτάσαμε ως εδώ; Η ανάλυση δείχνει, ότι σκοπός της φασαρίας είναι η ματαίωση της συμφωνίας κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη
"Θέλουμε να πληγεί η Νέα Δημοκρατία", έλεγε στη Βουλή το βράδυ της 22.10.2008 ο Αλέκος Αλαβάνος του ΣΥΡΙΖΑ, κουνώντας απειλητικά τον δείκτη του δεξιού χεριού του προς την κατεύθυνση των κυβερνητικών εδράνων. Τέτοιου είδους απειλές, ακόμη και βρισιές, είναι βέβαια συνηθισμένα πράγματα στον αναιδέστατο και κομπορρήμονα αυτόν πολιτικάντη. Τι να εννοούσε όμως μ' εκείνο το " όχι όμως για να γυρίσουμε πάλι εκεί που ήμασταν" ; Να πάμε που κύριε Αλαβάνο; Σε καμιά συνεργασιούλα με το ΠΑΣΟΚ; Who knows, κάτι θα σοφίστηκε ο τύπος αυτός που παριστάνει τον λαϊκό τύπο. Γεγονός πάντως είναι, ότι οι συνεχείς κατηγορίες και απειλές, οι αλαλαγμοί, ιαχές και οι άναρθρες κραυγές των κόμματων της αντιπολιτεύσεως μαζί με τον ορυμαγδό της σκανδαλολογίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) έχουν φέρει ήδη απτά αποτελέσματα: Η κυβέρνηση βρίσκεται σε κατάσταση αποσυνθέσεως, οι υπουργοί της οδηγούνται, ο ένας μετά τον άλλο, σε παραίτηση, η φθορά που υπέστη είναι μάλλον ανεπανόρθωτη. Και εν τω μεταξύ η χώρα συνταράσσεται από απεργίες, καταλήψεις και κάθε είδους άλλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.
Ένας από τους παράγοντες που μας οδήγησαν προς τα κει, ήταν και οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, οι οποίες επηρέασαν τον πολίτη διαπιστώνοντας μια πρωτοπορία του ΠΑΣΟΚ στην εκλογική του προτίμηση, του κόμματος εκείνου, που πριν από λίγους μήνες κινδύνεψε να διαλυθεί. Μια λογική εξήγηση για την αλλαγή αυτή δεν υπάρχει, το κόμμα που λένε ότι βρίσκεται μπροστά, γιατί αποκαλύπτει όλο και νέα σκάνδαλα και διαφθορά στην κυβέρνηση Καραμανλή, είναι εκείνο, που κατά την διάρκεια της μακράς κυβερνητικής του θητείας έβγαλε την διαφθορά από τα σπάργανα που βρισκόταν και την έκανε γίγαντα: Κατασπατάλησε τεραστία ποσά από την Ευρωπαϊκή Ένωση που προορίζονταν για παραγωγικά έργα, χωρίς να τελειώσει ούτε ένα, η Εγνατία οδός, η ανακαίνιση της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνάς-Θεσσαλονίκης, το κτηματολόγιο και τόσα αλλά έμειναν στην ιστορία σαν δείγμα πασοκικής ανικανότητας, διαπλοκής και διαφθοράς. Στην ιδία περίοδο το Παπαδρέικο έγινε ακόμη πιο πλούσιο και μαζί του πλούτισαν και πολλοί "παράγοντες", που ξεκίνησαν την καριέρα τους ξυπόλητοι (Άκης, Γιάννος Παπαντωνίου κ.π.α ) και έγιναν δισεκατομμυριούχοι, το ίδιο και κάποιοι πειρατές και κουρσάροι, που με την διαπλοκή έγιναν μεγάλοι και τρανοί. Η μεγαλύτερη κληρονομιά που μας άφησε ο "λαοπρόβλητος" ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου ήταν όμως ο εθισμός του Έλληνα στην κρατική παροχή, την τεμπελιά, την διαφθορά, την κουτοπονηριά, τον τσαμπουκά και στον εύκολο πλουτισμό, στοιχεία που κάνουν σήμερα τον βίο της κυβέρνησης Καραμανλή αβίωτο – και θα συνεχίσουν να επηρεάζουν αρνητικά την ζωή του τόπου, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα κυβερνήσει στο μέλλον.
Αυτά δεν είναι δυνατόν να τα ξεχνά σήμερα ο κόσμος, που ζητά, όπως μας λένε, να ξανακυβερνηθεί από το ΠΑΣΟΚ, του οποίου πολλοί αξιωματούχοι θα έπρεπε να είχαν καθίσει προ πολλού στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Δεν είναι δυνατόν επίσης να έχουν περάσει απαρατήρητες οι προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για την μεταρρύθμιση της λειτουργιάς των κρατικών υπηρεσιών και το κάποιο νοικοκύρεμα του κράτους, μια υπόθεση σφόδρα δύσκολη, μια και τα κλήματα φυτευτήκαν στο ελληνικό αμπέλι απ' την αρχή στραβά. Τα έφαγε μετά και ο γάιδαρος η μάλλον οι γάιδαροι που κυβέρνησαν τον τόπο και στράβωσαν ακόμη περισσότερο. Το ελληνικό αυτό αμπέλι παράγει σήμερα μονό νεποτισμό, διαφθορά, αναξιοκρατία και φαυλοκρατία. Τα προβλήματα αυτά δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη.
Αν αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά, λιγότερο γνωστό είναι, ότι η διαφθορά και τα σκάνδαλα είναι σύνδρομα του καπιταλιστικού συστήματος, και ότι αυτά δεν υπάρχουν μονό στην Ελλάδα, άλλα παντού οπού επικρατεί το σύστημα αυτό. Που στηρίζεται περισσότερο στην δωροδοκία, την απάτη και το σπέκουλα παρά στους κανόνες της οικονομίας των επιχειρήσεων που μαθαίνουν οι φοιτητές στα Πανεπιστήμια. Ακόμη δε λιγότερο γνωστό είναι, ότι το σύστημα αυτό λειτούργει στην Ελλάδα με πολύ μεγαλύτερες και χειρότερες παρενέργειες παρά στη Δύση, όχι γιατί έδω υπάρχουν χειρότεροι πολιτικοί, άλλα γιατί στην Ελλάδα λείπουν πρώτον οι καπιταλιστές και δεύτερον οι πολιτικές και κοινωνικές δομές, που στην Δύση λειτουργούν ανασχετικά, περιορίζοντας την ρεμούλα σε κάποια ανεκτά όρια.
Στη Δύση επίσης ο πολίτης στηρίζει την κυβέρνηση της χώρας του, ενώ στην Ελλάδα την καταπολεμά. Γιατί η επικρατούσα εν Ελλάδι μορφή της οικονομίας δεν είναι καθαρά καπιταλιστικής, άλλα κομπραδορικης μορφής, δεν υπάρχουν καπιταλιστές, όπως πολύ εσφαλμένα ισχυρίζεται η κυρία Παπαρήγα, άλλα ένας και μονάχος, και αυτός είναι το κράτος και η κυβέρνηση του, άρα η μονή "εθνική" δομή που υπάρχει είναι ένας καπιταλίστας χωρίς λεφτά, γιατί αυτά που έχει στην διάθεση του προέρχονται από τον εξωτερικό δανεισμό. Και επειδή ο μοναχικός αυτός καπιταλίστας, ελλειψει άλλων κοινωνικών και οικονομικών εταίρων δεν μπόρεσε να δημιουργήσει κάποιες "εθνικές" δομές - γιατί τότε θα ήταν δικτάτορας! - ούτε και ένα πλαίσιο με τους κανόνες και τις συμπεριφορές του έλληνα πολίτη, ούτε τον βοηθά συστηματικά για να αναπτύξει δραστηριότητες εντός - και ιδιαίτερα εκτός Ελλάδος, που θα απέφεραν πλούτο σ' αυτόν και τον τόπο του, κατάντησε να είναι και ο μονός αποδέκτης των κάθε είδους παράπονων και απαιτήσεων των πολιτών, για παροχές, μισθούς, προνόμια, προσλήψεις κ.π.α., και το θύμα των επιθέσεων της αντιπολιτεύσεως, που θέλει να πάρει αυτή στα χεριά της τα κλειδιά των δημοσίων ταμείων. Και βέβαια των δυνάμεων της Δύσεως, που θέλουν να την τρανσφορμαρουν στα μέτρα τους για την καλύτερη διεκπεραίωση των συμφερόντων τους.
Δεν αντέχω στο πειρασμό να πω και δυο λόγια για μια σοβαρότατη πτυχή της παγκοσμιοποίησης, που δεν την βλέπω να θεματοποιειται στην Ελλάδα. Δηλαδή ότι ο σήμερα παγκοσμιοποιημενος κόσμος είναι συγχρόνως χωρισμένος σ' ένα Κέντρο, που το αποτελούν 2-3 δυνάμεις της Δύσεως, και στην Περιφέρεια τους, που την αποτελεί όλο το υπόλοιπο (δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για αναζωογονηθεισες δυνάμεις όπως η Ρωσία η για αναδυόμενες αγορές και χώρες όπως η Κινά και η Ινδία). Και ότι η Ελλάδα ανήκει στην Περιφέρεια, γιατί, όπως είπα παραπάνω, στερείται ενός κάποιου βιομηχανικού ιστού και άρα δεν υπάρχουν ελληνικές δομές, που να αντιπροσωπεύουν ελληνικά συμφέροντα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πολιτικά κόμματα, που είναι παραφυάδες αδελφών κόμματων της Δύσεως και χρησιμεύουν σαν μεταφορικές ταινίες για την προώθηση ιδεολογιών και ιδεολογημάτων που καμία σχέση δεν έχουν με την ελληνική πραγματικότητα, όπως η διεθνοποίηση και ο αντικρατισμός, που προπαγανδίζουν σήμερα πολυάριθμοι δυτικοί Bloggers – και έχουν υιοθετήσει και κάποιοι βλάκες και στην Ελλάδα.
Έτσι το ΠΑΣΟΚ είναι παρακλάδι και μεταφορέας των ιδεολογημάτων της – γερμανικών συμφερόντων – πολιτικής του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας - SPD - που για τον σκοπό αυτό το ίδρυσε. Το ΚΚΕ είναι το απολίθωμα ενός σοβιετικού συστήματος, που μονό σαν θεωρία μπορεί να έχει κάποια έννοια, κάτι που όμως δεν το εμποδίζει να συνεργάζεται με το γερμανικό Die Linke, ένα κόμμα, που έχει αποτάξει από καιρό τον κομμουνισμό και συγκυβερνά με το SPD (στο Βερολίνο φερ' ειπείν). Και το ΣΥΝ του φαιδρού Τσιπρα μοιάζει με κάποιον μεθυσμένο – η μαστουρωμένο – των Εξαρχείων, που παραπαίει ανάμεσα στα ιδεολογήματα και τα χαζοχαρούμενα κόλπα των Ευρωπαίων Πρασίνων και της Europaische Linkspartei (ELP), που σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν κάποιο φάρμακο για την καταπολέμηση της ελληνικής ασθένειας, την όποια μάλλον χειροτερεύουν.
Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στα ΜΜΕ, που χρηματοδοτούνται αδρότατα από πηγές όντος, και ιδιαίτερα εκτός Ελλάδος, η έχουν αγοράσει κατά πλειοψηφία από ξένους εκδοτικούς κολοσσούς (RTL, WAZ) που καθορίζουν την πορεία πλεύσεως τους συμφώνα με την πολιτική της πατρίδας τους (που είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τα ελληνικά συμφέροντα). Και τα ίδια με τους εν Ελλάδι δρώντες ΜΚΟ, παρακλάδια κι' αυτοί διεθνών ΜΚΟ (παράδειγμα ο Δημητρας με το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι και το Balkan Human Rights). Έναν εξ ισου άσχημο ρολό παίζουν, ιδιαίτερα στην νεολαία, διαφορές ιστοσελίδες στο Ιντερνέτ, όπως η indy.gr και άλλοι Bloggers, που μεταφέρουν άκριτα τα μηνύματα διαφόρων αντιεξουσιαστικων και αντεθνικών Websites των Μητροπόλεων ((βλεπε περι του θεματος και το αρθρο "Human Rights im Krieg" καθως και την μελετη μου "Η Ελλαδα της παρδαλης επαναστασης".)
Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο, που το ελληνικό κράτος είναι τόσο ευάλωτο. Και σαθρό. Γενεές γενεών κουτοπόνηρων πολιτικάντηδων έχουν συνηθίσει να μπαινοβγαίνουν στις πρεσβείες των μεγάλων δυνάμεων – και σήμερα να διατηρούν αλλού είδους σχέσεις μαζί τους - για γλείψιμο, λάδωμα, μπαχτσισι και βέβαια για την πρόσφορα ειδικών υπηρεσιών - με όλες τις παρενέργειες που έχει αυτό για την εύρυθμη λειτουργία του Δημοσίου και για την τύχη της Ελλάδος. Και χιλιάδες νέοι άνθρωποι εθίζονται στα παραπλανητικά συνθήματα περί διεθνισμού, αντικρατισμου και αντιεξουσιας, που τους πασάρουν τα δυτικά κέντρα και κάποιες άλλες δυνάμεις, ο καθένας για τους σκοπούς του.
Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, τα πολιτικά κόμματα που ισχυρίζονται, ότι σχηματίζοντας κυβέρνηση θα πατάξουν την διαφθορά και θα βάλλουν τάξη στο χάος, είτε δεν ξέρουν τι λένε, η μας δουλεύουν. Η διαφθορά, η φαυλοκρατία και η ελληνική ασθένεια, η διαρκής πολιτική κρίση, θα εξακολουθήσουν δυστυχώς να υφίστανται, όσο δεν δημιουργηθούν ισχυρές κοινωνικές και πολιτικές δομές ελληνικών συμφερόντων, που θα μπορέσουν να περιορίσουν το κακό. Αυτό το διαπιστώσαμε ακόμη μια φορά με τις ήπιες μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε ο Καραμανλής. Το μονό αποτέλεσμα που είχαν, ήταν η σημερινή κρίση. Που πας ξυπόλητος στ' αγκάθια, άκουγα όταν ήμουν μικρός στη Σταυρούπολη της Ξάνθης, το ωραίο χωριό όπου γεννήθηκα. Ας έλεγε: Θα γίνουν μεταρρυθμίσεις και κανονίστε την πορεία σας. Θαταν πολύ καλύτερα.
Έρχομαι τώρα στους λογούς που δημιούργησαν, συντηρούν και οξύνουν την σημερινή κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα. Όπως έγραφα και στο τελευταίο μου άρθρο "To Big Game" η κρίση αυτή δεν οφείλεται στο ότι "ο λαός θύμωσε με τη ΝΔ και τον Κ. Καραμανλή» για την απογοητευτική εμφάνιση του στη Θεσσαλονίκη (TO BHMA Online της 21.9.08). Ούτε και φταίνε η διαφθορά και τα σκάνδαλα της κυβέρνησης Καραμανλή, ο Βουλγαρακης, ο Ρουσοπουλος και ο Εφραιμ, όπως μας έχουν κουφάνει τα πολιτικά κόμματα και η συγχορδία των ΜΜΕ. Διότι, απλά, η διαφθορά και η φαυλοκρατία δεν δημιουργήθηκαν ξαφνικά και επί ημερών Καραμανλή, άλλα υπάρχουν στην χώρα μας από συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Αιτία της κρίσεως είναι η εμπλοκή της Ελλάδος στα γεωστρατηγικα σχέδια των ΗΠΑ και της Δύσης που αφορούν τις ενεργειακές πηγές της κεντρικής Ασίας και τους διάδρομους μεταφοράς της ενεργείας προς την Δύση. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την συμμέτοχη της Ελλάδος στον αγωγό μεταφοράς ρώσικης ενέργειας προς την δυτική Ευρώπη, τον South Stream, και το τμήμα του αγωγού Μπουργκας-Αλεξανδρούπολη (ί?epe ?a? „Pipeline-Bau -
«Όποιος θα καθορίσει τη μορφή που θα έχει ο χάρτης των μελλοντικών αγωγών πετρελαίου και αερίου, θα καθορίσει και το μέλλον ενός μεγάλου μέρους του πλανήτη», γράφει ο S. Frederick Starr από το Johns Hopkins University στην Washington, D.C. Για τον λόγο αυτό, δηλαδή για τον έλεγχο των χωρών παραγωγής πετρελαίου στην κεντρική Ασία και διελεύσεως των αγωγών μεταφοράς του προς τη Δύση, οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει γύρω από την Ρωσία έναν κλοιό προαμερικανικων-προδυτικων περιοχών, που αρχίζει από την Barentsee στα βόρεια της Νορβηγίας και φτάνει μέχρι το Kotzebue της Beringstraίe στην βορειοδυτική Αλάσκα και περιλαμβάνει τις χώρες Φινλανδία, τα βαλτικά κράτη, την Πολωνία, την Ουκρανία, την Τουρκία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Ιαπωνία. Μια διέξοδο από τον κλοιό αυτό για την Ρωσία αποτελεί η συμφωνία που υπέγραψε με την κυβέρνηση Καραμανλή τον περασμένο Μάιο (2008) για την μεταφορά πετρελαίου από το Krasnodar στην βορειοανατολική Μαύρη Θάλασσα μέχρι το βουλγαρικό Μπουργκας και από κει στην Αλεξανδρούπολη, την South Stream Pipeline.
Και επειδή οι προθεσμίες κατασκευής του αγωγού τρέχουν και οι ΗΠΑ δεν κατόρθωσαν να "πείσουν" τον Καραμανλή να εγκαταλείψει αυτά τα σχέδια (με τις περσινές πυρκαγιές, με το Σκοπιανό, με Κύπρο, Κόσσοβο, τις δαπάνες για Αwacs, την συμμέτοχη της Ελλάδος στην χρηματοδότηση του ειδικού ταμείου της Συμμαχίας για ελικόπτερα, την ενεργοποίηση της απόφασης του ΚΥΣΕΑ για προμήθεια αμερικανικών πυρομαχικών 120 mm κλπ. κλπ. (βλέπε και τις «Δέκα εντολές» της Ουάσιγκτον προς τον Καραμανλή, Ελεύθερος Τύπος της 12.10.08), παίζουν σήμερα και το τελευταίο ατού που διαθέτουν στην χώρα μας, "τον άνθρωπο μας" στην Ελλάδα. Ο όποιος, όπως ελπίζουν, θα δώσει στο φιλόδοξο αυτό Project το τελειωτικό χτύπημα.
Ένα μέρος της εκστρατείας είναι και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οπού ξαφνικά είδαμε το ΠΑΣΟΚ να παίρνει μια πρωτοπορία 36,0% μονάδων έναντι των 35,0% της Νέας Δημοκρατίας (κατά την Public Issue για την εφημερίδα «Καθημερινή» και τον τηλεοπτικό σταθμό Skai στις 10.10.2008). Τώρα, το πως γίνεται η ΝΔ από το περίπου 41,5% και το ΠΑΣΟΚ από το 33,5% που είχαν τον Μάιο του 2004 (MRB, Metron Analysis, K-Research), από το 36% της ΝΔ και το 34% του ΠΑΣΟΚ το 2005 και από τα ανάλογα ποσοστά κατά το 2006 και το 2007 να πέσει κάτω από το ΠΑΣΟΚ, είναι όντως πολύ περίεργο. Τη στιγμή μάλιστα, που η δημοσκόπηση της Public Issue έβρισκε, ότι το 29% των ερωτηθέντων πολιτών θεωρούν την ΝΔ ως το πιο κατάλληλο κόμμα για να κυβερνήσει την χώρα, σε αντίθεση με το 27% που θεωρούν καταλληλότερο το ΠΑΣΟΚ και ότι το 41% των ερωτηθέντων θεωρεί τον Κώστα Καραμανλή καταλληλότερο για κυβερνήτη από τον Γιώργο Παπανδρέου, που τον θέλουν μονό το 33% των ερωτηθέντων. (για τα αναλυτικα αποτελεσματα βλεπε και στο http://www.eklogesonline.com/portal/polls/2007.asp?state=polls).
Κατ' αρχήν οι λεγόμενες σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης είναι επιστημονικά άκρως αμφιλεγόμενες. Να τι γράφει περί αυτού ο Βασίλης Νιζάμης, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στην Μαγνήσια, στην ιστοσελίδα του http://nizamis.blogspot.com/2008/02/blog-post.html:
• Ο τρόπος που γίνονται οι δημοσκοπήσεις και τα ερωτήματα που θέτουν, μπορούν να κατευθύνουν τις απαντήσεις σε συγκεκριμένες επιλογές, δηλαδή, να επηρεάσουν.
• Ποιος καθορίζει ότι αυτό και όχι κάποιο άλλο είναι το θέμα για το οποίο πρέπει να υπάρξει σφυγμομέτρηση; (Προφανώς είναι ο πελάτης, που έχει ίδιον συμφέρον από αυτήν την καταμέτρηση).
• Πώς διατυπώνονται τα ερωτήματα, σε ποια πράγματα δίνεται έμφαση και με ποια σειρά υποβάλλονται σε αυτούς που παίρνουν μέρος στη σφυγμομέτρηση;
• Πόσα πρόσωπα απαρτίζουν το δείγμα και με ποια κριτήρια αυτά τα πρόσωπα επιλέγονται; (ηλικία, μορφωτικό επίπεδο, οικονομική επιφάνεια, η επαγγελματική κατάσταση).
• Ποιος είναι ο εντολέας, ποια σχέση διέπει τον τελευταίο με την εταιρεία δημοσκοπήσεων, και ποια οικονομικά συμφέροντα σχετίζονται στενά με ορισμένες εταιρείες δημοσκοπήσεων;
Προφητικός ο Βασίλης Νιζάμης, που γράφει ακόμη, ότι "οι δημοσκοπήσεις επηρεάζουν καθοριστικά το ηθικό και τη διάθεση των πολιτικών και των κομματικών στελεχών". Και ότι "οι αρνητικές δημοσκοπήσεις έχουν για ένα κόμμα παρενέργειες και οδηγούν συχνά σε εσωκομματικές κρίσεις, σε αμφισβήτηση της ηγεσίας, του αρχηγού, ή άλλων κομματικών αξιωματούχων". Μάγος ήταν;
Η χειραγώγηση του λαού λοιπόν με τις δημοσκοπήσεις είναι το ένα, οι πιέσεις των ΗΠΑ στην κυβέρνηση να εγκαταλείψει την κατασκευή του αγωγού το δεύτερο και η εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ εναντίον του Καραμανλή το τρίτο μέσο δημιουργίας της κρίσεως. Στο οποίο ανήκουν και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, τον οποίο στην συνεχεία θα ονομάζω Γιωργάκη, είναι, όπως είδαμε, για τις ΗΠΑ το μονό πλέον μέσο, με το οποίο μπορούν να ματαιώσουν την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Ο Γιωργάκης αυτός είναι για τις ΗΠΑ ο "άνθρωπος μας" Ελλάδα, κάτι το ανάλογο με τον Wiktor Juschtschenko και την Julia Timoschenko στην Ουκρανία η με τον Michail Saakaschwili στην Γεωργία. Και όπως οι διαφορές μυστικές και άλλες υπηρεσίες των ΗΠΑ, του Ισραήλ και μερικών ακόμη δυτικών κρατών βοήθησαν με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεση τους τον Juschtschenko και την Timoschenko να κερδίσουν το 2004 την πορτοκαλί επανάσταση τους εις βάρος του ρωσόφιλου Viktor Janukowitsch, τον Michαil Saakaswchwili να εκδιώξει στην Τιφλίδα το 2003 τον Eduard Schewardnadse, τα κινήματα «KelKel» («Αναγέννηση») στο Κιργιστάν, τον «Subr» («Βονασος») στην Λευκορωσία και τις κινήσεις και δράσεις εναντίον του πρόεδρου Robert Mugabe στο Zimbabwe η του Hugo Chavez στην Βενεζουέλα, έτσι και στην Ελλάδα υποστηρίζουν από καιρό τώρα τον "άνθρωπο τους", τον Γιωργάκη - και βέβαια όλους τους με αυτόν συνάδοντες, που είναι "ειδικευμένοι" στην δημιουργία κοινωνικών και πολιτικών αναστατώσεων, άρα τους είναι παρά πολύ χρήσιμοι (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Βloggers, αντιεξουσιαστες, αντικρατιστες και όπως αλλιώς λέγονται).
Οι δράσεις των κομμάτων, οργανισμών και μεμονωμένων αυτών πρόσωπων στην Ελλάδα έχουν μια καταπληκτική ομοιότητα με τα κινήματα που ανέφερα παραπάνω, γνωστά ως παρδαλές επαναστάσεις. Οι παρδαλές αυτές επαναστάσεις έγιναν με τις συνταγές καταπολεμήσεως και αποκαθηλώσεως αυταρχικών και δύστροπων "δικτατόρων", που δεν δέχονται να δηχθούν τις μεταρρυθμίσεις που τους προτείνει η Washington, Δημοκρατίες, προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, άδειες για δραστηριότητες ξένων ΜΚΟ κ.α.παρομοια, δηλαδή να προσκυνήσουν τον αφέντη και να του επιτρέψουν να αλωνίζει στην επικράτεια τους. Ξεκίνησαν από το Βελιγράδι το 2000 με το "Otpor", την "Αντίσταση" εναντίον του Μιλόσεβιτς και κυκλοφόρησαν αμέσως μετά την επιτυχή έκβαση της από την εταιρία συμβούλων «Center for Applied Nonviolent Action and Strategy» (CANVAS), που ίδρυσαν στο Βελιγράδι ο Srdja Popovic, ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές του Otpor, και ο αμερικανός κατάσκοπος Bob Helvey. Η εξαγωγή τεχνογνωσίας για την οργάνωση αντιεξουσιαστικων οργανώσεων και κινημάτων του CANVAS, δηλαδή οι συνταγές που προτείνουν οι δυο αυτοί ειδικοί για την καλύτερη επιτυχία των επαναστάσεων αυτών που γίνονται με ειρηνικά μέσα (αν χρειαστεί βέβαια κινητοποιούμε και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στρατό, όπως στο Ιράκ η το Αφγανιστάν), αποτελούν από τότε το εγχειρίδιο όλων των διοργανωτών παρόμοιων κινημάτων στον κόσμο (βλεπε και το http://www.canvasopedia.org/content/serbian_case/otpor.htm),
Μια απλή σύγκριση των δραστηριοτήτων του Γιωργάκη τα τελευταία χρονιά με τις συνταγές του CANVAS, θα έπειθε και τον τελευταίο αμφισβητία, ότι οι δράσεις του είναι μια παρδαλή επανάσταση, που χρησιμοποιεί παρόμοια συνθήματα, παρόμοιες κατηγορίες περί ανίκανων, υπεροπτικών και διεφθαρμένων ηγετών, παρόμοια φιλανθρωπικά φούμαρα για φτώχεια και πλούτο, παρόμοια προπαγανδιστικά σήματα, υπερβολική χρήση του Ιντερνέτ, και το κυριότερο, έχει τις ίδιες δυνάμεις, τους ίδιους οργανισμούς και τις ίδιες πηγές χρηματοδοτήσεως από πίσω του όπως οι παρδαλές επαναστάσεις της Τιφλίδας, του Κίεβου και ούτω καθ' εξής Για τις παρδαλές αυτές επαναστάσεις βλέπε και το άρθρο μου "Η Ελλαδα της παρδαλης επαναστασης".
Επειδή του λείπει το χάρισμα της πάρλας που είχε ο αποδημήσας εις τόπους χλοερούς πατέρας του και το αιωνία χαμογελαστό πρόσωπο του και οι συνεχείς χειραψίες δεν έχουν και τόσο μεγάλη πέραση στην Ελλάδα - εξ ου και κινδύνευε να χάσει και το κόμμα που κληρονόμησε - του έδωσαν την προεδρεία της Sozialistische Internationale/The Socialist International (SI), έτσι για να αποκτήσει λίγο βάρος. Εκτός αυτού ο Γιωργάκης χαίρει της υποστήριξης που του παρέχουν πολυάριθμοι διεθνείς οργανισμοί και άλλες υπηρεσίες και μέσα επιρροής των οποίων είναι μέλος η με τις οποίες διατηρεί στενές σχέσεις (για τις πηγές χρηματοδοτήσεως του θα αναφερθώ στο επόμενο κεφάλαιο). Έτσι το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη είναι μέλος της The Socialist Group in European Parliament (PES), ο ίδιος είναι μέλος του Bilderberg Club, διατηρεί φιλικότατες σχέσεις με πολλά μελή της European Federation of Journalists (EFJ) κλπ. κλπ. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο, το οποίο παίζει έναν σημαντικό ρολό στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή, οπού δρα όχι πάντα προς όφελος των χωρών τους. Καθότι η πολιτική της ΕΕ και των ΗΠΑ που μεταφέρει στοχεύει στην καθυπόταξη και ποδηγέτηση των χωρών των δυο περιοχών, οπού ο Γιωργάκης, όπως και στην Ελλάδα, λειτούργει σαν η μεταφορική ταινία, που προωθεί τις διαφορές ιδεολογίες περί συμμετοχικής Δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αγώνα κατά διεφθαρμένων ηγετών και άλλα παρόμοιε στις χώρες αυτές, τα γνωστά "χρυσά" περιτυλίγματα της κυριαρχικής πολιτικής της Δύσεως.
Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ διατηρεί συν τοις άλλοις και μια σειρά από ιστοσελίδες, που υμνούν τον ιδρυτή του ("The Andreas Papandreou Foundation" - www.agp.gr),
τον σημερινό κάτοχο του με τα γνωστά συνθήματα για ανθρώπινα δικαιώματα κλπ. (www.pasok.gr), διαφορές προπαγανδιστικές ιστοσελίδες όπως η http://vasikos-sxoliasmos.pasok.gr ιστοσελίδες τοπικών παραρτημάτων του κόμματος και άλλες ων ουκ εστίν αριθμός. Ενδιαφέρουσες είναι και οι διαφορές άλλες δραστηριότητες του κόμματος, συνέδρια, συμβούλια και διαβούλια, φεστιβάλ και φιέστες κ.π.α.
Από το μαγειρείο "Το ωραίο ΠΑΣΟΚ" τα σκανδαλώδη αυτά γεύματα πηγαίνουν, ζεστά-ζεστά και με Delivery, στα μεγάλα συγκροτήματα των Μπόμπολα, Κυριακού, Λαμπράκη, Κοντομηνα, ακόμη και στην κρατική ΕΡΤ, τα όποια ενεργοποιούν πάραυτα όσα ΜΜΕ έχουν στη διάθεση τους, και αυτά με τη σειρά τους διαφόρους κονδυλοφόρους και αγροίκους φασαριατζηδες των τηλεπαραθυρων, όπου τα σκάνδαλα δραματοποιούνται και γαρνίρονται με επιπρόσθετες ειδικές σάλτσες. Στο τραίνο που ξεκίνησε πηδάνε και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολιτεύσεως, όπως εγώ το 1955 στο τραμ της Τσάμικη στη Θεσσαλονίκη, και μαζί τους οι πρασινιζοντος χρώματος Bloggers και - λέγω της περιρρέουσας πλέον ατμόσφαιρας - οι θερμόαιμοι φοιτητές και άλλοι ευέξαπτοι, που αναλαμβάνουν ad hoc την οργάνωση διαδηλώσεων, καταλήψεων και καταστροφών. Στον χαμό που δημιουργείται συνωστίζονται και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων, οι οποίες διαπιστώνουν μια αυξάνουσα δυσαρέσκεια του πολίτη έναντι του κυβερνώντος κόμματος και η αρνητική ατμόσφαιρα ανακυκλώνεται περαιτέρω, με τα σκάνδαλα να πηγαίνουν πλέον από τον έναν στον άλλο και να επιστρέφουν αναθεωρημένα και συμπληρωμένα, όπως έγραφαν πριν τα βιβλία, δημιουργώντας ένα αυτοσυντηρούμενο σύστημα, που σύντομα γίνεται στρόβιλος και τσουναμι, παρασέρνοντας τα πάντα στο πέρασμα του.
Τα σκάνδαλα που παρήγε μέχρι σήμερα το μαγειρείο του Γιωργάκη καταλογίζονται μεν στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αυτό όμως δεν είναι απόλυτα σωστό, γιατί πολλά από αυτά ήσαν παλιά σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ και άλλα προέρχονται από την διαφθορά που επικρατούσε πάντα στο κυβερνών κόμμα. Πάντως ο Γιώργος Κρογιας, ΠΑΣΟΚ, τα συγκέντρωσε σ' έναν κατάλογο που δημοσίευσε με τον τίτλο "εδω όλα τα σκάνδαλα της κυβέρνησης: 54 μήνες – 45 σκάνδαλα", όπου μεταξύ άλλων αναφέρει και τα εξής: Τσιτουριδης, βασικός μέτοχος, προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ, απαγωγές και ανακρίσεις των Πακιστανών, πτώση στρατιωτικού ελικοπτέρου Σινούκ, καρτέλ γάλατος – κουμπάροι, καρτέλ γάλατος – ΜΕΒΓΑΛ, υποκλοπές Vodafone, Μαριέττα και Πολύδωρας, ομόλογα, Μαγγίνας, Ζαχοπουλος, αυθαίρετο Σουφλιά, εξαγορά ΟΤΕ από DT, Λιμάνια (ΟΛΠ) και Κινέζοι, νοθεία στη διαδικασία αναθεώρησης του συντάγματος, SIEMENS, Λιάπης, Χριστοφοράκος, SIEMENS, αποπομπή Ζορμπά, σκάνδαλο ΟΣΕ, υπόθεση Παυλίδη, ΜΟΝΗ Βατοπεδίου κλπ. κλπ. (βλεπε και ολα τα σκανδαλα της κυβερνησης).
Και, όπως είπαμε, τα σκάνδαλα αυτά δεν τα παρήγε ο Καραμανλής, όπως είπε ο ευτραφής κύριος Βενιζέλος στην Βουλή στις 23.10.08, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλαν για σχοινί.
Όπως και ναχει το πράγμα, η σκανδαλολογία δημιούργησε μια γενική δυσαρέσκεια, γκρίνια και μιζέρια και αυτές την σημερινή κρίση και την πλήρη αποσταθεροποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Ο Έλληνας βρίσκεται πλέον σε μια κατάσταση αναμονής, περιμένοντας τον Μεσσία που θα τον σώσει. Τα δυτικά κέντρα τρίβουν τα χεριά τους, περιμένοντας να πέσει η κυβέρνηση σαν σκουληκοφαγωμένο μήλο απ' την μηλιά. Και ο Γιωργάκης, σίγουρος, ότι αυτός θα είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, ξεκίνησε ήδη τις περιοδείες του στην επαρχία, υποσχόμενος στον κόσμο λαγούς με πετραχήλια: Μια νέα συμφωνία κράτους-κοινωνίας, την γνωστή συμμετοχική Δημοκρατία, "ένα new deal, μια νέα πολιτική συμφωνία με τους κοινωνικούς εταίρους”, όπως είπε σε μια ομιλία του στο Ηράκλειο την 12.10.08, καθαρές πομφόλυγες, κουβέντες άνευ περιεχομένου. Και ένα οικονομικό πρόγραμμα με πολλά λεφτά: Για την Παιδεία, για την οικονομία και για τις "αγαθοεργίες" που υπόσχεται στους φτωχούς (φτου να μην αβασκαθεί, θα ζήλεψε τον μπαμπά του!). Τσιμουδιά όμως, που θα βρεθούν τα χρήματα που χρειάζονται για τους "υψηλούς" αυτούς σκοπούς, κουβέντα για την ενίσχυση της παραγωγής που βασίζεται ακόμη στις επιδοτήσεις της ΕΕ, άπιαστα πούλια, όπως έλεγε η γιαγιά μου. Και όμως με τέτοια φούμαρα ταλαιπωρεί τον κόσμο που τον ακούει και εκείνον που τα διαβάζει ανακυκλωμένα και με ένα σωρό έξτρα καρυκεύματα στα ΜΜΕ.
Ο τεράστιος πλούτος που έχει αποκτήσει το Παπαδρέικο για τις υπηρεσίες που προσφέρει τόσα χρονιά στο έθνος και τους προστάτες του θα αρκούσε πλήρως για την χρηματοδότηση της εκστρατείας που ξεκίνησε ο Γιωργάκης για να ρίξει τον Καραμανλή. Όμως για τέτοιες δραστηριότητες, που κάλλιστα εντάσσονται στα προγράμματα της Δύσεως για εκδημοκρατισμό της Υφηλίου και για δράσεις εναντίον δύστροπων ηγετών, δεν είναι ανάγκη να φάμε απ' τα έτοιμα, υπάρχουν πηγές, που διαθέτουν για τέτοιους σκοπούς ιλιγγιώδη ποσά, λεφτά με τη σέσουλα, που λεμέ. Αρκεί κανείς να "συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις".
Κατ' αρχάς υπάρχει η κλασσική χρηματοδότηση ατόμων και οργανώσεων από τα παραγεματα ταμεία των μυστικών υπηρεσιών και των πρεσβειών των ΗΠΑ και άλλων κρατών της Δύσεως. Από το 2001 και μετά όμως, από τότε που ο George W. Bush ξεκίνησε τον αγώνα του για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» και την "εγκατάσταση δημοκρατικών κυβερνήσεων" ανά την Υφήλιο, τα ταμεία των πρεσβειών ειναι Peanuts. Μόνο για την περίοδο 2001-2004 διέθεσε ο Bush για τον σκοπό αυτό 4,6 δισεκατομμύρια δολάρια, για το 2006 προβλέποντας άλλα 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια (βλεπε και
Ένα από τα σημαντικότερα κέντρα προπαγάνδας που έχει απλώσει τα πλοκάμια του σ' ολόκληρο τον κόσμο, ειναι το Open Society Institute & Soros Foundations Network (OSI) του Εβραίου δισεκατομμυριούχου ουγγρικής καταγωγής και αμερικανικής υπηκοότητας Gyφrgy η George Soros.
Το Open Society, Institute, που ιδρύθηκε το 1993, συντηρεί σήμερα τρία διαφορετικά Open Society Ινστιτούτα καθώς και το Eurasia Foundation για την Κεντρική Ασία. Η οικονομική και πολιτική δύναμη του Soros είναι τεραστία, αρκεί να αναφερθεί, ότι πριν μερικά χρονιά λίγο έλειψε να ανατινάξει στον αέρα το Europδisches Wδhrungssystem (EWS).
. Το ότι τα λεφτά του Soros δεν γίνονται από μόνα τους είναι ευνόητο, άγνωστη όμως είναι η συνεργασία του με τους μεγάλους σπεκουλαδόρους της Wall Street, την εβραϊκή τράπεζα Lehman Brothers που χρεοκόπησε, την Federal Reserve Bank, την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (που είναι ιδιωτική και την διοικούσε πριν ο Alan Greenspann και σήμερα ο Ben Bernanke, και οι δυο Εβραίοι), που καθορίζουν την χρηματοπιστωτική τύχη της Γης, δουλεύουν με παράγωγα όπως στο καζίνο και παράγουν που και που και καμία κρίση που μαζί με το χρήμα, ευνοεί και την πολιτική ποδηγέτηση της Υφηλίου.
Ένα άλλο είναι το Freedom House, είναι ιδιαίτερα γνωστό για τις ετήσιες εκθέσεις που συντάσσει για τον βαθμό των δημοκρατικών ελευθεριών που επικρατούν στα διάφορα κράτη και με τις οποίες οι ΗΠΑ μετρούν τις πολιτικές και δημοκρατικές ελευθερίες των πολιτών του – και καθορίζουν την πορεία αναμίξεως τους στα εσωτερικά του. Οι εκθέσεις αυτές λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψιν και χρησιμοποιούνται ακόμη και από πανεπιστημιακούς για την συγγραφή μελετών και αναλύσεων. Χρηματοδοτείται κατά τα δυο τρίτα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και από διάφορα ιδρύματα, ιδιαίτερα το Soros Foundation. Για τις δραστηριότητες του Freedom House στην Ελλάδα βλέπε και στο http://www.freedomhouse.org/template.cfm?page=1.
Η εκστρατεία του Γιωργάκη εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή εκπληρεί όλες της προϋποθέσεις χρηματοδοτήσεως της από κάποια ταμεία, του Soros, του Friedrich-Ebert-Stiftung, του Bertrelsmann-Stiftung η οποιουδήποτε αλλού ιδρύματος που "αγωνίζεται" για την συμμετοχική Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα η για την καταπολέμηση διεφθαρμένων, δύστροπων και μη επιθυμητών στη Δύση ηγετών. Από ποιο η ποια ακριβώς ιδρύματα παίρνει ο Γιωργάκης τα λεφτά που χρειάζεται για την εκστρατεία του, δεν μου είναι γνωστό, εγώ ανέφερα μερικές πιθανές πηγές. Ας μας το πει ο ίδιος. Και αν πει, ότι προέρχονται από συνδρομές των μελών του κόμματος η από την κρατική ενίσχυση για το ΠΑΣΟΚ του, θα του απαντήσω, ότι δεν τον πιστεύω.
Τι μας λένε οι ειδήσεις της ΕΡΤ, Φαρ' ειπείν, με την διαρκή αντιπαράθεση των πολιτικών κομμάτων, με τραμπούκους συνδικαλιστές να γκαρίζουν η με μαθητές που καταλαμβάνουν το σχολειό τους; Είναι παραστάσεις Καραγκιόζη η μας λένε, ότι στην Ελλάδα επικρατεί χάος; Και γιατί τότε να μας το λένε συνεχεία, για να μας πρήξουν τελείως, να συγχυστούμε, να νευριάσουμε, να δείρουμε τη γυναίκα μας η για να καυγαδίζουμε την άλλη μέρα με τον γείτονα; Είναι ένα τέτοιο δελτίο ειδήσεων κάτι το ανάλογο με το δελτίο ειδήσεων ενός τηλεοπτικού σταθμού της Γερμανίας, κρατικού η ιδιωτικού, που πρώτα θα δείξει τι κάνουν οι γερμανοί πολιτικοί στον κόσμο για να προωθήσουν τα γερμανικά συμφέροντα και αφήνουν την εξέλιξη των τιμών καταναλωτή για ένα άλλο, ειδικό πρόγραμμα και δεν ασχολούνται με την διαφήμιση νέων φαρμάκων, που ακόμη δεν έχουν κλινικά δοκιμαστεί;
Και πως να δικαιολογηθούν οι δράσεις των πολιτικών κομμάτων και των βουλευτών, που έχουν μεταφράσει αυθαίρετα την εντολή που έλαβαν από το Σύνταγμα, να εργαστούν για το καλό της Ελλάδος, και ατ' αυτού αναλώνονται στο αλληλοφαγωμα και στην άρνηση και το μπλοκάρισμα κάθε πρωτοβουλίας της κυβέρνησης να μεταρρυθμίσει τα κακώς και ψυχρως κείμενα; Είναι μήπως ανάλογες με τις δραστηριότητες του Sarkozy η της Merkel στην Ευρωβουλή η στην Κινά, όπου κάτω από αυτά που διατυπώνουν εν ονόματι της ΕΕ κρύβονται οι δίκες τους, εθνικές θέσεις και απαιτήσεις; Καταλάβαμε τέλος πάντων, ότι η Ελλάδα, όπως λειτούργει σήμερα, είναι μια απλή καρικατούρα κράτους της Δύσεως, ότι αποτελεί μια σκωληκοειδή απόφυση της ΕΕ και των ΗΠΑ, χωρίς δική της πυξίδα, χωρίς καπετάνιο και πλήρωμα, που θα κυβερνά με πυγμή και με σύνεση;
Τα πολιτικά κόμματα εκλέγονται για να συνεισφέρουν για το καλό της Ελλάδος. Όπως όμως λειτουργούν σήμερα, κρατούν τον τόπο σε στασιμότητα, εμποδίζοντας κάθε είδους εξέλιξη, κάθε προσπάθεια για μια μεταρρύθμιση. Κι' αυτό, γιατί ένα μεγάλο μέρος των βουλευτών τους έχουν μια περίεργη αντίληψη περί σοσιαλισμού, κάτι σαν τις ιδέες του Ανδρέα Παπανδρέου, που ζούσε στον δικό του σοσιαλιστικό κόσμο, όπου όλοι ζουν καλά, κανένας δεν δουλεύει και τα λεφτά δανείζονται , κατά τον γιόκα του Γιωργάκη σήμερα, από τις τράπεζες των Αμερικανοεβραιων. Εξανίσταμαι πράγματι, όταν βλέπω βουλευτές που πληρώνονται από το ελληνικό δημόσιο, και μάλιστα αδρότατα, να απεργάζονται μέρα-νύχτα σχέδια για την καταδολίευση και την κατασυκοφάντηση της κυβερνήσεως και για την δημιουργία κοινωνικής αναστάτωσης που οδηγεί μονό στο μπλοκάρισμα των εθνικών δυνάμεων. Οι περισσότεροι τους δε παραβλέπουν, ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει το μεγάλο κεφάλαιο (της κυρίας Παπαρήγα), ότι ο μόνος κεφαλαιούχος είναι το κράτος και ότι το κράτος αυτό δανείζεται για να ικανοποιήσει τις συνεχώς διευρυνόμενες απαιτήσεις των πολιτών του, υποθηκεύοντας το παρόν και το μέλλον του τόπου. Προς μεγάλη όμως χαρά των δυτικών κέντρων, που δεν προλαβαίνουν να μας ουλάνε ότι παράγουν τα εργοστάσια τους, εμείς, σαν καταναλωτική κοινωνία που γίναμε, θα σπεύσουμε να τα αγοράσουμε. Και μετά να φωνάζουμε, ότι δεν μας φτάνουν τα λεφτά. Νοοτροπία της Μέσης Ανατολής, που βλέπω άδω στο Βερολίνο να την έχουν οι μετανάστες και προσφυγές από τις περιοχές εκείνες.
Γι' αυτό: Όχι πια στους μικρόνους, ανίκανους, διεφθαρμένους, φαφλατάδες και τσαμπουκαλήδες πολιτικούς, δεν τους θέλω να κυβερνούν την πατρίδα μου. Με προσβάλουν. Δεν θέλω να βλέπω τον Άκη, που έκανε, λέει, αντιδικτατορικό αγώνα στα χαρτοπαικτικά κουτούκια του Μονάχου, τον "κύριο πρόεδρο" Κακλαμάνη, που επισκευθεις επί ΠΑΣΟΚ το Βερολίνο αρνήθηκε να μου δώσει μια δημοσιογραφική συνέντευξη (έκανα τότε την τηλεοπτική εκπομπή Kalimera-TV), γιατί, όπως είπε, το πρόγραμμα παραμονής του τοχαν καταρτίσει οι γερμανικές αρχές (!), τον φλύαρο Πάγκαλο που πρόδωσε τον Φcalan, τον τσαμπουκαλή Καστανιά και άλλους τέτοιους μαργαρίτες. Και σε καμία περίπτωση τον χαλίφη Γιωργάκη πρωθυπουργό, να φλυαρεί περί συμμετοχικής Δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αγαθοεργών πράξεων, με λεφτά που δεν μας λέει που θα τα βρει (άλλα έμενα μου το είπε ένα πουλάκι: Στις διεθνείς εβραιοκρατουμενες τράπεζες, σαν τον μπαμπάκα του, τον σοφό εκείνο προφέσορα της οικονομίας - ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει – που μας καταχρέωσε και μας έδεσε στις τράπεζες αυτές χειροπόδαρα).
Ούτε θέλω να βλέπω πλέον αγριάνθρωπους συνδικαλιστές, να μπουκάρουν σε δημοσιές υπηρεσίες και οργανισμούς, να προπηλακίζουν κόσμο και να διαλύουν συνελεύσεις. Ούτε την αστυνομία να υποχωρεί μπροστά σ'ενα αφιονισμένο πλήθος και να είναι ανίκανη να το εμποδίσει από την εκτέλεση ποινική κολάσιμων πράξεων δια τον φόβο των Ιουδαίων. Υπουργοί του Καραμανλή: Όποιος φοβάται, κάθεται σπίτι του.
Η Ελλάδα έχει ένα ανήσυχο, έξυπνο και δημιουργικό έμψυχο υλικό. Η Ελλάδα είναι και μια όμορφη χώρα. Είναι κρίμα να χαραμίζεται από ανίκανους και διεφθαρμένους πολιτικούς. Οι πραγματικά ανίκανοι και διεφθαρμένοι ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό παραμένω στην γνώμη μου: Ζητώ την στήριξη του Καραμανλή από όλους, όσους σκέφτονται πριν από την τσέπη και τις προσωπικές τους φιλοδοξίες τον τόπο τους.
Griechenland verbόndet sich mit Russland“, Handelsblatt, 15.04.2008
http://www.handelsblatt.com/politik/international/griechenland-verbuendet-sich-mit-russland;1417491).Το τμήμα αυτό του αγωγού μπορεί να συμφέρει την Ελλάδα, θιγεί όμως ζωτικά οικονομικά και γεωστρατηγικα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Δύσεως. Ο πόλεμος λοιπόν που ξέσπασε στην Ελλάδα, διότι περί πολέμου πρόκειται, έχει σαν σκοπό την φθορά της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή μέχρι τελικής πτώσεως και την ματαίωση της κατασκευής του αγωγού από την επομένη κυβέρνηση, είτε αυτή θα είναι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είτε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, είτε κυβέρνηση συνεργασίας των μεγάλων κομμάτων. Ακόμη όμως και σε περίπτωση που η σημερινή κυβέρνηση αντέξει, ο Καραμανλής θα έχει τρομοκρατηθεί τόσο, ώστε να την ματαιώσει ο ίδιος. Η να την παραπέμψει στις καλένδες.
http://www.marxismuskonferenz.de/beitraege.php?art_id=1014).
Όλες οι οργανώσεις όπως ΜΚΟ και άλλες, έχουν ενταθεί από τότε στα διάφορα επιχειρησιακά τμήματα της CIA, ιδιαίτερα σ' εκείνα, που έχουν στο στόχαστρο τους την Ανατολική Ευρώπη, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία (όπως φαίνεται και από τις επίσημες εκθέσεις της United States Agency for International Development (USAID), το οποίο, ειρήσθω εν παρωδώ, ανήκει στο State Department της κυρίας Condoleezza Rice.
Όλα αυτά τα ιδρύματα προπαγανδίζουν ιδεολογήματα και συνθήματα περί εκδημοκρατισμού και υπερασπίσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με θύματα ιδιαίτερα την νεολαία, που ανύποπτη πέφτει στην παγίδα τους. Το Slogan που χρησιμοποιούν, "Building a global Alliance for open Society", λέει, ότι στην πραγματικότητα εργάζονται για την παγκοσμιοποίηση. Το τι είναι αυτή η open Society και τι ευαγγελίζεται, δεν μας το λένε και τόσο καθαρά, όποιος όμως έχει εμβαθύνει στο θέμα της παγκοσμιοποίησης μπορεί να δει πίσω από τις δραστηριότητες της όχι μονό τους Neocons άλλα και την παράλληλη κυβέρνηση του Bernd Greiner απο το Hamburger Institut fόr Sozialforschung που ανέφερα παραπάνω (βλέπε και www.soros.org).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου