Δεκάδες αριστερές οργανώσεις, δεκάδες αναρχικές οργανώσεις.
Πηγή: Νυκτερινός Επισκέπτης
Πηγή: resaltomag-forum
Πληθώρα προπαγανδιστικού υλικού, άμεση επαφή με media και mainstream επικοινωνιακά δίκτυα. Αυτή είναι η εικόνα της αριστερής "επαναστατικής" δράσης σήμερα. Πραγματικά φαίνεται ότι οι άνθρωποι σφύζουν από ενέργεια και ταλέντο . Είναι όμως αυτή η αλήθεια;
Μήπως πρόκειται απλά για πληρωμένους "ακτιβιστές" των οποίων το επάγγελμα είναι η επανάσταση; Και μήπως μαζί με τον μισθό τους αναλαμβάνουν και κάποιες άλλες υποχρεώσεις; Το θέμα της χρηματοδότησης του ακροαριστερού χώρου είναι κάτι που χρήζει ιδιαίτερης έρευνας και σίγουρα δεν μπορεί να αναλυθεί σε ένα άρθρο όπως αυτό. Χρειάζονται βιβλία και έρευνες αρκετών ετών, για να αποκαλυφθεί πλήρως η αλήθεια. Αλλά φαίνεται πως οι "παγκοσμιοποιημένοι" αριστεροί είναι πλέον τόσο σίγουροι για τους εαυτούς τους που δεν φροντίζουν να καλύπτουν τα ίχνη τους, ούτε καν στο διαδίκτυο, την μεγαλύτερη σήμερα πηγή πληροφοριών. Θα προσπαθήσουμε σε μερικές συνέχειες να δώσουμε μια ιδέα για το πώς δουλεύει το σύστημα αυτό το οποίο χρηματοδοτεί, με πόρους οι οποίοι είναι αβέβαιης προέλευσης, όλες αυτές τις ακροαριστερές -αναρχικές οργανώσεις. Σαν πρώτο μέρος και λόγω της δημοσιότητας που πήρε τις τελευταίες ημέρες μετά τα γεγονότα στο πολυτεχνείο, θα αναφερθούμε στο indymedia...
Το Indymedia όπως ίσως κάποιοι από εσάς γνωρίζετε είναι η κύρια έκφραση των ακροαριστερών - αναρχικών κύκλων στην χώρα μας μέσω του διαδικτύου. Κατά δήλωση τους αποτελούν "ένα παγκόσμιο δίκτυο κέντρων ανεξάρτητης ενημέρωσης- αντιπληροφόρησης, Ξεκίνησε στο Σηάτλ το 1999 ως προσπάθεια για την διαφορετική και ενεργή κάλυψη των διαδηλώσεων ενάντια στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (Π. Ο.Ε.- W.T.O.). Στη συνέχεια εξαπλώθηκαν σε διάφορες χώρες και πόλεις, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αυτή την στιγμή πάνω από 60 τέτοια κέντρα σε όλο τον πλανήτη και πολλά άλλα ετοιμάζονται να λειτουργήσουν" και "Τα Indymedia είναι ένα ανοιχτό, μη ιεραρχικό και με οριζόντια οργάνωση δίκτυο που σε αντίθεση με τα θεσμικά Μ.Μ.Ε. δεν λειτουργεί με κίνητρο το κέρδος. Δεν ήρθαμε να αντικαταστήσουμε τα θεσμικά Μ.Μ.Ε. ή να καλύψουμε τα κενά τους. Δεν επιθυμούμε καμία σχέση και συνδιαλλαγή μαζί τους".
Στην ουσία λοιπόν το site αυτό λειτουργεί ως εκπρόσωπος τύπου αλλά και διαφημιστής των αναρχικών στην Ελλάδα, με εκτενείς προσβάσεις, παρόλα τα περί αντίθέτου λεγόμενα εξ' αυτών, σε ιδιαίτερα δημοφιλή ΜΜΕ, με mainstream δημοσιογράφους να συμμετέχουν στις δραστηριότητες του και με συμπαράσταση μη κυβερνητικών οργανώσεων, αλλά και διαφόρων καπιταλιστικών κύκλων που στηρίζουν την προσπάθεια τους αυτή. Στην Ελλάδα, ιδιαίτερα ιδιάζουσες είναι και οι σχέσεις που έχουν αναπτύξει και με μεγαλοεκδότες - διαπλεκόμενους, μέσω της «Ελευθεροτυπίας» (μισθωτοί υπάλληλοι της οποίας ασχολούνται ιδιαίτερα και με την λειτουργία του indymedia).
Τα λεγόμενα τους περί «ανεξαρτησίας και αυτονομίας» όμως, έρχονται να διαψεύσουν αποκαλύψεις σχετικά με την χρηματοδότηση τους. Η οποία φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τους δικούς τους πόρους, αλλά βασίζεται σε κύκλους, που στηρίζουν την παγκοσμιοποίηση, αλλά και εμπλέκονται με μυστικές υπηρεσίες και ιδιαίτερα την CIA.
Ο κύριος από ότι φαίνεται χρηματοδότης του διεθνούς δικτύου των indymedia είναι ο γνωστός σε όλους SOROS, ο οποίος τόσο προσωπικά όσο και μέσω κάποιων φιλανθρωπικών του οργανισμών φροντίζει να ενισχύει όλα αυτά τα ακροαριστερά - αναρχικά δίκτυα πληροφόρησης. Και για να μη νομίζουν κάποιοι, ότι βασιζόμαστε απλά σε φήμες, ακολουθούν νούμερα. Νούμερα όμως τα οποία με κανέναν τρόπο δεν μας εξηγούν πως διαχειρίζονταν τα χρήματα που λάμβαναν τα ανά τον κόσμο indymedia. Κύριος, αλλά σίγουρα όχι μοναδικός χρηματοδότης, φαίνεται πως είναι ο γνωστός "φιλάνθρωπος" κ. Σόρος. Τον κ. Σόρος φαίνεται πώς βοηθούν στις "φιλανθρωπίες του και άλλοι Αμερικανοί εκατομμυριούχοι, όπως οι ιδιοκτήτες της εταιρείας realnetworks.com.
Η χρηματοδότηση αυτή από έναν άνθρωπο, του οποίου η συνεργασία τόσο με την CIA και με άλλες μυστικές υπηρεσίες, όσο και η αποσταθεροποιητική δράση του σε όλο κόσμο, και ιδιαίτερα στις ευαίσθητες περιοχές των Βαλκανίων αλλά και της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως, είναι τοις πάσι γνωστή, προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Οι ανεξέλεγκτες αυτές οργανώσεις, ποια συμφέροντα εξυπηρετούν; Πρόκειται απλά για κάποιους αριστερούς ή πρόκειται για πιόνια των "παγκοσμιοποιημένων" που θέλουν να επιβάλλουν τις ιδέες τους και τα συμφέροντα τους;
Το 1999, λίγο καιρό μετά τις διαδηλώσεις στο Σιάτλ, το "μη κερδοσκοπικό ίδρυμα" με την επωνυμία "Sorosʼs Open Society" δίνει στο"Tides Foundation", επίσης "μη κερδοσκοπικό ίδρυμα", δύο δωρεές αξίας 393.000 δολαρίων. Με τη σειρά του το ίδρυμα "Tides Foundation" αποφασίζει να δωρίσει στον επίσης "μη κερδοσκοπικό οργανισμό" indymedia 376.000 δολάρια. Πραγματικά άξια συγχαρητηρίων η αρμονική αυτή συνεργασία μεταξύ όλων αυτών των οργανώσεων. Τώρα τα 17.000 δολάρια διαφορά μάλλον θα χρησιμοποιήθηκαν για να βοηθήσουν τα μέλη του "Tides Foundation". Κατά τα επόμενα χρόνια η συνεργασία αυτή επεκτείνεται...
Ο κ. Σόρος χρηματοδοτεί ένα ακόμη ίδρυμα. Το "Tactical Media Found" το οποίο χρηματοδοτεί διάφορα projects των ανά τον κόσμο "indymedia" ιδιαίτερα σε τεχνολογικούς τομείς, προσφέροντας υπολογιστές αλλά και μετρητά για την καλύτερη οργάνωση και υποστήριξη, των κατά τα άλλα "ανεξάρτητων" αυτών κέντρων ενημέρωσης. Η έμφαση δίνεται αυτή τη φορά εκτός ΗΠΑ, κυρίως στην Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Αποθήκες στις ΗΠΑ είναι γεμάτες με υπολογιστές που στέλνονται σε διάφορες χώρες. Ακόμα, τεχνικοί ταξιδεύουν και στήνουν servers σε όλη τη γη. Η παγκοσμιοποίηση κάνει καλά τη δουλειά της. Μέσω του τελευταίου αυτού project μεθοδεύεται ουσιαστικά και η μετατροπή των indymedia από απλά site-forums στο διαδίκτυο, σε κεντρικούς οργανωτές συνασπισμών μεταξύ διαφόρων αριστερών κομμάτων και αναρχικών οργανώσεων στις περιοχές που αυτά εδρεύουν. Μάλλον για εκεί προορίζεται το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων. Μήπως η ταυτόχρονη αλλά και ταυτόσημη δράση indymedia - Δικτύου είναι η έκφραση του project αυτού στην χώρα μας;
Γράφει: Ο Διονύσης Αρώνης - ΡΕΣΑΛΤΟ τεύχος 15
Η ιδεολογική και οικονομική στήριξη του εγχειρήματος της Παγκοσμιοποίησης καθώς και της ηγεμονίας των Ηνωμένων Πολιτειών είναι σκοπός του δισεκατομμυριούχου Τζωρτζ Σόρος η Θα μπορούσαμε να θέσουμε μεταξύ των σκοπών του και το κέρδος, αφού έγινε γνωστός ως ο «βρώμικος» μεγάλος παίκτης των Διεθνών Χρηματιστηρίων όπου έφτιαξε και την μυθική περιουσία του, όμως ο Τ. Σόρος, αυτό τον σκοπό τον έχει προ πολλού πετύχει, όπως και τον άλλο μεγάλο στόχο του, την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
Ο Τ. Σόρος γεννήθηκε από γονείς Εβραίους το 1930 στην Ουγγαρία. Εκεί παρέμεινε μέχρι και το 1947, οπότε μετά την επικράτηση των κομμουνιστών μετανάστευσε στην Βρετανία. Είναι απορίας άξιο πώς η οικογένεια του Σόρος δεν είχε την τύχη των υπόλοιπων Εβραίων της Ευρώπης, στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πολλοί είπαν ότι η οικογένεια έκρυβε την καταγωγή της, άλλοι ότι οι Σόρος είχαν πάψει προ αρκετών γενεών να συμπεριφέρονται και να ζουν σαν Εβραίοι, ενώ τέλος κάποιοι άλλοι αφήνουν να εννοηθεί ότι η οικογένεια ίσως και να είχε ιδιαίτερη μεταχείριση από τους Ναζί…
Τα πρώτα δισεκατομμύρια
Στη Βρετανία ο φιλόδοξος και ικανός νεαρός Τ. Σόρος εγγράφεται στην περίφημη London School of Economics όπου γνωρίζει και το μέντορά του, τον αυστριακής καταγωγής οικονομολόγο και φιλόσοφο Καρλ Πόππερ, θεωρητικό του νεοφιλελεύθερου δυτικού ατομικισμού. Αυτός του διδάσκει τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές θεωρίες και τον μυεί σε διεθνείς αντικομουνιστικούς κύκλους και οργανώσεις και στις δύο όχθες του Ατλαντικού. Το 1956 ο Σόρος προσλαμβάνεται στην Γουώλ Στρήτ όπου χάρις τις γνωριμίες του Πόππερ αλλά και του προσωπικού ταλέντου του κερδίζει τα πρώτα του εκατομμύρια. Γίνεται γρήγορα πολύ γνωστός όταν τη δεκαετία του 1960 επινοεί τα επενδυτικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου (Hedge Funds), οπότε και οργανώνει το Quantum Fund με σκοπό την κερδοσκοπία πάνω στις νομισματικές ισοτιμίες, επιτυγχάνοντας εντυπωσιακά ποσοστά κέρδους.
Μέσα σε δύο δεκαετίες ο Τ. Σόρος ήταν δισεκατομμυριούχος. Οι εταιρείες του έλεγχαν ακίνητα στην Αργεντινή, τη Βραζιλία και το Μεξικό, καθώς και τράπεζες στη Βενεζουέλα, ενώ διακρίνονται ιδιαίτερα στα χρηματιστηριακά παιχνίδια, ενισχύοντας έτσι την εντύπωση ότι οι υψηλόβαθμοι φίλοι του Σόρος τον βοηθούν στις οικονομικές του δραστηριότητες, αποκομίζοντας πολιτικά και οικονομικά κέρδη.
Το πόσο μεγάλη ήταν η οικονομική επιφάνειά του, φαίνεται από τις καταγγελίες δύο κυβερνήσεων της Ταϊλάνδης (1977) και της Μαλαισίας (1997) που τον κατηγόρησαν ότι κατέστρεψε τις οικονομίες τους με χρηματιστηριακά παιχνίδια, ενώ οι Κινέζοι τον απεκάλεσαν «κροκόδειλο» λόγω των ακόρεστων οικονομικών και ιδεολογικών παρεμβάσεών του. Σε μια περίπτωση, ο Σόρος κέρδισε ένα δισεκατομμύριο δολάρια μέσα σε μια μέρα κερδοσκοπώντας με την αγγλική λίρα.
Εναντίον του κομμουνιστικού μπλοκ
Κατά τη δεκαετία του 1980 ο Τ. Σόρος αρχίζει να χρησιμοποιεί τον πλούτο του για να υπονομεύσει το ανατολικό μπλοκ. Χρηματοδοτεί αφειδώς όποιον μπορεί να του φανεί χρήσιμος. Η πρώτη επιτυχία του ήταν η σύσταση εκπαιδευτικών και πολιτιστικών θεσμών στην Ουγγαρία με σκοπό τη διαμόρφωση συνείδησης που θα συνέβαλε στην αποσύνθεση του καθεστώτος. Στην συνέχεια ασχολήθηκε με την Πολωνία και τη χρηματοδοτούμενη από την CIA «Αλληλεγγύη». Το εντυπωσιακό είναι το πόσο καλές σχέσεις είχε με τις κομμουνιστικές κυβερνήσεις αυτών των χωρών, ιδιαίτερα με το στρατηγό Γιαρουζέσκι στην Πολωνία και τον Γκορπατσώφ στην Ρωσία. Εκείνη την εποχή ιδρύει και δύο περιβόητες οργανώσεις: το Ίδρυμα για την Ανοικτή Κοινωνία και το «Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι».
Η χρησιμοποίηση του «πολιτισμού» και της «εκπαίδευσης» και οι δράσεις για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στις χώρες του ανατολικού μπλοκ, είναι το «σήμα κατατεθέν» του ιδιοφυούς επιχειρηματία. Φυσικά σε όλες αυτές τις επιχειρήσεις ο Τζωρτζ Σόρος έχει την πλήρη στήριξη της CIA και των αμερικανικών κυβερνήσεων. Την ίδια εποχή, η CIA είχε δραστηριοποιηθεί σε όλες αυτές τις χώρες. Οι σκοποί αυτής της μυστικής υπηρεσίας ταυτίζονταν με τους σκοπούς του Ιδρύματος για την Ανοιχτή Κοινωνία. Στη Νότια Αφρική, η CIA αναζήτησε συνεργάτες ανάμεσα στους κύκλους των αντικομμουνιστών διαφωνούντων. Στην Ουγγαρία, την Πολωνία και την ΕΣΣΔ, η CIA, με τη συνεργασία του Εθνικού Ιδρύματος για την Δημοκρατία (National Endowment for Democracy), τα συνδικάτα της AFL-CIO, την USAID και άλλους οργανισμούς, υποστήριξε και οργάνωσε αντικομμουνιστές που σχετίζονταν με το Ίδρυμα για την Ανοιχτή Κοινωνία και το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, του Σόρος. Όπως είπε ο ίδιος: «Σε κάθε χώρα, προσέγγισα έναν αριθμό ανθρώπων –από τους οποίους άλλοι ήταν ηγετικές φυσιογνωμίες και δημόσια πρόσωπα και άλλοι λιγότερο γνωστοί– που συμμερίζονταν τα πιστεύω μου»
Επενδύει σε ορισμένους από τους παγκόσμιους ηγέτες και αυτοί του ανταποδίδουν την εμπιστοσύνη τους. Σχετιζόταν στενά με τον Χένρυ Κίσινγκερ, τον Βάκλαβ Χάβελ και τον Πολωνό στρατηγό Γιαρουζέλσκι. Υποστηρίζει τον Δαλάι Λάμα, του οποίου το ινστιτούτο έχει την έδρα του στο Πρεσίντιο του Σαν Φρανσίσκο, όπου επίσης στεγάζεται και το ίδρυμα του στενού φίλου του Σόρος, Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Επίσης είναι πασίγνωστο ότι έχει σώσει τον πατέρα Τζωρτζ Μπους από οικονομική καταστροφή, εξαγοράζοντας μετοχές μίας εταιρείας που επρόκειτο να πτωχεύσει, εξασφαλίζοντας όπως ο ίδιος λέει «πολιτικές συναινέσεις».
Το 1989 η κινέζικη κυβέρνηση κατηγόρησε τον Σόρος, ότι το Ίδρυμά του για την «Μεταρρύθμιση και το Άνοιγμα της Κίνας» (Soros’ Fund for the Reform and Opening of China) είχε σχέσεις με τη CIA. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι καταγγελίες της Σοβιετικής Ένωσης για το «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι», που όπως και σήμερα, είχε ως αντικείμενο τα «ανθρώπινα δικαιώματα».
Ένα από τα πιο διάσημα ινστιτούτα του Σόρος είναι και το International Crisis Group, που ιδρύθηκε το 1986. Το ICG διοικείται από άτομα που βρίσκονται στο επίκεντρο της εταιρικής και της πολιτικής εξουσίας. Στο διοικητικό συμβούλιο συμμετέχουν οι: Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, Μόρτον Αμπράμοβιτς, πρώην υφυπουργός εξωτερικών των Η.Π.Α. και πρεσβευτής στην Άγκυρα, ο Ουέλσεϋ Κλάρκ, πρώην ευρωπαϊκός διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, και ο Ρίτσαρντ Άλλεν, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των Η.Π.Α. Ο Άλλεν ήταν αυτός που στρατολόγησε τον Όλιβερ Νορθ στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, επί εποχής Ρήγκαν, ενώ ταυτόχρονα ενεπλάκη στο σκάνδαλο Ιράν - Κόντρας.
Καταλαμβάνοντας τη Μόσχα
Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα συγγραφέας Χέδερ Κόφιν, που έχει ασχοληθεί ιδιαιτέρως με το φαινόμενο «Σόρος», «μετά το 1990, οι χρηματοδοτήσεις του Σόρος στόχευσαν στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ρωσίας, παρέχοντας μια σειρά σχολικών εγχειριδίων σε όλη τη χώρα. Πράγματι, ο Σόρος διασφάλισε την αποδοχή της προπαγάνδας του Ιδρύματος της Ανοιχτής Κοινωνίας από μια ολόκληρη γενιά της ρωσικής νεολαίας. Τα ιδρύματά του κατηγορήθηκαν ότι επεδίωκαν ν’ αποκτήσουν τον έλεγχο του ρωσικού χρηματιστικού συστήματος, ότι οργάνωσαν τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά και τις ξένες επενδύσεις στη χώρα. Οι Ρώσοι αντέδρασαν οργισμένα στην ανάμειξη του Σόρος. Οι κατηγορίες εναντίον του Σόρος και των άλλων αμερικανικών ιδρυμάτων υποστήριζαν ότι ο στόχος αυτών των ελιγμών ήταν να «υπονομεύσουν τη Ρωσία ως κράτος ικανό να ανταγωνιστεί τη μόνη υπερδύναμη που απέμεινε στον κόσμο». Οι Ρώσοι κατηγορούν και πάλι τον Σόρος για διασυνδέσεις με την CIA. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας Μπόρις Μπερεζόφσκι δήλωσε ότι: «Κόντεψα να λιποθυμήσω όταν άκουσα, πριν από μερικά χρόνια, ότι ο Σόρος ήταν πράκτορας της CIA». Η άποψη του Μπερεζόφσκι ήταν ότι ο Σόρος και η Δύση είχαν «φοβηθεί την ισχυροποίηση του ρωσικού κεφαλαίου».
Εάν το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο των Η.Π.Α. φοβήθηκε τον οικονομικό ανταγωνισμό της Ρωσίας, ο καλύτερος τρόπος για να την ελέγξουν ήταν το να κυριαρχήσουν στα ρώσικα ΜΜΕ, την εκπαίδευση, τα ερευνητικά και επιστημονικά ιδρύματα. Αφού ξόδεψε περίπου 250 εκατ. δολάρια για τη «μεταρρύθμιση των οικονομικών και των ανθρωπιστικών επιστημών στα Λύκεια και τα πανεπιστήμια», ο Σόρος ίδρυσε το Διεθνές Ίδρυμα για την Επιστήμη διοχετεύοντας άλλα 100 εκατ. για παρόμοιους σκοπούς. Η ρώσικη «Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αντικατασκοπείας» (FSK) κατηγόρησε για «κατασκοπεία» τα ιδρύματα του Σόρος που έδρευαν στη Ρωσία, ειδικότερα το «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι». Είχαν προσέξει ότι ο Σόρος δεν ενεργούσε μόνος του στη χώρα, οι δραστηριότητές του ήταν κομμάτι μιας ευρύτερης εκστρατείας που περιλάμβανε χρηματοδοτήσεις από το Ίδρυμα Φορντ, το Ίδρυμα Heritage αλλά και από τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Ντιουκ και Κολούμπια και υποστήριξη από το αμερικανικό Πεντάγωνο και τις μυστικές υπηρεσίες. Η FSK κατηγόρησε τον Σόρος, ότι οι χορηγίες του σε 50.000 Ρώσους επιστήμονες προωθούσαν τα δικά του συμφέροντα, δεδομένου ότι αποκτούσε τον έλεγχο χιλιάδων επιστημονικών ανακαλύψεων και νέων τεχνολογιών και συγκέντρωνε τα κρατικά και εμπορικά μυστικά της χώρας».
Το 1995, οι Ρώσοι εξαγριώθηκαν με τις δραστηριότητες του αξιωματούχου του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α. στην Τσετσενία, του Φρέντ Κάνυ. Η δράση του αφορούσε δήθεν σε ανθρωπιστικά ζητήματα, αλλά η παλιότερη ανάμειξή του σε πολλές ζώνες συγκρούσεων που ενδιέφεραν τις Η.Π.Α. και η συμμετοχή του σε αποστολές αναζήτησης της CIA και του FBI, κατέστησαν σαφείς τις διασυνδέσεις του. Όταν εξαφανίσθηκε, ο Κάνυ εργαζόταν με σύμβαση σ’ ένα από τα ιδρύματα που ανήκουν στον Σόρος».
Στο τεύχος 4 του «Ρεσάλτο» υπάρχει εκτενές άρθρο με τις κατηγορίες που απηύθυνε η ρωσική κυβέρνηση στο «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι» για την υπόθεση κατασκοπείας που συγκλόνισε την διεθνή κοινή γνώμη τον περασμένο χρόνο και για το Παράρτημα του Παρατηρητηρίου στην Ελλάδα.
Σόρος και «παγκοσμιοποιητική Αριστερά»
Μετά την «πτώση του Τείχους» και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού τα ιδρύματα του Σόρος συνέχισαν την δράση τους στο ίδιο μοτίβο: ενίσχυση «πολιτιστικών» ιδρυμάτων, έλεγχος της εκπαίδευσης και χειραγώγηση των ΜΜΕ. Με δύο λόγια επιρροή και έλεγχος των συνειδήσεων, της ενημέρωσης και της γνώσης. Πολιτική στρατηγική: η υπεράσπιση «των απανταχού της γης μειονοτήτων», των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», του «πολυπολιτισμού», της νομιμοποίησης των ναρκωτικών ουσιών κλπ, παράλληλα με την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων μέτρων στην Οικονομία.
Όπως αναφέρει η Χέδερ Κόφιν: «Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, το πιο διορατικό κομμάτι των νεοφιλελεύθερων αρχουσών τάξεων συνειδητοποίησε ότι οι πολιτικές τους πόλωναν την κοινωνία και προκαλούσαν μεγάλης κλίμακας δυσαρέσκεια. Τότε, νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί ξεκίνησαν να χρηματοδοτούν και να προωθούν μια παράλληλη στρατηγική “από τα κάτω”, που περιλάμβανε την ανάδειξη “οργανώσεων βάσης” με μια “αντικρατική” ιδεολογία, οι οποίες παρενέβαιναν εκεί όπου υπήρχε κίνδυνος να ξεσπάσουν αντιδράσεις και δημιουργούσαν ένα “κοινωνικό μαξιλάρι”. Αυτές οι οργανώσεις ήταν οικονομικά εξαρτώμενες από νεοφιλελεύθερες πηγές και ενεπλάκησαν άμεσα στον ανταγωνισμό με τα κοινωνικά και τα πολιτικά κινήματα προκειμένου να ελέγξουν την δραστηριοποίηση των πολιτών. Από τη δεκαετία του 1990, αυτές οι οργανώσεις που απεκλήθησαν «μη-κυβερνητικές» ήταν χιλιάδες και χρηματοδοτούνταν με πάνω από 4 δισ. Δολ. ετησίως.
Στο Underwritting Democracy, ο Σόρος πανηγυρίζει για τον «εξαμερικανισμό της Ανατολικής Ευρώπης». Σύμφωνα με τον απολογισμό του, μέσω των εκπαιδευτικών του προγραμμάτων, διαμόρφωσε ένα νέο πολιτικό προσωπικό. Αυτά τα νέα πολιτικά στελέχη που εκπαιδεύτηκαν είναι έτοιμα να παίξουν τον ρόλο των λεγόμενων «πρακτόρων επιρροής». Χάρη στη γνώση πολλών γλωσσών και στην εξοικείωσή τους με τα νέα γραφειοκρατικά μορφώματα, οι νεοσύλλεκτοι θα προλειάνουν το ιδεολογικό έδαφος για την εισβολή των πολυεθνικών εταιρειών».
Τα ιδρύματα του Σόρος είχαν ενεργό ρόλο στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και στην επιρροή της κοινής γνώμης, μεταξύ άλλων μέσω του «Ράδιο Β-92» και άλλων ΜΜΕ. Οι δραστηριότητες του Τζωρτζ Σόρος ανακεφαλαιώνονται σε ό,τι εξέφρασε το 1983 ο Άλεν Γουαϊνστάιν, ιδρυτής του National Endowment for Democracy: «Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα, πραγματοποιούνταν υπόγεια πριν από 25 χρόνια από την CIA»
Στην Ελλάδα αν και δεν έχουν έλθει στη δημοσιότητα «τρανταχτά» στοιχεία για ανάμιξή του στη διαμόρφωση της νεοφιλελεύθερης-παγκοσμιοποιητικής πολιτικής των τελευταίων δέκα ετών, (κυρίως λόγω «απροθυμίας» για δημοσίευση και όχι λόγω έλλειψης στοιχείων) πολλά είναι αυτά που μοιάζουν να φέρουν την σφραγίδα του, ή τουλάχιστον να κινούνται στο πνεύμα που τον διακρίνει: από τις παρεμβάσεις στην διδακτική ύλη των μαθητικών βιβλίων, την εξωτερική πολιτική που προωθεί το ΕΛΙΑΜΕΠ, την «γραμμή», όχι μόνο των ΜΜΕ, αλλά και δύο διαδοχικών κυβερνήσεων (Σημίτη, Καραμανλή), μέχρι και τη δράση του γνωστού οργανωμένου λόμπυ των «εκσυγχρονιστών» στα ΜΜΕ και στην πολιτική.
Πολλοί είναι αυτοί, που επιμένουν ότι κάποτε πρέπει να ερευνηθεί διεξοδικά, αν ο Σόρος και τα ιδρύματά του είχαν σχέσεις με τον κύκλο ανθρώπων περί τον Λεωνίδα Κύρκο (γκουρού του εκσυγχρονισμού στην Ελλάδα), με το λόμπυ των «εκσυγχρονιστών» του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και της ΝΔ, με το ΕΛΙΑΜΕΠ, το «Φόρουμ» ή το Indymedia και άλλους πόλους «επαγγελματιών» υπερασπιστών των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», των «μειονοτήτων» κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου