«Ο Νίκος Χιδίρογλου μάχεται για τις αρχές και τις αξίες μας»

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Mυθιστόρημα Συγγραφέας: Νίκος Χιδίρογλου
Εκδόσεις Ερωδιός (τηλ. 2310 282782)
Σελ. 205

Δελτίο Τύπου
«Ελλάδα, σωτήριο έτος 2020 μ. Χ. Η επικράτηση μιας κάστας πολιτικών που πρεσβεύουν ένα κράμα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών ιδεοληψιών, έχει αλλάξει ριζικά το πολιτικό τοπίο. Η πολιτισμική ομογενοποίηση λυγίζει τις αντιστάσεις του μέσου πολίτη, οδηγώντας τον στην αδράνεια. Η χαλάρωση των ηθών και η εφαρμογή των θετικών διακρίσεων, οδηγούν στην απόλυτη φιλελευθεροποίηση των κοινωνικών σχέσεων και φέρνουν την ελληνική κοινωνία στο χείλος του γκρεμού. Η πολυπολιτισμική κοινωνία, δείχνει να λυγίζει κάτω από το βάρος των ανομιών της και των αφύσικων και ανήθικων συμβάσεών της. Όμως, κάποιοι υπολόγιζαν χωρίς τη νεολαία, που ξεσηκώνεται, αντιδρώντας στο γκρέμισμα των εκκλησιών και στην εξάλειψη κάθε τι του ελληνικού. Οι παλιοί τρόποι κερδίζουν οπαδούς και ο λαϊκός αυθορμητισμός επιστρέφει και ξεσπά, απειλώντας ως ασταμάτητος χείμαρρος το σύστημα, που κλυδωνίζεται. Την ίδια ώρα, ο πολιτικός ριζοσπαστισμός εξαπλώνεται και κερδίζει τις καρδιές και την ψυχή των νέων, των απόκληρων και των περιθωριοποιημένων, αλλά και όσων αδυνατούν να συμβιβαστούν με την κοινωνική εξαχρείωση και αναζητούν όραμα και ελπίδα. Ο ήρωάς μας, έχοντας βρεθεί από το ζενίθ στο ναδίρ, δεν έχει πλέον τίποτε να χάσει. Από πετυχημένος επαγγελματίας και ομοτράπεζος του συστήματος, καταλήγει δραπέτης και άστεγος, ζώντας προσωρινά μια άσκοπη καθημερινότητα. Όμως, ξυπνάει από το λήθαργο, μαζεύει τα κομμάτια του και οργανώνεται στις γραμμές της «Μάχης», πολεμώντας για την Ελευθερία και γράφοντας το προσωπικό του έπος.

Μόνο οι "μαύροι" είχαν όνειρα και δεν ήταν κατσούφηδες. Στις τάξεις τους είχαν βρει καταφύγιο όσοι επέμεναν στους παλιούς τρόπους. Επρόκειτο για νέους που προερχόταν κυρίως από οικογένειες προσηλωμένων ορθόδοξων χριστιανών, δεξιών εθνικιστών αλλά και πατριωτών γενικότερα και παλαιών κομμουνιστών. Οι περισσότερες από τις οικογένειες αυτές είχαν προϊστορία ακτιβισμού, δεξιού ή αριστερού, που συνέχιζαν με ενθουσιασμό και αυταπάρνηση οι νεαροί γόνοι τους, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους εργασιακούς χώρους. Τα σαμποτάζ σε πολυεθνικές εταιρίες που συνεργαζόταν με την κυβέρνηση ήταν συνεχή και ιδιαίτερα καταστροφικά, ενώ οι προκηρύξεις της "Μάχης" κυκλοφορούσαν με ταχύτητα από χέρι σε χέρι....»

Μπράβο Νίκο! Μας συγκίνησες! Δικαίως το βιβλίο σου έχει γίνει ένα είδος εγκολπίου στους κόλπους της δεξιάς. Το είδα μια, το είδα δυο, το είδα τρεις και αποφάσισα να το προμηθευτώ πριν βάλω το δελτίο τύπου που μου έστειλες πριν ένα μήνα (το οποίο ακολουθεί στο τέλος της ανάρτησης). Δεν βγήκα χαμένος. Διαβάζεται εύκολα και η πλοκή του συναρπάζει. Πέρασα ένα πολύ ευχάριστο Σαββατοκύριακο και ιδεολογικά, αναζωογονήθηκα.

Ο λόγος για το καθ’ όλα προφητικό βιβλίο του δημοσιογράφου Νίκου Χιδίρογλου «Όχι στην Παλιά Πόλη» (εκδόσεις Ερωδιός, Θεσσαλονίκη 2007). Το ομολογουμένως τολμηρό αυτό βιβλίο έχει ήδη πάρει τα παράσημά του μιας και ξεσήκωσε τη διαμαρτυρία της εθνομηδενιστικής άκρας αριστεράς του ΙΟΥ της Ελευθεροτυπίας, που έσπευσε να το δυσφημίσει στους κύκλους του και να το διαφημίσει στους δικούς μας. Νίκο μην σε απασχολούν οι επιθέσεις μιας και δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση... ο ΙΟΣ καλά τα κατάφερε... στα ράφια των βιβλιοπωλείων βρίσκεται ήδη η δεύτερη έκδοση, ενώ οι παρουσιάσεις, μπροστά σε πολυπληθή ακροατήρια, συνεχίζονται σε όλη τη χώρα. Και, όπως μαθαίνω, πάει και αυτή η έκδοση πολύ καλά. Άντε Νίκο και στην τρίτη έκδοση λοιπόν. Και πάντα από τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία που ξέρει να αντιστέκεται…

Αντιμέτωπος με τη συστηματική, διαστρεβλωτική και υπονομευτική προπαγάνδα της αριστεράς στην Ελλάδα, ο μέσος πολίτης πολλές φορές κλονίζεται. Αισθάνεται ότι το έδαφος κάτω από τα πόδια του υποχωρεί. Όλα όσα έμαθε, κάποιοι προσπαθούν να τον πείσουν ότι δεν ισχύουν. Όμως, ο κόσμος αντιστέκεται, όπως φάνηκε και από τη μεγάλη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο μέσος Έλληνας δεν έπαψε ποτέ να αναζητεί το άρωμα και τη μαγεία της Ελλάδας του, στήνοντας μετερίζια για την προάσπιση των γαλανόλευκων αρχών και αξιών.

Το εντυπωσιακό πάντως με το βιβλίο είναι ότι ο Νίκος Χιδίρογλου έβλεπε λίγο πιο μακριά, όταν το έγραψε κάπου στο 2006/7. Λες και αισθάνθηκε τι θα γινόταν ένα χρόνο μετά, το 2008… Το αναζωογονητικό όμως είναι ότι περιγράφει μια Ελλάδα που μάχεται σθεναρά να μην αποχρωματιστεί θρησκευτικά, εθνικά και κοινωνικά, κάτω από την πίεση ριψάσπιδων και αρνησιπάτριδων αριστερών, οι οποίοι από θέσεις ισχύος υπονομεύουν ανοικτά πλέον τον εθνικό κορμό.

Επιτέλους κάτι φαίνεται να κινείται στο χώρο μας, σε επίπεδο παραγωγής σκέψης.

«Όχι στην Παλιά Πόλη» λοιπόν.

Ένα απαραίτητο βιβλίο για όσους
«ζυμώθηκαν» μέσα στους αγώνες της γαλάζιας μας γενιάς,
μυρίζουν ακόμα «θυμάρι και βασιλικό»,
κοιτάζουν το φεγγάρι που «λάμπει μεσ’ τον ουρανό» και
αισθάνονται «της κληρονομιάς συνεχιστές»…


Πηγή: dexiextrem