Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥΒεβαρημένο παρελθόν σε θέματα διαφάνειας και όχι μόνο έχει το ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη του οποίου τώρα σαλπίζουν την επιστροφή στο κράτος της ρεμούλας και της συναλλαγής «κάτω από το τραπέζι». Πράγματι, επί ημερών των κυβερνήσεων Σημίτη, επίλεκτο μέλος των οποίων ήταν ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η Ελλάδα ήταν πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης και μέσα στις πρώτες όλου του κόσμου.
Τα στοιχεία μάς ανέδειξαν «πρωταθλήτρια» της γηραιάς ηπείρου σε περιστατικά χρηματισμού των κρατικών λειτουργών τόσο από τις εκθέσεις της οργάνωσης «Διεθνούς Διαφάνειας» όσο και από τα πορίσματα των ελεγκτών επιθεώρησης Δημόσιας Διοίκησης.
Αν και η τύχη τους ήταν κοινή, καθώς κατέληγαν στον «κάλαθο των αχρήστων» των υπουργών του ΠΑΣΟΚ, εν τούτοις, κανείς δεν αμφισβήτησε την αξιοπιστία τους.
Τη «νήσσα εποίησαν» οι εκσυγχρονιστές και στην έρευνα – φωτιά για την κατάσταση στο δημόσιο τομέα που πραγματοποίησε το 2002 ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ).
Σύμφωνα με αυτή, σχεδόν τρία εκατομμύρια Ελληνες παραδέχτηκαν ότι χρειάσθηκε να «λαδώσουν» κάποιο δημόσιο υπάλληλο προκειμένου να τακτοποιηθεί εκκρεμής υπόθεσή τους.
Ο «ιός» της διαφθοράς φαίνεται ότι έχει προσβάλει το σύνολο του κρατικού μηχανισμού, με το περίφημο «γρηγορόσημο» να αποτελεί την κορφή του παγόβουνου σε ένα Δημόσιο όπου τα πάντα μπορούσαν να εξαγορασθούν.
Όπως για παράδειγμα μια θέση σε δημόσια υπηρεσία ή οργανισμό.
Η ταρίφα κυμαινόταν μεταξύ 5.000 και 15.000 ευρώ, αναλόγως με τον φορέα που επιθυμούσε να διορισθεί ο ενδιαφερόμενος.
Για μια θέση σε νοσοκομείο ζητούσαν 9.000 ευρώ, για πρόσληψη σε ΔΕΚΟ από 5.000 ευρώ, ενώ για να διορισθεί κάποιος σε ένα από τα προνομιούχα υπουργεία (Οικονομικών, ΠΕΧΩΔΕ, Μεταφορών), όπου τα επιδόματα διπλασίαζαν το βασικό μισθό, η τιμή έφτανε και τα 15.000 ευρώ.
Υπολογίζεται ότι από τις αρχές του 1999 μέχρι το τέλος του 2003, δηλαδή λίγο πριν τις εκλογές του 2004, γινόταν περίπου 500 διορισμοί την ημέρα, με έμφαση στις συμβάσεις έργου.
Ετσι χιλιάδες άτομα κατέστησαν πολιτικοί όμηροι του ΠΑΣΟΚ, που απέρριψε γι’ αυτό το λόγο να δώσει λύση στην εργασιακή αβεβαιότητά τους.
Κάτι που έκανε -προς τιμήν της- η κυβέρνηση της Ν.Δ. με το Π.Δ. 164/2004 του Προκόπη Παυλόπουλου.
Το μπαξίσι ήταν απαραίτητο και στις καταθέσεις πλαστών απολυτηρίων Πανεπιστημίων, Λυκείων, ακόμη και ξένων γλωσσών.
Οι κρατικοί αξιωματούχοι που υποτίθεται ότι θα έλεγχαν τη γνησιότητά τους, έκαναν αντί σεβαστού αντιτίμου τα «στραβά μάτια» σε χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις.
Χρειάστηκε το ΑΣΕΠ να ζητήσει ενημέρωση από διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και διοικήσεις ημεδαπών και αλλοδαπών ΑΕΙ προκειμένου να διαπιστωθεί ότι ακόμη και πανεπιστημιακοί ήταν αναμειγμένοι στο πρωτοφανές σκάνδαλο.
Ανώτατο στέλεχος της ανεξάρτητης Αρχής όταν αναφέρεται στην περίοδο 2000 – 2003 για να καταδείξει τη συχνότητα των κρουσμάτων κατάθεσης πλαστών δικαιολογητικών, χρησιμοποιεί με νόημα την φράση «αυτά τότε ψωμοτύρι, καθημερινή ρουτίνα».
Τι άλλο να προσθέσουμε εμείς…
www.adesmeytos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου