Ελλάδα, το λίκνο της... τρομοκρατίας των "εκλεκτών"!

«Τα παιδιά» που συνέλαβε η αστυνομία

ως τρομοκράτες και η… δημοσιογραφία!

Χθες έγιναν συλλήψεις κάποιων νεαρών και ανακαλύφθηκε μία γιάφκα των «Πυρήνων της Φωτιάς», με εμπρηστικούς και εκρηκτικούς μηχανισμούς, σχεδιαγράμματα και άλλα «αθώα» ευρήματα. Στις συλλήψεις αυτές πέρασε η αστυνομία (η αντιτρομοκρατική μονάδα) μετά από έρευνα και μακρόχρονη παρακολούθηση.
Από τις πρώτες πληροφορίες που διαρρέει η ίδια η αστυνομία, πρόκειται για μικρό πυρήνα κατώτατων μάλιστα «στελεχών», αποτελούμενο από νεαρά άτομα 18 έως 22 χρόνων, τα οποία καθοδηγούνταν από κάποιον 35χρονο, ο οποίος και αναζητείται. Μετά τις συλλήψεις διαπιστώθηκε πως σχεδόν όλοι οι συλληφθέντες (εκτός ενός;) είναι γόνοι πλουσίων και ευκατάστατων οικογενειών που μένουν στα βόρεια προάστια των Αθηνών.
Η πληθώρα των στοιχείων που βρέθηκαν στην «γιάφκα» εξετάζεται προκειμένου να διαπιστωθεί πιθανή σχέση της ομάδας με τρομοκρατικά χτυπήματα του παρελθόντος.
Κι ενώ αυτά έγιναν χθες και σήμερα, η έκπληξη όλων κορυφώθηκε στα βραδινά δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών, ενώ τα πρώτα «ψήγματα» είχαν εμφανισθεί από το πρωί μέσα από τις «ειδήσεις» που είχαν αρχίσει να διαρρέουν τα δημοσιογραφικά στέκια…
Προβληματισμένοι και καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες, εμφανίστηκαν μεγαλοδημοσιογράφοι και αναφέρθηκαν σε χύτρες, κατσαρόλες, πιρούνια και κουτάλια που βρέθηκαν στην «γιάφκα», σε μία αδικαιολόγητη προσπάθεια να υποτιμήσουν τις συλλήψεις των υπόπτων νεαρών. Άλλοι, πάλι, μεγαλοδημοσιογράφοι, που υπηρετούν την Δημοσιογραφία (με κεφαλαίο το Δ και όχι το Γ) έριξαν στο «τραπέζι» της ενημέρωσης, την συναισθηματική φόρτιση συγγενών των συλληφθέντων, στοχεύοντας στην αθώωση των «παιδιών».
Η γελοιότητα φάνηκε πως βρίσκεται στο απώγειο (άραγε μπορούν να ξεπέσουν και άλλο οι… μεγαλοδημοσιογράφοι;) στο μεγαλείο της όταν έγινε «γκρίζα» ταύτιση με την χρονική περίοδο που έγιναν οι συλλήψεις αυτές. Οι «χρήσιμοι ειδήμονες» τόλμησαν να αφήσουν υπόνοιες συσχετισμού της προεκλογικής περιόδου με τις πραγματοποιηθείσες συλλήψεις, τολμώντας να παίξουν με την λογική και να εμφανίσουν τις πράξεις της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας ως κατευθυνόμενες προκειμένου να δημιουργηθούν θετικές πολιτικές εντυπώσεις για την κυβέρνηση!!!
Ως εδώ…! Αν αυτό δεν αποτελεί δημοσιογραφική αλητεία και ύποπτη απόπειρα δημιουργίας εντυπώσεων, τότε ίσως οι πολίτες αυτού του κράτους θα πρέπει να κατανοήσουν πως δεν έχουν καμία ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο…
«Τα παιδιά», που πέταξαν τυχαία σκουπίδια που περιείχαν αντικείμενα με τα οποία η αντιτρομοκρατική προχώρησε στην σύλληψή τους, δεν αξίζουν τέτοιας μεταχείρισης… τα παιδιά που πηγαίνουν σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία και έχουν παρέες και συζητάνε και γελάνε και ακούνε μουσική, δεν είναι «πεταμένα»… Τα παιδιά… τα παιδιά… τα παιδιά…
Η σημερινή εξόφθαλμη απόπειρα απενοχοποίησης των «παιδιών», από τους ειδικούς «τηλεαστέρες», ήταν μία απρόκλητη ενέργεια κατά της νοημοσύνης του Έλληνα πολίτη. Η ύποπτη επιχειρηματολογία «έμπειρων» και παλιών ρεπόρτερ αστυνομικού ρεπορτάζ (και σημερινών μεγαλοδημοσιογράφων) κατά του τρόπου δράσης της αστυνομίας, αποτέλεσε ύβρη κατά της σημερινής δημοκρατίας, αλλά δεν κουνήθηκε φύλλο!!! Η ξεδιάντροπη παρέμβαση στον τρόπο λειτουργίας της αντιτρομοκρατικής μονάδας και η απόπειρα αθώωσης των «παιδιών», τη στιγμή που δεν διαθέτουν κανένα στοιχείο πέρα από όσα η αντιτρομοκρατική διαρρέει (για τους δικούς της σκοπούς), είναι μία «γκρίζα» παρέμβαση στον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί στη χώρα μας… Η συνεχιζόμενη ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι εξάφνως πλουτίσαντες δημοσιογράφοι και οι «γκρίζες» απόψεις τους στην περίπτωση σύλληψης των «παιδιών», δικαιολογημένα δημιουργεί πλείστες όσες απορίες για την σχέση των ιδίων με την συνέχιση του φαινομένου τρομοκρατία. Όταν μία τρομοκρατική οργάνωση ακυρώνει χτύπημά της επειδή στον χώρο και στον χρόνο εκτέλεσης του τρομοκρατικού χτυπήματος βρέθηκε (τυχαία;) μεγαλοδημοσιογράφος, μου αφήνει μία παράξενη «μυρωδιά» για την βρωμιά που κρύβει η τρομοκρατία.
Αυτά, θα μπορούσαν να συμβούν σε μία χώρα, όπου η δημοκρατία θα είχε αφεθεί σε νταβάδες και δημοσιογράφους. Σε μία χώρα όπου η λέξη δίκαιο θα συμβάδιζε με τη λέξη χρήμα και όπου δεν θα υπήρχαν πολίτες, αλλά υποτελή ανεγκέφαλα που αναμασούν την έτοιμη προσφερόμενη τροφή-λογική των «χρήσιμων ειδημόνων» (η λογική συνέχεια των «χρήσιμων ηλιθίων»). Όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν σε μία χώρα μακριά από το λίκνο της δημοκρατίας που λέγεται Ελλάδα…


Κωνσταντίνος