Σε ένα παράδρομο μιας μοδάτης περιοχής της Κοπεγχάγης, μια ομάδα επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκεντρώθηκε για να συζητήσει αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν «το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ποτέ ειπωθεί». Είναι τουλάχιστον τριάντα από αυτούς, κυρίως ασπρομάλληδες, στριμωγμένοι σε ένα πατάρι της Ένωσης Δανών Συγγραφέων, που μαζεύτηκαν για ένα διήμερο σεμινάριο σχετικά με τις πλάνες της παγκόσμιας υπερθέρμανσης.
Είναι οι λεγόμενοι σκεπτικιστές, οι ανυπόταχτοι που αρνούνται να δεχτούν τη παγκόσμια συναίνεση για τη δημιουργηθείσα από τον άνθρωπο παγκόσμια υπερθέρμανση, που όπως ισχυρίζονται δεν αποτελεί καθόλου πρόβλημα. Και είναι μάλιστα και σε καλή διάθεση, ακόμη και όταν γνωρίζουν πως στην άλλη άκρη της πόλης, 15.000 άτομα έχουν μαζευτεί, προκειμένου να συμφωνήσουν σε ένα πακέτο αξίας $2 τρισεκατομμυρίων, που θα έχει ως σκοπό τη προστασία της γης από τις εκπομπές αερίων, χρησιμοποιώντας επιστημονικά στοιχεία, τα οποία οι σκεπτικιστές χαρακτηρίζουν ως «σκουπίδια».
Ο πιο εμφανής λόγος για την επιμονή τους αυτή, είναι η ανάδυση εκατοντάδων ηλεκτρονικών μηνυμάτων, που αφήνουν να εννοηθεί πως οι Βρετανοί ειδικοί άλλαξαν εσκεμμένα τα επιστημονικά στοιχεία για τη κλιματική αλλαγή, έτσι ώστε να τα ταιριάξουν με πολιτικά αιτήματα. Αυτό λοιπόν το σκάνδαλο, είναι που έφερε τους σκεπτικιστές ξανά στο προσκήνιο...
Ως δείγμα της αυτοπεποίθησής τους, η σύνοδος των σκεπτικιστών ξεκίνησε τις εργασίες της με τη δημοσίευση μιας ανοιχτής επιστολής προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ Ban Ki Moon, δια της οποίας τον προκαλούν να παράσχει τα στοιχεία στα οποία στηρίζεται η κινδυνολογία της Διακυβερνητικής Επιτροπής Κλιματικών Αλλαγών (IPCC), που προβλέπει μια καταστροφική άνοδο της στάθμης των θαλασσών στη διάρκεια του αιώνα που διανύουμε, εκτός και αν η ανθρώπινη επίδραση στην υπερθέρμανση μπορέσει και μειωθεί δραστικά.
Η «Κλιματική Πρόκληση της Κοπεγχάγης» στηρίζεται από 140 επιστήμονες όλου του κόσμου, που αμφισβητούν τις εκτιμήσεις της IPCC. Θέτουν ερωτήματα όσον αφορά στα ψηφιακά μοντέλα στα οποία στηρίζονται τα καταστροφικά σενάρια της Επιτροπής. Την κατηγορούν πως χρησιμοποιεί μόνο κάποια προσεκτικά επιλεγμένα στοιχεία που εξυπηρετούν τους στόχους της. Και επιμένουν πως οι επιστήμονες της Επιτροπής, έχουν αγνοήσει όλα τα άβολα για αυτούς επιστημονικά δεδομένα που έχουν σχέση με προηγούμενες θερμές περιόδους, έτσι ώστε να περάσουν τη κινδυνολογία τους για το μέλλον.
Το σεμινάριο των σκεπτικιστών απέχει παρασάγγας από την επίσημη συνάντηση κορυφής για το παγκόσμιο κλίμα. Εκείνη είναι μια άχαρη εκδήλωση, όπου το μόνο χρώμα που υπάρχει, είναι αυτό των «πράσινων» διαδηλωτών, που μαζεύονται απ` έξω, κραυγάζοντας διάφορα συνθήματα χωρίς νόημα, προς τους σύνεδρους που προσέρχονται. Κανένας δεν είναι σίγουρος για ποιό λόγο να χρειάζονται τόσες χιλιάδες άνθρωποι, προκειμένου να γίνουν κάποιες διαπραγματεύσεις για μια συνθήκη επί του κλίματος, που τελικά θα αποφασιστεί από μια πολύ μικρή ομάδα, αποτελούμενη από διπλωμάτες, υπουργούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Σε αντίθεση με αυτή τη συνάντηση κορυφής, η συγκέντρωση των σκεπτικιστών είναι μια πνοή φρέσκου αέρα. Όλοι συμμετέχουν και όλοι γελάνε με τα πολλά ανέκδοτα. Ο πρώτος ομιλητής χρησιμοποίησε μια σπάτουλα κουζίνας προκειμένου να επεξηγήσει τη θεωρία του, και όλοι ξεκαρδίστηκαν όταν επισήμανε, πως ο ισχυρός πρόεδρος της IPCC, ο Ινδός Rajendra Pachauri, ο οποίος και κέρδισε το βραβείο Νόμπελ μαζί με τον Al Gore, έχει σπουδάσει μηχανικός σιδηροδρόμων, και όχι κλιματολόγος. Τα δε «τσιράκια» του στην Επιτροπή, τα χαρακτηρίζουν ως «προσκόπους που πάντα κάνουν το καθήκον τους».
Πρόεδρος των εργασιών, είναι ο τρίτος Κόμης του Brenchley , Christopher Monckton που στο παρελθόν έγραφε για τη Fleet Street, και τον οποίο το αμερικανικό περιοδικό Mother Jones κατέταξε ως τον Νο2 στη «βρώμικη ντουζίνα» των αρνητών της κλιματικής αλλαγής. Ο Νο1 ήταν ο πετρελαϊκός κολοσσός ExxonMobil! Ο Λόρδος Monckton φέρει τον «τίτλο» αυτό με μεγάλη τιμή.
Οι πρώτες δυο παρουσιάσεις είναι επιστημονικές. Η μία είναι του Σουηδού συνταξιούχου καθηγητή Nils-Axel Morner που μελετάει τα επίπεδα της στάθμης των ωκεανών για περισσότερα από 30 χρόνια, και όπως λέει δεν υπάρχουν καθόλου ενδείξεις για άνοδό τους, ούτε στο Μπαγκλαντές, ούτε πουθενά αλλού. Το πραγματικό πρόβλημα λέει, είναι η διάβρωση των ακτών. Οι θάλασσες θα ανέβουν κατά 10 εκατοστά μέσα στον τρέχοντα αιώνα, καθόλου σημαντικό νούμερο, σύμφωνα με τον καθηγητή. «Η τίγρης έχει χάσει τα δόντια της» λέει ο καθηγητής Morner, αναφερόμενος στις προβλέψεις της IPCC. «Αλλά ίσως και να μην ήταν τίγρης από την αρχή, απλά μια φούσκα…».
Ο επόμενος είναι ο γεωλόγος του πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας Cliff Ollier, που μελετάει τους παγετώνες και τις ροές τους εδώ και 50 χρόνια, και που πιστεύει πως η επιστήμη έχει λοξοδρομήσει. Εξηγεί τη λειτουργία των παγετώνων, λέγοντας πως πάντοτε διασπώνται. Αν και οι ορεινοί παγετώνες υποχωρούν, αυτοί της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής προωθούνται.
Σε κάποιον τρίτο, οι επιστημονικές αυτές αμφιβολίες μοιάζουν λογικές, αλλά όταν ανεβαίνει στο βήμα ο επόμενος ομιλητής, γίνεται φανερό πως αυτό που ενώνει τους σκεπτικιστές δεν είναι μόνο η επιστημονική αμφισβήτηση. Ο Stuart Wheeler είναι ένας 74χρονος Βρετανός επιχειρηματίας, και μεγάλος χρηματοδότης του Συντηρητικού Κόμματος. Σήμερα υποστηρίζει το Κόμμα της Ανεξαρτησίας, και όπως λέει, δεν είναι μόνο σκεπτικιστής του κλίματος αλλά και ευρωσκεπτικιστής. Ο Wheeler παραδέχεται πως δεν είναι ειδικός στις κλιματικές επιστήμες, και αυτό φαίνεται, όμως καταφέρνει και ξεσηκώνει τους συμμετέχοντες, λέγοντας πως αυτό που θα προκύψει από τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης δεν θα είναι κάτι το δεσμευτικό, αλλά ακόμη και αν ήταν, πολλά κράτη θα το αγνοούσαν, όπως αγνόησαν και το πρωτόκολλο του Κιότο. Και όπως λέει: «Πιστεύω πως σύντομα, ελπίζω πολύ σύντομα, οι άνθρωποι θα κοιτούν προς τα πίσω και θα διαπιστώνουν πως η δεκαετία του 2000 ήταν η εποχή που ο κόσμος τρελάθηκε…».
Times.
antinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου