Τα πρώτα «σπέρματα» της ηλιοκεντρικής θεωρίας βρίσκονται στους Ορφικούς ύμνους και στον Ορφέα

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ΟΡΦΕΑΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ»

Κορυφαίοι επιστήμονες των θετικών επιστημών βρέθηκαν στην Κομοτηνή, ώστε με τις ομιλίες τους, ο Ορφέας και η ορφική φιλοσοφία να πάρουν τη θέση που τους ανήκει στη σύγχρονη φιλοσοφία.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Δήμητρα Συμεωνίδου

Ο Ορφέας το πρόσωπο που ο θρύλος το θέλει να έχει γεννηθεί στη Θράκη, στη Θράκη και η ορφική κοσμογονία, απασχόλησαν τις εργασίες του συνεδρίου που φιλοξενήθηκε στην Κομοτηνή με πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης – Έβρου... Κορυφαίοι επιστήμονες των θετικών επιστημών συγκεντρώθηκαν στο κεντρικό αμφιθέατρο της πανεπιστημιούπολης, ώστε με τις εισηγήσεις τους ο Ορφέας και η ορφική φιλοσοφία να πάρουν τη θέση που τους ανήκει στη σύγχρονη φιλοσοφία και την παγκόσμια πραγματικότητα. Ένα θρακιώτικο συγκρότημα με παραδοσιακή θρακιώτικη μουσική καλωσόρισε τους διακεκριμένους πανεπιστημιακούς διδάσκαλους και ερευνητές, με επικεφαλής τον ομότιμο καθηγητή Γεώργιο Γραμματικάκη. Ο πρόεδρος της ΝΑΡΕ Γιώργος Μηνόπουλος κατά τον εναρκτήριο χαιρετισμό του επεσήμανε ότι «Ο Ορφέας είναι μια αληθινή, υπαρκτή οντότητα. Οντότητα μεταφυσική, επιστημονική και καλλιτεχνική» για να προσθέσει πως «παρ’ ότι τον Ορφέα μελετούν πολλοί λαοί, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την ελληνικότητά του».
«Η Γένεση του σύμπαντος και το αρχέγονο φως», ήταν το θέμα της ομιλίας του ομ. καθηγητή πανεπιστημίου Κρήτης κου Γιώργου Γραμματικάκη, ο οποίος σημείωσε ότι, «η επιστήμη σήμερα, πιστεύει ότι το σύμπαν γεννήθηκε κάποια στιγμή στον χρόνο, το ίδιο πίστευε και ο Ορφέας, και μάλιστα από μια μεγάλη έκρηξη. Το λέμε έτσι γιατί δεν ξέρουμε ακριβώς τι έγινε, ξέρουμε όμως ότι αυτή η μεγάλη έκρηξη έγινε πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια και από τότε το σύμπαν σιγά-σιγά σχηματίζει τα πρώτα του στοιχεία στα 500.000 χρόνια τους γαλαξίες, ξέρουμε πια και χρονολογίες, και περίπου στα 10 δισεκατομμύρια χρόνια από την αρχή, το ηλιακό σύστημα και την γη, και ο άνθρωπος, όπως ξέρουμε, είναι περίπου στα δύο εκατομμύρια χρόνια».
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε στους συμμετέχοντες η παρουσίαση του «ήχου του σύμπαντος» για πρώτη φορά σε επιστημονική εκδήλωση.
Οι κοσμογονικοί μύθοι αντικατοπτρίζουν τις αντιλήψεις που έχουν οι λαοί για το σύμπαν, την δομή και την λειτουργία του, ανέφερε στην ομιλία της η αν. καθηγήτρια τμήματος μαθηματικών πανεπιστήμιου Αθηνών Μάρω Παπαθανασίου που ανέπτυξε την ορφική κοσμογονία αστρονομίας και τη μυστηριακή λατρεία. Το ηλιοκεντρικό σύστημα από τους Ορφικούς ύμνους μέχρι την καθιέρωση του, ανέπτυξε στην εισήγησή του, ο Στράτος Θεοδοσίου, αναπληρωτής καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Αθήνας στο τμήμα φυσικής, ο οποίος ανέφερε, «ότι τα πρώτα σπέρματα της ηλιοκεντρικής θεωρίας σε ένα γεωκεντρικό σύστημα το οποίο επικρατούσε σε όλη την Ελληνική αρχαιότητα, βρίσκονται στους Ορφικούς ύμνους και στον Ορφέα. Στην συνέχεια είχαμε γεωκεντρική θεώρηση του κόσμου, βέβαια υπήρχαν και ηλιοκεντρικά σπέρματα που συνεχίστηκαν μετά με τον Αρίσταρχο τον Σάμιο και τους Πυθαγόριους, για πολύ μεγάλο διάστημα μέχρι τουλάχιστον τον 2ο μ.Χ. αιώνα επικρατούσε το γεωκεντρικό σύστημα, υπό το βάρος των απόψεων του μεγάλου πανεπιστήμων Αριστοτέλη και του μεγάλου Αλεξανδρινού αστρονόμου του Πλαβίου Πτολεμαίου, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι μέχρι και τον 4ο μ.Χ. αιώνα ήταν ζωντανή η ηλιοκεντρική θεωρία εφόσον σ’ ένα έργο του ο μεγάλος αυτοκράτορας και φιλόσοφος Ιουλιανός, κακώς επονομαζόμενος «Παραβάτης», είχε την άποψη ότι μπορούμε να μιλάμε για ηλιοκεντρισμό, αφού οι πλανήτες χόρευαν γύρω από τον ήλιο που ήταν ο πατέρας του ηλιακού μας συστήματος. Τελικά τον 4ο-5ο αιώνα με 16ο έχουμε την πλήρη καθιέρωση του ηλιοκεντρικού συστήματος από τον Κοπέρνικο, τον Πολωνό αστρονόμο, ο οποίος απλά αναβίωσε τις απόψεις του Αρίσταρχου του Σάμιου και των Πυθαγορίων φιλοσόφων».
Ως το σημαντικότερο αντικείμενο της κληρονομιάς από την αρχαιότητα χαρακτήρισε τον μηχανισμό των Αντικηθύρων, ο αν. καθηγητής τμήματος φυσικής του πανεπιστημίου Αθηνών Ξενοφών Μουσάς. Ο κ. Μουσάς εξήγησε ότι είναι ένα αστρονομικό όργανο που επιτρέπει να κάνει κανείς παρατηρήσεις στον ουρανό, να μετράει διάφορες παραμέτρους αστρονομικές, πόσο απέχει για παράδειγμα ένας πλανήτης, ποια είναι η θέση του ήλιου. Εκτός από αυτά, ο αξιοθαύμαστος αυτός μηχανισμός έκανε προβλέψεις των εκλείψεων τόσο του ηλίου όσο και της Σελήνης.
Οι εισηγητές, με τη γνώση των θεμάτων τους, την ευγλωττία και την ικανότητα μετάδοσης στο κοινό σύνθετων επιστημονικών γνώσεων, γοήτευσαν το πολυπληθές ακροατήριο. Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο καθηγητής Αστρονομίας του Α.Π.Θ., Ιωάννης Σειραδάκης. Στο συμπόσιο, στο οποίο η συμμετοχή του κόσμου της Ροδόπης και όχι μόνο ήταν εξαιρετική σε αριθμό, αλλά και σε ποιότητα, χαιρέτησαν ως συνδιοργανωτές, εκ μέρους του νομάρχη Ροδόπης, ο αναπληρωτής νομάρχης Κώστας Κατσιμίγας, ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης και ο αντιπρύτανης του Δ.Π.Θ. Σάββας Τοκμακίδης.

Πηγή: www.xronos.gr

«Βόμβα» του Γ. Παπανδρέου στις σχέσεις Ελλάδας - Κίνας

Θύελλα αμφιβολιών, ως προς τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας μας, φαίνεται να προκαλεί σε συμμάχους και οικονομικούς εταίρους της Ελλάδος η απερίσκεπτη προεκλογική «βόμβα» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, περί επαναδιαπραγμάτευσης των διεθνών συμφωνιών που έχει συνάψει η κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας.

Μετά τη Μόσχα, έντονη ανησυχία για την τύχη της συμφωνίας του ελληνικού δημοσίου με την εταιρεία COSCO, για την εκμετάλλευση του λιμένα του Πειραιά διατυπώνει και το Πεκίνο, ενώ «τήρηση των συμφωνηθέντων για τον ΟΤΕ» έχει ζητήσει και το Βερολίνο...

Αποκαλυπτικό της κινεζικής ανησυχίας για τη προοπτική της συμφωνίας με την COSCO είναι το «ΕΠΕΙΓΟΝ-ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ» τηλεγράφημα του Έλληνα πρέσβη στο Πεκίνο προς την Κεντρική Υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών, με το οποίο γνωστοποιεί στην προϊστάμενη Αρχή, «τη σοβαρή ανησυχία» της κινεζικής πλευράς για το μέλλον της συμφωνίας... Στο τηλεγράφημα, που φέρνει στο φως η «Α» ο Έλληνας διπλωμάτης αποτυπώνει το κλίμα από μία συνάντησή του με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Κίνας, Ζανγκ Ζιγιούν, αρμόδιο για ευρωπαϊκές υποθέσεις, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Κινέζος αξιωματούχος ζήτησε «πρωτοβούλως» (χωρίς να έχει προηγηθεί σχετική συζήτηση), η συμφωνία «να εφαρμοσθεί ως έχει».

Συγκεκριμένα, ο Έλληνας πρέσβης γράφει: «Κινέζος ΥΦΥΠΕΞ ZHANG Zhijun, αρμόδιος για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις,
οποίον συνήντησα σε κοινωνική εκδήλωση, μου διατύπωσε, πρωτοβούλως, τη σοβαρή ανησυχία της κινεζικής πλευράς για τα περί επαναδιαπραγματεύσεως της συμφωνίας COSCO με λιμένα Πειραιώς, οποία, υπεγράμμισε, πρέπει εφαρμοσθεί ως έχει»!

Σε ανάλογο κλίμα και η DEUTSCHE TELECOM ζητά τήρηση της συμφωνίας για τον ΟΤΕ. Σε πρόσφατη Γενική Συνέλευση του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο Γκουίντο Κίρκχοφ, μέλος του Δ.Σ. της γερμανικής εταιρείας προειδοποίησε ότι ο Γερμανικός Όμιλος θα αντιδράσει σε κάθε προσπάθεια επιστροφής του ΟΤΕ στον έλεγχο του Δημοσίου. Μάλιστα, στη σχετική ομιλία του το στέλεχος της DT χρησιμοποίησε τον όρο «συμφωνία με την Ελληνική Δημοκρατία» και όχι «συμφωνία με τη Ελληνική κυβέρνηση»!

Υπενθυμίζεται ότι το όλο θέμα ξεκίνησε με την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Αλεξανδρούπολη (9 Σεπτεμβρίου), όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απείλησε με επαναδιαπραγμάτευση της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδος-Βουλγαρίας-Ρωσίας για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, προκαλώντας την έντονη δυσφορία του Ρωσικού ΥΠΕΞ (16 Σεπτεμβρίου).

«Πολιτικό κόλαφο και εκτός ορίου ανευθυνολογία του ΠΑΣΟΚ» χαρακτηρίζει ο εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ Γ. Κουμουτσάκος την στάση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ που προκάλεσε  ανησυχία του Πεκίνου σχετικά με την συμφωνία για τον εμπορεμυματικό σταθμό στον Πειραιά, όπως αποκλειστικά αποκάλυψε σήμερα η ‘Α’.

«Τι θα πουν τώρα; Θα κρυφτούν και για την ανεύθυνη στάση τους για το λιμάνι του Πειραιά; Θα κρυφτούν πάλι; Θα κρυφτούν όπως και στην περίπτωση του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, που η ακατανόητη θέση τους περί επαναδιαπραγμάτευσης προκάλεσε ήδη αντιδράσεις σε ολόκληρη τη Θράκη και τη Μακεδονία; Αλλά και στη Μόσχα και τη Σόφια; Τι θα κάνουν ακριβώς με τον ΟΤΕ; Μαθαίνουν για τις συνέπειες των λεγομένων τους;» προσέθεσε ο Γιώργος Κουμουτσάκος και κατέληξε «Όλες αυτές οι μείζονος σημασίας μεταρρυθμίσεις που υπηρετούν το εθνικό συμφέρον και ενισχύουν τη διεθνή θέση και την οικονομία της χώρας, μπαίνουν σε μεγάλες περιπέτειες, από την ανευθυνότητα του ΠΑΣΟΚ και του κρυπτόμενου κ. Παπανδρέου. Η πολιτική τους είναι μηδενιστική, είναι ρεβανσιστική. Είναι συνταγή μεγάλης περιπέτειας.»

ΝΙΚ. Ε. ΣΤΑΥΡΟΥΛΛΑΚΙΣ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ

Καλή ψήφο Έλληνα πολίτη!

του Σάββα Καλεντερίδη
Δεν θα κάνουμε ανάλυση της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, αφού έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου που διανύουμε. Απλά, θα κάνουμε μια προσέγγιση στο ζητούμενο των επικείμενων εκλογών, με κέντρο βάρους τα εθνικά μας θέματα και τα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής. Όσον αφορά τη στάση που τήρησε το ιστολόγιο κατά την προεκλογική περίοδο, εμείς, από την πλευρά μας, προσπαθήσαμε όλες αυτές τις ημέρες, να αναδείξουμε τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και να τα διασυνδέσουμε-συσχετίσουμε με την προεκλογική περίοδο, χωρίς να παίξουμε κομματικά παιχνίδια.
Άς πάμε όμως στο θέμα μας.
Η Ελλάδα, που έχει ισχυροποιήσει τη θέση της με την είσοδό της στην Ε.Ο.Κ. το 1981, σωτήρια επιλογή που πολεμήθηκε με λύσσα από κόμματα και πολιτικούς που υιοθέτησαν αφρόνως το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", μετρά μια σειρά από αρνητικές εξελίξεις στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια, αρχής γενομένης από τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., το Φθινόπωρο του 1994 (τότε τέθηκε σε ισχύ η σύμβαση για το διεθνές δίκαιο της θάλασσας), επιλογή που θεωρήθηκε από την τουρκική πλευρά ως αποτέλεσμα φοβίας και ηττοπάθειας που προκάλεσαν οι απειλές που η ίδια εκτόξευσε εναντίον της χώρας μας.
Ακολούθησαν τα Ίμια (1996), όπου η τότε κυβέρνηση στην ουσία απώλεσε τον έλεγχο εθνικού εδάφους. Στη συνέχεια (1997), η ίδια κυβέρνηση αναγνώρισε, κατόπιν πιέσεων της κ. Όλμπραϊτ, όπως εκμυστηρεύτηκε σε φίλο δημοσιογράφο ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης, "νόμιμα ζωτικά συμφέροντα" της Τουρκίας στο Αιγαίο, εξέλιξη καταστροφική για τα συμφέροντα της χώρας μας, αφού με την κίνηση αυτή βάζουμε την Τουρκία στο Αιγαίο και νομιμοποιούμε το απαράδεκτο Casus Belli με το οποίο απειλεί την Ελλάδα, για να μην επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο.
Το 1999 η Ελλάδα έπεσε στη δίνη της υπόθεσης Οτζαλάν, όπου προδόθηκαν τα ιερά και τα όσια της φυλής και καταρρακώθηκε η περηφάνεια και η υπόληψη του ελληνικού λαού, όπως καταρρακώθηκε και η διεθνής εικόνα και το κύρος της Ελλάδας, απαραίτητα όπλα και τα δυο στο ολποστάσιο και στη φαρέτρα κάθε χώρας, για να μπορεί να ασκεί αξιόπιστη και αποτελεσματική πολιτική. Να σημειωθεί ότι η χώρα μας, εκτός από το κύρος και την αξιοπιστία, έχασε ταυτόχρονα έναν σοβαρό και πολύτιμο σύμμαχο, όπως είναι οι Κούρδοι, ενώ εμπεδώθηκε για άλλη μια φορά η αρχή "η Τουρκία πιέζει και απειλεί και η Ελλάδα υποχωρεί ατάκτως".
Αντιστροφή στην κατηφορική πορεία υπήρξε η είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε., εξέλιξη που μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια στρατηγικής σημασίας νίκη του Ελληνισμού και φυσικά της εξωτερικής μας πολιτικής, νίκη για την οποία θα πρέπει να απονείμουμε τα εύσημα σε εκείνους που τα δικαιούνται, με πρώτον και καλύτερο τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη, που έφυγε πολύ νωρίς.
Στη συνέχεια ακολουθεί και πάλι ο κατήφορος, με τις άφρονες και ακατανόητες προσπάθειες που κατέβαλαν κόμματα και πολιτικοί παράγοντες για την αποδοχή από τον κυπριακό λαό του καταστροφικού σχεδίου Ανάν, ενώ προηγουμένως έγιναν και άλλες προσπάθειες για την αποδοχή της διπλής ονομασίας των Σκοπίων, που αποφεύχθηκε επειδή δεν βρέθηκε εκείνος που θα λάμβανε την απόφαση και θα εισέπραττε και το αντιστοιχούν πολιτικό κόστος.
Στη συνέχεια, ο Ελληνικός λαός γεύτηκε τη χαρά άλλης μιας επιτυχίας, της άψογης τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, επιτυχία που πιστώνεται και σε εκείνους που προετοίμασαν και σε εκείνους που εκτέλεσαν την Ολυμπιάδα, για να ακολουθήσουν οι επιλογές της συνεργασίας με το ρωσικό παράγοντα στον ενεργειακό τομέα και η στάση στο Βουκουρέστι, όπου τα Σκόπια αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν μέχρι νεωτέρας, κινήσεις και οι δυο που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στην συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη προκλητική στάση της Τουρκίας στο Αιγαίο, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα συνεχίζει να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, με τις γνωστές προϋποθέσεις, πολιτική που συνοψίζονται στο "πλήρης ένταξη σημαίνει πλήρης συμμόρφωση".
Είναι προφανές ότι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, σε κόμματα και στελέχη κομμάτων, μετά την αποχώρηση από την πολιτική σκηνή, το 1995-1996, του Ανδρέα Παπανδρέου, με την καθοριστική -και οικονομική- συμβολή ξένων πρεσβειών και ξένων πολύφερνων μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, έχει τεθεί υπό διωγμό η αγνή και παραδοσιακή έννοια του πατριωτισμού, που έχει καθορίσει την πορεία αυτού του έθνους για χιλιάδες χρόνια και έχει επικρατήσει μια "άλλη" στάση απέναντι στα λεγόμενα εθνικά θέματα, αποτέλεσμα της οποίας αλλαγής στάσης ήταν οι συνεχόμενες και συνεχιζόμενες αρνητικές εξελίξεις στα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής που αναφέραμε παραπάνω. Επίσης, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η συγκεκριμένη πορεία των εθνικών μας θεμάτων δεν υπακούει σε κάποια μεταφυσική νομοτέλεια, αλλά είναι αποτέλεσμα σχεδιασμών που οδηγούν σε δορυφοροποίηση της Ελλάδας στην Τουρκία, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, με μοναδική διέξοδο από αυτή τη δίνη τον εξορθολογισμό των σχέσεων της χώρας μας με τις ΗΠΑ, την ισχυροποίηση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και την ενίσχυση των δεσμών της με τη Ρωσία και τους άλλους παράγοντες που μπορούν αν επηρεάσουν τις εξελίξεις στην περιοχή.
Αυτό ακριβώς επιχείρησε μάλλον να πράξει με τις επιλογές του στο Κυπριακό, το Αιγαίο, τα Σκόπια και τα ενεργειακά ο Κώστας Καραμανλής, με υπουργό εξωτερικών τον Νέστορα της διπλωματίας κ. Πέτρο Μολυβίατη, επιλογές που αποδυναμώθηκαν, αν δεν ανατράπηκαν, με την τοποθέτηση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη στη θέση του υπουργού εξωτερικών. Η επαινετικές αναφορές στην κυρία Μπακογιάννη και στον κύριο Γιώργο Παπανδρέου από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ κ. Αναστασιάδη και τον πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών Ντάουνερ στα απόρρητα επίσημα έγγραφα του ΟΗΕ για το Κυπριακό και τα επικριτικά σχόλια που γίνονται στα ίδια έγγραφα στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή, τα λένε όλα.
Εν πάση περίπτωσει, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, αφού στην πολιτική περισσότερο από τις προθέσεις μετράει το αποτέλεσμα, οι σε γενικές γραμμές σωστές επιλογές του Κώστα Καραμανλή στα κύρια ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής, στην ουσία ακυρώνονται από την αναποτελεσματικότηα της κυβέρνησής του, λόγω της ανοχής που έδειξε σε πρόσωπα και πράγματα, αλλά και από την αποδυνάμωση του ίδιου του εσωτερικού-κοινωνικού μετώπου, αφού δεν νοείται αποτελεσματικη εξωτερική πολιτική χωρίς ισχυρή οικονομία και αρραγές εσωτερικό μέτωπο.
Εμείς, ως ιστολόγιο, δεν νομιμοποιούμαστε και δεν το επιθυμούμε να δώσουμε γραμμή για το ποιό κόμμα θα πρέπει να ψηφίσουν οι φίλοι μας, επιλογή που ούτως ή άλλως δεν είναι εύκολη, αν όχι αδύνατη.
Λέμε να ψηφίσει το κόμμα που θέλει ο καθένας με το χέρι στην καρδιά και να κάνει την επιλογή εκείνη που θα του δώσει εσωτερική ισορροπία και ψυχική ικανοποίηση. Γιατί, εν τέλει, στο παραβάν είμαστε μόνοι μας και η ψήφος είναι ακριβώς αυτό.
Θα θέλαμε όμως να κάνουμε έκκληση και να παρακαλέσουμε τους φίλους του ιστολογίου, άσχετα με το κόμμα που θα ψηφίσουν, να αποκλείσουν από τις επιλογές τους όλους εκείνους που όλα αυτά τα χρόνια πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων, άλλοτε υποχωρώντας σε πιέσεις ξένων, άλλοτε κάνοντας τον ατζέντη αεροπορικών ή άλλων εταιρειών και άλλοτε λαμβάνοντας χρηματικά δώρα, οικόπεδα μέχρι και οικιακές συσκευές από ελληνικές ή ξένες εταιρείς, όπως για παράδειγμα από τη SIEMENS και από κάθε είδους προμηθευτή του πολύπαθου ελληνικού δημοσίου.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή άς είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαός που θα κάνει την πολυπόθητη κάθαρση και με τις επιλογές του θα διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό, τιμωρώντας τους ξενόδουλους και τους αργυρώνητους, όλους αυτούς που μας πρόδωσαν.
Όπως έχει διαμορφωθεί το σκηνικό και όπως έχουν καταντήσει τα κόμματα, όπου ο ένας που λάμβανε τα μαύρα εκβιάζει τον άλλον που τα έπαιρνε, μόνον εμείς μπορούμε να στείλουμε στα σπίτια τους όλους εκείνους του πολιτικούς που έκαναν τα κόμματα και την πολιτική επικερδή επιχείρηση, καθώς και εκείνους που εκθειάζουν οι ξένες πρεσβείες και ο "διεθνής παράγων", όσο ψηλά κιαν βρίσκονται στην ιεραρχία των κομμάτων τους, όποιο "ιστορικό" όνομα κιαν κουβαλούν.
Αν και υπό κανονικές συνθήκες στις εκλογές θα πρέπει να ψηφίζουμε θετικά, δηλαδή να επιβραβεύουμε εκείνους που αξίζουν και θα μας φέρουν και πάλι την ελπίδα, η κατάσταση στη χώρα μας είναι τέτοια, που τη φορά αυτή θα πρέπει να κάνουμε και τα δυο. Να ψηφίσουμε άφθαρτους πολιτικούς και να τιμωρήσουμε τους προσκηνυμένους και τους αργυρώνητους. Να κάνουμε εμείς οι ίδιοι την κάθαρση, γιατί αυ΄το επιβάλλουν οι συνθήκες.
Την Κυριακή, μπροστά στην κάλπη, ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά και ας δείξουμε τη δύναμη που έχει ο λαός. Ας δώσουμε εμείς το μήνυμα που δεν κατόρθωσαν να δώσουν οι πολιτικοί στους νταβατζήδες. Αν δεν εκλεγούν οι δικοί τους ατζέντηδες, θα είναι πιο αδύναμοι και θα έχουν πάρει το μήνυμα.
Αν το πράξουμε, αν τη Δευτέρα βαρύγδουπα ονόματα της πολιτικής σκηνής, πολιτικοί-γόνοι μεγάλων οικογενειών και όχι μόνο, άτομα που κατήντησαν τη χώρα στην κατάσταση που είναι σήμερα αντιμετωπίσουν τη χλεύη του λαού, η Δευτέρα, 6 Οκτωβρίου θα είναι μια καινούργια μέρα για την Ελλάδα.
Ήλθε η ώρα να πάρουμε την τύχη της χώρας μας στα χέρια μας.
Καλή ψήφο Έλληνα πολίτη.

ΗΓΕΜΩΝ ΕΚ ΔΥΤΙΚΗΣ ΛΙΒΥΗΣ

«Αρεσε γενικώς στην Αλεξάνδρεια, τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού, ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης Αριστομένης, υιός του Μενελάου. Ως τ΄ όνομά του, κ΄ η περιβολή, κοσμίως, ελληνική. Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά δεν τες επιζητούσεν· ήταν μετριόφρων. Αγόραζε βιβλία ελληνικά, ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά. Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος. Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο, κ΄ οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.

Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε. Ενας τυχαίος, αστείος άνθρωπος. Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Ελληνας, έμαθ΄ επάνω, κάτω σαν τους Ελληνας να φέρεται· κ΄ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά, κ΄ οι Αλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό, ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι. Γι΄ αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις, προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά· κ΄ έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του».

Κωνσταντίνος Καβάφης

Επιχείρηση συνειδητής εξαπάτησης των Eλλήνων πολιτών.

Ζούμε μοναδικές στιγμές ! Τέτοιες, που σίγουρα δεν έχουμε βιώσει ποτέ στο παρελθόν και αμφιβάλω εάν είναι δυνατόν να βιώσουμε παρόμοιες και στο μέλλον.
Ο πολιτικός τον οποίο οι ...δημ(ι)οσκοπήσεις παρουσίαζαν μέχρι και πριν λίγες ημέρες να προηγείται με πρωτόγνωρη -για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα-διαφορά , έχει ...εξαφανιστεί. Ή επί το σωστότερο ...τον έχουν εξαφανίσει!

Αρνείται τηλεμαχίες, αρνείται συνεντεύξεις, αρνείται τον διάλογο και περιορίζεται σε ετοιματζίδικα λογρύδια . Μάλιστα είναι πολύ ευχαριστημένος με αυτή την ...κατάσταση αφού σύμφωνα με την προ ημερών συνέντευξη του στην Ιταλική «La Repubblica» ,ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ- σε ότι αφορά τις μέρες αυτές, λίγο πριν την ψήφο- αποκαλύπτει ότι «... Κολυμπάει, τρέχει, ακούει μουσική...».

Το άκρον άωτον είναι ότι στην τελευταία, ερώτηση, του Ιταλού απεσταλμένου «τι σημαίνει για σας, η λέξη σοσιαλισμός;», ο κ.Γ. Παπανδρέου απαντά: «να δώσουμε περισσότερη δύναμη στους πολίτες και να τους πληροφορούμε, για να τους βοηθάμε να λαμβάνουν αποφάσεις » ( .......)

Είναι επίσης αντιφατικό από την μια το ΠαΣοΚ να ισχυρίζεται ότι είναι κοντά στην αυτοδυναμία, και από την άλλη να κρύβουν τον ... «εν δυνάμει πρωθυπουργό» και να του απαγορεύουν την έκθεση στον δημόσιο διάλογο.
Η λογική λέει ότι στην περίπτωση που βρίσκεσαι μια ανάσα από την πραγμάτωση αυτοδύναμης κυβέρνησης, εντείνεις τις προσπάθειες σου και ...δεν κρύβεσαι, κολυμπάς, τρέχεις και ακούς μουσική.

Βέβαια όλοι καταλαβαίνουμε ότι αφού πρώτα μέσω των δημ(ι)οσκοπήσεων μάς παρουσίασαν τον επερχόμενο .. Μεσσία, στην συνέχεια προσπαθούν να τον προστατέψουν , καθώς όπου και όταν παρουσιάστηκε σε δημόσιο διάλογο, οι κυλιόμενες δημοσκοπήσεις του ΠαΣοΚ έδειξαν σημαντική πτώση των ποσοστών τους.

Μάλιστα στέλεχος της Ιπποκράτους δεν δίστασε να χαρακτηρίσει , ενώπιον ανοικτού ...ακροατηρίου , ότι εάν για οποιοδήποτε λόγο ο πρόεδρος παρακαθίσει σε δημόσιο διάλογο , τότε θα πρέπει να παρουσιαστούμε αυτοβούλως στο Αιγινήτιο ως πάσχοντες από ... «αυτοκτονικό ιδεασμό».

Στην απέναντι πλευρά ο κ. Καραμανλής έχει ήδη δώσει τέσσερις συνεντεύξεις , έχει κάνει, ήδη, δύο συζητήσεις με πολίτες και αύριο θα κάνει μια ακόμη, αυτή την φορά μέσω διαδικτύου καθώς θα απαντήσει σε ερωτήματα που του έχουν σταλεί μετά την ανοικτή πρόσκληση του.
Δείχνει ότι δεν κρύβεται , δεν φοβάται και ότι ανταποκρίνεται στο καθήκον του για την πληρέστερη δυνατή ενημέρωση των πολιτών.

Με όλα αυτά λοιπόν τα παράδοξα που συμβαίνουν σε αυτή την προεκλογική περίοδο και με όλα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα , αναλογίζομαι τα λόγια του Κολομβιανού Gabriel Garcia Marquez: «Η φανταστική λογοτεχνία επινοήθηκε», είπε ο νομπελίστας συγγραφέας, «τη μέρα που ο Ιωνάς γύρισε σπίτι του και είπε στην γυναίκα του ότι άργησε τρεις μέρες επειδή τον είχε καταπιεί μια φάλαινα».

Έτσι λοιπόν και οι φανταστικές και μυθοπλαστικές δημοσκοπήσεις άρχισαν όταν πρωτοπαρουσίασαν το ΠαΣοΚ να προηγείται με ....7 και 8 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά....

Πηγή: politis-gr

Οι μυστικές διαπραγματεύσεις Σημίτη - Γ. Παπανδρέου για το Αιγαίο

Με αφορμή πλήθος δημοσιευμάτων σε πολλές ιστοσελίδες τις τελευταίες εβδομάδες, αμέσως μετά την προκήρυξη των εκλογών, σχετικά με τα έργα και τις ημέρες του Γ. Παπανδρέου είτε παλαιότερα ως στελέχους των κυβερνήσεων Σημίτη είτε πρόσφατα ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (σχέδιο Ανάν, απόψεις για την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, θέσεις για ρωσικούς αγωγούς, θέσεις για λαθρομετανάστευση κτλ.) θα ήθελα να εφιστήσω την προσοχή στην ίσως πιο σκοτεινή - και λιγότερο προβεβλημένη απ' όλες - πτυχή της αμφιλεγόμενης δραστηριότητας του σε σχέση με τα εθνικά μας ζητήματα. Στις συνομιλίες για το Αιγαίο την περίοδο 2002 - 2003 που παρ' ολίγον θα οδηγούσαν Ελλάδα - Τουρκία στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης (πρόβλεψη της συμφωνίας του Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999) με πιθανότατα μοιραίες επιπτώσεις για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας ακόμα και για την ίδια την εδαφική της κυριαρχία.

Κατά την εκκίνηση των συνομιλιών τον Ιανουάριο του 2002 παρέχονταν η διαβεβαίωση ότι η Ελλάδα προσέρχονταν σ' αυτές με την πάγια θέση της, ότι δηλαδή αναγνώριζε ως μόνη υπαρκτή ελληνοτουρκική διαφορά το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Γρήγορα όμως έγινε αντιληπτό ότι αυτό λεγόταν παραπλανητικά καθώς στην πραγματικότητα αντικείμενο των συζητήσεων ήταν το σύνολο των μονομερών τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο. Και τελικά καταλήξαμε να γίνουν αποδεκτό θέμα προς συζήτηση ακόμα και οι εδαφικές διεκδικήσεις της Τουρκίας ("γκρίζες ζώνες").

Επικρατεί η εντύπωση ότι για τις εν λόγω συνομιλίες καλλιεργούνταν εντέχνως και εσκεμμένα κλίμα εφησυχασμού ενώ η ενημέρωση και ο δημόσιος προβληματισμός γι' αυτές ήταν γενικά περιορισμένος και προερχόμενος κατά κύριο λόγο από μεμονωμένους δημοσιογράφους (π.χ. Σταύρος Λυγερός). Χαρακτηριστική προς τούτο είναι η περίπτωση της ακραία φιλοκυβερνητικής (το 2002) εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». Τις πρώτες ημέρες μετά την ανακοίνωση της έναρξης των συνομιλιών, είχαν εκφραστεί επιφυλάξεις όπως "Όλα στο τραπέζι του διαλόγου" και "Σε διάλογο εφ' όλης της ύλης για τα θέματα του Αιγαίου συμφώνησε η Ελλάδα" [1]. Επισημαινόταν και ο χαρακτηρισμός των συνομιλιών ως "μυστικού διαλόγου για το Αιγαίο" από τον τότε τούρκο πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετζεβίτ [2]. Επίσης διατυπώνονταν ανησυχίες ότι "σε περίπτωση που η διαδικασία καταλήξει σε αδιέξοδο και οι δύο χώρες δεν καταφέρουν τελικά να συνάψουν συνυποσχετικό για το θέμα της Χάγης, οι διεκδικήσεις της Τουρκίας για διάφορα ανυπόστατα ­ σύμφωνα με την ελληνική οπτική ­ θέματα στο Αιγαίο θα έχουν «νομιμοποιηθεί» από την Αθήνα και θα θεωρούνται μέρος των υπό διαπραγμάτευση ελληνοτουρκικών διαφορών." [1]

Ακόμα και ο γνωστός δημοσιογράφος Γ. Παπαχρήστος εξέφραζε προβληματισμούς όπως ότι "η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να μετακινηθεί από την πάγια αρχή της εξωτερικής μας πολιτικής. Ότι δηλαδή δεν δεχόμαστε ούτε καν συζήτηση επί άλλου θέματος που θέτει η Τουρκία, πλην εκείνου της υφαλοκρηπίδας." και ότι "η ελληνική πλευρά θα θέσει μεν το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, από τουρκικής όμως πλευράς είναι βέβαιο ότι θα τεθεί ολόκληρο το «πακέτο» των πάγιων διεκδικήσεων της Άγκυρας στο Αιγαίο πάνω στο οποίο η τουρκική πλευρά θα ζητήσει να υπάρξει διάλογος." [3] Αυτά αρχκά διότι στη συνέχεια όλως περιέργως οι ανησυχίες αυτές σιωπηρώς εγκαταλείφθηκαν και οι τότε κυβερνητικοί χειρισμοί δικαιολογούνταν με επιχειρήματα τύπου "της δυσχερούς θέσης στην οποία θα ερχόταν η Ελλάδα εντός της Ένωσης ­ θέση απομόνωσης" αν αρνούνταν τον διάλογο με την Τουρκία[4].

Σήμερα, έξι και πλέον χρόνια μετά, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες που μας επιτρέπουν να έχουμε σχηματίσει σαφή εικόνα ως προς το πλαίσιο των ρυθμίσεων που είχαν προκύψει μέσα από τις διαπραγματεύσεις αυτές. Ιδιαίτερα διαφωτιστικές είναι νομίζω η σειρά των άρθρων του Αλέξη Παπαχελά στο «ΒΗΜΑ» που παρατίθενται στις παραπομπές καθώς επίσης και οι αποκαλύψεις του Σταύρου Λυγερού στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», ενώ βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις αποκαλύψεις του ίδιου του τότε πρωθυπουργού Σημίτη στο εκδοθέν το 2005 βιβλίο του. Από την ανάγνωση αυτών καθώς και άλλων δημοσιευμάτων προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως όχι μόνο η Κύπρος (σχέδιο Ανάν) αλλά και η Ελλάδα γλύτωσε το 2004 από του χάρου τα δόντια, από την επιβολή δηλ. επαχθών «λύσεων» για τα «προβλήματα» του Αιγαίου που περιείχαν το ενδεχόμενο ακόμα και εδαφικού ακρωτηριασμού (απώλεια αγνώστου αριθμού βραχονησίδων, νησίδων πιθανόν και νήσων) και που την επιβολή των οποίων απεργάζονταν η κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό εξωτερικών Γ. Παπανδρέου και δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει λόγω της κυβερνητικής αλλαγής της 7ης Μαρτίου 2004...

Συγκεκριμένα οι «λύσεις» στις οποίες φαίνεται ότι είχαν καταλήξει οι διαπραγματεύσεις:

- Επιλεκτική επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων κατά περιοχές και με κυμαινόμενο εύρος ανάλογα προφανώς με το πόσο και που επέτρεπε αυτή την επέκταση η Τουρκία. Αναλόγως θα εναρμονίζονταν και το εύρος του εθνικού εναερίου χώρου (συρρίκνωσή του αφού η αιγιαλίτιδα ζώνη θα διαμορφώνονταν στις περισσότερες περιοχές, αν όχι παντού, σε λιγότερα από 10 ν.μ.)

Μερικά σχετικά αποσπάσματα από τον τύπο που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές:

"«Οι Τούρκοι ξέρουν ότι έχουν άδικο στο θέμα των ελληνικών χωρικών υδάτων και οι Ελληνες στο ζήτημα του εναερίου χώρου» εξηγούσε βετεράνος διπλωμάτης, ο οποίος πρόσθεσε πως «επιτέλους, βρέθηκε μία χρυσή τομή. H Ελλάδα να μπορέσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της όχι στα δώδεκα μίλια αλλά κάπου ανάμεσα στα έξι και στα δώδεκα, πιθανότατα στα εννέα που αποτελούν και τη χρυσή τομή ανάμεσα στο στάτους κβο και στον μάξιμουμ ελληνικό στόχο. Παράλληλα ο εθνικός εναέριος χώρος θα ταυτισθεί με τα χωρικά ύδατα». Ο ίδιος διπλωμάτης εξηγούσε ότι, στο πλαίσιο της φόρμουλας που έχει εξευρεθεί, η Ελλάδα θα αφήσει διαύλους ελεύθερης ναυσιπλοΐας σε περιοχές όπου η επέκταση των χωρικών υδάτων της θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και διέλευσης." [5]

"Αυτό στο οποίο λίγο - πολύ είχαν καταλήξει οι διερευνητικές επαφές προτού παγώσουν είναι στην ουσία του μάλλον απλό:


1. Ελλάδα και Τουρκία θα προσέφευγαν με συνυποσχετικό στο Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Το Δικαστήριο θα έκρινε με βάση το Διεθνές Δίκαιο, περιλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας. Το τελευταίο ορίζει αφενός μεν πως μια χώρα δύναται να έχει χωρικά ύδατα έως 12 μίλια, αφετέρου δε ότι υφαλοκρηπίδα έχουν και τα νησιά.


2. Προηγουμένως, η Ελλάδα θα προέβαινε, με απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου, στη λεγόμενη επιλεκτική επέκταση των χωρικών της υδάτων. Αλλού, δηλαδή, θα ήταν 6 μίλια, αλλού 8, αλλού 10, αλλού 12. Ο εθνικός εναέριος χώρος θα διαμορφωνόταν αντιστοίχως." [6]

"η Ελλάδα θα επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα, είτε σε οκτώ (8) είτε σε εννέα (9) ναυτικά μίλια, εκτός από ελάχιστες περιοχές όπου η κίνηση αυτή θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στη ναυσιπλοΐα, κοντά στα τουρκικά παράλια. Τα 9 μίλια ήταν ο ελληνικός στόχος, με τα 8 να αποτελούν μίνιμουμ που μάλλον αποδεχόταν η Αγκυρα. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα θα δεχόταν εναρμόνιση του εναέριου με τον θαλάσσιο χώρο." [7]

"κυρίως με πρωτοβουλία της ελληνικής πλευράς, συζητήθηκαν διάφορες προτάσεις, κοινός παρανομαστής των οποίων ήταν το εύρος των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο να ποικίλλει από έξι μέχρι δώδεκα μίλια. Σε λίγες περιοχές, κυρίως στο βορειοδυτικό Αιγαίο, όπου η επέκταση δεν επηρεάζει τις τουρκικές διεκδικήσεις, θα εφαρμοζόταν ο κανόνας των 12 μιλίων. Στο νότιο και κυρίως στο ανατολικό Αιγαίο, όμως, όπου η επέκταση επηρεάζει και το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και το εύρος του διεθνούς εναερίου χώρου που χρησιμοποιούν τα τουρκικά μαχητικά, τα ελληνικά χωρικά ύδατα θα παρέμεναν στα έξι μίλια, χωρίς βεβαίως να υπάρχει δυνατότητα μελλοντικής επέκτασης." [8]

"«Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή δήλωσε στις διερευνητικές επαφές ότι θα ασκήσει το δικαίωμά της να επεκτείνει μονομερώς την αιγιαλίτιδα ζώνη πριν από την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Η άσκηση του δικαιώματος αυτού θα λάβει υπόψη τα συμφέροντα τρίτων κρατών για ελεύθερη ναυσιπλοΐα και αεροπλοΐα στο Αιγαίο Πέλαγος».
«Δεν αποκλείονται, ως εκ τούτου, επιλεκτικές διαφοροποιήσεις των ορίων της αιγιαλίτιδας, ώστε να μην παρεμποδίζεται η διεθνής ναυσιπλοΐα και αεροπλοΐα. Η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης θα ολοκληρωθεί με εσωτερική νομοθεσία σύμφωνα με την πάγια πρακτική στο διεθνές δίκαιο." (απόσπασμα από το βιβλίο Σημίτη - [9])

- Υφαλοκρηπίδα. Υποχώρηση της Ελλάδας από πάγιες θέσεις με παραχώρηση σημαντικού τμήματος υφαλοκρηπίδας δυτικά των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου σε αντίθεση με τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας.

Σχετικά με αυτή την πτυχή ο Σταύρος Λυγερός είναι αποκαλυπτικός:

"Στην πορεία των συνομιλιών, ο Τούρκος διπλωμάτης αντιπρότεινε οι δύο πλευρές να αναζητήσουν στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών μια επί της ουσίας συμφωνία σχετικά με την υφαλοκρηπίδα. Εάν τα κατάφερναν, θα την αποτύπωναν σ’ ένα συνυποσχετικό, το οποίο και θα καθοδηγούσε το Δικαστήριο σε μια σχεδόν προκαθορισμένη απόφαση. Με τη σφραγίδα της Χάγης, η συμφωνία τους θα περνούσε ευκολότερα στην κοινή γνώμη.

Ο Ουγούρ Ζιγιάλ εμφανίσθηκε ευέλικτος όσον αφορά το ποσοστό που δικαιούται η Τουρκία στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τους ελληνικούς υπολογισμούς, το ποσοστό αυτό είναι περίπου 18%, ενώ σύμφωνα με τους τουρκικούς υπολογισμούς 23%. Για την Αγκυρα, το κρίσιμο ζήτημα ήταν να εφαρμοσθεί η αρχή της «συνεκτικής εκμετάλλευσης». Με το επιχείρημα ότι η διάσπαρτη υφαλοκρηπίδα στο ανατολικό Αιγαίο δεν είναι πρακτικά εκμεταλλεύσιμη, ζητούσε να της δοθεί συγκεντρωμένη.

Και μάλιστα στο βόρειο Αιγαίο, όπου υπάρχουν εκτεταμένα διεθνή ύδατα κι αντίστοιχη υφαλοκρηπίδα. Ας σημειωθεί ότι σ’ εκείνη τη θαλάσσια περιοχή πιθανολογείται βασίμως η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Η περιοχή ορίζεται (πάντα στα διεθνή ύδατα) από το Αγιον Ορος και τη Σιθωνία, τη Σκύρο, τη νησίδα Καλόγεροι (δυτικά της Χίου), τη Λέσβο και τον Αγιο Ευστράτιο. Ο Ουγούρ Ζιγιάλ, επικαλούμενος την ανάγκη της «συνεκτικής εκμετάλλευσης», πρότεινε η υφαλοκρηπίδα αυτής της περιοχής ή να μοιρασθεί μεταξύ των δύο χωρών ή να αποτελέσει αντικείμενο συνεκμετάλλευσης, σύμφωνα πάντα με προκαθορισμένα ποσοστά.

Οπως επισημαίνουν ανώτατοι διπλωματικοί κύκλοι, πάγιος στόχος της Τουρκίας, όχι μόνο για οικονομικούς, αλλά και για γεωπολιτικούς λόγους, ήταν και παραμένει να αποκτήσει υφαλοκρηπίδα στα δυτικά των ελληνικών νησιών Λήμνου, Λέσβου και Χίου και κατά μία έννοια να τα εγκλωβίσει. Η πρόταση Ζιγιάλ ζητούσε να καθοδηγηθεί το Διεθνές Δικαστήριο προς μια τέτοια απόφαση, η οποία θα ρύθμιζε το συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά δεν θα έκλεινε το ελληνοτουρκικό μέτωπο.

Αυτό κατέστη πρόδηλο την άνοιξη του 2003, στην 27η συνάντηση των δύο πολιτικών διευθυντών. Τότε, οι άτυπες διαπραγματεύσεις για τη συνυπογραφή συνυποσχετικού με σκοπό την παραπομπή στη Χάγη είχαν ολοκληρωθεί επιτυχώς. Οι δύο πλευρές ζητούσαν από το Διεθνές Δικαστήριο να οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα. Ας σημειωθεί ότι μέχρι τότε η Ελλάδα δεν ζητούσε γενικά οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, αλλά ορισμένων περιοχών της. Και πιο συγκεκριμένα, στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στον Εβρο και στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου και των μικρασιατικών παραλίων. Συγκρινόμενο μ’ αυτή την πάγια θέση, το συνυποσχετικό εκείνο συνιστούσε μια μεγάλη ελληνική υποχώρηση." [8]

- Παραπομπή των <<γκρίζων ζωνών>> στη Χάγη. Διαπραγμάτευση ελληνικών εδαφών.

Αναμφίβολα το πλέον επικίνδυνο σημείο των διαπραγματεύσεων. Ως "γκρίζες ζώνες" οι Τούρκοι θεωρούν ως γνωστόν "«Κάθε περιοχή της οποίας δεν έχει αποσαφηνισθεί το στάτους της από παλαιότερες διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες»" [5] δηλ. όλα τα ελληνικά νησιά (κατοικημένα ή μη) που δεν κατονομάζονται ρητά στις συνθήκες Λωζάνης (1923) και Παρισίων (1947) [10]. Αφήνουν μάλιστα ανοικτό και των αριθμό των νησιών στων οποίων τη διεκδίκηση θα επιμείνουν ("Δεν ξέρουμε πόσες μπορεί να είναι, αυτά θα τα βρούμε την ώρα της τελικής διαπραγμάτευσης", Γκιουνενσάι, πρώην ΥΠΕΞ Τουρκίας [11] )

Εδώ έχουμε την ομολογία του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη ότι το θέμα αυτό αποτέλεσε "μείζον ζήτημα των διερευνητικών επαφών" [9]. Όπως φαίνεται, η εκτίμηση αρχικά της δικής μας πλευράς ήταν ότι το θέμα αυτό αποτελούσε "διαπραγματευτικό χαρτί (bargaining chip) το οποίο θα έβγαινε από το τραπέζι στην τελική διαπραγμάτευση" [5] (κλασσική περίπτωση σύγχυσης επιθυμιών και πραγματικότητας;). Η οδυνηρή πραγματικότητα όμως ήταν πως η τουρκική πλευρά το θεωρούσε "«ζωτικό θέμα» για τα συμφέροντά της και ζητούσε την παραπομπή του στη Χάγη" [5]. "H κυβέρνηση Σημίτη είχε αποδεχθεί τις γκρίζες ζώνες ως πραγματικό θέμα προς συζήτηση. Κατά την άποψη του πρώην πρωθυπουργού και των στενών του συνεργατών, το θέμα δεν μπορούσε να εξαιρεθεί από την ατζέντα, ενώ οι διεθνείς νομικοί σύμβουλοι που είχε προσλάβει η αρμόδια συμβουλευτική ομάδα υποστήριζαν πως η Ελλάδα θα κέρδιζε σε αυτό το σημείο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης." [11]. Η εκτίμηση όμως περί δικαίωσης της Ελλάδας στο θέμα των γκρίζων ζωνών στη Χάγη είναι αμφισβητούμενη αφού σε άλλη ανάλυση του Αλ. Παπαχελά διαβάζουμε το ανατριχιαστικό "Οι έλληνες ειδικοί προέβλεπαν ότι το θέμα θα παραπεμπόταν τελικά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με τη βεβαιότητα ότι η απόφαση θα ήταν μοιρασμένη 50/50." [12]

Επίσης, σύμφωνα με τον Σταύρο Λυγερό "Στο συμφωνηθέν αλλά μη υπογραφέν συνυποσχετικό αναφερόταν ρητά ότι οι δύο πλευρές συναινούσαν να επιλυθούν από το Δικαστήριο και όλα τα «παρεμπίπτοντα ζητήματα». Η τουρκική πλευρά, μάλιστα, κατέγραψε το δικαίωμά της να θέσει όποιο ζήτημα θεωρεί σκόπιμο και να αφεθεί στο Δικαστήριο να αποφασίσει εάν αυτό είναι ή όχι παρεμπίπτον, μη εξαιρουμένων των «γκρίζων ζωνών», που, άλλωστε, είχαν συζητηθεί στις διερευνητικές επαφές." [13]

Αυτός ήταν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο λόγος που η κυβέρνηση Καραμανλή πάγωσε τις σχετικές διαδικασίες μετά τον Μάρτιο του 2004. Όπως φαίνεται "η ελληνική κυβέρνηση (Καραμανλή) επιχείρησε σε ανώτατο επίπεδο να αποσπάσει μια δέσμευση του τούρκου πρωθυπουργού πως δεν θα επιμείνει στο κεφάλαιο «γκρίζες ζώνες»" για να λάβει την απάντηση πως "«οι γκρίζες ζώνες αποτελούν τμήμα της ατζέντας και θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο τραπέζι»" [12]. Έτσι λοιπόν "οι γκρίζες ζώνες βρίσκονται κυρίως πίσω από την απόφαση του κ. K. Καραμανλή να εγκαταλείψει το Ελσίνκι" [11] και ήταν η αιτία για τον οποίο ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης "δεν ήθελε να ακούει για τη Χάγη" [6] (εισπράττοντας για τον λόγο αυτό τη μομφή του γνωστού καθηγητή Ηρακλείδη σε πρόσφατό του άρθρο [14]).

Αυτό λοιπόν ήταν το περίφημο «Ελσίνκι» για το οποίο ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης φιλοδοξούσε να λάβει και εύσημα ως "άνθρωπος που εγγυάται την ασφάλεια και τη σταθερότητα σε όλους τους τομείς" ! [15] Αλλά ενώ πολύ θα ήθελε να προχωρούσε σε μια τέτοια συμφωνία με την Τουρκία πριν τη λήξη της πρωθυπουργικής του θητείας ωστόσο "πίστευε πως το «εθνικιστικό μπλοκ», όπως το αποκαλούσε, θα προκαλούσε μεγάλα προβλήματα και μάλιστα παραμονές εκλογών" [6] (τι σου είναι πια αυτοί οι εθνικιστές...). Όσο για τον Γ. Παπανδρέου, αυτός δεν χάνει ευκαιρία ακόμα και σήμερα να επικρίνει τον Κ. Καραμανλή για την «χαμένη ευκαιρία του Ελσίνκι». Τελευταία σχετική αναφορά του ήταν στην τηλεμαχία των έξι πολιτικών αρχηγών όπου κατηγόρησε τον Κ. Καραμανλή πως δεν έθεσε επί τάπητος το θέμα της υφαλοκρηπίδας (αποσιωπόντας πως αυτό θα συμπαρέσυρε και το υπόλοιπο πακέτο) και δεν διαπραγματεύθηκε σκληρά «για να τελειώνουμε» όπως είπε χαρακτηριστικά [16]. Στις απόψεις του αυτές συνεπικουρείται από τα περισσότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Α.Διαμαντοπούλου, Μ.Κοππά, Χρ.Παπουτσής κτλ.) όποτε αυτά τυχαίνει να κάνουν δηλώσεις για το θέμα. Και βέβαια δεν πρέπει να παραλείπουμε πως και ευάριθμοι γνωστοί αρθρογράφοι - αναλυτές κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος (βλέπε π.χ. ενδεικτικά παλαιότερο κύριο άρθρο της Ελευθεροτυπίας [17]). Πρέπει να θεωρείται σίγουρο πως ενδεχόμενη απόπειρα μελλοντικής κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου να επανεκκινήσει διαδικασίες Χάγης θα βρεί ισχυρά ερείσματα σε μεγάλο τμήμα του δημοσιογραφικού κατεστημένου.

Χρήσιμο είναι τέλος να θυμόμαστε και κάποια από τα ονόματα των συνεργατών των Κ. Σημίτη - Γ. Παπανδρέου στις άτυπες διαπραγματεύσεις όπως οι καθηγητές Αργύρης Φατούρος, Χάρης Παμπούκης, Χρήστος Ροζάκης. Είναι πιθανό σύντομα να δούμε κάποια απ΄ αυτά τα άτομα να χειρίζονται πάλι κρίσιμα εθνικά θέματα. Και να μην ξεχνάμε βεβαίως και τις αλήστου μνήμης παρεμβάσεις του τέως προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλου ([18], [19]), υποστηρικτικές της πολιτικής Σημίτη - Γ. Παπανδρέου για παραπομπή του «πακέτου Αιγαίου» στη Χάγη οι οποίες είχαν τύχει θετικών σχολίων όχι μόνο από τους συνήθεις υπόπτους του ΠΑΣΟΚ αλλά και από στελέχη της ΝΔ. [20]

Εν κατακλείδι, παραθέτω αυτούσιο ένα απόσπασμα από άρθρο του Σταύρου Λυγερού που είχε δημοσιευθεί τις ημέρες αμέσως μετά το επεισόδιο της Κάρπαθου που οδήγησε στην απώλεια του σμηναγού Ηλιάκη και το οποίο νομίζω αποτυπώνει με ακρίβεια τους τεράστιους κινδύνους της πολιτικής του «Ελσίνκι» :

"Ο Γ. Παπανδρέου κατηγορεί την κυβέρνηση Καραμανλή, επειδή τον Δεκέμβριο 2004 δεν ζήτησε την παραπομπή των διμερών προβλημάτων στη Χάγη. Αποσιωπά, όμως, ότι η παραπομπή θα αφορούσε τα πάντα και όχι μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Με άλλα λόγια, θα αφήναμε στα χέρια ορισμένων δικαστών να κρίνουν κυριαρχικά μας δικαιώματα και πρώτα απ’ όλα τις «γκρίζες ζώνες», δηλαδή την παραχώρηση ή όχι ελληνικού εδάφους.

Τα χωρικά ύδατα

Ακόμα, όμως, και στην απίθανη περίπτωση που παραπεμπόταν μόνο το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, θα προέκυπτε και πάλι ανήκεστος βλάβη στα εθνικά συμφέροντα. Δεδομένου ότι η Ελλάδα, λόγω της τουρκικής απειλής, δεν έχει τολμήσει να θέσει θέμα επέκτασης των χωρικών υδάτων της στα 12 μίλια, η Χάγη θα αποφάσιζε την οριοθέτηση με βάση τα υφιστάμενα χωρικά ύδατα των έξι μιλίων. Το Διεθνές Δικαστήριο, όμως, έχει αποφανθεί στην υπόθεση Κατάρ κατά Μπαχρέιν, ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εκ των υστέρων επέκταση. Αυτό πρακτικά σημαίνει απεμπόληση του δικαιώματος που η Ελλάδα έχει από το Δίκαιο της Θάλασσας. Ενα δικαίωμα που εάν ασκηθεί θα ακυρώσει αυτομάτως όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο.

Η διαφορά μεταξύ της κυβέρνησης Σημίτη και της κυβέρνησης Καραμανλή είναι ότι η πρώτη επιδίωκε διακαώς μια συνολική διευθέτηση με την Αγκυρα.

Η επιβολή του σχεδίου Ανάν στην Κύπρο θα ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα. Τον Δεκέμβριο 2004 θα ζητούσε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να παραπέμψει τα ελληνοτουρκικά στη Χάγη. Ηταν έτοιμος όχι μόνο να απεμπολήσει το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων, αλλά και να αναλάβει το ρίσκο απώλειας ορισμένων βραχονησίδων. Θεωρούσε ότι μία απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου θα γινόταν δεκτή με λιγότερες εσωτερικές αντιδράσεις. Η απροθυμία της κυβέρνησης Καραμανλή να ακολουθήσει αυτήν την οδό μπορεί να αναπαράγει το αδιέξοδο και να προκαλεί αμηχανία στην Αθήνα, αλλά τουλάχιστον απέτρεψε σοβαρούς κινδύνους." [21]

Αναγνώστης

ΥΓ. Μόλις την περασμένη Παρασκευή ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής έθιξε από την Κοζάνη το θέμα αναφέροντας ότι ο Γ. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών είχε δηλώσει ότι στις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία δεν θα συζητούνταν το θέμα των γκρίζων ζωνών, αλλά, όπως επεσήμανε ο τότε πρωθυπουργός (Κ. Σημίτης), τελικά ήταν μέσα στις διερευνητικές επαφές [22]. Ήταν μια απ΄τις ελάχιστες αναφορές σε αντίθεση με τις συχνές σε άλλα εθνικά ζητήματα (π.χ. Σκόπια, ενεργειακοί αγωγοί) και, απ' όσο γνωρίζω, η πρώτη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου μόλις μια εβδομάδα πριν τις κάλπες. Ούτε συζητήθηκε κατά τη διάρκεια των πρόσφατων τηλεμαχιών. Γιατί; Ποιός ο λόγος που και ο σημερινός (ακόμα) πρωθυπουργός αποφεύγει συστηματικά να αποκαλύψει στον ελληνικό λαό τι εξυφαινόταν πίσω από την πλάτη του από το δίδυμο Σημίτη - Γ.Παπανδρέου περιοριζόμενος μόνο σε αποσπασματικές και δειλές νύξεις που ελάχιστα βοηθούν τον, κατά κανόνα ανυποψίαστο, μέσο έλληνα να κατανοήσει τους κινδύνους που συνεπάγεται η επερχόμενη άνοδος στην εξουσία του Γ. Παπανδρέου;

[1] - «Όλα στο τραπέζι του διαλόγου», «ΤΑ ΝΕΑ», ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, Τρίτη, 29 Ιανουαρίου 2002 : http://digital.tanea.gr/Default.aspx?d=20020129&nid=4217670

[2] - «Δύο χρόνια παρασκήνιο και μυστική προετοιμασία», «ΤΑ ΝΕΑ», ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, Τετάρτη, 30 Ιανουαρίου 2002 : http://digital.tanea.gr/Default.aspx?d=20020100&nid=4217857

[3] - «Διάλογος με παγίδες», «ΤΑ ΝΕΑ», ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ, Τετάρτη, 30 Ιανουαρίου 2002 : http://digital.tanea.gr/Default.aspx?d=20020100&nid=4217855

[4] - «Τα... φασούλια της Άγκυρας», «ΤΑ ΝΕΑ», ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, Σάββατο, 9 Φεβρουαρίου 2002 : http://digital.tanea.gr/Default.aspx?d=20020209&nid=4219230

[5] - ««Γκρίζες ζώνες» στις διαπραγματεύσεις με την Αγκυρα», «ΤΟ ΒΗΜΑ», Α. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, Κυριακή 16 Μαΐου 2004 : http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=158890&ct=78&dt=16/05/2004

[6] - «Οι μυστικές συνομιλίες για προσφυγή στη Xάγη», «ΤΑ ΝΕΑ», ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, Σάββατο, 3 Ιουνίου 2006 : http://digital.tanea.gr/Default.aspx?d=20060603&nid=4443809

[7] - «H «προίκα» Σημίτη για την προσφυγή στη Χάγη», «ΤΟ ΒΗΜΑ», ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, Κυριακή 11 Ιουνίου 2006 : http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=173758&ct=32&dt=11/06/2006

[8] - «Στα πρόθυρα της Χάγης το 2003», «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 04-06-06 : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100006_04/06/2006_186451
[9] - «Τι συζητούσαμε με Τουρκία για γκρίζες ζώνες, αιγιαλίτιδα και υφαλοκρηπίδα», ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ, «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 08/11/2005 :
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=08.11.2005,id=53488608

[10] - Οι τούρκοι δεν δέχονται, ως γνωστόν, την ισχύ του ιταλοτουρκικού πρωτοκόλλου του 1932 που καθορίζει σαφή οριοθετική γραμμή στην περιοχή της Δωδεκανήσου επικαλούμενοι νομικίστικα επιχειρήματα όπως π.χ. την μη κατάθεση του και πρωτοκόλληση του στην Κοινωνία των Εθνών.

[11] - «Βόμβα οι «γκρίζες ζώνες»», «ΤΟ ΒΗΜΑ», Α. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2005 : http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=163604&ct=78&dt=16/01/2005

[12] - «Από το «δόγμα Σημίτη» στο «δόγμα Καραμανλή»», «ΤΟ ΒΗΜΑ», Α. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2004 : http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=161068&ct=78&dt=12/09/2004

[13] - «Στο κατώφλι της Χάγης, το 2003», «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 04-06-06 : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_04/06/2006_186469

[14] - «Αλλαγή πλεύσης στο Αιγαίο», «ΤΑ ΝΕΑ», ΑΛΕΞΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ, Τρίτη 18 Αυγούστου 2009 : http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4531796

[15] - «Mαγειρεύουν... λύση για την υφαλοκρηπίδα», «ΤΑ ΝΕΑ», ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, Τρίτη, 2 Σεπτεμβρίου 2003 : http://digital.tanea.gr/Default.aspx?d=20030902&nid=4298931

[16] - http://www.youtube.com/watch?v=XwxAyXat5p0&feature=related

[17] - «Ωρα θάρρους», «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 29/05/2006 : http://archive.enet.gr/online/online_fpage_text/dt=29.05.2006,id=98699348

[18] - «Στη Χάγη, για λύσεις στο Αιγαίο. Αρθρο-παρέμβαση του Κωστή Στεφανόπουλου», «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 28-05-06 : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_28/05/2006_185628

[19] - «Κ. Στεφανόπουλος: Εδωσα μόνον ένα ερέθισμα», «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 04-06-06 : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100005_04/06/2006_186452
[20] - «Aνταπόκριση στις θέσεις Στεφανόπουλου», «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 30-05-06 : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_30/05/2006_185756

[21] - «Φόβο και αμηχανία έδειξε άλλη μια φορά η Αθήνα», ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ, «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 28-05-06 : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_28/05/2006_185615

[22] - http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/09/25/1720181.htm

“ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΕ” ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ Ο ΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΓΙΑΓΚΟΣ.

1.000.000 λαθρομετανάστες μας έστειλαν από το 2000 οι Τούρκοι.

Μέχρι τώρα το 2009: 1.393 παραβιάσεις του εθνικού μας εναέριου χώρου, 203 σκληρές αερομαχίες, 45 υπερπτήσεις σε Ελληνικά νησιά.

Δείτε όλο το άρθρο – ΕΔΩ –

Εφημερίδα: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Πηγή: nationalpride

ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΩΘΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ''ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ'' ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

ΔΙΜΟΙΡΙΑ ΜΑΤ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΓΑΝΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Μια διμοιρία των ΜΑΤ αποτελούμενη από 20 άτομα έφτασε στη Μυτιλήνη το πρωί του Σαββάτου και αναλαμβάνει πλέον εξ ολοκλήρου την φύλαξη του Κέντρου κράτησης λαθρομεταναστών της Νομαρχίας στην Παγανή, ώστε να απεμπλακεί η δύναμη της τοπικής Αστυνομίας. Αφορμή για την παραπάνω εξέλιξη αποτέλεσε η νέα εξέγερση, αυτή τη φορά νυχτερινές ώρες στο Κέντρο κράτησης λαθρομεταναστών της Παγανής, μια μέρα μετά την εξέγερση που απασχόλησε το πρωτοσέλιδο των “AI.N.”. Η τοπική Αστυνομία εκτιμά ότι οι λαθρομετανάστες ωθούνται στο να εκφράζουν με αυτό τον τρόπο τη διαμαρτυρία τους από μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων, που τους επισκέπτονται συχνά στην Παγανή. Ωστόσο οι διαδοχικές εξεγέρσεις των λαθρομεταναστών το τελευταίο διάστημα έχουν προκαλέσει “πονοκέφαλο” στους αστυνομικούς, οι οποίοι φοβούνται μήπως τυχόν σε επόμενη διαμαρτυρία τους οι λαθρομετανάστες, σκαρφαλώσουν από την καγκελόπορτα και βγουν στο δρόμο.

Το άρθρο εδώaiolikanea.gr

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΕΣ: Το νέο σποτ του ΠΑΣΟΚ-"Ο Γιώργος-Rocky"

AYTO EINAI TO SPOT ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟΝΩΝΕΙ ΛΕΝΕ ΤΟ ΗΓΕΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ :

ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΕ ΚΟΛΛΕΓΙΑΚΕΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΗΡΩΕΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΡΑΓΚΜΠΥ Ή ΜΠΕΙΖΜΠΟΛ Ή ΟΤΙ ΝΑΝΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΣΑΣ Ή ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΒΛΑΧΑΔΕΡΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ..... ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΙΑΚΡΙΝΑΜΕ ΟΤΙ ΠΕΡΑ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΗΡΕΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ ΟΓΚΟΛΙΘΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ AMERICAN HERO

ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Ή ΚΑΝΩ , ΟΠΩΣ ΒΟΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ :...

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΕΙΣΟΔΟΙ , ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΑΛΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ-ΚΟΜΠΑΡΣΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ , ΝΑ ΔΟΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ :

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΣΠΟΤ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΓΕΛΟΙΟ (ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ) ΕΧΩ ΔΕΙ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕ ΛΙΓΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ .... ΚΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΚΑΝΣΑΣ .

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ ΩΣ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΒΟΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΡΑΤΗ ΔΕΞΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΦΓΑΝΟΥΣ , ΣΥΓΝΩΜΗ , ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ..... ΑΝΤΕ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΛΑΝ ΚΑΙ ΜΠΕΡΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΑΣΙΝΟ ΗΛΙΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΗΜΙΤΗ ΩΣ ROBIN ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΣΩ ΩΣ CATWOMAN (ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ , ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ ΑΥΤΟ).

THE EYE OF THE TIGER
(ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΤΙΓΡΗΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ) .......



Πηγή: iwnasdragoumis

Ανοίγει ο δρόμος διεκδίκησης περιουσιών των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΑΔ) με σημερινή απόφαση του αναγνωρίζει τα κληρονομικά δικαιώματα στην Τουρκία Ελλήνων υπηκόων. Σε προσφυγή των Ευάγγελου και Ιωάννη Φωκά από την Ελλάδα,το ΕΔΑΔ έκρινε ότι η Τουρκία παραβιάζει το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για προστασία του δικαιώματος της περιουσίας.


Επίσης το ΕΔΑΔ απέρριψε τα επιχειρήματα της Τουρκίας αναφορικά με την «αρχή της αμοιβαιότητας».Την προσφυγή χειρίστηκε στο ΕΔΑΔ ο γνωστός από τις υποθέσεις Λοϊζίδου και Ξενίδη-Αρέστη Κύπριος δικηγόρος Αχιλλέας Δημητριάδης.

Η απόφαση είναι πολύ σημαντική , δήλωσε ο κ. Δημητριάδης, γιατί «θα ανοίξει το δρόμο στην πορεία διεκδίκησης περιουσιών των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, τους οποίους το τουρκικό κράτος εμποδίζει να κληρονομήσουν τις περιουσίες των προγόνων τους, διότι δεν είναι Τούρκοι υπήκοοι».

Ο Αχιλλέας Δημητριάδης ανέφερε ότι τώρα οι αδελφοί Φωκά ζητούν αποζημιώσεις γύρω στα 19 εκ.ευρώ για απώλεια χρήσης της περιουσίας τους και διεκδικούν να πάρουν πίσω τα ακίνητα. Αν δεν πάρουν τα ακίνητα πίσω, τότε θα ζητηθούν πρόσθετες αποζημιώσεις για την αξία των ακινήτων.

Η απόφαση αφορά την προσφυγή κατά της Τουρκίας των Ελλήνων υπηκόων Ιωάννη και Ευάγγελου Φωκά, οι οποίοι διεκδικούν τα κληρονομικά δικαιώματα της αδελφής τους Πολυξένης Φωκά- Πιστικά, η οποία απεβίωσε στην Κωνσταντινούπολη το 2000 , αφήνοντας μεγάλη περιουσία - δύο επταόροφες πολυκατοικίες- στην πιο γνωστή περιοχή της Κωνσταντινούπολης, στο Ταξίμ.

Το Τουρκικό Δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι η Πολυξένη δεν μπορούσε να κληρονομήσει τους θετούς γονείς της, γιατί ήταν Ελληνίδα. Μετά το θάνατο της Φωκά οι αιτήσεις των αδελφών της να αναγνωριστούν ως κληρονόμοι απορρίφθηκαν από το Ειρηνοδικείο της Κωνσταντινούπολης και το Ακυρωτικό Δικαστήριο της 'Αγκυρας.
Η προσφυγή στο ΕΔΑΔ κατατέθηκε τον Μάρτιο του 2002 .

Ο κ. Δημητριάδης ανέφερε ότι την υπόθεση στο ΕΔΑΔ του ανέθεσε ο δικηγόρος των αδελφών Φωκά, Δημήτρης Γκελντής. Στην υπόθεση συνεργάστηκε και ο τούρκος δικηγόρος κ. Ο. Χεμσινλιογλού.

ΕΞΠΡΕΣΣ

Θα ξαναπάει διακοπές η Αισέ* , Yorgo?

Η αιματοβαμμένη Γαλανόλευκη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στα χέρια των μεχμετσίκ.

Άραγε τι να σκέφτεται κάποιος που δεν έχει ελληνικά βιώματα αντικρίζοντας την παραπάνω φωτογραφία? Να αντιλαμβάνεται άραγε το ειδικό βάρος που έχει η φράση "τούρκεψε ο τόπος" ? Να καταλαβαίνει μήπως το "περί βραχέος άν πολεμείν"... του Αλιμούσιου προπάτορα μας?

Κατα την διάρκεια της φονικής μάχης στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ το 1/3 των υπερασπιστών της τοποθεσίας έπεσε μαχόμενο τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι. Για αυτό το "μικρό" στρατόπεδο, για αυτά "λιγοστά στρέμματα" γής ,για το "πανί" που κρατάει ο τούρκος εισβολέας...

"Περί βραχέος άν πολεμείν"...

(ή αλλιώς ταχύρυθμα μαθήματα αποτροπής για υποψήφιους πρωθυπουργούς)

*Ayse tatile ciksin (Η Αισέ πήγε διακοπές) : συνθηματικό για την έναρξη της τουρκικής εισβολής το 1974

Πηγή: enkripto

Ισοδύναμες ψήφοι. Μαθηματικώς… χάσαμε!

Αν αναρωτιέστε, σοβαροί και λογικοί μου συνάνθρωποι, τι μπορούμε να αλλάξουμε με την ψήφο μας, θα σας απαντήσω (το τεκμηρίωσαν άλλοι, εγώ το επαναλαμβάνω):

Τίποτε!

Είμαστε πλέον μειοψηφία και θα παραμείνουμε τέτοια. Ο οργανισμός (η κοινωνία) κατακλύστηκε από παράσιτα που αναπαράγονται ταχύτατα και κατεστραμμένα κύτταρα. Τα υγιή κύτταρα μειοψηφούν.

Η ψήφος, λέει, κάθε πολίτη, είναι ισοδύναμη με κάθε άλλου πολίτη. Μάλιστα.

Υπάρχουν όμως οι αναγκαίες προϋποθέσεις γι αυτό;

Έχουν όλοι οι ψηφοφόροι την ίδια παιδεία; Συμμετέχουν στα κοινά; Είναι έγκυρα και έγκαιρα ενημερωμένοι; Είναι ανιδιοτελείς, βάζουν δηλαδή το γενικό συμφέρον πάνω από το προσωπικό; Ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα με βάση αρχές και ιδεολογία, χωρίς φόβο, πάθη και ταπεινά ελατήρια; Διαθέτουν τον κοινό νου ώστε να θέσουν τις σωστές προτεραιότητες;

Ξεκάθαρα όχι.

Κοιτάξτε γύρω σας. Προσεκτικά και κριτικά. Παρατηρήστε και σκεφτείτε.

Έχουν δικαίωμα ψήφου (διότι δεν υπάρχει κανείς να τους το αφαιρέσει) και το ασκούν...
1) όσοι, αν διαπράξουν έγκλημα, θα την γλυτώσουν λόγω «μειωμένου καταλογισμού». Ανοϊκοί (πάμπολλοι πια, είμαστε χώρα γερόντων), διανοητικώς καθυστερημένοι, σχιζοφρενείς, εξαρτημένοι κτλ
2) αυτοί που προσποιούνται τους παραπάνω, ήτοι το παίζουν «τρελοί» ή «βλάκες» και γλυτώνουν έτσι από το στρατό, τη δικαιοσύνη κτλ
3) οι (πολυάριθμοι πια) παραβατικοί, που δεν συνελήφθησαν ακόμη και ούτε πρόκειται να συλληφθούν, δηλαδή οι περισσότεροι! Χουλιγκάνια, βαποράκια, κλεφτρόνια, βιζιτούδες, νταβάδες, μπράβοι, απατεώνες, αλλά και κακούργοι ολκής, βιαστές, εκβιαστές, εμπρηστές, παιδεραστές, μαφιόζοι, έμποροι ναρκωτικών, δολοφόνοι κτλ
4) οι εραστές αρπαχτής και απληστίας, οι διαπλεκόμενοι, οι μεσάζοντες, τα λαμόγια, τα τρωκτικά

Πώς είπατε; Αυτοί που ασθενούν ή παρανομούν είναι εξαιρέσεις; Λάθος. Είναι πολλοί. Κι ακόμα περισσότεροι είναι οι παρακάτω ψηφοφόροι:

5) οι διεφθαρμένοι κεφαλαιοκράτες, οι νεόπλουτοι μπουρζουάδες, οι αποστειρωμένοι αριστοκράτες
6) τα αποβλακωμένα τηλεθεατάκια που τρώνε καθημερινά (δεν βαριούνται;) πρωινάδικα και κουτσομπολιά, ριάλιτι και εικονική πραγματικότητα, ζώδια και άστρα, προκάτ είδωλα, σιλικονούχα ξέκωλα, ντιριντάχτα και σκυλοπόπ, γκέι κουλτούρα και βία, μπάλα και τσόντα, κατευθυνόμενη ειδησεογραφία και προπαγάνδα
7) τα εκφυλισμένα-αχόρταγα-αλλοπρόσαλλα-θρασύτατα-αναιδή κτήνη που γαμ… τον Κ.Ο.Κ καθημερινά σκοτώνοντας και αυτοκτονώντας, που πετάνε τα σκουπίδια τους όπου βρουν, που δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει κοινή ησυχία, ευγένεια, σεβασμός στην αξιοπρέπεια του άλλου
8) οι μανιακοί καταναλωτές δανείων και καρτών, που στερούνται τα βασικά αλλά κολυμπάνε στα λούσα, κατά το «ψωμί-τυρί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη»
9) οι πολυπληθείς τεμπέληδες του φραπέ, που καμώνονται τους ανέργους και τα ρίχνουν στην «κακούργα κενωνία»
10) οι βολεμένοι οκνηροί δυνάστες, συνήθως δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι αργόμισθοι, οι πολυθεσίτες, οι εργατοπατέρες, τα κομματόσκυλα, οι γλείφτες, τα «βύσματα» κτλ
11) εκείνοι που θέλουν να μοιάσουν στους τελευταίους, τα μίζερα δηλαδή ανθρωπάκια που ευχαρίστως ανταλλάσσουν πατρίδα, ελευθερία και ανεξαρτησία με μια θεσούλα και ιστορία, θρησκεία και πολιτισμό με έναν μισθουλάκο
12) οι κουτοπόνηροι του «όπου φυσάει ο άνεμος πάμε», «να γλυτώσουμε το πρόστιμο από την εφορία» ή «να βάλουμε ρεύμα στο αυθαίρετο»
13) οι δεδηλωμένοι ως «αλλοεθνείς», δηλαδή μη Έλληνες, που ψηφίζουν «ομοεθνείς» τους , δηλαδή επίσης μη Έλληνες (στις ελληνικές εκλογές!!), κατά διαταγή ξένων πρωτευουσών
14) οι ελληνοποιημένοι (κατά κανόνα παράνομα) αλλοδαποί που προσέρχονται στις κάλπες με τις ίδιες «αρχές» με τις οποίες ήλθαν στην Ελλάδα. Με γνώμονα τον εθνικισμό ή οποιοδήποτε θεμελιωτισμό κουβαλάνε από τη μητέρα-πατρίδα τους ή το τρίπτυχο «easy money - quick money - κάτω ο έλληνας σατράπης να πάρω εγώ τη θέση του». Αναμένεται να αυξηθούν δραματικά, αφού στο άμεσο μέλλον, κατά τις υποσχέσεις όλων των … «δημοκρατικών δυνάμεων», σ’ αυτούς θα προστεθούν πολλές ακόμη μυριάδες εποίκων με τις ίδιες ιδιότητες

Αυτοί και άλλοι πολλοί παρόμοιοι που μπορεί να μου διαφεύγουν, αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία στην ελληνική κοινωνία. Τον κορμό του εκλογικού σώματος.

Η ψήφος καθενός από τους παραπάνω μετράει όσο και η δικιά σας (μας). Αυτοί όμως είναι εκατομμύρια και εμείς μια χούφτα. Κατακυρίευσαν την πατρίδα μας, ενώ εμείς συρρικνωθήκαμε. Οι εκλογές είναι εξ ορισμού χαμένες για μας.

Κάποτε ο κόσμος ήταν καλύτερος. Τον «τρελό» και τον «κακό» τους δείχνανε με το δάχτυλο. Παρόλα αυτά άκρη με τις εκλογές δεν βρήκανε. Πρόβατα ήταν οι ψηφοφόροι. Αγνά μεν, αλλά άγονταν και φέρονταν.
Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να δώσουν λύση οι εκλογές σήμερα. Άφρονες και κακοί είναι οι περισσότεροι. Πρόβατα είναι ακόμη οι ψηφοφόροι. Αλλά είναι τώρα χειρότερα από παλιά. Άρρωστα. Μεταλλαγμένα. Ηλίθια. Διεστραμμένα. Κακοήθη.

Δεν έχουμε θέση ανάμεσά τους.

Από τη στιγμή μάλιστα που θα κυβερνήσει πάλι κάποια οικτρή σχετική πλειοψηφία (και απόλυτη μειοψηφία) με φερετζέ το σύνθημα «ο κυρίαρχος λαός μίλησε», η συμμετοχή μας δεν έχει κανένα νόημα. Μαθηματικώς…

Πηγή: Αριστείδης

Ο τρόπος πού απλώθηκε δίχτυ προστασίας πάνω απο τή Λούκα Κατσέλη δείχνει πολλά....(τα ξεφτιλισμένα ΜΜΕ σάν υπηρέτριες- καθαρίστριες τής βρώμας)

Υπάρχει ένα θέμα με την χθεσινή ανακοίνωση τής Λούκας...
Ηταν ή δέν ήταν αληθινή?
Τήν έγραψαν χάκερς ή η ίδια?
Είναι πολύ εντυπωσιακός ο τρόπος πού ΟΛΑ τα ΜΜΕ απο την πρώτη στιγμή υιοθέτησαν τήν εκδοχή τού χακέματος...
Να πούμε εδώ ότι το συγκεκριμένο συμβάν , στη φάση πού είμαστε, θα μπορούσε (άν περνούσε η αλήθεια βέβαια) να "γυρίσει" πολλούς αναποφάσιστους (πού είναι ακόμα καί σήμερα τόσοι πολλοί πού το παιγνίδι είναι εντελώς ανοιχτό) και να αλλάξει το σκηνικό...
Φαίνεται όμως ότι κάποιοι έχουν πάρει τίς τελικές τους αποφάσεις για το ποιόν θέλουν να βγάλουν σε αυτές τίς εκλογές καί είναι αποφασισμένοι γιά όλα......
Εφόσον τό ΓΑΠικό σύστημα μπορεί και απλώνει πέπλο προστασίας για έναν άνθρωπό του χρησιμοποιώντας τα ξεφτιλισμένα ΜΜΕ σάν υπηρέτριες- καθαρίστριες τής βρώμας, αυτό κατά τη γνώμη μας λέει πολλά για το ποιό θα ήθελαν κάποιοι να είναι το αποτέλεσμα τών εκλογών....

Δέν χρειαζόταν να το μάθουμε το ξέραμε ότι τα ελληνικά ΜΜΕ είναι ξεφτιλισμένα...
Οτι οι άμθρωποι που τα υπηρετούν "αισθάνονται πιό πολύ υπάλληλοι παρά δημοσιογράφοι"....
Μέσα στό ψέμα πού κυκλοφορεί εμείς βρήκαμε μόνο ένα κείμενο απο μιά γυναίκα πού - κατα τη γνώμη μας- έχει μέσα του λίγο θάρρος...
Ολοι οι άλλοι - πάντα κατα τη γνώμη μας - θα έπρεπε να ντρέπονται γιαυτά πού γράφουν...
Τό κείμενο γράφει η Λώρη Κέζα στό Βήμα...
.....Το αξιοθαύμαστο είναι το ύφος της ψευδούς ανάρτησης. Οσοι βγάζουμε το ψωμί μας γράφοντας, αναγνωρίζουμε την προσωπική γραφή σε απλά πράγματα: άλλος το παρακάνει με τις μετοχές, άλλος ξεχνά τους τόνους, κάποιοι ζωντανεύουν την ευκτική. Ο έμπειρος αναγνώστης, αυτός που τρίβεται κάθε μέρα με τις λέξεις, ξέρει ποιος έχει γράψει τι και η ανακοίνωση που αποδόθηκε στην κυρία Λούκα Κατσέλη ήταν πολύ πειστική. Ο χάκερ μιμήθηκε πολύ εύστοχα το ύφος των προηγούμενων ανακοινώσεων, εξ ου και ουδείς υποψιάστηκε πλάνη. Ιδού κάποια ίχνη: η χρήση της έκφρασης «είναι προφανές», που εντοπίζεται περισσότερες από 15 φορές σε πρόσφατες ανακοινώσεις, και ακόμη η εμμονή με τη λέξη «σχετικά»· σχεδόν όλα τα δελτία Τύπου της κυρίας Κατσέλη ξεκινούν με αυτή τη λέξη (βρήκαμε περισσότερες από 100). Αρα, ο χάκερ μπήκε πολύ καλά στην ψυχολογία των διαχειριστών του ιστολογίου www.loukakatseli.gr.

Δεν θα εστιάσουμε στην κόντρα Κατσέλη και Νέας Δημοκρατίας για το αν ήταν αληθινή ή ψευδής η ανακοίνωση της υποψήφιας στη Β΄ Αθήνας.......
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=274388&dt=29/09/2009


wolf

Ψήφο στο Γιωργάκη = Ψήφος στην Αμερική και το Σόρος

Ας μη τυφλωνόμαστε από την οργή και την αηδία και ας μην ακούμε τις σειρήνες της δημοκοπίας και των ΜΜΕ: Αυτούς τους μηχανισμούς της αυθάδους απάτης.

Το διακύβευμα αυτών των εκλογών (το έχουμε υπογραμμίσει κουραστικά) είναι μόνο τα εθνικά θέματα. Γι’ αυτό και έχουν εξοριστεί από τις συζητήσεις των γενιτσάρων απατεώνων της «ενημέρωσης».

Ό,τι ακούγεται γύρω από την οικονομία, τη διαφθορά και τις αδικίες είναι θορυβώδης απάτη.

Πάνω από 35 χρόνια τα ίδια και τα ίδια λένε, πάνω από 35 χρόνια υποσχέσεις, διαπιστώσεις και επιταγές χωρίς αντίκρισμα.

Τα ίδια λόγια σε καρμπόν επαναλαμβάνει και η διαβόητη «αριστερά». Ηθικολογικές διαπιστώσεις και κοινωνικούς αναθεματισμούς. Και το χειρότερο: Ανέξοδα αιτήματα και συνθήματα εντός του καθορισμένου, ασφυκτικού καπιταλιστικού πλαισίου.

Ενώ αυτή η καθεστωτική «αριστερά» έχει εγκαταλείψει κάθε κοινωνικό αγώνα, ενώ έχει συντρίψει κυριολεκτικά κάθε πολιτική και οργανωτική δυνατότητα για λαϊκούς αγώνες (με την προώθηση και επικύρωση της αλλοδαπής λαίλαπας), δημαγωγεί εκλογικά με κούφιες φόρμες αιτημάτων για τη σωτηρία του καπιταλισμού!!!

Η «αριστερά» εξαπατά πολλαπλώς: Ζητά την εκλογική της ενίσχυση και δημοκοπεί ανέξοδα, ενώ γνωρίζει ότι και η ίδια στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει ΤΙΠΟΤΑ. Οι νόμοι του καπιταλισμού και οι μηχανισμοί του κεφαλαίου και της Ε.Ε. είναι που καθορίζουν την οικονομική πολιτική και όχι οι κυβερνητικοί διαχειριστές.

Οι αλλαγές πάνω στους άξονες της καθεστωτικής πολιτικής δεν γίνονται ποτέ όταν συμμετέχεις διαχειριστικά στην κρίση, τη σήψη και τη διαφθορά του συστήματος που διαχειρίζεσαι.

Οι αλλαγές γίνονται με τους οργανωμένους, μαζικούς λαϊκούς αγώνες ΚΟΝΤΡΑ στην πολιτική και στα ιδεολογήματα του καθεστώτος. Αυτή η «αριστερά» όχι μόνο πλέον έχει καταστρέψει κάθε τέτοιο μετερίζι λαϊκού αγώνα, συνακόλουθα έχει γίνει και ανίκανη για κάθε κοινωνικό αγώνα, αλλά και προωθεί με υπερβάλλοντα ζήλο τα ιδεολογήματα της πλανητικής Νέας Τάξης.

Αυτή η «αριστερά» έχει πεθάνει. Μη συντηρείτε ένα πτώμα με τη ψήφο σας…

Το διακύβευμα, λοιπόν, είναι ο εθνικός όλεθρος που έρχεται.

Αναμφίβολα καμία λύση δεν μπορεί να δοθεί και εδώ με την ψήφο, δηλαδή εκλογικά. Και εδώ απαιτούνται αγώνες, σκληροί λαϊκοί αγώνες.

Ωστόσο, μπορούμε με την ψήφο μας να καθυστερήσουμε τον εθνικό μας όλεθρο, να χαλάσουμε, έστω προσωρινά, τα γενοκτονικά σχέδια των «νταβάδων» της υφηλίου.

Είναι πολιτικά πολύ σημαντικό να πούμε ένα ΟΧΙ σε αυτούς που προωθούν τη γρήγορη προγραφή μας, σε αυτούς που απαιτούν εδώ και τώρα τις εθνικές μας συμφορές.

Είναι πολιτικά εξαιρετικά σημαντικό να αντισταθούμε και με τη ψήφο μας, να καθυστερήσουμε, όσο μπορούμε την γενοκτονία μας, ελπίζοντας, ότι αύριο, θα υπάρξει λαϊκή εθνική αντίδραση και αντίσταση.
Στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει. Πολιτικά δεν έχει εκφραστεί ακόμα. Πρέπει με την ψήφο μας να δώσουμε κάποια πίστωση χρόνο σε αυτό…

Με αυτά τα δεδομένα και αφήνοντας στην άκρη τα αισθήματα αηδίας και μηδενισμού, πρέπει να «χαλάσουμε» τα σχέδια των «νταβάδων»: διεθνών και εγχώριων.

Αν απαλλαχτούμε από την οργή και την αηδία, μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε τι πρέπει να κάνουμε.

ΠΡΩΤΑ απ’ όλα να μαυρίσουμε τα κόμματα αυτά που οι «νταβάδες» υστερικά τα προωθούν και τα διαφημίζουν: Το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑ.Ο.Σ.

Το τι προωθούν και ποιους αφηνιασμένα προβάλλουν οι μηχανισμοί του «νταβάδικου» παρακράτους και των ΗΠΑ αποτελεί αλάθευτο πολιτικό κριτήριο.

Το ΑΝΤΙΘΕΤΟ ακριβώς πρέπει να κάνουμε!!!

Ο Γιωργάκης πρέπει να μαυριστεί πάση θυσία («πάση Θεού»!!!).
Αν θριαμβεύσει αυτός ο άνθρωπος (υπουργείο των Εξωτερικών των ΗΠΑ και του Σόρος) τότε μηδέν εις το πηλίκον («μηδέν εις το πηλήκιον»!!!).

Το ίδιο ισχύει για τον Καρατζαφέρη: Την παρακρατική αυτή τσόντα των «νταβάδων»!

Ο Κώστας Καραμανλής δεν πρέπει να συντριβεί.

Πρέπει να ξεπεράσουμε τα στερεότυπα των παλιών ιδεολογημάτων μας, τα αντιδεξιά μας σύνδρομα και την οργή μας.

Η αποχή σε αυτή την κρίσιμη εθνική καμπή είναι ολέθρια πράξη…

Παλαίμαχος

Η πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης η Ελλάδα επί ΠΑΣΟΚ!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ

Βεβαρημένο παρελθόν σε θέματα διαφάνειας και όχι μόνο έχει το ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη του οποίου τώρα σαλπίζουν την επιστροφή στο κράτος της ρεμούλας και της συναλλαγής «κάτω από το τραπέζι». Πράγματι, επί ημερών των κυβερνήσεων Σημίτη, επίλεκτο μέλος των οποίων ήταν ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η Ελλάδα ήταν πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης και μέσα στις πρώτες όλου του κόσμου.
Τα στοιχεία μάς ανέδειξαν «πρωταθλήτρια» της γηραιάς ηπείρου σε περιστατικά χρηματισμού των κρατικών λειτουργών τόσο από τις εκθέσεις της οργάνωσης «Διεθνούς Διαφάνειας» όσο και από τα πορίσματα των ελεγκτών επιθεώρησης Δημόσιας Διοίκησης.
Αν και η τύχη τους ήταν κοινή, καθώς κατέληγαν στον «κάλαθο των αχρήστων» των υπουργών του ΠΑΣΟΚ, εν τούτοις, κανείς δεν αμφισβήτησε την αξιοπιστία τους.
Τη «νήσσα εποίησαν» οι εκσυγχρονιστές και στην έρευνα – φωτιά για την κατάσταση στο δημόσιο τομέα που πραγματοποίησε το 2002 ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ).
Σύμφωνα με αυτή, σχεδόν τρία εκατομμύρια Ελληνες παραδέχτηκαν ότι χρειάσθηκε να «λαδώσουν» κάποιο δημόσιο υπάλληλο προκειμένου να τακτοποιηθεί εκκρεμής υπόθεσή τους.
Ο «ιός» της διαφθοράς φαίνεται ότι έχει προσβάλει το σύνολο του κρατικού μηχανισμού, με το περίφημο «γρηγορόσημο» να αποτελεί την κορφή του παγόβουνου σε ένα Δημόσιο όπου τα πάντα μπορούσαν να εξαγορασθούν.
Όπως για παράδειγμα μια θέση σε δημόσια υπηρεσία ή οργανισμό.
Η ταρίφα κυμαινόταν μεταξύ 5.000 και 15.000 ευρώ, αναλόγως με τον φορέα που επιθυμούσε να διορισθεί ο ενδιαφερόμενος.
Για μια θέση σε νοσοκομείο ζητούσαν 9.000 ευρώ, για πρόσληψη σε ΔΕΚΟ από 5.000 ευρώ, ενώ για να διορισθεί κάποιος σε ένα από τα προνομιούχα υπουργεία (Οικονομικών, ΠΕΧΩΔΕ, Μεταφορών), όπου τα επιδόματα διπλασίαζαν το βασικό μισθό, η τιμή έφτανε και τα 15.000 ευρώ.
Υπολογίζεται ότι από τις αρχές του 1999 μέχρι το τέλος του 2003, δηλαδή λίγο πριν τις εκλογές του 2004, γινόταν περίπου 500 διορισμοί την ημέρα, με έμφαση στις συμβάσεις έργου.
Ετσι χιλιάδες άτομα κατέστησαν πολιτικοί όμηροι του ΠΑΣΟΚ, που απέρριψε γι’ αυτό το λόγο να δώσει λύση στην εργασιακή αβεβαιότητά τους.
Κάτι που έκανε -προς τιμήν της- η κυβέρνηση της Ν.Δ. με το Π.Δ. 164/2004 του Προκόπη Παυλόπουλου.
Το μπαξίσι ήταν απαραίτητο και στις καταθέσεις πλαστών απολυτηρίων Πανεπιστημίων, Λυκείων, ακόμη και ξένων γλωσσών.
Οι κρατικοί αξιωματούχοι που υποτίθεται ότι θα έλεγχαν τη γνησιότητά τους, έκαναν αντί σεβαστού αντιτίμου τα «στραβά μάτια» σε χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις.
Χρειάστηκε το ΑΣΕΠ να ζητήσει ενημέρωση από διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και διοικήσεις ημεδαπών και αλλοδαπών ΑΕΙ προκειμένου να διαπιστωθεί ότι ακόμη και πανεπιστημιακοί ήταν αναμειγμένοι στο πρωτοφανές σκάνδαλο.
Ανώτατο στέλεχος της ανεξάρτητης Αρχής όταν αναφέρεται στην περίοδο 2000 – 2003 για να καταδείξει τη συχνότητα των κρουσμάτων κατάθεσης πλαστών δικαιολογητικών, χρησιμοποιεί με νόημα την φράση «αυτά τότε ψωμοτύρι, καθημερινή ρουτίνα».
Τι άλλο να προσθέσουμε εμείς…

www.adesmeytos.gr