«…δεν θα φύγουν με πέτρες και δεν θα φύγουν με βία. Θα φύγουν, όταν εμείς θα έχουμε βάλει τάξη στην οικονομία μας…» δήλωσε ο ανθύπατος του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Γιώργος Παπανδρέου- Προσπαθεί να προπαγανδίσει και να τρομοκρατήσει, διαφημίζοντας πως δεν υπάρχει φυγή από την «κηδεμονία» του ΔΝΤ
- Επικίνδυνη πλέον η συνέχιση της παρουσίας του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος επιτίθεται ξεδιάντροπα κατά του ελληνικού λαού
Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου προχώρησε όμως στο να επιχειρήσει να εισάγει «κενά δαιμόνια» στους πολίτες, προσπαθώντας ουσιαστικά να κάνει μία λεκτική επίδειξη κρατικής δύναμης (ή ξένης δύναμης) που δεν θα επιτρέψει να χαλάσει το «σχέδιο διάσωσης»; Γιατί εκτίθεται ακόμη περισσότερο ο άνθρωπος που παρέδωσε τη χώρα στα χέρια ανθρώπων του ΔΝΤ (που ξεζουμίζει κυριολεκτικά όσους προστρέχουν σε αυτό), προσπαθώντας να δημιουργήσει αμφιβολίες στους πολίτες για την δύναμη που έχει ένας λαός; Μα επειδή αυτή ακριβώς τη δύναμη φοβάται το ΔΝΤ και φυσικά ακόμη περισσότερο και ο ίδιος ο Παπανδρέου. Έτσι σε μία προσπάθεια να προλάβει(;) καταστάσεις, προσπαθεί να μειώσει το μέτωπο αντίδρασης και να δημιουργήσει ένα «κενό» ανάμεσα στους πολίτες που σκοπό έχει να το εκμεταλλευτεί παντοιοτρόπως.
Από που όμως πηγάζει αυτή η βεβαιότητα του Γιώργου Παπανδρέου πως δεν πρόκειται να καταφέρουν τίποτε οι έλληνες αν διαμαρτυρηθούν; Μα, φυσικά, γνωρίζει πολύ καλά πως ο μηχανισμός προπαγάνδας που εξέθρεψε τον ίδιο και που τον τοποθέτησε στην θέση που σήμερα βρίσκεται, θα κινηθεί με όλες του τις δυνάμεις προκειμένου να αντιστρέψει εικόνες, να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, να "θάψει" γεγονότα και να εμφανίζει συνεχώς μικρές αντιδράσεις, από μικρές ομάδες πολιτών (μάλλον θα προτιμηθούν οι ομάδες που ανήκουν στην δεξιά και άκρα δεξιά, οι οποίες έχουν ήδη δαιμονοποιηθεί από τους "διαμορφωτές κοινής γνώμης") και μέσα σε ένα γενικό κλίμα ηρεμίας και απόλυτης αποδοχής ή έστω μη αντίδρασης, θα προσπαθήσουν να επιβάλουν τον εκλεκτό τους Γιώργο Παπανδρέου... Το γιατί, ίσως θα πρέπει να αναζητηθεί στις μη καταβολές (κατά τα τελευταία 20 περίπου χρόνια) υποχρεώσεων του Τύπου προς το δημόσιο εκ μέρους των ΜΜΕ (έντυπων και ηλεκτρονικών), που ανέρχονται σε πολλά δισ. ευρώ (πόσο είναι το ύψος ακατάθετων υποχρεώσων του ομίλου Κυριακού; καλή ερώτηση, αλλά απάντηση δυστυχώς δεν θα δώσει κανείς...)
Η αισχρή αυτή πολιτική τακτική του Γιώργου Παπανδρέου, αποτελεί όνειδος για την ίδια την ιστορία και φυσικά αποδεικνύει πως ο άνθρωπος αυτός προσχηματικά μόνο είναι πρωθυπουργός σε μία δημοκρατία, ενώ αναμφίβολα μετατίθεται με σύντομα βήματα προς το ρόλο του ανθύπατου δυνάστη-δικτάτορα, αντιπροσώπου μίας οικονομικής δύναμης-οργανισμού, του ΔΝΤ. Εάν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ελάχιστες γνώσεις από πολιτική ιστορία ή έστω και από την απλή ιστορία, θα αναγνώριζε και θα έτρεμε μπροστά στη δύναμη που εκφράζουν οι λαϊκές μάζες και ιδιαίτερα εκείνες οι λαϊκές κινητοποιήσεις που γίνονται ενάντια σε δυνάστες – φασιστοειδή ή δυνάστες – μαριονέτες. «Φωνή λαού, οργή Θεού» λέει η λαϊκή θυμοσοφία, αλλά προφανώς ο εις τις ΗΠΑ γεννηθείς Γιώργος Παπανδρέου δεν γνωρίζει, λόγω της τεράστιας απόστασης και φυσικά της διαφορετικής κουλτούρας και ιδιοσυγκρασίας των λαών.
Από τη Ρόδο, όπου πήγε ο υπάλληλος του ΔΝΤ (από χθες, με την ανακοίνωσή του περί αιτήματος εισόδου του ΔΝΤ στη χώρα, έχει αυτοκαθαιρεθεί από τη θέση του πρωθυπουργού) λοιπόν, εμφανώς ευρισκόμενος σε μία διαφορετική διάσταση (κάποτε είχε ζητήσει να είναι ελεύθερη η διατήρηση γλαστρών χασίς στις βεράντες των σπιτιών…) τόλμησε να απειλήσει και εν μέσω «δικών» του ανθρώπων (νιώθοντας απολύτως ασφαλής) προχώρησε σε ένα λογίδριο (από αυτά που του γράφουν και που ποτέ δεν μπορεί να διαβάσει (έστω) καλά, μέσα από το οποίο ο ίδιος υποτάσσεται στα επερχόμενα δεινά και ελπίζει σε θαύματα, εκφράζοντας πάντα την προσωπική του άποψη (η οποία καμία πλέον σημασία, αξία ή δυναμική δεν ενέχει, αφού «το ΔΝΤ είναι ήδη εδώ» όπως ο ίδιος είχε πει στην τελευταία του εμφάνιση στην Ελληνική Βουλή)...
Ο λόγος του Παπανδρέου στην Κρεμαστή Ρόδου
"Δεν μας αξίζει αυτό το οποίο βρήκαμε, αυτή η κατάσταση που βρήκαμε όταν αναλάβαμε...βρήκαμε μια χώρα υπερχρεωμένη, με τεράστια ελλείμματα, με τεράστιο χρέος και γι' αυτά τα χρέη δεν έφταιγε ο απλός πολίτης, δεν έφταιγε ο εργαζόμενος, δεν έφταιγε ο δημόσιος υπάλληλος, έφταιξε μια κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση, που δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να εξυπηρετεί ισχυρά συμφέροντα, πελατειακά συμφέροντα, να αφήνει την αδιαφάνεια και την διαφθορά να γιγαντώνονται.Και για να καλύψει τις πράξεις της, αντί να κάνει νοικοκυριό, αντί να συνεχίσει ένα σημαντικό έργο, το οποίο είχαμε αφήσει το 2004 - θυμάστε το 2004 την Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, την Ελλάδα του κύρους στα Βαλκάνια, την Ελλάδα που άνοιξε νέες πόρτες συνεργασίας με τη γειτονιά της, την Ελλάδα της ανάπτυξης, όταν η ανάπτυξη ήταν στο 5% του ΑΕΠ - αντί να χτίσει πάνω σ' αυτά, να διορθώσει έστω πράγματα τα οποία έπρεπε να διορθωθούν, ανέδειξε τις χειρότερες πτυχές της ελληνικής πολιτικής ζωής. "
Και έτσι χάθηκαν και ευκαιρίες, αλλά και τεράστιοι πόροι για τον Ελληνικό λαό, διότι καταχρεώθηκε η χώρα. Αλλά πού πήγαν τα λεφτά; Λεφτά υπήρχαν, πού πήγαν; Διπλασιάστηκε το χρέος. Μήπως πήγαν στην ανάπτυξη, μήπως πήγαν στην παιδεία, μήπως πήγαν στην υγεία, μήπως πήγαν στην πρόνοια, στον τουρισμό; Δυστυχώς, χάθηκαν σε πελατειακές και άλλες σχέσεις και στην στήριξη ισχυρών παραγόντων και "ημετέρων".
Δεν θέλω να κάνω μία περιγραφή του παρελθόντος, θέλω όμως να πω γιατί φτάσαμε ως εδώ. Φτάσαμε ως εδώ, υπερχρεωμένοι σε τέτοιο βαθμό που θορυβήθηκαν, που φοβήθηκαν ακόμα και οι καλοί πιστωτές μας. Σκεφτείτε: εσείς έχετε ένα μαγαζί και ο διπλανός σας, επίσης επιχειρηματίας, έχει κι αυτός ένα μαγαζί, ο οποίος έρχεται και σας λέει, έχω μια ανάγκη, πρέπει να πληρώσω τους μισθούς, κάποια χρέη, μπορείς να μου δανείσεις;
Έρχεται μια φορά, έρχεται δεύτερη φορά, έρχεται τρίτη φορά, και του λες, τι τα κάνεις τα λεφτά; Και ξέρεις και το βλέπεις, ότι τα λεφτά δεν είναι για να βάλει τάξη στο μαγαζί του, αλλά τα σπαταλάει στα χαρτιά, στην παρέα, οπουδήποτε. Και του λες, βρε παιδί μου δεν μπορώ να σου ξαναδώσω, αν δεν βάλεις τάξη στο σπίτι σου, δεν μπορώ να σου δώσω πάλι λεφτά.
Και σου λέει, εντάξει, λίγα είναι, δεν είναι τίποτα, δώσε μου κάτι. Και αποκαλύπτεται ότι έχει ακόμα μεγαλύτερα χρέη. Αποκαλύπτεται ότι ενώ έλεγε ότι είχε 6% έλλειμμα - όπως λέγαμε εμείς, ως χώρα, με την προηγούμενη κυβέρνηση - φτάσαμε στο 13%, σχεδόν στο 14%, και το κρύβαμε κιόλας!
Και σου λέει ο πιστωτής, ο καλώς εννοούμενος πιστωτής, μπορώ να σε εμπιστευτώ πια, θα τα πάρω πίσω ποτέ τα χρήματά μου; Εκεί φτάσαμε στην Ελλάδα, οι πιστωτές μας να λένε, θα τα πάρω πίσω τα χρήματά μου, γιατί να σου δανείσω;
Και εκεί, αφήσαμε να μπουν και οι κερδοσκόποι. Εμείς πήραμε μέτρα και σκληρά, για να δείξουμε ότι ναι, εμείς είμαστε έτοιμοι, αυτή η Κυβέρνηση είναι έτοιμη να βάλει τάξη στο σπίτι που λέγεται "Ελλάδα".
Και ξέρουμε ότι πονάνε τα μέτρα αυτά, δεν είναι ευχάριστα. Μήπως νομίζετε ότι υπάρχει Πρωθυπουργός, που θέλει να βάλει τέτοια μέτρα, που έχει αυτή τη διάθεση; Αλλά ξέρουμε ότι ήταν αναγκαία. Αναγκαία, πρώτα απ' όλα για να συμμαζέψουμε την οικονομία μας, τα χρέη μας, αλλά και δεύτερον, για να στείλουμε και ένα μήνυμα, ότι είμαστε αξιόπιστοι, ότι οι Έλληνες είναι αξιόπιστοι, ότι η Ελλάδα δεν φυγοπονεί, δεν προσπαθεί να αποφύγει τις υποχρεώσεις της.
Και αυτό, κέρδισε ξανά την αξιοπιστία όλων των εταίρων μας, όλων των φίλων μας, κέρδισε τον σεβασμό και πάλι, ότι ναι, είμαστε σε ένα καλό δρόμο. Όμως, οι αγορές είχαν ξεφύγει, η κερδοσκοπία είχε δυστυχώς γιγαντωθεί. Και σε αυτές τις αγορές, είχαμε κι εμείς το δικαίωμα πια, να πούμε ότι πρέπει να μπουν κανόνες και στις αγορές. Δεν μπορούν να παίζουν με τις τύχες κάθε χώρας. Δεν μπορεί, επειδή βρισκόμαστε σε μια αδυναμία, να σπεκουλάρουν εναντίον της Ελλάδας και, τις θυσίες που σήμερα κάνουμε, να τις χάσουμε από κάποιους κερδοσκόπους. Να πληρώνουμε δηλαδή δάνεια τόσο ακριβά και, τελικά, αυτό που εμείς στερούμε από τον Ελληνικό λαό, να το κερδίζει κάποιος δανειστής μας στη Νέα Υόρκη ή κάπου αλλού.
Γι' αυτό είπαμε, θέλουμε έναν μηχανισμό στήριξης, αν χρειαστεί, προκειμένου να δανειστούμε πιο φτηνά, να μας δώσετε ένα χρονικό διάστημα για να μπορέσουμε να βάλουμε τη χώρα σε μια τάξη. Και το κάναμε με κόπο. Με μεγάλη προσπάθεια δημιουργήσαμε ένα μηχανισμό, πείσαμε τους εταίρους μας να φτιάξουμε έναν μηχανισμό.
Είναι ο καλύτερος που μπορούσε να υπάρχει; Πιθανώς να υπήρχαν και καλύτεροι μηχανισμοί. Αλλά υπάρχει αυτός ο μηχανισμός. Και εμείς ζητήσαμε, αυτός ο μηχανισμός να ενεργοποιηθεί, για να μπορέσουμε να έχουμε την ηρεμία και την ασφάλεια για να μπούμε πια στο έργο, στο έργο των αλλαγών, των μεγάλων αλλαγών που έχει υποσχεθεί αυτό το Κίνημα, και να μην ασχολούμαστε κάθε μέρα με το αν ανεβαίνουν ή κατεβαίνουν τα spreads, διότι ο τόπος αυτός έχει πολλά που πρέπει να αλλάξουν.
Θα είναι βεβαίως μια δύσκολη περίοδος, αλλά πιστεύω και δημιουργική. Και θέλω να ξέρετε ότι, αυτή η Κυβέρνηση, που ανέλαβε αυτό το μεγάλο βάρος, θα κάνει κάθε τι, ώστε αυτή τη δύσκολη πορεία να μην την πληρώσει αυτός που δεν φταίει. Να προστατεύσουμε τον πιο αδύναμο. Να δώσουμε θαλπωρή και σιγουριά στον Έλληνα πολίτη.
Και επιτέλους, να πληρώσουν εκείνοι που ποτέ δεν πλήρωσαν. Το έχουμε χρέος απέναντι στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική οικονομία. Αυτές είναι οι αλλαγές που κάνουμε, αυτές είναι οι αλλαγές που προωθούμε.
Και επειδή πολλοί λένε, τι σημαίνει αυτή η επιτήρηση, τι σημαίνει αυτή η κηδεμονία, το έλεγα και το 2004, όταν μας έκαναν αυτή την απογραφή και μπήκαμε στην επιτήρηση. Έλεγα στην τότε κυβέρνηση: "ξέρετε, μας βάλατε σε επιτήρηση, αυτό είναι ουσιαστικά σαν να παίρνετε ένα μέρος της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας". Αυτό έχουμε σήμερα.
Και πάλι, λόγω των ελλειμμάτων μας, ήρθε η Ευρωπαϊκή Ένωση - ήρθε σήμερα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - και μας επιτηρεί. Δεν είναι απλώς επιτήρηση, είναι μία μορφή κηδεμονίας, για να το πούμε πολύ απλά και με ειλικρίνεια. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο.
Και μάλιστα, εχθές είδα σε μια διαδήλωση αφίσες "Έξω από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο". Θα μπορούσα να συνυπογράψω και να βάλω και από κάτω "Έξω και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή". Απλώς, δεν θα φύγουν με πέτρες και δεν θα φύγουν με βία. Θα φύγουν, όταν εμείς θα έχουμε βάλει τάξη στην οικονομία μας, όταν εμείς θα έχουμε ανορθώσει ξανά την κοινωνία μας, όταν εμείς θα έχουμε ζήσει αυτή την επιτυχία.
Μου είχε πει ο Σουηδός Πρωθυπουργός, διότι και η Σουηδία πέρασε μια κρίση - την ξέρετε καλά την Σουηδία, γιατί έχουμε εδώ, στη Ρόδο, πολλούς που κατάγονται από εκεί και έρχονται πολλοί Σουηδοί εδώ για τουρισμό - ότι όταν βρέθηκε η Σουηδία σε παρόμοια θέση, για μια άλλη κρίση, τραπεζική, και αυτοί αναγκάστηκαν να πάρουν πολύ σκληρά μέτρα και να τους δώσουν οι πιστωτές ένα είδος δανείου με επιτήρηση.
Και άρχισε να καλυτερεύει η οικονομία. Και έβαλε λεφτά στα νηπιαγωγεία. Και τον ρώτησαν οι πιστωτές: "γιατί έβαλες λεφτά στα νηπιαγωγεία;" Λέει: "διότι τα νηπιαγωγεία είναι πολύ σημαντικά για τα παιδιά, για τα πρώτα τους χρόνια". "Ναι", λένε οι πιστωτές, "εμάς, δεν μας ρωτήσατε όμως". Τους είπε τότε: "γιατί να σας ρωτήσω; Ο Πρωθυπουργός της χώρας, να ρωτήσει εσάς, τους πιστωτές;" Και του απάντησαν: "θα ρωτήσετε, διότι εμείς δίνουμε τα λεφτά". Εκεί έχουμε φτάσει, δυστυχώς, να πρέπει να ακούμε τους πιστωτές τους δικούς μας.
Γι' αυτό, ο αγώνας μας σήμερα είναι αγώνας για να ανακτήσουμε ξανά την αυτονομία μας, να ανακτήσουμε ξανά την ελευθερία μας, να μπορέσουμε να απελευθερώσουμε και πάλι την Ελλάδα από την επιτήρηση, στην οποία μας έβαλαν οι δυνάμεις της συντήρησης. Και αυτό θα κάνουμε με το Πρόγραμμά μας, ένα Πρόγραμμα αλλαγών. Και ξέρουμε ότι μπορεί να γίνει.
Δεν μπορεί να βγαίνουν μελέτες, όπως αυτή από ένα μεγάλο κέντρο ερευνών της Αμερικής, το λεγόμενο "BROOKING INSTITUTE", που λέει το εξής για την Ελλάδα: ότι εάν χτυπήσουμε τη διαφθορά στη χώρα μας, ξέρετε πόσα μπορούμε θεωρητικώς να κερδίσουμε; Με τη διαφθορά, χάνουμε 8% του ΑΕΠ κάθε χρόνο, 20 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο από τη διαφθορά, 20 δισεκατομμύρια ευρώ! Στο Νομό Δωδεκανήσου, ποιος είναι ο προϋπολογισμός; Ποιος μπορεί να μας πει εδώ; Πόσα ευρώ έχει η Νομαρχία Δωδεκανήσου;
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: 12 εκατομμύρια.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: 12 εκατομμύρια. Εμείς χάνουμε 20 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο από τη διαφθορά. Και λένε: αν λειτουργούσαμε όπως στη Σουηδία, τη Δανία και την Ολλανδία, αυτά θα τα κερδίζαμε. Αλλά λένε ακόμη, ότι έστω και αν λειτουργήσουμε σαν την Ισπανία - όχι σαν τη Σουηδία, σαν την Ισπανία - τα μισά από αυτά, πάλι θα τα κερδίσουμε. Από 8%, το 4%.
Καταλαβαίνετε ότι πρέπει να βάλουμε τάξη στη χώρα προς όφελος του Έλληνα πολίτη, ώστε τα λεφτά του να μην φεύγουν στη διαφθορά, να μην φεύγουν στην ανομία. Και σε αυτό, είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Και για το φορολογικό σύστημα, και για να προσέξουμε τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, της Αυτοδιοίκησης, και για τα χρήματα που έχει ο Ελληνικός λαός, τον πλούτο που έχουμε να τον αξιοποιήσουμε σωστά.
Είχα την ευκαιρία και χθες, όπως και όλο το κυβερνητικό κλιμάκιο, να συζητήσουμε τα προβλήματα του τόπου. Τα προβλήματα της Ρόδου, του Καστελόριζου, όπου βρέθηκα χθες, τα ιδιαίτερα προβλήματα της Δωδεκανήσου. Προβλήματα, όπως σε θέματα υγείας, θέματα νερού, θέματα μεταφορών, θέματα ανάπτυξης και ποιότητας του τουρισμού, ανταγωνιστικότητας του τουρισμού.
Αυτή είναι η διαβούλευση που εμείς θα κάνουμε, όπως κάνουμε εδώ, ξεκινώντας συστηματικά, σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε Περιφέρεια, με όλους τους πολίτες, με όλους τους φορείς, διότι ξέρουμε τις δυνατότητες που έχει η χώρα μας, ξέρουμε ότι μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα.
Ξέρουμε ότι στα νοσοκομεία μας δεν μπορεί να χάνονται τεράστια ποσά από τις φαρμακοβιομηχανίες, τη διαφθορά, τη συνταγογράφηση, που δεν χρειάζεται να πληρώνει ο Έλληνας πολίτης. Αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν να πάνε ξανά στην υγεία, στην παιδεία, στην πρόνοια, για να μπορεί, παραδείγματος χάρη, να έχει ένα Αιμοδυναμικό Τμήμα η Ρόδος, που δεν έχει σήμερα.
Φίλες και φίλοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αυτό είναι το μήνυμα το δικό μου, το δικό μας, όλων μας. Διότι ξέρουμε. Εμείς, οι Έλληνες, ξέρουμε τις δυνάμεις μας. Μπορεί να διαβάζουμε αυτά που γράφονται ανά τον κόσμο, αλλά εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, ξέρουμε ότι έχουμε τεράστιες δυνάμεις και, όταν θέλουμε, και μπορούμε, και τα καταφέρνουμε. Και θα τα καταφέρουμε.
Θα καταφέρουμε όχι μόνο να ορθοποδήσουμε τη χώρα, αλλά και να βάλουμε κανόνες, που θα μπορούν να προστατεύσουν τους πολίτες, αλλά και να απελευθερώσουν το τεράστιο δυναμικό που έχει η χώρα. Να δώσουμε ελπίδα στη νεολαία που είναι κοντά μας, στα νιάτα της χώρας μας, να δώσουμε σιγουριά για τα οράματά τους.
Και με τις μεγάλες αλλαγές που κάνουμε, όπως μεθαύριο με τον "Καλλικράτη", που έρχεται στη Βουλή, θα δώσουμε τεράστιες εξουσίες και δυνατότητες στην Περιφέρεια και στην Αυτοδιοίκηση, ώστε να μπορείτε να παίρνετε τις δικές σας αποφάσεις, εκείνες που θα τις σεβαστούμε όλοι μας, για τον τόπο σας.
Φίλες και φίλοι, και πάλι σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και για την αγάπη σας. Σε αυτή τη δύσκολη πορεία, μας δίνετε όλοι κουράγιο. Και να είστε σίγουροι, ότι είμαστε προσηλωμένοι στον στόχο και θα καταφέρουμε να δούμε ξανά την Ελλάδα μπροστά.
Θα μπορούσε να γραφτεί ένα ολόκληρο βιβλίο για τον λόγο που έβγαλε ο Γιώργος Παπανδρέου στη Ρόδο. Νομίζω, όμως, πως τις καλύτερες απαντήσεις-τοποθετήσεις μπορείτε να τις κάνετε όλοι εσείς, από εδώ αλλά και έξω από το Μαξίμου, όταν θα δεήσει να επιστρέψει ο ανθύπατος του ΔΝΤ στην Αθήνα. Νομίζω πως πρέπει να μάθει πως ο καλός ύπνος δεν θα βρίσκεται πια στο μαξιλάρι του...
Πηγή: kostasxan
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου