Αν η χθεσινή ομιλία στη φετεινή ΔΕΘ δικαίως χαρακτηρίστηκε κομβική, τα λόγια είναι πολύ λίγα για να περιγράψουν το πλάτος και το βάθος, το ύψος και την έκταση της σημερινής ομιλίας του αρχηγού της ΝΔ!
Η Ελλάδα βρήκε, για πρώτη φορά τουλάχιστον κατά τις τελευταίες δεκαετίες, τον ηγέτη που τόσο έψαχνε!
Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει κανείς;
Από τη μεστότητα των λόγων του; Από την απόλυτη προσήλωση των απαντήσεών του στις ερωτήσεις; Από το επίπεδο και την τεκμηρίωση των επιχειρημάτων του; Από την επιδεξιότητα με την οποία αντιμετώπισε και εξουδετέρωσε τις προβοκάτσιες που το αδίστακτο ελλαδικό εξουσιαστικό σύστημα προσπάθησε λυσσαλέα να του στήσει;
Από τον ανθρωποκεντρικό και εθνοκεντρικό χαρακτήρα των απαντήσέων του; Από την απόλυτη αποφυγή κάθε υποψίας λαϊκισμού και φθηνών υποσχέσεων; Από την πλήρη επίγνωση των προβλημάτων και της δυσπιστίας του κόσμου; Από την άρτια τεχνοκρατικότητα του λόγου του, που ταυτόχρονα, ήταν απόλυτα κατανοητός και από τον μη ειδικό πολίτη;
Ότι και να πει κανείς για αυτή την ομιλία είναι πραγματικά λίγο και δεν μπορεί να αποδώσει σε πλήρη έκταση αυτό που συνέβη σήμερα.
Αν η Ελλάδα είχε ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, αυτή η ομιλία θα ήταν αναμφίβολα το πρώτο θέμα αναλύσεων και συζήτησης για πολλούς μήνες!
Ας μην έχουμε όμως ακόμη υπερβολικές προσδοκίες! Και ας σταθούμε σε κάποια πρώτα πολιτικά συμπεράσματα, ήδη μπορούν να εξαχθούν. Αναφέρουμε ενδεικτικά αυτά που κατά τη γνώμη μας είναι τα σημαντικότερα:1) Διαψευσθήκαμε ευχάριστα όσοι απαισιόδοξοι γκρινιάζαμε με την αντιπολιτευτική απουσία της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα φάνηκε πόσο αποδίδει η παροιμιώδης μεθοδικότητα και η υπομονή του Αντώνη, καθώς και η τεράστια δουλειά που έχει γίνει όλον αυτόν τον καιρό σε επίπεδο αναδιάταξης δυνάμεων και επανεκκίνησης, τουλάχιστον στο πλαίσιο του στενού πυρήνα των συνεργατών του Προέδρου.
2) Ισοπεδώθηκε κάθε επιχείρημα υπέρ του Μνημονίου. Όχι μόνον σε αυστηρά τεχνοκρατικό επίπεδο («πού θα βρίσκαμε τα λεφτά που μας δίνει σήμερα το Μνημόνιο»), αλλά, κυρίως, σε πολιτικό επίπεδο. Ο Αντώνης κατάφερε να αναδείξει άριστα τη δικαίωση της πολιτικής του, κυρίως από το διεθνή παράγοντα. Και αυτό μάλιστα, παρά την αρχική «μοναξιά» της ΝΔ για τις θέσεις της, όπως πολύ εύστοχα ανέφερε χθες.
3) Ξεκαθάρισε μια για πάντα τις σχέσεις του με τον Καραμανλή. Έδωσε, και ορθά, πλήρη στήριξη στην πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ, αναγνώρισε την ανεξαρτησία των πολιτικών επιλογών του προκατόχου του και, επιδεικνύοντας ταυτόχρονα πλήρη σεβασμό στην ιδιότητα του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού της παράταξης, έθεσε το όριο και έδωσε διακριτικά το μήνυμα ότι δεν θα ανεχθεί καμία υπονόμευση στο παρόν και στο μέλλον από τον καραμανλισμό, αναφερόμενος χαρακτηριστικά στον Καραμανλή ως «ιστορικό πρόσωπο».
Το κυριότερο: Ξεκαθάρισε ότι ευθύνη δική του είναι το μέλλον, και όχι το παρελθόν!
4) Έδειξε πολύ καθαρά στον κόσμο το απεχθές πρόσωπο του παπανδρεϊσμού, της ιδεολογίας στην οποία κυρίως οφείλεται η κατάντια της χώρας. Και το έδειξε τόσο με το εκπληκτικό, ως ιδέα και ως εκτέλεση βίντεο της αρχής, όσο και με την αξεπέραστη ατάκα, που αναμφίβολα θα γράψει ιστορία: «Εγώ είμαι υπεύθυνος, δεν είμαι Παπανδρέου».
5) Κατόρθωσε να επιβάλει πλήρως την ατζέντα του στους διαπλεκόμενους δημοσιογράφους, αποστομώνοντάς τους σε κάθε ερώτηση, ακόμη και για τα πιο δύσκολα θέματα. Ούτε ο πιο αισιόδοξος θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερη υπεράσπιση της υποψηφιότητας Κικίλια, από αυτή που έκανε σήμερα ο Αντώνης.
6) Τέθηκαν οι βάσεις της ανάκτησης του ηθικού πλεονεκτήματος της ΝΔ, το οποίο η παράταξη αυτή είχε απωλέσει έπειτα από τον καταστροφικό χειρισμό της υπόθεσης Βατοπαιδίου από το Σεπτέμβριο του 2008 και έπειτα. Από τη μία, εκφράστηκε ανοιχτά και, μάλιστα, με πλήρη και ακλόνητη τεκμηρίωση, η θέση ότι το Βατοπαίδι δεν ήταν σκάνδαλο. Από την άλλη, διατυπώθηκαν για πρώτη φορά σαφείς υπαινιγμοί για την «αφύσικη» συμπεριφορά του Γ. Παπανδρέου, σε σχέση με την εξωφρενική κατασυκοφάντηση της χώρας τους πρώτους μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας.
7) Δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για απευθείας επικοινωνία του Προέδρου της ΝΔ με τον απλό, δύσπιστο, απογοητευμένο πολίτη. Ο κόσμος δεν άκουσε τη συνήθη ξύλινη, πολιτικάντικη, τηλεοπτική γλώσσα. Άκουσε κάποιον που σκέφτεται όπως ο ίδιος, κάποιον που έχει καταλάβει, που έχει συλλάβει την ουσία και το βάθος του πολιτικού προβλήματος της χώρας.
8. Αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας η ασύγκριτη υπεροχή του Σαμαρά έναντι του Γ. Παπανδρέου. Την προηγούμενη Κυριακή είδαμε έναν άνθρωπο κυριολεκτικά τραγικό: να ξαναπαίζει την ίδια χιλιοπαιγμένη και ήδη φθαρμένη κασέτα, να μην απαντάει σχεδόν σε καμία ερώτηση, να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα, να μην μπορεί να πει μια, έστω, κουβέντα σε σωστά ελληνικά. Σήμερα είδαμε την άλλη όψη του νομίσματος «Ελλάδα»: Την ευφυή Ελλάδα, την Ελλάδα της προόδου, της προκοπής, της δημιουργίας, της σκληρής δουλειάς, της αυτοπεποίθησης, της υπεροχής.
9) Για πρώτη φορά αναδείχθηκε στην κοινή γνώμη με τέτοια ένταση και μαζικότητα ο Σαμαράς ως ο ανερχόμενος ηγέτης της χώρας: Ως ηγέτης με πυγμή, ως άνθρωπος με κατανόηση, ως εκφραστής του αληθινού, βαθιά ελληνικού ήθους, ως γνήσια ελπίδα απέναντι στην κρίση και στο φόβου που έχουν ενσπείρει οι εχθροί της χώρας, εμφανείς και αφανείς.
10) Τέλος, ο Σαμαράς έδειξε σε όλους μας και κάτι άλλο πολύ κεφαλαιώδες: Τη σημασία της σωστής διαχείρισης των κατεστημένων εξουσιαστικών μηχανισμών. Τι εννοούμε:
Ο Σαμαράς σήμερα απέδειξε ξανά αυτό, που ήδη θυμόμασταν κάπως αχνά από τις αρχές της δεκαετίας του 90: ότι είναι ηγέτης που ξεπερνά τα στενά όρια της ΝΔ, είναι ηγέτης εθνικών και ακόμη ευρύτερων διαστάσεων. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που επί 17 χρόνια το σύστημα εξουσίας είχε σπρώξει συνειδητά στο περιθώριο, από όπου δεν θα είχε ελπίδα να βγει, εάν ο ίδιος ο ελληνικός λαός δεν τον έστελνε με την ψήφο του και με πρωτόγνωρο σε ένταση αγώνα στην ηγεσία ενός κόμματος εξουσίας.
Χωρίς τη ΝΔ ως εξουσιαστικό μηχανισμό, αυτόν το Σαμαρά που είδαμε σήμερα, δεν θα τον είχαμε δει ποτέ! Η εικόνα αυτή θα είχε παραμείνει στη φαντασία μας ως ο Έλληνας ηγέτης των κρυφών, ανεκπλήρωτων εθνικών μας ονείρων.
Είναι αυτή ακριβώς η ΝΔ, αυτός ο σάπιος, διεφθαρμένος και αγκυλωμένος εξουσιαστικός μηχανισμός, που έδωσε τη δυνατότητα στο Σαμαρά να απευθυνθεί σήμερα στο σύνολο του ελληνικού λαού και να δώσει τις απαντήσεις και τις λύσεις που κανένας άλλος δεν μπόρεσε και δεν φαίνεται να μπορεί να δώσει.
Σήμερα αποδείχθηκε ότι, στη διαλεκτική του Αντώνη με τον σάπιο, κατεστημένο αυτόν μηχανισμό, μπορεί να επικρατήσει και να επικρατεί πάντοτε ο Αντώνης που είδαμε σήμερα.
Να επικρατήσει το ήθος και η πολιτική, προσωπική, ηθική και φιλοσοφική πληρότητα που είδαμε σήμερα.
Το σημαντικότερο όλων, όμως, είναι, αυτός ο Σαμαράς, να δώσει τη δυνατότητα να ξεπηδήσει από την Ελλάδα του σήμερα το πραγματικά καινούργιο, που θα σαρώσει όλους αυτούς τους σάπιους και διεφθαρμένους εξουσιαστικούς μηχανισμούς.
Το ξαναγράψαμε και άλλη φορά: Το ξεπέρασμα της κρίσης, η έξοδος από το Μνημόνιο, θα είναι πολύ πιο εύκολα από ότι φαίνονται.
Το πραγματικά δύσκολο για το Σαμαρά, θα είναι να ξαναφτιάξει μια άλλη, πραγματικά μεγάλη, φιλοσοφικά και ηθικά μεγάλη Ελλάδα. Στην οποία ο υλισμός δεν θα έχει τη σημασία που έχει σήμερα, αλλά που ταυτόχρονα η απόκτηση ισορροπημένης κοινωνικά υλικής ευημερίας για όλους τους πολίτες, με τη σκληρή εργασία όλων, θα είναι μέρος του αυτονόητου.
Μια Ελλάδα στην οποία θα ξεχάσουμε τι σήμαινε, εν έτει 2010, η λέξη «λαμόγιο»!
Μπορεί να τα καταφέρει; Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, ας χρησιμοποιήσουμε το παλιό σύνθημα: ας γίνουμε ρεαλιστές κι ας διεκδικήσουμε το αδύνατο!
ΥΓ: Διατηρούμε ελάχιστες επιμέρους διαφωνίες με συγκεκριμένες τοποθετήσεις του κ. Σαμαρά, για τις οποίες θα επανέλθουμε τις επόμενες ημέρες. Ας μη σκιαστεί η σημερινή, ιστορική ημέρα, η σημαντικότερη μετά την 29η Νοεμβρίου, με ήσσονος σημασίας λεπτομέρειες.
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου