«Ήταν φανερό ότι κάποια ημέρα η Ελλάδα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει αυτό το είδος του προβλήματος και ήξερα ότι το πρόβλημα αυτό θα έφθανε, διότι το συζητούσαμε: οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, ο πρόεδρος Ζαν Κλοντ Τσισέ στην ΕΚΤ, η Ε. Ε. και εγώ ο ίδιος -για τις προοπτικές- για αυτό που δεν ήταν τότε γνωστό και το αποκαλούμε ελληνική κρίση. Ήξερα ακόμα ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα. Εγώ δεν θα μπορούσα να πω δημόσια αυτό που γνώριζα. Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αλλά όχι με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε το τελευταίο έτος. Έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί πριν από δύο ή τρεις δεκαετίες». Ζαν-Κλόντ Γιούνκερ.
«Γιούνκερ statistics»
Ουδέποτε πίστεψα την ιστορία με τα Greek statistics! Οχι πως δεν μας έχω ικανούς. Ισα-ίσα, αλλά με τις on-line συναλλαγές, τους οίκους αξιολόγησης, τις διασταυρώσεις στις δευτερογενείς αγορές , είναι αδύνατον να κρυφτείς. Το χρέος είναι χρηματοοικονομικό προϊόν, εμπόρευμα. Πωλείται και αγοράζεται! Ολοι το γνωρίζουν!
Τι μας λέει, λοιπόν, καθυστερημένα ο κ. Γιούνκερ; (είναι αυτός που θυμωμένος μας απειλούσε, κουνώντας το δάκτυλο «the game is over»).
α) «Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί, πριν από δυο-τρείς δεκαετίες.» Αρα καταρρέει ο μύθος, που με τόση επιμέλεια καλλιέργησε το ΠΑΣΟΚ και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, ότι η σημερινή κρίση είναι δημιούργημα της κυβέρνησης Καραμανλή και δικαιώνεται η κριτική Σαμαρά, ότι το χρέος είναι επίτευγμα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ!
β) «Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αλλά όχι με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε το τελευταίο έτος.» Ποιο είναι «το τελευταίο έτος», στο οποίο αναφέρεται; Αν εννοεί το 2009, τότε το τελευταίο τρίμηνο συνέβαλε και ο κ. Παπανδρέου στη διόγκωση του προβλήματος. Αν είναι το 2010, μήπως ομολογεί ό,τι το Μνημόνιο απέτυχε;
γ) «Ότι η Ε.Ε., Ε.Κ.Τ. όχι μόνο ήξεραν αλλά συζητούσαν για το ελληνικό πρόβλημα ήδη από το 2008!» Αφού, λοιπόν, το συζητούσαν στα κρυφά, γιατί δεν το δημοσιοποίησαν; Γιατί δεν ζήτησαν από τον κ. Καραμανλή να πάρει μέτρα; Μήπως επιθυμούσαν κάποιον άλλον, πιο πρόθυμο; Αν συμβαίνει αυτό, τότε έχουμε μια πρωτοφανή και ανεπίτρεπτη ανάμειξη στα εσωτερικά μας. Και κάτι ακόμα. Αφού ήξεραν, γιατί παρίσταναν τους αιφνιδιασμένους; Μήπως τα Greek Statistics ήταν η βολική δικαιολογία για να μας οδηγήσουν στο Μνημόνιο;
δ) «Ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους στην Ελλάδα!» Δηλαδή, οι ηγέτιδες χώρες της Ε.Ε. συμπεριφερόταν ως μαυραγορίτες επί κατοχής! Για να στηρίξουν τις οικονομίες τους, ρήμαξαν τη δική μας! Κερδοσκοπούσαν σε βάρος μιας χώρας μέλους της Ε.Ε.; Εναι αποδεκτή ευρωπαϊκή πρακτική; Και η αρχή της αλληλεγγύης;
ε) «Ότι δεν μπορούσε να πεί δημόσια αυτό που γνώριζε!» Και παραμένει ακόμα στη θέση του; Ηξερε κάτι τόσο σημαντικό, που αποτελούσε βόμβα στα θεμέλια της Ε.Ε. και το κράτησε μυστικό; Αρα όσοι ήξεραν ευθύνονται! Γιατί γνώριζαν και δεν έδρασαν.
Και μια τελευταία απορία: Γιατί αυτή η όψιμη ….κρίση ειλικρίνειας του κ. Γιούνκερ; Μήπως το Μνημόνιο εξεμέτρησε το βίο του; Μήπως, στο παρασκήνιο, ετοιμάζουν άλλες λύσεις «για το ελληνικό πρόβλημα»;
Τι παίχθηκε στο παρασκήνιο;
Ας φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας. Όταν ο κ. Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές, τα spreads ήταν περίπου στις 130 μονάδες. Η Ελλάδα είχε προβλήματα, όπως όλες οι χώρες της ευρωζώνης (η Γερμανία έβγαινε από μια ύφεση της τάξεως το 4.70%) , αλλά δανειζόταν ομαλά. Ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε παροχές, ο κ. Παπακωνσταντίνου … αύξησε το έλλειμμα και άρχισαν οι γνωστές δηλώσεις (Τιτανικός, εντατική, περιορισμένη κυριαρχία κ.λ.π.). Στη συνέχεια η χώρα μας δέχθηκε μια συντονισμένη και σφοδρή χρηματοπιστωτική επίθεση. Αποτέλεσμα. Μέσα σε 4 μήνες το ΧΑ κατέρρευσε, χάνοντας πάνω από το 30% της κεφαλαιοποίησης του. Οι τιμές των CDS και των spreads, σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα, τετραπλασιάστηκαν, τα επιτόκια των διετών ομολόγων επταπλασιάστηκαν και των τρίμηνων δεκαπλασιάστηκαν! Η Ελλάδα έγινε περίγελος της οικουμένης! Συνώνυμη της διαφθοράς και της απάτης. Όπως ήταν αναμενόμενο, η «ελληνική κρίση» οδήγησε και στην υποτίμηση του ευρώ, το οποίο έχασε το 12% της αξίας του σε 4 μήνες.
Ποιοι ήταν οι κερδισμένοι από την κρίση αυτή; Το τελευταίο τρίμηνο του 2009, ενώ αρχίζει η «ελληνική κρίση», στη Γερμανία έχουμε έκρηξη στις νέες βιομηχανικές παραγγελίες. Παράλληλα η αύξηση των εξαγωγών ( που διευκολύνθηκε από το φθηνότερο ευρώ) έβγαζε τη Γερμανία από την ύφεση του 4.7% και την οδηγούσε σε ρυθμούς ανάπτυξης που είχε να γνωρίσει από την ενοποίηση της!
Όμως, «η ελληνική κρίση» είχε και μια άλλη ευεργετική επίπτωση! Αυξήθηκε η ζήτηση για τα γερμανικά ομόλογα! Αυτό οδήγησε στη μείωση του επιτοκίου τους! Ετσι η κα Μέρκελ δανείζόταν φθηνότερα από ποτέ! Όταν στην Ελλάδα τα spreads έφτασαν στις 1000 μονάδες και η χώρα έμπαινε στο ΔΝΤ, το αντίστοιχο γερμανικό ήταν στο 3,07%! Νομίζω ότι μόνο η Ελβετία δανείζεται με χαμηλότερο επιτόκιο!
Μήπως, η πορεία της Ελλάδος προς τα δεσμά του Μνημονίου, ήταν ένα πολύ καλά καταστρωμένο σχέδιο που βοήθησε όχι μόνο τη Γερμανία και τις άλλες χώρες της Ευρωζώνη να βγούν από την ύφεση; Μήπως εμείς ήμασταν το «βολικό θύμα»; Ο «κακός μαθητής», που τιμωρήθηκε παραδειγματικά, για να συνετιστεί η τάξη;
Ο ρόλος του κ. Παπανδρέου...
Μετά τις αποκαλύψεις του κ. Γιούνκερ, τίποτα δεν είναι πια ίδιο. Με την εκλογή του κ. Παπανδρέου, διαδραματίστηκε ένα βρώμικο παιχνίδι με στόχο την ελληνική οικονομία. Το αμείλικτο ερώτημα για τον πρωθυπουργό είναι το εξής: Για ποιο λόγο συμμετείχε σ’ αυτό το σχέδιο; Από άγνοια των οικονομικών δεδομένων; Επειδή του υποσχέθηκαν κάτι; Επειδή ήθελε να δείξει ότι είναι καλό παιδί; Τελικά για αυτό βραβεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα στη Γερμανία; Για αυτό οι έπαινοι ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού;
Είναι, επίσης, βέβαιο ότι όσοι ήξεραν αυτήν την ιστορία απεκόμισαν υπερκέρδη. Να αναφέρω ένα παράδειγμα. Οσοι «βγήκαν από το ΧΑ τον Οκτώβριο του 2009 με την Εθνική Τράπεζα στα 22 ευρώ, μπορούσαν λίγους μήνες αργότερα να την ξαναγοράσουν στα 10! Ούτε μάθαμε ποτέ ποιοι διευκολύνθηκαν από την επέκταση του Τ3 σε Τ10!
Ό,τι και να συμβαίνει, ο κ. Παπανδρέου είναι πολλαπλώς εκτεθειμένος και οφείλει εξηγήσεις. Γιατί οδήγησε τη χώρα στο Μνημόνιο; Η απάντησή του έχει τεράστια πολιτική σημασία, για τη χώρα, τους θεσμούς και τους πολίτες της.
Από την άλλη, αποδείχθηκε ότι η Ε.Ε. και βασικά της όργανα (π.χ. ΕΚΤ) λειτούργησαν κατά παράβαση του θεσμικού πλαισίου της. Με απλά λόγια αβαντάρισαν δυο ισχυρά κράτη σε βάρος ενός αδύνατου. Και στη συνέχεια τιμώρησαν τον αδύνατο, που τον είχαν απομυζήσει οι ισχυροί! Αν αυτό δεν είναι τοκογλυφία, τότε τι είναι; Δηλαδή ο Σόρος τι το διαφορετικό κάνει; Τίθεται και ένα μείζον ζήτημα αξιοπιστίας για το μέλλον. Όταν η Ε.Ε. αντιμετώπισε τόσο επιπόλαια (;) την «ελληνική κρίση», ποιόν θα πείσει ότι θα λειτουργήσει καλύτερα, αν ανακύψει ένα σοβαρότερο πρόβλημα;
Η δικαίωση του κ. Σαμαρά
Ο κ. Γιούνκερ δικαιώνει πανηγυρικά την αντι-μνημονιακή στρατηγική του κ. Σαμαρά. Απεδείχθη διορατικός στην εκτίμησή, ακριβής στην ανάλυση και αποτελεσματικός στην πολιτική διαχείριση. Όμως, όποιο μακροπρόθεσμό σχεδιασμό και να είχε, η …εξομολόγηση Γιούνκερ, επιταχύνει τις εξελίξεις.
-Το Μνημόνιο ούτε αναγκαίο ήταν, ούτε τα προβλήματά μας θα λύσει. Μάλλον αντίθετα αποτελέσματα θα φέρει.
-Επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά ότι ο κ. Παπανδρέου εξαπάτησε τον ελληνικό λαό και υφάρπαξε την ψήφο του, άρα εγείρεται θέμα νομιμοποίησης της κυβέρνησης του.
-Νομίζω ότι για τη Ν.Δ. είναι πλέον μονόδρομος η υποβολή πρότασης δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση και η διατύπωση του αιτήματος για πρόωρες εκλογές.
Αν η χώρα έχει στοιχειώδη αξιοπρέπεια πρέπει να αντιδράσει. Και αντίδραση σημαίνει καταγγελία του μνημονίου.
-Καιρός είναι να διεκδικίσουμε α) να αποκαταστήσουν τη ζημιά που προκάλεσαν στη χώρα μας και β) να μας επιστρέψουν αυτά που παρανόμως μας πήραν.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από άλλο μείγμα οικονομικής πολιτικής. Αυτή που μας επέβαλαν, θα αυξήσει το χρέος και θα εξαθλιώσει την κοινωνία μας. Κανένας πολιτικός με στοιχειώδη αξιοπρέπεια , δεν εθελοτυφλεί σε μια τόσο αδιέξοδη πολιτική. Το πρόβλημα του ελληνικού χρέους δε θα λυθεί με οικονομικούς, (όπως δεν δημιουργήθηκε με οικονομικούς), αλλά με πολιτικούς όρους.
Η Ελλάδα για να έχει ελπίδα, χρειάζεται μια σοβαρή κυβέρνηση, η οποία θα διαπραγματευτεί με «αυτούς που γνώριζαν για το πρόβλημα από το 2008» και θα απαιτήσει μια πολιτική λύση. Αυτή τη δουλειά, προφανώς δεν μπορεί να την κάνει η Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Για αυτό η χώρα χρειάζεται εκλογές. Και χρειάζεται εκλογές άμεσα, προτού προλάβουν, κάνοντας χρήση του νέου τρόπου υπολογισμού του ελλείμματος, να παρατείνουν τη διάρκεια του Μνημονίου.
Κώστας Ροδινός
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου