Ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου, φαίνεται ότι δεν θα ησυχάσει, δεν θα τα έχει βρει πλήρως με τη συνείδησή του, αν δεν καταστρέψει τελείως τη χώρα, ώστε να μπορέσει να απολαύσει την υπεροχή του απέναντι σε αυτόν τον άθλιο λαό και να πει μετά αναπαυμένος στον εαυτό του «σας τα ‘λεγα εγώ»…
Ολοκληρώνοντας έτσι το καταστροφικό έργο που θεμελίωσε ο πατέρας του από το 1981.
Τα χτυπήματα του ΓΑΠ κατά της χώρας ξεκίνησαν, μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση, με τη «αποκάλυψη» των δήθεν «ψευδών στοιχείων» των κυβερνήσεων Καραμανλή. Στην πραγματικότητα βέβαια, αν κάποιος διαστρέβλωσε τα στοιχεία, αυτός ήταν ο ίδιος ο ΓΑΠ. Το πώς ακριβώς έγινε αυτό και γιατί τα φουσκώματα είναι πια υποχρεωμένη να τα λαμβάνει υπόψη και η Eurostat, το εξηγήσαμε αναλυτικά εδώ.
Οι αιτιάσεις της ΝΔ για τα πασοκικά φουσκώματα ποτέ δεν απαντήθηκαν, παρά μόνον με την παραπλανητική (όπως εξηγήσαμε) ατάκα «μα τα στοιχεία μας τα δέχτηκε και η Eurostat».
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, κάνοντας επικοινωνιακή και μόνον διαχείριση της πραγματικότητας, μη φειδόμενη καθόλου της πολιτικής απάτης, συνέχισε να μιλάει για «ψευδή στατιστικά στοιχεία». Μη μπορώντας βέβαια να βρει έστω και ένα ψευδές στατιστικό στοιχείο, ο ΓΑΠ αναμασούσε συνεχώς το ότι στις 2 Οκτωβρίου 2009 ο Γ. Παπαθανασίου, τελευταίος υπουργός Οικονομικών του Καραμανλή, είχε στείλει εκτίμηση ελλείμματος στην Ε.Ε. για το 2009 σε ποσοστό 6%. Ξεχνούσε βέβαια να μας πει ότι αυτό δεν ήταν «στοιχείο» για να είναι ψευδές, αλλά εκτίμηση, που, ως εκτίμηση, μπορεί να πέφτει έξω. Κι αν ακόμη ήταν υπεραισιόδοξη, δικαιολογούνταν στο χρονικό εκείνο σημείο με δεδομένη την ύπαρξη εντεινόμενου δημοσιονομικού εκτροχιασμού, ώστε να μπορέσει η επόμενη κυβέρνηση (που διαφαινόταν καθαρά ότι θα ήταν κυβέρνηση ΓΑΠ) να έχει ανάσες από τις αγορές και να μην υπάρχει πρόβλημα στο δανεισμό της χώρας με την αλλαγή κυβέρνησης. Δίνοντας δηλαδή μια αισιόδοξη εκτίμηση για το έλλειμμα του 2009, στην πραγματικότητα η κυβέρνηση Καραμανλή βοηθούσε την επόμενη κυβέρνηση.
Με τους Παπανδρέου βέβαια δεν παίζουν και δεν κάνει να τους δίνεις τέτοια δώρα, αλλά τώρα πια είναι αργά για τον Καραμανλή.
Η ουσία είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είχε να πει κάτι άλλο πιο συγκεκριμένο για τα δήθεν «ψευδή στοιχεία» της διακυβέρνησης Καραμανλή.
Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ εντωμεταξύ, τα «ψευδή στοιχεία» της Ελλάδας παίζουν σε headlines με μοναδική αναφορά «ψευδούς στοιχείου» το γνωστό swap με τη Goldman Sachs του 2001. Δηλαδή, της περιόδου Σημίτη! Όταν δηλαδή η ανθρωπότητα μιλάει με οργή για «ψευδή στοιχεία της Ελλάδας», εννοεί μεθόδευση του Σημίτη, ενώ ο ΓΑΠ μιλάει εδώ, ηδονιζόμενος, για τα Greek Statistics, υπονοώντας ότι αυτά αφορούν τη διακυβέρνηση Καραμανλή.
Όλον αυτόν τον καιρό, φυσικά, κουβέντα δεν αρθρώθηκε για τη συνέντευξη Κοντοπυράκη, στην οποία αποκαλύφθηκε ότι το φούσκωμα του ελληνικού ελλείμματος του 2009 έγινε με πολιτική απόφαση της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Κουβέντα, δυστυχώς, ούτε κι από τη ΝΔ.
Και φθάνουμε στις 2 Σεπτεμβρίου 2010, όταν ο γενικός διευθυντής της Eurostat δίνει συνέντευξη, στην οποία αγανακτισμένος εγκαλεί την Ελλάδα επειδή ακόμη δεν έχει εξηγήσει ποια είναι τα ψευδή στατιστικά στοιχεία, τα οποία υποτίθεται ότι έδινε η Ελλάδα την περίοδο 2004-2009. Βομβάρδισαν δηλαδή την ανθρωπότητα με «ψευδή στοιχεία» της χώρας μας, έκαναν άνω κάτω την Ευρώπη, κινδύνευσε να καταρρεύσει το ενιαίο νόμισμα, και τελικά ήρθαν και τους είπαν «πού είναι ρε τα στοιχεία για τις απάτες σας που εσείς οι ίδιοι μας λέγατε;»!
Πού είναι λοιπόν τα στοιχεία για τα «ψευδή στοιχεία»; Οέο;
Κι εκεί που νομίζαμε, όσοι παρακολουθούμε την κατάσταση, ότι το ΠΑΣΟΚ επιτέλους στριμώχτηκε και δεν έχει να δώσει «στοιχεία για τα ψευδή στοιχεία», να που ο μάγος Παπακωνσταντίνου βγάζει καινούργιο λαγό από το καπέλο του, αποδεικνύοντας ότι το ΠΑΣΟΚ, στην καταστροφή της χώρας για ίδιο πολιτικό όφελος, μπορεί να ξεπεράσει και την πιο νοσηρή φαντασία:
Ο ημερήσιος τύπος αποκαλύπτει σήμερα ότι η Eurostat ετοιμάζεται να αναθεωρήσει τα ελληνικά ελλείμματα και το ελληνικό χρέος της περιόδου 2006-2009 προς τα πάνω. Πιο πολλές λεπτομέρειες δίνει η Καθημερινή, η οποία αναφέρει ότι το έλλειμμα του 2009 πρόκειται να αναθεωρηθεί στο 15,1%, αντί 13,8%, και το χρέος του 2009 στο 127%, αντί για 115,4%.
Η εφημερίδα συνεχίζει: «Η νέα αναθεώρηση, που πλήττει για μία ακόμη φορά την αξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων, οφείλεται στην ενσωμάτωση ελλειμμάτων και χρεών ζημιογόνων ΔΕΚΟ, καθώς και στην αποκάλυψη πρακτικών απόκρυψης ελλειμμάτων και χρεών μέσω swaps.»
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Ας ξεκινήσουμε με το δεύτερο, που είναι και πιο απλό: Το ρεπορτάζ πιθανότατα αναφέρεται στο γνωστό swap της Goldman Sachs του 2001. Η συναλλαγή εκείνη είχε γνωστοποιηθεί ήδη από την κυβέρνηση Σημίτη στην Ε.Ε. και έκτοτε η Eurostat ήταν πολύ προσεκτική ώστε να μην επιτρέπει στα κράτη μέλη αντίστοιχες πρακτικές. Το πιθανότερο είναι, συνεπώς, να μην υπάρχει κάποιο άλλο «ύποπτο» swap πέραν εκείνου. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, ας μην φανούμε κακόπιστοι και ας περιμένουμε να δούμε μήπως τυχόν υπάρξει και κάτι καινούργιο.
Η σημαντική είδηση βγαίνει όμως από το πρώτο πεδίο «διεύρυνσης» των ελλειμμάτων: Την «ενσωμάτωση ελλειμμάτων και χρεών ζημιογόνων ΔΕΚΟ».
Η μεθόδευση της νέας καταστροφικής πασοκικής απάτης
Αν αντιλαμβανόμαστε καλά το ρεπορτάζ της Καθημερινής, το ΠΑΣΟΚ θέλει να φορτώσει ελλειμματικές ΔΕΚΟ στη «Γενική Κυβέρνηση».
Εύλογα θα ρωτήσει κανείς: Δεν είναι λογικό να πρέπει να ενσωματωθούν τα ελλείμματα και τα χρέη «ζημιογόνων ΔΕΚΟ»;
Απάντηση: Όχι! Τα ελλείμματα και τα χρέη των ΔΕΚΟ ενσωματώνονται μόνον όταν αυτές κάνουν δουλειά παρόμοια με του κράτους, μόνον δηλαδή αν παρέχουν δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν υπηρεσίες προς τους πολίτες.
Για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει αυτό, πρέπει να ανατρέξει κανείς στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εθνικών Λογαριασμών (European System of Accounts, ESA), από το οποίο καθορίζεται το πώς μετριέται το έλλειμμα και το χρέος και με βάση το οποίο καθορίζεται αν είναι σωστά τα στατιστικά στοιχεία που στέλνει η κάθε χώρα.
Σύμφωνα με την παράγραφο 2.68 του ESA, ο Δημόσιος Τομέας – που συχνά ονομάζεται στα ελληνικά ως «Γενική Κυβέρνηση», κατά μετάφραση του αγγλικού General Government – περιλαμβάνει τους εξής φορείς: «όλες τις θεσμικές μονάδες που είναι παραγωγοί λοιπού μη εμπορεύσιμου προϊόντος (βλέπε παράγραφο 3.26), των οποίων η παραγωγή προορίζεται για ατομική και συλλογική κατανάλωση, και χρηματοδοτείται κυρίως από υποχρεωτικές πληρωμές εκ μέρους μονάδων που ανήκουν σε άλλους τομείς, ή/και όλες τις θεσμικές μονάδες που ασχολούνται κυρίως με την αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος και πλούτου.». Στην παράγραφο 3.26 του ESA, το «λοιπό μη εμπορεύσιμο προϊόν», ορίζεται ως παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών που παρέχονται δωρεάν ή σε ασήμαντες οικονομικά τιμές.
Παράδειγμα «μη εμπορεύσιμου προϊόντος»: Αν αποπειραθεί κάποιος να με ληστέψει, φωνάζω την αστυνομία, έρχεται, τον συλλαμβάνει. Πληρώνω κάτι γι’ αυτό; Όχι. Η αστυνομία, το κράτος, μου παρέχει υπηρεσίες ασφαλείας (τις οποίες θα μπορούσε να μου παρέχει επ’ αμοιβή και μια εταιρία σεκιούριτι, για παράδειγμα), χωρίς να πληρώνω γι’ αυτό. Οι υπηρεσίες αυτές, για τις οποίες εγώ δεν πληρώνω, χρηματοδοτούνται από «υποχρεωτικές πληρωμές» άλλων παραγωγικών μονάδες, σε απλά ελληνικά δηλαδή, από τους φόρους μας.
Τέτοιου είδους υπηρεσίες χαρακτηρίζουν το σύνολο της Γενικής Κυβέρνησης. Και έτσι ορίζεται τι μετράει στα ελλείμματα και το χρέος. Καμία σχέση δεν έχει με το αν πρόκειται για ΔΕΚΟ κλπ. Το μόνο που μετράει, είναι το πώς δραστηριοποιείται οικονομικά η κάθε ΔΕΚΟ, το αν δηλαδή παρέχει δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν τις υπηρεσίες της στους πολίτες ή όχι.
Εάν οι ΔΕΚΟ δεν παρέχουν δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν υπηρεσίες, τότε δεν επιτρέπεται να «φορτωθούν» τα ελλείμματά του στο κράτος. Επιτρέπεται μόνον να ληφθεί υπόψη η επιχορήγηση που τυχόν τους δίνει το κράτος, ως καθαρή κρατική δαπάνη.
Με αυτή τη λογική η Κτηματολόγιο Α.Ε. π.χ., πριν αρχίσει να εισπράττει κτηματόσημο, έπρεπε να θεωρηθεί τμήμα της Γενικής Κυβέρνησης, ενώ από τη στιγμή που εισπράττει πια κτηματόσημο και χρηματοδοτείται μόνη της για τις υπηρεσίες της, ίσως θα έπρεπε να σταματήσει να θεωρείται τμήμα της Γενικής Κυβέρνησης (του Δημόσιου Τομέα).
Τα ελλείμματα και το χρέος του εξαιρετικά ζημιογόνου ΟΣΕ δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη αυτούσια για τη μέτρηση του ελληνικού χρέους, διότι ο ΟΣΕ τιμολογεί κανονικά τις υπηρεσίες του στο κοινό, δεν τις παρέχει δωρεάν, όπως τις παρέχει το κράτος. Εάν βέβαια τα αναλάβει το κράτος, τότε μόνον πρέπει να ληφθούν υπόψη για τα ελλείμματα και το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης.
Όπως είναι φανερό, από την αρχή που τέθηκαν οι κανόνες του ESA, υπήρξαν πολλές περιπτώσεις αμφισβητήσεων και διχογνωμιών στην Ευρώπη, σχετικά με το τι ανήκει στη Γενική Κυβέρνηση και τι όχι. Κάποια στιγμή όλα αυτά λύθηκαν με τη συνεργασία Eurostat και κυβερνήσεων.
Τι βλέπουμε τώρα να συμβαίνει εδώ; Το ΠΑΣΟΚ ανοίγει ξανά το μεγάλο ζήτημα, τον ασκό του Αιόλου, σχετικά με το τι ανήκει και τι δεν ανήκει στη «Γενική Κυβέρνηση», στο έλλειμμα δηλαδή που μετράει για την Ε.Ε.
Είναι προφανές ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα επανεξεταστούν πολλές οριακές και αμφισβητήσιμες περιπτώσεις, στις οποίες η Ευρώπη είχε δεχθεί ότι δεν συνυπολογίζονται στο έλλειμμα και το χρέος της ελληνικής «Γενικής Κυβέρνησης».
Με τη διαφορά ότι, τώρα πια, δεν θα έχουμε τη συνήθη συμπεριφορά μιας εθνικής κυβέρνησης που θα νοιάζεται να περιορίσει της πηγές ελλειμμάτων για τη χώρα, αλλά μια ελληνική κυβέρνηση, που, μετά από ένα χρόνο άκαρπης αναζήτησης χωρίς να βρει ούτε ένα «ψευδές στοιχείο» της περιόδου Καραμανλή, ανοίγει τώρα ένα ζήτημα παντελώς άσχετο με «ψευδή στοιχεία», με προφανή σκοπό να φουσκώσει υπερβολικά τα παρελθόντα ελλείμματα!
Έτσι ώστε, να καταφέρει να περάσει το επικοινωνιακό μήνυμα που θέλει από τα Μέσα, αποπροσανατολίζοντας, από τη μια, με τον πολύ θόρυβο τους δύσπιστους, και ταΐζοντας, από την άλλη, με άφθονο πράσινο κουτόχορτο τους συνήθεις καταναλωτές, τους ακόμη τυφλωμένους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ.
Τι πρέπει να κάνει η ΝΔ
Εάν το ζήτημα αφορούσε καθαρά και μόνον τα ελλείμματα της περιόδου Καραμανλή, η ΝΔ θα έμπαινε απλώς ξανά στο σύνηθες δίλημμα του να στηρίξει ή όχι την περίοδο Καραμανλή. Η προσωπική μου γνώμη θα ήταν ότι, ούτως ή άλλως, υφίσταται στοιχειώδης πολιτική συνέχεια της παράταξης και ο Σαμαράς είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να υπερασπιστεί εκείνα τα πεπραγμένα. Πολύ περισσότερο, που έχουμε να κάνουμε κι εδώ, για μια ακόμη φορά, με μία ακόμη πρωτοφανή μεθόδευση πολιτικής απάτης, που δεν επιτρέπεται να «χαριστεί» στο ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχει όμως και ένα ακόμη δεδομένο που κάνει την υπεράσπιση των πεπραγμένων Καραμανλή και του ύψους του κρατικού ελλείμματος επιτακτική ανάγκη!
Και το δεδομένο αυτό είναι, ότι η διόγκωση του δημόσιου τομέα (της «γενικής κυβέρνησης», κατά τη συνήθως χρησιμοποιούμενη κακομεταφρασμένη ορολογία) δεν θα επιδράσει μόνον στο παρελθόν, αλλά θα επιδράσει και στο μέλλον!
Θα κάνει δηλαδή πολύ πιο δύσκολη τη μείωση των ελλειμμάτων στο μέλλον, αφού θα περιλαμβάνονται και επιπλέον ζημιογόνες ΔΕΚΟ στη Γενική Κυβέρνηση, που ίσως να μην χρειαζόταν να περιληφθούν. Και που αν περιληφθούν μια φορά, είναι σχεδόν αδύνατον να πείσεις μετά τους Ευρωπαίους να τις ξαναβγάλεις έξω από τον υπολογισμό των ελλειμμάτων!
Μικρή σημασία έχει αν, υπό αυστηρή ερμηνεία των ευρωπαϊκών κανόνων ESA, αυτές οι ΔΕΚΟ θα έπρεπε ίσως να εντάσσονται στα ελλείμματα της «γενικής κυβέρνησης» ή όχι. Ας δεχθούμε χάριν της συζητήσεως, ότι θα έπρεπε κανονικά να εντάσσονται (αν και το θέμα θα έπρεπε να διερευνηθεί με μεγάλη λεπτομέρεια και σε πολύ βάθος από τη ΝΔ). Η ουσία είναι πάντως ότι, επί τόσα χρόνια, η Ευρώπη εν γνώσει της μας είχε επιτρέψει να τις έχουμε εκτός υπολογισμών.
Το κύριο πρόβλημα αυτής της μεθόδευσης είναι ότι προστίθεται 12% ποσοστό του ΑΕΠ στο ελληνικό χρέος, αλλά και μια νέα πηγή «παραγωγής» ελλειμμάτων. Πώς είναι δυνατόν να αναμένουμε ότι θα μπορέσει ποτέ η Ελλάδα να εξέλθει από το φαύλο κύκλο αύξησης των ελλειμμάτων και των χρεών, στην οποία την έβαλε η επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης ελλείμματος από τον κ. Παπανδρέου;
Ας σκεφτούμε μόνον ότι, σήμερα, η δυσπιστία των αγορών προς την Ελλάδα, προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από το ότι το χρέος της Ελλάδας προβλέπεται, με βάση το Μνημόνιο, στο 149% του ΑΕΠ για το 2013. Αυτό δημιουργεί αμφιβολίες κατά πόσο θα μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε ένα τέτοιο χρέος. Οι αμφιβολίες αυτές, δημιουργούν έντονες υποψίες, ότι η Ελλάδα πάει για αναδιάρθρωση χρέους, που ενισχύονται κι άλλο από την πρόσληψη, ως συμβούλου του Δημοσίου, της Lazard, ενός οίκου που ειδικεύεται στις αναδιαρθρώσεις χρεών.
Σκεφθείτε τώρα, το ελληνικό χρέος να αυξηθεί τουλάχιστον κατά 12% του ΑΕΠ ακόμη και μην είναι πια 149% το 2013, αλλά 161%!
Και σκεφθείτε να προστεθούν κι άλλες πηγές νέων ελλειμμάτων στο έλλειμμα της «Γενικής Κυβέρνησης»!
Είναι φανερό ότι το έλλειμμα, με τον τρόπο αυτόν, δεν θα μειωθεί ποτέ!
Και ότι η καταστροφική αναδιάρθρωση χρέους με haircut (δηλαδή, μείωση του κεφαλαίου που θα επιστραφεί στους κατόχους των ελληνικών ομολόγων) θα εμφανιστεί ως δήθεν «σωτήριος» μονόδρομος!
Κι όλα αυτά, μόνο και μόνο για να μπορέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να διαχειριστεί επικοινωνιακά το αρχικό έγκλημα της συκοφάντησης της χώρας για δήθεν «ψευδή στοιχεία»! Το οποίο επιχειρεί να καλύψει τώρα με ένα νέο, πολύ μεγαλύτερο έγκλημα κατά της χώρας.
Αν υπήρχε δικαιοσύνη, δεν ξέρω σε ποιο δέντρο της Πλατείας Συντάγματος θα έπρεπε να στηθούν οι κρεμάλες για τους αυτουργούς αυτού του εγκλήματος!
Το βέβαιο είναι ότι η ΝΔ είναι υποχρεωμένη να αντιδράσει πολύ έντονα και πολύ πειστικά στο αποτελείωμα της οικονομικής καταστροφής της χώρας, Μια ακόμη εγκληματική ενέργεια της κυβέρνησης ΓΑΠ κατά της χώρας, που γίνεται μόνο και μόνο την επικοινωνιακή επίρριψη δήθεν «ευθυνών» στις κυβερνήσεις της ΝΔ.
Επώνυμος
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου