To διλημμα, η προβιά του λύκου . . .

"...Ο Σαμαράς έχει δυο θέσεις ή θα γίνει Όρμπαν (Ουγγαρία) ή θα κάνει παρέα στον Καραμανλή..."

“Ποιo είναι τo πιο ανθεκτικό παράσιτο; Βακτήριο; Ένας ιός; Ενα εντερικό σκουλήκι; Μια ιδέα! Ανθεκτική … κι ιδιαίτερα μεταδοτική. Μόλις μια ιδέα μπεί στο μυαλό των ανθρώπων είναι σχεδόν αδύνατο να εξαλειφθεί. Μια απλή ιδέα που είναι πλήρως σχηματισμένη – πλήρως κατανοητή – κολλητική! Ακριβώς εκεί “

Christopher Nolan – “Inception”

Το δίλημμα έπεσε στο τραπέζι από τον Πρωθυπουργό,
ή ΠΑΣΟΚ ή Εκλογές.
Από εκείνη την μέρα όλα τα ΜΜΕ, ασχολούνται με τα σενάρια πρόωρων εκλογών καθώς και με του λόγους που οδήγησαν το Πρωθυπουργό σε αυτή του την απόφαση.
O εκλογικός στόχος, είναι το προφανές μέρος της μπλόφας, την συσπείρωση της εκλογική βάσης, την πίεση στους εσωκομματικούς τριγμούς, την αποδόμηση των αντιμνημονιακών επιχειρημάτων και τέλος τον εκφοβισμό της κοινωνίας.
H διασπορά του φόβου κάνει επιθετική μετάσταση σε όλη την κοινωνία, είναι δοκιμασμένο σχέδιο και αποτελεσματικό.
Μπροστά στον φόβο οι μάζες χάνουν την δυναμικότητα τους και συσπειρώνονται πιο εύκολα γύρω από τον εκάστοτε αρχηγό. Το είδαμε την 11η Σεπτεμβρίου, στο σχέδιο Ανάν, στη νίκη του Καραμανλή με τις πυρκαγιές, στο Μνημόνιο.
Η ψυχολογική συμμόρφωση του φόβου όμως, είναι κι εύθραυστη σαν πύργο με τραπουλόχαρτα. Αρκεί κάποιος να δείξει την έξοδο κινδύνου. Το είδαμε όλοι με το σχέδιο Ανάν! Όλη η προετοιμασία ετών, όλα τα άρθρα, οι συνομιλίες υψηλού επιπέδου κατέρρευσαν με τέσσερις μόνο λέξεις 
“. . . Δεν θα παραδώσω κοινότητα . . .” του Τάσσου Παπαδοπούλου...
Αυτό που προσπαθούν επιμελώς να αποκρύψουν, είναι ακριβώς κι Αντικειμενικός Σκοπός τους (ΑΝΣΚ). Τα δεδομένα που έχουμε μέχρι σήμερα είναι:
1. Οι εκλογές την 7 Νοεμβρίου ήταν αποφασισμένες και προγραμματισμένες από πέρυσι, αρά και κατά την στιγμή υπογραφής του Μνημονίου. Η επείγουσα υπερψήφιση του νόμου για την ψήφο αλλοδαπών, είναι ακόμη στοιχείο. Άρα η “ξαφνική” απόφαση του πρωθυπουργού, δείχνει να ήταν και τόσο “εν θερμώ”.
2. Το εχθρικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα γινόταν οι εκλογές, ήταν ήδη γνωστό από ανάλογες εμπειρίες του ΔΝΤ στο εξωτερικό. Άρα οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι της Τρόικας είναι λίγο απίθανο “να την πάτησαν” με τις δημοσκοπήσεις.
3. Ο Πρωθυπουργός έχει ο ίδιος δεσμευτεί με ένα μνημόνιο, ενώ παράλληλα δεν έχει δείξει ότι σκοπεύει να διαπραγματευτεί κάτι διαφορετικό, ούτε μέχρι σήμερα έχει φέρει αντίρρηση σε οτιδήποτε. Είναι δυνατόν να πήρε τέτοια απόφαση χωρίς την έγκριση της Τρόικας; Σε ένα καφέ με το Ραγκούση; Ιδιαίτερα όταν τον προϋπολογισμό τον εγκρίνει η Τρόικα, πως θα συμπεριλάβει εκλογές χωρίς την έγκριση τους;
4. Ακόμη και τώρα που έθεσε το θέμα των εκλογών, είναι δυνατόν το ΔΝΤ, να έδωσε την έγκριση του, να πραγματοποιηθούν τελικά οι εκλογές και να χαθεί τέτοια κυβερνητική αυτοδυναμία, λόγο μερικών δημάρχων; Την ώρα που έχει όλα τα συνδικάτα ελεγχόμενα, θα τολμήσει να βάλει την ΝΔ στο παιχνίδι; Ακόμη και αν δεχόταν κυβέρνηση συνεργασίας η ΝΔ θα ήταν κόκκινο πανί για τα “πράσινα συνδικάτα” και θα φορτωνόταν πολύ νωρίς την συνενοχή του Μνημονίου.
5. Ο Πρωθυπουργόςς στην διακαναλίκη υπέπεσε και σε μια αντίφαση, είπε στην Τρέμη “… Μια αδύναμη Κυβέρνηση θα έχει μεγαλύτερες δυσκολίες να κάνει μια οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση των όρων, των πιο επαχθών όρων, διότι θα θεωρηθεί ότι κάθε τι που διαπραγματεύεται, το κάνει κάτω από την πίεση του εκλογικού αποτελέσματος ή της όποιας αδυναμίας.” Μα η λαϊκή ετυμηγορία είναι το καλύτερο όπλο μιας κυβέρνησης σε μια διαπραγμάτευση! Αυτό ακριβώς φοβάται ο κ.Παπανδρέου; Το να βάζει όλη η Ελλάδα πλάτη κατά των επαχθών όρων είναι μειονέκτημα; Ξέχασε το “βυθίσατε το Χόρα” που είχε πει ο πατέρας του ως αντιπολίτευση κι έτρεχαν όλοι να μαζέψουν την Άγκυρα διότι διαισθάνθηκαν το ενιαίο μέτωπο των Ελληνικών κομμάτων;
Άρα ο αντικειμενικός σκοπός της “μπλόφας” των εθνικών εκλογών και της διασποράς του φόβου είναι η προώθηση των νέων μέτρων!
Ούτε καταστροφή θα έρθει, ούτε η αποκάλυψη αλλά η κυβέρνηση θα χάσει το όπλο του φόβου της αντίδρασης σε κάθε επαχθές μέτρο.
Μέχρι σήμερα όποια κοινωνική ομάδα σήκωνε κεφάλι, φορτηγατζήδες, συνταξιούχοι, δημόσιοι, συμβασιούχοι μπορούσε εύκολα να απομονωθεί και να περιθωριοποιηθεί. Η μεγάλη μάζα του λαού είτε μένει απαθείς από φόβο, είτε εχθρική απέναντι στους απεργούς λόγω ενός συλλογικού “συνδρόμου της Στοκχόλμης” συντασσόμενη με τον ¨μονόδρομο” του μνημονίου.
Αν το εκλογικό σώμα, από το κλειστό παραβάν, στείλει ξεκάθαρο μήνυμα κατά του μνημονίου, θα καταρρεύσει ολόκληρο το οικοδόμημα του φόβου.
Όλοι αυτοί που κάθονται φοβισμένοι στους καναπέδες θα πάρουν το μήνυμα ότι υπάρχουν κι άλλοι δίπλα τους που αντιδρούν. Θα δουν ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος.
Η κοινωνική πίεση που ασκεί ο εκφοβισμός της Κυβέρνησης θα διαρραγεί. Η κυβερνητική πλειοψηφία δεν αλλάξει, αλλά θα αλλάξουν οι συσχετισμοί στο κόμμα, θα αλλάξει η συμπεριφορά των ξένων. Τα νέα μέτρα ή θα πάρουν παράταση ή θα τα πάρουν πίσω, γιατί μια αστάθεια δεν ευνοεί κανέναν και πολύ περισσότερο τους δανειστές μας.
Αν λάβουμε κι υπόψιν τα λόγια του Παπανδρέου “…Μιλάμε δηλαδή για πολύ σημαντικές αρμοδιότητες και πολύ σημαντικές εξουσίες, που θα έχει πια ο εκάστοτε Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης, ο οποίος, όπως έχω πει κατά καιρούς, είναι σαν ένας μικρός κυβερνήτης, σαν ένας Υπουργός της χώρας…”. Ο έλεγχος των περιφερειών από αντιμνημονιακούς θα είναι ένα πρόσθετο εμπόδιο για τα άγνωστα μέτρα, που μας περιμένουν το 2011.

O Σαμαράς* καλά έκανε και δεν σήκωσε το γάντι των εκλογών,

αλλά είναι η σειρά του τώρα να δείξει το δρόμο προς την έξοδο,

πρέπει να στείλει το μύνημα ισχυρό και κατανοητό.

Το δικό μας λοιπόν όπλο στο τραπέζι, είναι η ψήφος μας.

Ας το χρησιμοποιήσουμε.

ΥΓ – Η θέση του Ελληνα Ντελαρουα είναι καπαρομένη από το ΛΑΟΣ. Ο Σαμαράς έχει δυο θέσεις ή θα γίνει Οργκαν (Ουγγαρία) ή θα κάνει παρέα στον Καραμανλή.

olympia.gr/
Μοιραστείτε