Ζούμε πλέον όλη τη θηριώδη βαρβαρότητα του νεοταξικού φρενοκομείου.
Ας σκιτσάρουμε καταρχήν την οικονομική εικόνα αυτού του φρενοκομείου:
Εικόνα πρώτη.
α). Άγρια λεηλασία του ελληνικού λαού, μέσω Μνημονίου, ύψους 30 δισ. Ευρώ.
β). Αφαίμαξη του βρετανικού λαού, η μεγαλύτερη μεταπολεμικά, ύψους 80 δίσ. ευρώ.
γ). Νέο πρόγραμμα λιτότητας για τον Ιρλανδικό λαό, ύψους 15 δισ. ευρώ.
δ). Οι λαοί όλων των χωρών της ευρωζώνης (από Γαλλία και Γερμανία μέχρι Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία) υφίστανται μια πρωτοφανή και άγρια λιτότητα και ταυτόχρονα εξαρθρώνονται και ισοπεδώνονται όλα τα κοινωνικά τους δικαιώματα: Ασφαλιστικά δικαιώματα, κατάλυση κάθε έννοιας ασφάλειας στις εργασιακές σχέσεις, «πάγωμα μισθών», δαπάνες για Παιδεία και ιατρική περίθαλψη, τα πάντα.
Παράλληλα οι ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ έχουν προσλάβει επιδημική μορφή και ρυθμούς γεωμετρικής προόδου…
Εικόνα δεύτερη.
Στο ίδιο αυτό διάστημα, δηλαδή από τότε που εκδηλώθηκε η χρηματοπιστωτική κρίση (Οκτώβριος 2008), η ενίσχυση των τραπεζών έχει ξεπεράσει τα 4,6 τρισεκατομμύρια ευρώ!!!!
4,6 τρισεκατομμύρια ευρώ!!!!
Την ώρα που οι λαοί δολοφονούνται χωρίς έλεος στις τράπεζες χαρίζεται το αντίτιμο της δολοφονίας των λαών.
Λεηλατούνται οι λαοί και τα έθνη τους, πτωχεύουν οι κοινωνίες και ξεπουλιέται κάθε εθνικό και ανθρώπινο αγαθό και τα λύτρα αυτής της ασύλληπτης βαρβαρότητας και κτηνωδίας πηγαίνουν στις τράπεζες: στις διεθνείς μαφίες των τοκογλύφων.
Και μόνο με την απλή σύγκριση των δύο ανωτέρω εικόνων καταγράφεται, βοούσα και απαστράπτουσα, η κτηνώδης βαρβαρότητα του καπιταλιστικού κόσμου, η αυθάδης απανθρωπιά του και η παράλογη φρενοβλάβειά του.
Και μόνο τα χρήματα που καταλήστευσαν οι τράπεζες, τα 4,6 τρισεκατομμύρια ευρώ(!!!!), θα ήταν αρκετά για να καταργήσουν τις πολιτικές της «λιτότητας» και να εξασφαλίσουν την ευημερία και την ανάπτυξη των λαών για 100 χρόνια…
Βεβαίως τότε δεν θα είχαμε καπιταλισμό.
Ο καπιταλισμός συνίσταται ακριβώς σε τούτο: να κατασπαράζει τις σάρκες των λαών και των κοινωνιών για τα κέρδη του κεφαλαίου, να εξοντώνει ΟΛΙΚΑ τον άνθρωπο για να τρέφεται ο Μολώχ του κέρδους, και οι μαφίες της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας.
Επίσης αυτό το αποτρόπαιο σύστημα, όταν το οδηγεί, η ίδια η κερδοσκοπική αδηφαγία του σε κρίση, τότε η παραφροσύνη του παίρνει εφιαλτικές και κανιβαλικές διαστάσεις: Αυτό που ζούμε σήμερα…
Σήμερα οι ληστές του κόσμου και τα πολιτικά και ιδεολογικά τους ανδρείκελα οδηγούν τον κόσμο σε Νέο Μεσαίωνα ασύλληπτης σκοταδιστικής κακουργίας. Τέτοιας όπου ο φεουδαρχικός Μεσαίωνας θα ωχριά μπροστά σε αυτό το Νέο Μεσαίωνα.
Αυτό το σύστημα καταρρέει και πρέπει οι λαοί να ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΝ αυτήν την κατάρρευση στο ξεπέρασμα αυτού του αποτρόπαιου συστήματος, στη δημιουργία μιας νέα ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Αν δεν το έχουμε αυτό καθαρό και αγωνιστούμε να διασώσουμε αυτό το σύστημα θα θαφτούμε μαζί του.
Οι λαοί, αργά ή γρήγορα θα ξεσηκωθούν και μάλιστα πολύ ρωμαλέα και μαχητικά.
ΟΣΟΙ, λοιπόν, αγωνίζονται εναντίον του εφιάλτη της Νέας Τάξης, πρέπει να μην σπέρνουν, ούτε να καλλιεργούν ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ: Αυταπάτες διάσωσης του συστήματος ή ανανέωσής του κ.λπ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ μέσα στα καθεστωτικά πλαίσια.
Δεν υπάρχει ούτε ασπιρίνη να μετριάζει τους πόνους από τον εφιάλτη.
Μόνο παραισθησιογόνα ΑΠΑΤΗΣ και ΝΑΡΚΩΣΗΣ των λαών υπάρχουν: Είναι όλοι αυτοί που απεργάζονται ποικίλους τρόπους και με πολλά χρώματα τεχνάσματα εμπορίας και καπηλείας της λαϊκής ΟΡΓΗΣ για τη διάσωση του καθεστώτος.
ΑΛΟΙΜΟΝΟ στους λαούς και τα ΚΙΝΗΜΑΤΑ που αντικειμενικά θα ξεσπάσουν θυελλώδη και ρωμαλέα, αν εγκλωβιστούν σε πολιτικές ΔΙΑΣΩΣΗΣ του καταρρέοντος καπιταλισμού.
Αν η Νέα Τάξη και τα πολύμορφα και πολύχρωμα ανδρείκελά τους πετύχουν τον εγκλωβισμό των λαϊκών κινημάτων στα κανάλια του καθεστώτος, σε στόχους διάσωσης του συστήματος, ΤΟΤΕ δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ σωτηρία.
Θα γκρεμιστούμε στα τάρταρα μιας ασύλληπτης, ιστορικά, βαρβαρότητας: Σε μια παγκόσμια δικτατορία ωμή και αδίστακτη, σε μια Παγκόσμια Κυβέρνηση των ληστών, η οποία ήδη ετοιμάζεται.
Τα έθνη θα έχουν καταλυθεί και θα χρειαστεί να χυθεί νέο και πολύ αίμα για να κατακτήσουν πάλι οι λαοί την Εθνική τους Ανεξαρτησία…
resalto
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου