Ως πού λοιπόν θα μας πάει αυτή η οικονομική χούντα…

Ως πού λοιπόν θα μας πάει αυτή η οικονομική χούντα που εγκατέστησαν ο ΓΑΠ και οι φίλοι του; Έχει πάτο το βαρέλι της παρακμής και της εξαθλίωσης, στην οποία καταδίκασαν τον λαό;
Τσιφλίκι του ηγεμόνα είναι η έρμη τούτη χώρα; Την κληρονόμησε για να την κουμαντάρει κληρονομικώ δικαίω;
… Για να τη διοικεί με υπουργούς μαριονέτες νομίζοντας πως δεν υπάρχει Νέμεσις;
… Για να τοποθετεί στον γύψο και Σύνταγμα και νόμους, αυτούς τους νόμους που οι ίδιοι ψηφίζουν; Για να λειτουργεί σαν κοινός τύραννος; Για να εκβιάζει;
… Για να εξαπολύει πογκρόμ ενάντια σε –όπως νομίζει, αφελώς– χάπατα;
Για να αφήνει –κατά τα άλλα– τη χώρα έρμαιο στας ορέξεις της Τουρκίας, αυτός, το λιοντάρι του Ερζερούμ, όπως τον φιλοτεχνούσαν τα δημοσιογραφικά του ντόπερμαν, δειλιάζοντας ακόμα και την ΑΟΖ να ανακηρύξει, επειδή τη θεωρεί… μόδα, κατά πώς ξεστόμισε ο Δρούτσας, ο οποίος φυσικά και δεν είναι… κηπουρός του;

Αυτός ο πρωθυπουργός πρέπει σε τούτη τη χώρα; Αυτός που πιότερο σε… ξένων υπήκοο φέρνει; Πού πάμε;

… Πάντως χαραμάδα ελπίδας, προσδοκίας, διαφαίνεται. Και δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις, που καταγράφουν την αντίστροφη πορεία για τον ηγεμόνα. Είναι κυρίως ο αχός, απ’ τη λαϊκή αντάρα που όσο πάει και θεριεύει. Για να σηκωθούμε!

… Και φαίνεται πως για πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια, σηκώνεται απ’ τους καναπέδες της απραξίας πολύς κόσμος. Με διάφορες μορφές πάλης. Ακόμα και «άτεχνα», ακόμα και ασυντόνιστα. Μα το ζήτημα είναι ότι σηκώνεται. Και μπορεί αυτό από μόνο του να μην αρκεί, αλλά είναι μια καλή αρχή, μια μαγιά για το μέλλον…

… ΚΑΤΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ, σίγουρα. Ακηδεμόνευτο!

(Aπό τη στήλη του Μάρκου Μουζάκη στο Παρόν)

(online-press)

olympia

Μοιραστείτε