Η λύση για τη σωτηρία της χώρας...

Τη κρίσιμη και τραγική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει, την έχουν περιγράψει πάρα πολλοί αρθρογράφοι και οικονομικοί αναλυτές, πριν μπούμε στο μνημόνιο, ή στις αρχές εφαρμογής του, ακόμη και πριν γίνουμε δεκτοί στη ζώνη του ευρώ, πλην όμως η κατεστημένη και βολεμένη οικονομολογική τάξη, τις υπόψη φωνές τις έβαλαν στο περιθώριο και τις παρουσίασαν σαν γραφικές. Δυστυχώς όμως, αυτές οι φωνές επιβεβαιώθηκαν απόλυτα. Ακόμη όμως και τώρα, αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές που το μέλλον της πατρίδας μας διαγράφεται σκοτεινό και αβέβαιο, κάποιες από τις παραπάνω «γραφικές φωνές» συνεχίζουν να κρούουν το κώδωνα του κινδύνου και λένε ότι η μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας, είναι η μονομερής στάση πληρωμών, η ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, η βαθειά αναδιάρθρωση του χρέους και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, προκειμένου η οικονομία μας να ανακτήσει σιγά – σιγά κάποιο επίπεδο ανταγωνιστικότητας, σε συνδυασμό βεβαίως με λήψη αυστηρών μέτρων για τον έλεγχο του κράτους και της οικονομίας. Είμαι πλέον ή βέβαιος ότι τη θέση αυτή, πολύ σύντομα θα αναγκαστούμε να ακολουθήσουμε, πλην όμως θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Ίσως και να μας εκβάλουν από το ευρώ.
Προσωπική μου άποψη:
1. Ή θα παραμείνουμε στο ευρώ, στα μνημόνια και την τρόικα και θα αποδεχθούμε εθελοντικά την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας μας, την ισοπέδωση της κοινωνίας μας, τη καταστροφή της μεσαίας τάξης και την εξαθλίωση των «μικρών» και τη μετατροπή μας σε ένα άθλιο και θλιβερό προτεκτοράτο στο οποίο θα κυριαρχούν οι ελεύθερες ζώνες – αποικίες επενδύσεων που θα εργάζονται σύγχρονοι σκλάβοι,.
2. Ή θα πάρουμε το μέλλον της πατρίδας μας στα χέρια μας, αποχωρώντας εθελοντικά από το ευρώ και κηρύσσοντας μονομερή στάση πληρωμών κτλ… αποδεχόμενοι να «πληρώσουμε» ένα πολύ βαρύ τίμημα, αλλά με ελπίδες να επιστρέψουμε κάποια στιγμή σε τροχιά ανάπτυξης.
3. Το βέβαιο είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις το τίμημα θα είναι βαρύ. Θα υπάρξει πολύς πόνος και μεγάλες θυσίες. Στη δεύτερη περίπτωση υπάρχει ελευθερία, περηφάνια, αξιοπρέπεια και ελπίδα.
Αλλά και η κάθε μάχη, απαιτεί θυσίες. Αναρωτιέμαι όμως για το εξής: Όταν παραδίδεται η εθνική κυριαρχία της χώρας και κινδυνεύει η οικονομία της με πλήρη κατάρρευση, μπορεί να αποτελεί λόγο μη εξόδου από το ευρώ, το ότι η ΕΕ θα χρειαστεί 2 τρις ευρώ για να ανακεφαλαιώσει τις τράπεζες της, σαν τη τοξική Dexia;
Αρματιστής

Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK