Ποια είναι η αλήθεια; Όσοι είναι γνώστες του πραγματικού παρασκηνίου και όχι των ευφάνταστων παραπολιτικών ξέρουν ότι η διπλωματική μάχη που έδωσε ο Σαμαράς αφορούσε:
Πρώτον, τις αφόρητες πιέσεις των δανειστών να υπογράψει κείμενο χωρίς καμία αναφορά στο δικαίωμα τροποποιήσεων ή επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και να απεμπολήσει έτσι τον βασικό πολιτικό του στόχο: την επαναδιαπραγμάτευση.
Δεύτερον, να συνυπογράψει με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς και κυρίως με τον Γιώργο Παπανδρέου και να αποδεχθεί έτσι την συνυπευθυνότητα για την καταστροφή της χώρας.
Ποιό ήταν το αποτέλεσμα;
1. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν προσυπέγραψε μια κοινή επιστολή με υπαγορευμένο περιεχόμενο με τον Γιώργο Παπανδρέου.
2. Θέτει στην επιστολή, με τον πλέον επίσημο και αναμφισβήτητο τρόπο, την ανάγκη τροποποίησης της ασκούμενης με εντολές της Τρόικα οικονομικής πολιτικής, η οποία ήταν λάθος και γι’ αυτό απέτυχε.
3. Η αποδοχή της θέσης αυτής ανοίγει το δρόμο για την άσκηση διαφορετικών «βιώσιμων εναλλακτικών πολιτικών», πολιτικών ανάκαμψης και ανάπτυξης. Και αυτό θα συμβεί από μια κυβέρνηση της Ν.Δ. που θα προκύψει μετά από τις εκλογές, που θα διεξαχθούν όπως έχει συμφωνηθεί στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 19 Φεβρουαρίου 2012.
4. Με την αποστολή της επιστολής, που όλοι ελπίζουν ότι θα γίνει δεκτή, αίρονται τα όποια προσκόμματα είχαν τεθεί από κάποιες πλευρές για τη μη καταβολή της 6ης δόσης, και την παράταση της αγωνίας για τη δυνατότητα του κράτους να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.
Δύο σημεία πριν προχωρήσουμε:
1. Σε ορισμένα «παπαγαλάκια» που θέλουν να εμφανίσουν τον Σαμαρά ότι εγκατέλειψε την αντιμνημονιακή του πολιτική και την επαναδιαπραγμάτευση, ισχυριζόμενοι ότι συμβιβάστηκε χρησιμοποιώντας τη λέξη «τροποποίηση», θέτουμε το έξης ερώτημα: Ποια λέξη είναι πιο ισχυρή, επαναδιαπραγμάτευση, ή τροποποίηση;
2. Άλλοι ισχυρίζονται ότι ο Σαμαράς «υποχώρησε» στο θέμα των εκλογών, αφού δεν αναφέρεται στην επιστολή η ημερομηνία «19 Φεβρουαρίου 2012». Η απάντηση είναι απλή: ήταν ποτέ δυνατόν ο αρχηγός ελληνικού κόμματος να θέσει την ημερομηνία των εκλογών, ενός μείζονος δηλαδή σημασίας εσωτερικού θέματος, σε επιστολή του προς ξένους; Άλλωστε δεν αφορά τους δανειστές πότε θα κάνουμε ή δεν θα κάνουμε εκλογές.
Από την άλλη πλευρά ελίσσονται και οι δανειστές. Ενώ στην αρχή απαιτούσαν έγγραφες δεσμεύσεις, τις οποίες θα συνυπέγραφαν ο πρωθυπουργός, οι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση (Παπανδρέου, Σαμαράς και Καρατζαφέρης) και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, φαίνεται τώρα να αποδέχονται μια προσωπική επιστολή. Έτσι ο Αντώνης Σαμαράς αποφεύγει να χρεωθεί τη χρεοκοπία της χώρας και οι δανειστές το ντόμινο που θα προκαλούσε μια στάση πληρωμών σε χώρα της ευρωζώνης, που ήδη πλήττεται από μεγάλη κρίση.
Κατά τα άλλα είναι πλέον προφανές ότι ο Σαμαράς έχει ήδη αναλάβει τα ηνία της χώρας...Είναι ο μόνος σοβαρός συνομιλητής του ελληνικού κράτους στο εξωτερικό. Οι δανειστές που έθεσαν το θέμα των εγγυήσεων ξεμπλοκάρουν τώρα τις διαδικασίες με μια επιστολή Σαμαρά που επί της ουσίας δεν κάνει βήμα πίσω. Ήθελαν τη ρητή δέσμευση του Σαμαρά, γιατί ξέρουν ότι αυτός θα υλοποιήσει το όποιο πρόγραμμα ανάταξης των δημοσιονομικών. Κι αυτός σε κάθε τόνο και με κάθε ευκαιρία προβάλει τις διακηρυγμένες θέσεις του. Ναι μεν αποδέχεται ότι θα στηρίξει τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, άλλα όταν θα γίνει πρωθυπουργός θα τροποποιήσει, δηλαδή θα αλλάξει τις πολιτικές που βλάπτουν την ανάκαμψη της Ελλάδας.
Όσοι θεωρούσαν ότι τον είχαν εγκλωβίσει ξανακοιτούν τώρα τη στρατηγική τους να δουν τι τους πήγε (πολύ) στραβά. Πως μετέτρεψε την «πίεση» σε ευκαιρία…
Αντί για έναν «αδιάλλακτο» και «ξεροκέφαλο» πολιτικό «παίκτη» όπως στερεοτυπικά τον παρουσιάζουν τα ΜΜΕ, όλοι συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για έναν αξιόπιστο συνομιλητή που μάχεται για τις θέσεις του.
Η προσπάθεια ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας ξεκινά από τη απεμπλοκή των ξένων από τις πολιτικές διεργασίες. Ο κ. Παπανδρέου από την πρώτη ημέρα «διεθνοποίησε» το οικονομικό μας πρόβλημα. Ήρθε η ώρα να το «εθνικοποιήσουμε» εκ νέου.
Δεξιά και αριστερά των θέσεων Σαμαρά, υπάρχουν βέβαια διάφοροι που αδυνατούν να κατανοήσουν τις επιλογές της ηγεσίας, τις τακτικές κινήσεις και την στρατηγική της.
Αυτό όμως είναι δομικό πρόβλημα της ΝΔ, είναι πρόβλημα μέτριων και ανεπαρκών στελεχών που θέλουν να βρίσκονται «μέσα στο κάδρο» διαρκώς.
Δεν είναι ζήτημα που απασχολεί τους –πολύ στριμωγμένους- πολίτες αυτής της χώρας.
Πάνος Ζ – Μικρός Οδυσσέας
Υ.Γ. “Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική, είναι ο θόρυβος πριν την ήττα”
Σουν Τζου
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου