Κοινή πεποίθηση όλων των επιτελών του ΓΕΑ είναι ότι το νυν δίκτυο αεράμυνας, είναι απόλυτα ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει το F-35. Σε ότι αγορά τα επίγεια όπλα, μόνο για τα Tor-M1 του εκφράζεται η άποψη ότι μπορούν υπό κάποιες συνθήκες να εντοπίσουν και αν συνεχεία να αντιμετωπίσουν τα F-35 και πιθανόν τα S-300PMU1 όταν ολοκληρωθεί η αναβάθμισή τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι πρόκειται για ρωσικά συστήματα καθώς οι αισθητήρες τους εκπέμπουν σε μήκη κύματος που επιτρέπουν, πάντα υπό συνθήκες που δεν είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν, τα F-35. Από εκεί και πέρα το πρόβλημα είναι ότι για να αντιμετωπίσεις το αεροσκάφος πρέπει πρώτα να το εντοπίσεις.
Κανένα από τα ραντάρ του νυν επίγειου ελληνικού δικτύου αεράμυνας δεν έχει αυτή την δυνατότητα και για να ολοκληρωθεί η αναβάθμισή τους η απόφαση έπρεπε να είχε ληφθεί … πριν χρόνια! Για να είναι έτοιμο περί το 2015, αφού είναι βέβαιο ότι το
πρώτο πεδίο δοκιμών ακόμα και των δύο πρώτων F-35 θα είναι το Αιγαίο. Εκεί θα βρουν τις «μαύρες τρύπες» τις αεράμυνας, εκεί θα αρχίσει ένας εθνικό ψυχολογικός εκβιασμός, εκεί θα παιχθούν πολλά σε ότι αφορά την δυνατότητα της Ελλάδας να διατηρήσει δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Α.Μεσόγειο.
Υπάρχουν σκέψεις και προτάσεις στο ΓΕΑ για πολυστατικά ραντάρ, ξεσκονίζονται μελέτες του παρελθόντος (τώρα είναι γνωστά πολύ περισσότερα στοιχεία γύρω από το αεροσκάφος), υπάρχουν νέα σχέδια για δικτύωση των αισθητήρων κατά τέτοιο τρόπο που να μειώνεται η δυνατότητα αθόρυβης διείσδυσης του αεροσκάφους κλπ.
Το δύσκολο στην περίπτωσή του F-35 είναι ότι πρόκειται για ένα καθαρά επιθετικό όπλο, ένα όπλο «πρώτου πλήγματος» το οποίο δεν προορίζεται να κάνει την «βρώμικη» καθημερινή «λάντζα» στο Αιγαίο, αλλά το οποίο έχει ως σχεδόν αποκλειστικά κύρια αποστολή του να διεισδύσει νύχτα, να καταστρέψει και να επιστρέψει στην βάση του χωρίς απώλειες ει δυνατόν.
Με αυτή την έννοια ούτε η προμήθεια F-35 από την Ελλάδα θα έλυνε από μόνη της το πρόβλημα, γιατί το αεροσκάφος δεν προορίζεται για αντιμετώπιση π.χ. 1:1, αλλά για ειδικό ρόλο κρούσης και πρώτου αιφνιδιαστικού πλήγματος. Άρα η λύση που πρέπει να βρεθεί για την αντιμετώπισή του, με δεδομένες και τις αξεπέραστες οικονομικές δυσχέρειες που έχει επιβάλει η πολιτική ηγεσία στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, πρέπει να είναι σύνθετη.
Πρέπει να έχουμε και την δυνατότητα πρώτα απ’όλα να το εντοπίσουμε, έπειτα να το καταρρίψουμε και εν τέλει να απαντήσουμε με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή το περιεχόμενο της λέξης «αποτροπή» αλλάζει δραματικά. Και αν η λύση σε ότι αφορά τον εντοπισμό του και την έγκαιρη προειδοποίηση είναι πολύ δύσκολη και πάντα θα έχει το στοιχείο της αβεβαιότητας, το στοιχείο της κατάρριψης από το έδαφος έχει και αυτό πολλές ιδιαιτερότητες.
Επαναλαμβάνουμε: Σε «πολιτικό» επίπεδο, δεδομένης της ειδικής αποστολής του αεροσκάφους τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.
Από εκεί και πέρα σε ότι αφορά το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος. Βάσει του ΕΜΠΑΕ είναι διαθέσιμα περί τα 2,5 δις. ευρώ. Με αυτά, αν λάβουμε υπ’όψιν τις τιμές αγοραπωλησιών 4ης και 5ης γενιάς μαχητικών (με εξαίρεση τα ρωσικά μαχητικά), αγοράζουμε το πολύ … 17-20 νέα μαχητικά αεροσκάφη.
Το χαμηλότερου κόστους 4ης++ γενιάς δυτικό μαχητικό είναι το F-15 Silent Eagle με κόστος περί τα 115 εκατ. δολάρια η μονάδα. Ακολουθεί το ίδιο το F-35 (το μοναδικό καθαρά 5ης γενιάς) με 120 εκατ. δολάρια και μετά τα ευρωπαϊκά με κόστη 30% υψηλότερα από 120 εκατ. ευρώ και πάνω.
Υπάρχει και η λύση του F/A-18IR (του λεγόμενου και Silent Hornet) με κόστος περί τα 80-90 εκατ. δολάρια, αλλά συγκριτικά υπερέχει το «ομόσταυλο» Silent Eagle της Boeing για πολλούς και διάφορους λόγους. Υπάρχει και η πρόταση των μεταχειρισμένων F-15C/D, η οποία αναλύεται στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί την ερχόμενη Δευτέρα 16/01.
Nα σημειώσουμε ότι για το σύνολο των παραπάνω αεροσκαφών θα απαιτηθούν πλην των μεταχειρισμένων, θα απαιτηθούν επιπλέον κόστη «προσαρμογής», όπλων κλπ, της τάξεως των 20-30 εκατ. ευρώ ανά μονάδα τουλάχιστον!
Με τον ελάχιστο αριθμό των 30 μαχητικών να ξεκινήσουν να παραλαμβάνονται το 2018 το αργότερο το κόστος για καμία από τις παραπάνω λύσεις δεν θα είναι μικρότερο των 3,5 δισ. δολαρίων με τα ευρωπαϊκά να φτάνουν και τα 5 δισ. ευρώ. Άρα οι λύσεις είναι δύο: Είτε μεταχειρισμένα, αλλά ικανά να κάνουν την ζημιά, είτε νέα, αλλά με χρηματοδοτικό πρόγραμμα τέτοιο που δεν θα επιβαρύνει την χώρα για μια πενταετία τουλάχιστον μετά την έναρξη παραλαβής τους. Λύσεις υπάρχουν. Λύσεις δεν θα υπάρχουν αν η Φυλή αποχωρήσει ηττημένη από το Αιγαίο…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου