Εκεί που οι «λουφαδόροι» της Νέας Δημοκρατίας αρνούνταν ο ένας μετά τον άλλον να κατέβουν υποψήφιοι δήμαρχοι της Αθήνας, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος τόλμησε να προταθεί μόνος του και να κερδίσει τελικά με το σπαθί του το «ανεπίσημο» χρίσμα της ΝΔ.
Η Αθήνα μοιάζει με λάκκο των λεόντων. Όποιος θέλει να μπλέξει με τα προβλήματα του δήμου θα πρέπει να ξέρει που πάει και τι τον περιμένει.
Ο συγκεκριμένος δήμος έχει τόσες προκλήσεις που ο νέος δήμαρχος θα είναι κάτι σαν… βασιλιάς χωρίς όμως βασίλειο.
Τα θέματα ασφαλείας είναι πάντα στην πρώτη γραμμή αν και δεν ευθύνεται ο δήμος για το αν υπάρχουν γκέτο και εγκληματικότητα. Ειδικά μετά την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας, όλο το βάρος των ελέγχων πέφτει πάνω στην ΕΛ.ΑΣ.
Παράλληλα, η μείωση των κονδυλίων για την Αυτοδιοίκηση προκαλεί οικονομική ασφυξία, ειδικά όταν δεν μπορούν να γίνουν αυξήσεις στα δημοτικά τέλη λόγω κρίσης.
Τέλος, ο δήμος της Αθήνας δεν έχει τη… γκλαμουριά του υπουργικού συμβουλίου, δεν έχει τις συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τη καθημερινή προβολή. Δεν έχει τα λεφτά που διαχειρίζονται οι υπουργοί, ούτε τη χλιδή που προσφέρει ο υπουργικός θώκος. Κι όμως, κάποιοι τολμούν να επιλέγουν την αυτοδιοίκηση από την κεντρική πολιτική σκηνή.
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εκεί που οι «λουφαδόροι» της Νέας Δημοκρατίας αρνούνταν ο ένας μετά τον άλλον να κατέβουν υποψήφιοι δήμαρχοι της Αθήνας, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος τόλμησε να προταθεί μόνος του και να κερδίσει τελικά με το σπαθί του το «ανεπίσημο» χρίσμα της ΝΔ.
Ο Άρης είχε τα κότσια να κατέβει στη δύσκολη αυτή μάχη, όταν οι «Αντουανέτες» δεν ήθελαν να λερωθούν στα… σοκάκια της πλατείας Κοτζιά.
Κι όταν ο πρωθυπουργός τους κάλεσε να δώσουν τη μάχη, κανείς παρά μόνο ο Σπηλιωτόπουλος (και ο Κακλαμάνης αν θέλετε από τη δική του σκοπιά) δήλωσαν το «παρών».
Δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε καμιά
αγιογραφία στον κ. Σπηλιωτόπουλο. Ο καθένας έχει τη διαδρομή του και θα κριθεί από τον ελληνικό λαό.
Αλλά δεν μπορούμε να μην πούμε ότι χρειαζόταν θάρρος να κατέβει στις δημοτικές εκλογές και να λύσει τα χέρια του Αντώνη Σαμαρά. Και μάλιστα ένας βουλευτής που δεν είναι "Σαμαρικός", ούτε ανήκει στο λεγόμενο «πρωθυπουργικό περιβάλλον». Κι όμως, αλίμονο στους δήθεν "Σαμαρικούς", ο Άρης τους πήρε τις ταυτότητες και τους εξέθεσε ανεπανόρθωτα.
...
Κι όμως, ο Σπηλιωτόπουλος πήρε την απόφαση να δώσει αυτή τη μάχη σε μια πολύ δύσκολη προεκλογική εκστρατεία. Με Κακλαμάνη, Σακελλαρόπουλο και τα άλλα «μπουμπούκια» όπως ο Καπερνάρος, ο Κασιδιάρης κ.λπ. Αλλά αν εκλεγεί δήμαρχος θα έχει να αντιμετωπίσει και τα τεράστια προβλήματα του δήμου. Όμως, θα έχει βγει από τη βολή του βουλευτή όταν άλλοι θα απολαμβάνουν το καφεδάκι τους στο καφενείο του κοινοβουλίου.
Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι και κυρίες. Ο Σπηλιωτόπουλος μπαίνει μπροστά εκεί που οι άλλοι έκαναν πίσω. Και θα κριθεί από τους Αθηναίους γι’ αυτή του την αποκοτιά.
http://www.antinewsΟ συγκεκριμένος δήμος έχει τόσες προκλήσεις που ο νέος δήμαρχος θα είναι κάτι σαν… βασιλιάς χωρίς όμως βασίλειο.
Τα θέματα ασφαλείας είναι πάντα στην πρώτη γραμμή αν και δεν ευθύνεται ο δήμος για το αν υπάρχουν γκέτο και εγκληματικότητα. Ειδικά μετά την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας, όλο το βάρος των ελέγχων πέφτει πάνω στην ΕΛ.ΑΣ.
Παράλληλα, η μείωση των κονδυλίων για την Αυτοδιοίκηση προκαλεί οικονομική ασφυξία, ειδικά όταν δεν μπορούν να γίνουν αυξήσεις στα δημοτικά τέλη λόγω κρίσης.
Τέλος, ο δήμος της Αθήνας δεν έχει τη… γκλαμουριά του υπουργικού συμβουλίου, δεν έχει τις συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τη καθημερινή προβολή. Δεν έχει τα λεφτά που διαχειρίζονται οι υπουργοί, ούτε τη χλιδή που προσφέρει ο υπουργικός θώκος. Κι όμως, κάποιοι τολμούν να επιλέγουν την αυτοδιοίκηση από την κεντρική πολιτική σκηνή.
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εκεί που οι «λουφαδόροι» της Νέας Δημοκρατίας αρνούνταν ο ένας μετά τον άλλον να κατέβουν υποψήφιοι δήμαρχοι της Αθήνας, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος τόλμησε να προταθεί μόνος του και να κερδίσει τελικά με το σπαθί του το «ανεπίσημο» χρίσμα της ΝΔ.
Ο Άρης είχε τα κότσια να κατέβει στη δύσκολη αυτή μάχη, όταν οι «Αντουανέτες» δεν ήθελαν να λερωθούν στα… σοκάκια της πλατείας Κοτζιά.
Κι όταν ο πρωθυπουργός τους κάλεσε να δώσουν τη μάχη, κανείς παρά μόνο ο Σπηλιωτόπουλος (και ο Κακλαμάνης αν θέλετε από τη δική του σκοπιά) δήλωσαν το «παρών».
Δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε καμιά
αγιογραφία στον κ. Σπηλιωτόπουλο. Ο καθένας έχει τη διαδρομή του και θα κριθεί από τον ελληνικό λαό.
Αλλά δεν μπορούμε να μην πούμε ότι χρειαζόταν θάρρος να κατέβει στις δημοτικές εκλογές και να λύσει τα χέρια του Αντώνη Σαμαρά. Και μάλιστα ένας βουλευτής που δεν είναι "Σαμαρικός", ούτε ανήκει στο λεγόμενο «πρωθυπουργικό περιβάλλον». Κι όμως, αλίμονο στους δήθεν "Σαμαρικούς", ο Άρης τους πήρε τις ταυτότητες και τους εξέθεσε ανεπανόρθωτα.
...
Κι όμως, ο Σπηλιωτόπουλος πήρε την απόφαση να δώσει αυτή τη μάχη σε μια πολύ δύσκολη προεκλογική εκστρατεία. Με Κακλαμάνη, Σακελλαρόπουλο και τα άλλα «μπουμπούκια» όπως ο Καπερνάρος, ο Κασιδιάρης κ.λπ. Αλλά αν εκλεγεί δήμαρχος θα έχει να αντιμετωπίσει και τα τεράστια προβλήματα του δήμου. Όμως, θα έχει βγει από τη βολή του βουλευτή όταν άλλοι θα απολαμβάνουν το καφεδάκι τους στο καφενείο του κοινοβουλίου.
Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι και κυρίες. Ο Σπηλιωτόπουλος μπαίνει μπροστά εκεί που οι άλλοι έκαναν πίσω. Και θα κριθεί από τους Αθηναίους γι’ αυτή του την αποκοτιά.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου