Την ερχόμενη Κυριακή ψηφίζουμε επιτέλους, κατά Αλεξ, για την Ευρωβουλή. Είναι η πρώτη φορά, μετά τις διπλές εκλογές του 2012, που θα κληθούμε να επιλέξουμε κόμματα, όχι όμως και κυβερνήσεις!!! Απο τις αρχές του χρόνου ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τις επερχόμενες εκλογές, ως μητέρα των μαχών, για την πρόκληση εθνικών εκλογών και την εξ’ αυτών
κατάληψη της ποθούμενης, επί δεκαετίες, εξουσίας…. Σε αυτό εξάλλου παραπέμπει και το κεντρικό εκλογικό του σύνθημα: πρώτη φορά αριστερά = πρώτη φορά εξουσία, σύνθημα εξόχως συστημικό και συντηρητικό.!!!
Στη σημερινή Ελλάδα, πολλοί συμπολίτες μας αρνούνται να μπουν ακόμη και σε συζητήσεις για το τι πρόκειται να επιλέξουν την Κυριακή, αυτός εξάλλου είναι και ένας σοβαρός λόγος, που πέφτουν έξω οι δημοσκόποι, αφού οι τελευταίοι θεωρούν τους πολίτες αυτούς αναποφάσιστους και αρχίζουν τις λανθασμένες τελικά πρακτικές των αναγωγών. Στην πραγματικότητα, κάποιοι από αυτούς, έχουν ήδη αποφασίσει και δεν το λένε πουθενά, επιδιώκοντας να εκπλήξουν ακόμη και τους εαυτούς τους... Κάποιοι άλλοι το σκέφτονται ακόμη, εγκλωβισμένοι σε δυο αντίθετα, παράλληλα αλλά συχνά αλληλένδετα συναισθήματα: το ΘΥΜΟ και το ΦΟΒΟ….,συναισθήματα, στη σημερινή εποχή, που παρακινούν την επιλογή ακόμη και των (προ) αποφασισμένων!!!
Που αποσκοπεί όμως και ποιον ωφελεί άραγε η θυμική ή φοβική ψήφος??? Ας μην ξεχνάμε ότι η ψήφος που καθορίζεται από το θυμό μοιάζει με ένα όπλο, που κάποιες φορές εκπυρσοκροτεί και γυρίζει τη σφαίρα πίσω… ενώ η ψήφος που καθορίζεται από το φόβο ευνουχίζει συνειδήσεις και οδηγεί σε αδράνεια… Και οι δύο επιλογές, όπως το παρελθόν διδάσκει, οδηγούν τελικά τους πολίτες στην ενασχόλησή τους με το αγαπημένο και γνωστό τυχερό παιχνίδι : Ο ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ, παιχνίδι στο οποίο ο λαός μας συχνότατα εντρύφησε, ιδίως από το 1981 και μετέπειτα. Η πατρίδα όμως δεν είναι παιχνίδι και το μέλλον της δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ζαριάς ή χεριάς !!! Γι’ αυτό ας θυμηθούμε που βρισκόμασταν πριν 2 χρόνια και σε ποιο σημείο είμαστε σήμερα:
Πριν 2 χρόνια, έχοντας η χώρα μας ήδη εισέλθει, από το 2010, στον αστερισμό της μνημονιακής εποχής, λόγω αδυναμίας δανεισμού, ήμασταν στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης (κατ’ ουσίαν χρεωκοπημένοι), εκτός αγορών, απολύτως αναξιόπιστοι, αφερέγγυοι, κατασυκοφαντημένοι και
εξαρτημένοι, όπως κάθε οφειλέτης, από τους δανειστές μας (τους ίδιους που κάποιοι τότε τους θεωρούσαν τοκογλύφους, ενώ μόλις πριν 50 ημέρες επωφελείς …). Η διεθνής κοινότητα θεωρούσε βέβαιη την έξοδό μας από την Ευρωζώνη, δίνοντας χαρά στους απανταχού μπουκ, ενώ, όπως πρόσφατα αποδείχτηκε, υπήρχε και επεξεργασμένο, από τους εταίρους μας, σχετικό σχέδιο, με κωδικό Ζ. Το τραπεζικό σύστημα ήταν υπό κατάρρευση και οι καταθέτες, όσοι δεν έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, θυμηθήκαμε τα σεντούκια, τα παπλώματα και κάθε λογής ευρηματικότητα του Κύρου Γρανάζη. Στην Τράπεζα της Ελλάδος μετρούσαν συνεχώς τα χρήματα και τα αποθεματικά, για να ξέρουν, μέχρι πότε, θα μπορούσαμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, σε κάθε δε φτέρνισμα του εξωτερικού παθαίναμε πνευμονία. Η χώρα ήταν ανοχύρωτη, έρμαιο των συντεχνιών και των προνομίων τους, των κουκουλοφόρων και των προστατών της, με κλειστά σχολειά και πανεπιστήμια, με ερευνητικά μονοπώλια, ανίκανη να βάλει τέλος στη διαφθορά και την ατιμωρησία των πολιτικών. ’Ολοι οι οικονομικοί δείκτες μας (αυτοί που προβλέπουν τις εξελίξεις) ήταν στο ναδίρ, οι απορροφήσεις του ΕΣΠΑ σε χαμηλά επίπεδα, το κράτος υπερτροφικό, κακομαθημένο και σπάταλο, ο τουρισμός και οι εξαγωγές σε στασιμότητα και καθίζηση, η ανεργία φούντωνε, τα μεγάλα έργα είχαν σταματήσει, ενώ ήδη είχαν περικοπεί οριζόντια μισθοί, συντάξεις επιδόματα και είχε μειωθεί απότομα το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Η λέξη επένδυση ήταν άγνωστη για να μην πω κωμική, Κανονική Αργεντινή δηλαδή…
Σήμερα όλος ο Κόσμος θεωρεί επίτευγμα την οριστική παραμονή μας στην Ευρωζώνη, την πρωτοφανή δημοσιονομική μας προσαρμογή και τη ραγδαία βελτίωση όλων των οικονομικών μας δεικτών. Νοικοκυρέψαμε τα δημόσια οικονομικά και ανακτήσαμε την χαμένη αξιοπιστία μας, τώρα πια θεωρούμαστε ισότιμοι και ειλικρινείς συνομιλητές. Σήμερα είμαστε εντός των αγορών και θεωρούμαστε από τις πιο ελκυστικές, προς επενδύσεις, χώρες. Παγκόσμιοι κολοσσοί επενδύουν (COSCO, IBM, NOKIA κλπ) ή έχουν δείξει ενδιαφέρον προς επενδύσεις στη χώρα μας. Σήμερα είμαστε παγκόσμιος τουριστικός προορισμός, με ραγδαία ετήσια αύξηση αφίξεων, πρώτοι, επι τριετία κατά τους διεθνείς οργανισμούς, σε αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις πρωτοπόροι στην απορρόφηση του ΕΣΠΑ, με συνεχή αύξηση των εξαγωγών, με υγιές και απολύτως ασφαλές τραπεζικό σύστημα. Σήμερα μπήκαμε στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη και κερδίσαμε την μάχη διέλευσης φυσικού αερίου από την πατρίδα μας, μέσω της κατασκευής και λειτουργίας του TAP, ενώ αποτελούμε ήδη διαμεσολαβητικό κόμβο για την μεταφορά-προώθηση των προιόντων-εμπορευμάτων προς βορρά. Σήμερα επέστρεψαν και επιστρέφουν καταθέσεις, ξεμπλόκαραν και κατασκευάζονται τα ήδη δρομολογημένα μεγάλα έργα, ενώ ολοκληρώθηκαν ή ολοκληρώνονται μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και 30 χρόνια. Σήμερα μειώνεται (όχι όσο κα με τον τρόπο που θα έπρεπε) το τερατώδες δημόσιο, περιορίστηκε σημαντικά η σπατάλη και οι προκλητικές αμοιβές ημετέρων, εξορθολογίστηκε η λειτουργία του δημοσίου και αξιολογούνται όλοι και όλα. Σήμερα μπήκαν κανόνες στη λειτουργία των συντεχνιών και κόπηκαν τα προνόμια των ολίγων, τα πανεπιστήμια δεν είναι γιάφκες ανομίας, τα σχολεία είναι ανοιχτά και οι πολίτες αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς. Σήμερα έχουν οδηγηθεί πολιτικοί στη φυλακή και προτείνεται η ριζική αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος. Σήμερα ο βρόγχος της ύφεσης έχει σχεδόν μηδενίσει (με τις προβλέψεις να μιλούν ήδη για θετικό ρυθμό ανάπτυξης από το επόμενο έτος) ενώ ακόμη και η τάση του εφιάλτη της ανεργίας δείχνει να σταθεροποιείται ή και να αντιστρέφεται. Σήμερα όμως, πάνω απ’ όλα και πέρα από τις προβλέψεις, πετύχαμε, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, πρωτογενές πλεόνασμα, νοικοκυρέψαμε δηλ. το ταμείο μας (όπως επιδιώκει ο καθένας στο σπιτικό του) και μπορούμε να πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας, χωρίς ανάγκη επιπλέον δανεικών, ενώ σύντομα θα ρυμθιστεί οριστικά η λερναία ύδρα του χρέους! Σήμερα έχουμε επιτέλους ΣΤΑΘΕΡΟ περιβάλλον, ήρεμο πολιτικοκοινωνικο κλίμα και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ένα συγκεκριμένο αναπτυξιακό σχέδιο για τη ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ που χτίζεται. Σήμερα δεν είμαστε δηλ. ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, αλλά κάτι από κανονική χώρα ……..
Κάτι, γιατί έχουμε καθυστερήσεις σε αναπτυξιακές δομές και πολιτικές, γιατί παραμένει η ντροπή της ανεργίας ή της απλήρωτης εργασίας, γιατί κανείς δεν μεριμνά όσο θα έπρεπε για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, γιατί οι μισθοί είναι χαμηλοί και παραμένουν οι αδικίες κατά μισθωτών (ιδίως του ιδιωτικού τομέα) και συνταξιούχων, γιατί παραμένει η παράλογη υπερφορολόγηση των πάντων, γιατί παραμένουν πολλά προνόμια και προνομιούχοι, γιατί παραμένει η «τιμωρία» των συνεπών και φερέγγυων πολιτών, γιατί, γιατι, γιατί… Πραγματικά υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν, πολλοί ακόμη που πρέπει να ξεβολευτούν για να γίνουμε φυσιολογική ευρωπαική χώρα, όμως η πραγματικότητα είναι ότι έγινε τεράστια προσπάθεια που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Σηκώσαμε και σηκώνουμε μεγάλο φορτίο, πολλά βάρη, όμως αυτό ήταν το τίμημα για να αλλάξουμε την πατρίδα, ήταν το μυστρί για να χτίσουμε τη ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ. Σήμερα η πατρίδα είναι ακόμη ζωντανή, σηκώθηκε και στάθηκε πάλι στα πόδια της, είναι έτοιμη να ξαναπερπατήσει, να τρέξει να προλάβει το μέλλον της… να πάει λίγο ψηλότερα! Ξέρω πως αυτή η αισιόδοξη τάση δεν φαίνεται στην καθημερινότητά μας, δεν φαίνεται στη ζωή μας.. πως άλλωστε θα φαίνονταν όταν η κατραπακιά-προσαρμογή ήταν τόσο βίαιη, όμως έχει γίνει το πρώτο μεγάλο βήμα, τώρα ψάχνουμε το άλμα… Οι αριθμοί πατριώτες είναι αμείλικτοι, όπως τότε προέβλεπαν τον Γολγοθά, έτσι και τώρα προμηνύουν την Ανάσταση…. ΤΩΡΑ ΠΙΑ αφήνουμε πίσω το χθες και τα μνημόνια, ΤΩΡΑ ΠΙΑ μιλάμε για το μέλλον!!!
Όλα αυτά έγιναν με τη δική μας ψυχή και αντοχή, με τις δικές μας θυσίες, με το δικό μας αίμα, με το δικό μας κλάμα… Πονέσαμε και πονάμε αλλά πετύχαμε πατριώτες…. Αυτό μπορεί και πρέπει να μας κάνει υπερήφανους… Όλα αυτά έγιναν όμως και από κάποιον, όχι από αυτόματο πιλότο…. Από κάποιον που έβαλε το εθνικό συμφέρον υπεράνω της προσωπικής του δικαίωσης και της πρόσκαιρης αποθέωσης, από κάποιον που ανέχτηκε να λοιδωρείται από τους απόντες και τους επίδοξους στρατηγούς… Από κάποιον που, όταν οι άλλοι πήδαγαν από το καράβι ή ξεκούραζαν την κορμοστασιά τους, μπήκε μπροστά πήρε το τιμόνι και απέτρεψε το ναυάγιο… Το ίσιωσε το καράβι… και το πλήρωμα είναι ακόμη ζωντανό, ταλαιπωρημένο, αλλά Ζωντανό!!!
Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που δεν αποδέχονται όσα παραπάνω περιγράφονται, άνθρωποι αδικημένοι που δικαίως ή αδίκως βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος… Έχουν τα δίκια τους και το σεβασμό μας!! Όμως ουδείς σοβαρός πολιτικός ηγέτης δικαιούται πλέον να μοιράζει ψεύτικες υποσχέσεις, να σπεκουλάρει με τα συναισθήματα των συμπολιτών μας και να επενδύει στο φόβο, τη μιζέρια και την καταστροφολογία, να είναι μικρόψυχος, να μην χαίρεται με τις επιτυχίες και να πανηγυρίζει με τις αποτυχίες της χώρας. Να πολιτεύεται, χωρίς πρόταση, μόνο με συνθήματα, με πρακτικές ξεπερασμένες και χαιδεύοντας αυτιά, με τη συνταγή δηλ. που μας οδήγησε στην καταστροφή. Ερωτώ λοιπόν τον Άλεξ: ποιο είναι το σχέδιο του (κοστολογημένο και χρονοδιαγεγραμμένο) για τούτη τη χώρα?? Τι σημαίνει ότι οι Ευρωεκλογές είναι το δημοψήφισμα που δεν έγινε τότε για το μνημόνιο?? Ποιό είναι ακριβώς το ερώτημα?? Ποιες θα είναι οι συνέπειες της μιάς και της άλλης επιλογής?? Το νόμισμα της χώρας είναι ή όχι φετίχ?? Τι από όσα έχει πεί αυτή την διετία (σκίζω, ακυρώνω, επαναδιαπραγματεύομαι), αυτός και τα στελέχη του, ισχύει και με ποια προτεραιότητα?? Αποδέχεται ή όχι το πρωτογενές πλεόνασμα?? Ποιους συγκεκριμένης κατηγορίας μισθούς θα αυξήσει, πότε και από που θα βρεί τα χρήματα, αφού δεν υπάρχει πλεόνασμα??? Πως θα μοιράσει λεφτά που δεν έχει?? Θα μειώσει, πότε και για ποιους τους φόρους?? Θα καταργήσει και πότε το φόρο ακινήτων??? Πότε και ποιους θα επαναπροσλάβει στο δημόσιο και με τι μισθούς??? Και μήπως, αν πούμε όχι στο μνημόνιο, αυτός τι θα κάνει, τι θα διαπραγματευτεί αφού δε θα υπάρχει?? Έχει και ποια είναι η αναπτυξιακή του πρόταση για τη χώρα?? Ξέρεις κάτι γι’ όλα αυτά ορέ πατριώτη?? Σου έχουν πεί κάτι?? Για ποιο δημοψήφισμα λοιπόν μιλάμε?? Μην γελιέστε, ο Αλεξ ψήφισμα θέλει όχι δημοψήφισμα.. Επιταγή λευκή επιδιώκει, γι’ αυτό δεν προτείνει κάτι… Παρέφρασε κάποια συνθήματα του Ανδρέα (Η Ελλάδα μας ανήκει), υιοθέτησε κάποια του ΓΑΠ (λεφτά υπάρχουν) και αυτή είναι η προίκα του!!! Προίκα ούτε καν αφάγωτη.. Με αυτή πορεύεται, με αυτή θέλει να μας κοιμίσει και να κλέψει το ματσάκι…
ΣΗΜΕΡΑ ξεφεύγουμε από τη μιζέρια και τα μνημόνια, μιλάμε αισιόδοξα για το αύριο, γι’ αυτό θέλουμε προτάσεις και σχέδιο!!! Γι’ αυτό πατριώτες η ψήφος μας την Κυριακή πρέπει να είναι προιόν σκέψης και λογικής, όχι προιον παρορμητισμού, θυμού ή φόβου…. Πρέπει να είναι προιόν του εμείς και όχι του εγώ…. Το ερώτημα είναι απλό: μπορούμε να ζούμε σε μία χώρα με πύλινα πόδια και ψεύτική ευδαιμονία, σε μία χώρα που τρέφεται με δανεικά, σε μία χώρα που δεν θέλει και δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα, σε μία χώρα που έχει πελάτες και όχι πολίτες, σε μία χώρα που κοιτά το παρών και αδιαφορεί για το μέλλον της, σε μία χώρα χωρίς σταθερότητα και με αρνητική ψυχολογία??? Τελικά, τι ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΟΥΜΕ αδέρφια??? και σε ποιον θα την εμπιστευτούμε??
Πατριώτη αυτά σκέψου, αυτά βαλε στην καρδιά και σε αυτά απάντησε με ενότητα, ψυχραιμία, σύνεση και λογική.. με το βλέμμα στο μέλλον, με την προσδοκία του αύριο και όχι τη νοσταλγία του χθες… Τότε θα δείς ότι η ψυχή και η λογική θα σε οδηγήσει στη σωστή επιλογή, στην ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΨΗΦΟ !!!!!
logiastarata.gr/
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου