Ασφαλώς είναι δικαίωμα του πρωθυπουργού να ζητά ψήφο
εμπιστοσύνης όταν θέλει να πάρει την έγκριση της Βουλής για να συνεχίσει
να κυβερνά. Αν και στην παρούσα συγκυρία, ακόμη και το χρονικό όριο της
κυβέρνησης ενδεχομένως να μην έχει παραπάνω από ένα πεντάμηνο ζωής.
Ωστόσο, απ’ όσα είδαμε τις δύο ημέρες στη Βουλή, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είναι χαμένος χρόνος. Πολιτικές σκιαμαχίες για το θεαθήναι, κομματικά φληναφήματα και σκανδαλολογία χωρίς κανένα στοιχείο. Βγήκε ο Δραγασάκης και κατήγγειλε συμφέροντα και μόλις του είπαμε «ονόματα» έκανε την πάπια και είπε ότι θα αποκαλυφθούν τα ονόματα όταν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Βγήκε ο «κοίτα ποιος μιλάει» Πάνος Καμμένος και έδωσε ξανά σόου με ξαναζεσταμένο φαγητό. Θεωρίες συνωμοσίας για να παίξει κανένα λεπτό στο δελτίο των 8. Κατά τα άλλα ομιλίες χωρίς κανένα νόημα και κουβεντούλα για να περάσει η ώρα μέχρι να έρθει ο Σαμαράς και ο Τσίπρας να ανεβάσουν το θερμόμετρο.
Μα είναι δυνατόν; Έχει η Ελλάδα την πολυτέλεια να χάνει χρόνο σε τέτοιες υποθέσεις; Έχει καταλάβει άραγε το σύνολο του πολιτικού προσωπικού τι διακυβεύεται τους επόμενους μήνες;
Χθες η Κ. Λαγκάρντ μας είπε ορθά κοφτά ότι είναι δικαίωμά μας να διώξουμε το ΔΝΤ ή όποιον άλλον δεν γουστάρουμε. Θα πρέπει όμως να διατηρήσουμε μια γραμμή πίστωσης, προληπτική βεβαίως αλλά αυτό σημαίνει πολλά.
Η γραμμή πίστωσης είναι λεφτά που θα υπάρχουν και που μόλις τα χρειαστεί η Ελλάδα θα τα παίρνει. Αλλά μαζί θα παίρνει και εποπτεία, δηλαδή νέο μνημόνιο, ας μη γελιόμαστε και ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.
Ακριβώς το ίδιο πράγμα είχε πει πριν μερικές εβδομάδες και ο Μάριο Ντράγκι ενώ αυτή η απεμπλοκή από την τρόικα είναι που φοβίζει τους ξένους και τις αγορές. Γι’ αυτό και η κατάρρευση του Χρηματιστηρίου και η μεγάλος άνοδος του spread. Οι ξένοι φοβούνται ότι μόλις φύγει η τρόικα (για επικοινωνιακούς σκοπούς) θα γίνει ξανά μπάχαλο στην Ελλάδα. Όχι πως έχουν άδικο αν δούμε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και του πολιτικού προσωπικού.
Άλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι χρηματοδοτικές ανάγκες τα επόμενα έτη θα φτάσουν τα 25 δις. Χωρίς φθηνό χρήμα από τις αγορές που θα τα βρούμε όλα αυτά τα κεφάλαια;
Κι όμως, ο Τσίπρας και η παρέα του ορκίζονται ότι θα σκίσουν τα μνημόνια ενώ η κυβέρνηση δεν
είναι ακόμη σίγουρη για το πώς θα καλύψει το κενό από την αποχώρηση της τρόικας, που ποιος δεν θέλει να συμβεί αυτό άμεσα;
Αλλά και στην κυβέρνηση έχουν αποδυθεί σε αγώνα πλειοδοσίας για το πώς, πότε και πόσο θα απεμπλακούμε από το μνημόνιο και την τρόικα. Πιεζόμενη από λαϊκιστές, από γκάφες και από δημοσκοπήσεις κάνει λάθη πάνω στην αγωνία της να δώσει πίσω λίγα από αυτά που πήρε λόγω της κρίσης από τον κόσμο.
Όμως δουλειά δε γίνεται με τέτοια. Τα πάντα είναι ρευστά και κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί. Όμως, τα μαντάτα από έξω δεν είναι τόσο καλά και υπάρχει φόβος να μας παρασύρουν σε ένα νέο είδος μνημονίου που φυσικά θα διαλύσει τα πάντα. Οι ξένοι μας έστειλαν το μήνυμά τους με τον Ντράγκι και την Λαγκάρντ, η ουσία είναι εμείς πώς ερμηνεύουμε το μήνυμα.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι Τούρκοι κλιμακώνουν τις αντιδράσεις τους στην κυπριακή ΑΟΖ τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και η πιθανότητα θερμού επεισοδίου ενισχύεται.
Ποιος λοιπόν θα διαχειριστεί όλα αυτά τα κρίσιμα για την οικονομία και το έθνος ζητήματα; Ποιοι θα σταθούν στο ύψος των ιστορικών στιγμών προκειμένου να μη γίνει η χώρα μπάχαλο; Αντί να τσακώνονται για ανούσια πράγματα στην αίθουσα της Βουλής μήπως να πουν την αλήθεια στον κόσμο για το τι τον περιμένει, ποιες οι προοπτικές και ποιοι χειρισμοί πρέπει να γίνουν;
Το πολιτικό προσωπικό, απ’ όπου κι αν προέρχεται πρέπει να κάνει την υπέρβαση διότι οι στιγμές είναι κρίσιμες. Αν τρώμε τις σάρκες μας μέσα κι έξω από τη Βουλή όταν η Λαγκάρντ και ο Ντράγκι μας στέλνουν μηνύματα ή όταν οι Τούρκοι αλωνίζουν τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και κινδυνεύουμε να οδηγήσουμε την πατρίδα σε μια απίστευτη εθνική καταστροφή διακυβεύοντας όχι μόνο αυτά που θυσίασε στην κρίση ο καθένας αλλά και όλα όσα ελπίζει κι ονειρεύεται.
Ελπίζουμε να ξυπνήσουν όλοι και να αρθούν στο ύψος των ιστορικών στιγμών.
Αριστερός Ψάλτης
Ωστόσο, απ’ όσα είδαμε τις δύο ημέρες στη Βουλή, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είναι χαμένος χρόνος. Πολιτικές σκιαμαχίες για το θεαθήναι, κομματικά φληναφήματα και σκανδαλολογία χωρίς κανένα στοιχείο. Βγήκε ο Δραγασάκης και κατήγγειλε συμφέροντα και μόλις του είπαμε «ονόματα» έκανε την πάπια και είπε ότι θα αποκαλυφθούν τα ονόματα όταν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Βγήκε ο «κοίτα ποιος μιλάει» Πάνος Καμμένος και έδωσε ξανά σόου με ξαναζεσταμένο φαγητό. Θεωρίες συνωμοσίας για να παίξει κανένα λεπτό στο δελτίο των 8. Κατά τα άλλα ομιλίες χωρίς κανένα νόημα και κουβεντούλα για να περάσει η ώρα μέχρι να έρθει ο Σαμαράς και ο Τσίπρας να ανεβάσουν το θερμόμετρο.
Μα είναι δυνατόν; Έχει η Ελλάδα την πολυτέλεια να χάνει χρόνο σε τέτοιες υποθέσεις; Έχει καταλάβει άραγε το σύνολο του πολιτικού προσωπικού τι διακυβεύεται τους επόμενους μήνες;
Χθες η Κ. Λαγκάρντ μας είπε ορθά κοφτά ότι είναι δικαίωμά μας να διώξουμε το ΔΝΤ ή όποιον άλλον δεν γουστάρουμε. Θα πρέπει όμως να διατηρήσουμε μια γραμμή πίστωσης, προληπτική βεβαίως αλλά αυτό σημαίνει πολλά.
Η γραμμή πίστωσης είναι λεφτά που θα υπάρχουν και που μόλις τα χρειαστεί η Ελλάδα θα τα παίρνει. Αλλά μαζί θα παίρνει και εποπτεία, δηλαδή νέο μνημόνιο, ας μη γελιόμαστε και ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.
Ακριβώς το ίδιο πράγμα είχε πει πριν μερικές εβδομάδες και ο Μάριο Ντράγκι ενώ αυτή η απεμπλοκή από την τρόικα είναι που φοβίζει τους ξένους και τις αγορές. Γι’ αυτό και η κατάρρευση του Χρηματιστηρίου και η μεγάλος άνοδος του spread. Οι ξένοι φοβούνται ότι μόλις φύγει η τρόικα (για επικοινωνιακούς σκοπούς) θα γίνει ξανά μπάχαλο στην Ελλάδα. Όχι πως έχουν άδικο αν δούμε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και του πολιτικού προσωπικού.
Άλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι χρηματοδοτικές ανάγκες τα επόμενα έτη θα φτάσουν τα 25 δις. Χωρίς φθηνό χρήμα από τις αγορές που θα τα βρούμε όλα αυτά τα κεφάλαια;
Κι όμως, ο Τσίπρας και η παρέα του ορκίζονται ότι θα σκίσουν τα μνημόνια ενώ η κυβέρνηση δεν
είναι ακόμη σίγουρη για το πώς θα καλύψει το κενό από την αποχώρηση της τρόικας, που ποιος δεν θέλει να συμβεί αυτό άμεσα;
Αλλά και στην κυβέρνηση έχουν αποδυθεί σε αγώνα πλειοδοσίας για το πώς, πότε και πόσο θα απεμπλακούμε από το μνημόνιο και την τρόικα. Πιεζόμενη από λαϊκιστές, από γκάφες και από δημοσκοπήσεις κάνει λάθη πάνω στην αγωνία της να δώσει πίσω λίγα από αυτά που πήρε λόγω της κρίσης από τον κόσμο.
Όμως δουλειά δε γίνεται με τέτοια. Τα πάντα είναι ρευστά και κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί. Όμως, τα μαντάτα από έξω δεν είναι τόσο καλά και υπάρχει φόβος να μας παρασύρουν σε ένα νέο είδος μνημονίου που φυσικά θα διαλύσει τα πάντα. Οι ξένοι μας έστειλαν το μήνυμά τους με τον Ντράγκι και την Λαγκάρντ, η ουσία είναι εμείς πώς ερμηνεύουμε το μήνυμα.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι Τούρκοι κλιμακώνουν τις αντιδράσεις τους στην κυπριακή ΑΟΖ τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και η πιθανότητα θερμού επεισοδίου ενισχύεται.
Ποιος λοιπόν θα διαχειριστεί όλα αυτά τα κρίσιμα για την οικονομία και το έθνος ζητήματα; Ποιοι θα σταθούν στο ύψος των ιστορικών στιγμών προκειμένου να μη γίνει η χώρα μπάχαλο; Αντί να τσακώνονται για ανούσια πράγματα στην αίθουσα της Βουλής μήπως να πουν την αλήθεια στον κόσμο για το τι τον περιμένει, ποιες οι προοπτικές και ποιοι χειρισμοί πρέπει να γίνουν;
Το πολιτικό προσωπικό, απ’ όπου κι αν προέρχεται πρέπει να κάνει την υπέρβαση διότι οι στιγμές είναι κρίσιμες. Αν τρώμε τις σάρκες μας μέσα κι έξω από τη Βουλή όταν η Λαγκάρντ και ο Ντράγκι μας στέλνουν μηνύματα ή όταν οι Τούρκοι αλωνίζουν τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και κινδυνεύουμε να οδηγήσουμε την πατρίδα σε μια απίστευτη εθνική καταστροφή διακυβεύοντας όχι μόνο αυτά που θυσίασε στην κρίση ο καθένας αλλά και όλα όσα ελπίζει κι ονειρεύεται.
Ελπίζουμε να ξυπνήσουν όλοι και να αρθούν στο ύψος των ιστορικών στιγμών.
Αριστερός Ψάλτης
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου