Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Tο χρέος δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα...

Το ελληνικό χρέος στο βαθμό που έχει φύγει από τα χέρια των αγορών και βρίσκεται σε ένα «θερμοκήπιο» των εταίρων με σταθερούς και χαριστικούς όρους, δεν αποτελεί πρόβλημα για την προσέλκυση επενδύσεων για ανάπτυξη.

Αρκεί οι Ευρωπαίοι να συνεχίσουν να μας εξασφαλίζουν χαμηλά επιτόκια και μακρύ χρονικό ορίζοντα. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει πως έχει μια λύση που ισοδυναμεί με «κούρεμα» χωρίς τις οδυνηρές συνέπειες του «κουρέματος».

Είναι απίθανο να επιτευχθεί «κούρεμα» με κοινή συναίνεση που θα εγκριθεί από 27 κοινοβούλια. Από την άλλη μονομερείς κινήσεις σημαίνουν έξοδο από το ευρώ και εμπάργκο μέχρι να υπάρξουν 27 συμφωνίες ρύθμισης του χρέους.

Η Ελλάδα έχει δημόσιο χρέος 320 δισ. ευρώ και πληρώνει τόκους περί τα 6 δισ. ευρώ, έναντι 10 δισ. ευρώ περίπου που πλήρωνε πριν χρεοκοπήσει. Όταν είχε «σκληρή» δραχμή τα επιτόκια ήταν 15-20% και αναλογικά με τέτοια επιτόκια για να πληρώνει μόνο 6 δισ. ευρώ το χρόνο το χρέος δεν έπρεπε να ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ, δηλ. κάτω από το ένα δέκατο του σημερινού χρέους.

Η διευθέτηση του χρέους που έχει προσφερθεί στην Ελλάδα μοιάζει με το νόημα της φράσης «έπεσε από την Ακρόπολη και όχι μόνο δεν τσακίστηκε αλλά βρήκε και πορτοφόλι γεμάτο».

Αυτή τη στιγμή το χρέος δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι Έλληνες στα πλαίσια της χρεοκοπίας. Ούτε το πρόβλημα του χρέους διεθνώς αφορά άμεσα την Ελλάδα αφού το δικό της είναι απενεργοποιημένο και προστατευμένο και στοιχίζει μόνο 6 δισ. το χρόνο σε τόκους, όταν πριν χρεοκοπήσει το 2009 πλήρωνε κάθε χρόνο γύρω στα 9 δισ. ευρώ. Υπό αυτή την έννοια, η Ιταλία, η Γαλλία και το Η.Β. αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο πρόβλημα χρέους, αν υπάρξει άνοδος των επιτοκίων για οποιονδήποτε λόγο.

Μετά την ανάληψη του χρέους από τους εταίρους με χαριστικές ρυθμίσεις τα σημαντικότερα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε είναι τα εξής:

α) Το δημογραφικό-ασφαλιστικό είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα καθώς έχουμε περίπου 3 εκατ. συνταξιούχους και 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμη και αν μηδενιζόταν η ανεργία θα είχαμε 4 εκατ. εργαζόμενους και 3 εκατ. συνταξιούχους. Η αναλογία αυτή δεν βγαίνει καθώς χρειάζονται τουλάχιστον 4 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο.

Από το 2000 μέχρι το 2014 το κράτος επιδότησε τα ασφαλιστικά ταμεία με 210 δισ. ευρώ. Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε συνθήκες χρεοκοπίας φτάνει τα 320 δισ. ευρώ. Και 100% να μας «κουρέψουν» χωρίς συνέπειες στο χρέος, σε λίγα χρόνια θα χρεοκοπήσουμε ξανά...

β) Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι ο εισαγωγικός-παρασιτικός χαρακτήρας της ελληνικής οικονομίας. Για να εξέλθει η ελληνική οικονομία από το μοντέλο χρεοκοπίας και να δημιουργήσει ένα παραγωγικό μοντέλο, θα πρέπει 1-1,5 εκατ. Έλληνες να αλλάξουν εργασία από εσωστρεφείς κλάδους προς εξωστρεφείς.

γ) Άλλα σημαντικά προβλήματα είναι η γραφειοκρατία, η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις και η χαμηλή ανταποδοτικότητα του ελληνικού δημοσίου.

Αυτά μας κρατάνε πίσω και απειλούν να μετατρέψουν τη χώρα σε μετακανταφική Λιβύη.

Αν το χρέος δεν είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα τότε γιατί σημαντική μερίδα πολιτικών, δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχουν κάνει «καριέρα» ασχολούμενοι με το χρέος αποκλειστικά;




Πηγή:www.capital.gr


Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: