Η πολιτική απόφαση ελήφθη και επίσημα αργά χθες το βράδυ.
Δημοψήφισμα αποφάσισε η βουλή τις πρώτες πρωϊνές ώρες. Σε επτά ημέρες ακριβώς θα κληθούμε να πάρουμε απόφαση. Οι πολιτικές εξελίξεις είναι πράγματι ραγδαίες.
Όλοι θα βρεθούμε προ των ευθυνών μας ως πολίτες, καθώς το όποιο αποτέλεσμα ίσως κρίνει τη πορεία της χώρας για πολλές δεκαετίες.
Όμως έως την άλλη Κυριακή μεσολαβούν επτά ημέρες. Επτά ημέρες που μπορούν να αλλάξουν άρδην τη καθημερινότητά μας. Επτά ημέρες με οικονομικά γεγονότα πρωτόγνωρα για όλους μας. Ακολουθεί μια απόφαση που ίσως καθορίσει το μέλλον των παιδιών μας.
Λόγω της κρισιμότητας των ημερών ας αφήσουμε κατά μέρος τα «πολιτικά» και ας δούμε όσο πιο απλά γίνεται τι συμβαίνει γύρω μας ή τι είναι δυνατόν να συμβεί στη καθημερινή οικονομική μας πραγματικότητα. Ίσως μια απλή και κατανοητή ανάλυση αυτών που συμβαίνουν γύρω μας ή είναι δυνατόν να συμβούν, μας βοηθήσει να πάρουμε μια σωστή πολιτική απόφαση.
Καταρχάς για δεύτερη φορά (μετά την επιστράτευση) στη σύγχρονη ιστορία της χώρας ζούμε ή συμμετέχουμε σε ένα φαινόμενο, το οποίο από προχθές δείχνει να έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις.
Πιθανόν ζούμε τα προεόρτια ή τις πρώτες μέρες ενός bank run.
Η συνεχής αβεβαιότητα των τελευταίων ετών και μηνών χτύπησε κόκκινο άμα της ανακοίνωσης της απόφασης για δημοψήφισμα. Όλοι τρέχουν να πάρουν τα χρήματά τους από τις Τράπεζες διότι πολύ απλά φοβούνται για το αύριο. Κακά τα ψέματα η αβεβαιότητα του αν θάμαστε μετά από μια εβδομάδα στο ευρώ ή όχι (γιατί περί αυτού πρόκειται, ανάλογα με το αποτέλεσμα) και η γνώση πως το κράτος μας έχει εμφανείς μεγάλες δυσκολίες να κάνει πληρωμές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, τροφοδοτεί συνεχώς το κύμα των αναλήψεων.
Το κύμα όμως αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε «τσουνάμι» με απρόβλεπτες διαστάσεις-συνέπειες για όλους μας. Αν δε δείξουμε όλοι εγκράτεια και προσωπική πειθαρχία, θα επικρατήσει ο πανικός και πιθανόν πολύ εύκολα και γρήγορα θα έχουμε κατάρρευση των τραπεζών μας ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Γιατί είναι τράπεζές μας. Εκεί βρίσκονται ακόμη 125 περίπου δις καταθέσεων συμπολιτών μας και
επιχειρήσεων της χώρας μας. Μέσω των καταστημάτων των τραπεζών μας διενεργούμε όλοι μας τις καθημερινές μας συναλλαγές.
Πρέπει να γνωρίζουμε πως η ποσότητα ρευστού που υπάρχει σε μια οικονομία δεν είναι απεριόριστη, ούτε όλο το χρήμα μας είναι τυπωμένο σε χαρτί, σε τραπεζογραμμάτια!
Η κοινωνία μας και το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα στηρίζεται και λειτουργεί σε οικονομικούς κανόνες, οι οποίοι στη περίπτωσή μας απέχουν πολύ λίγο από τα πιθανά όρια ομαλής λειτουργίας του συστήματος.
Η κατάσταση που ζούμε είναι πρωτόγνωρη για τους περισσότερους, το κατανοώ.
Από την άλλη ας ενημερωθούμε όλοι για το τι συμβαίνει και έτσι θα κατανοήσουμε τη σοβαρότητά της.
Κλειστές τράπεζες ή επιβολή κεφαλαιακών περιορισμών συνοδευόμενη με ολιγοήμερο κλείσιμο, σημαίνουν μη ομαλή λειτουργία της οικονομίας, αναβολή ή μη πραγματοποίηση βασικών εμπορικών και μη συναλλαγών των επιχειρήσεων και των πολιτών.
Για να σας το πω απλά σημαίνει εσωτερικό οικονομικό (εμφύλιο) πόλεμο.
Πως θα πληρώσουν οι επιχειρήσεις τους μισθούς σας, το δημόσιο τις συντάξεις σας και με τι ρευστό θα αγοράζετε τα προϊόντα που καταναλώνετε ή τα πάγια που χρειάζεστε;
Εκτός αν γυρίσουμε 3-4000 χρόνια πίσω στον αντιπραγματισμό.
Το ίδιο μπορεί και να συμβεί στα σουπερ-μάρκετ, στα βενζινάδικα και σε κάθε οικονομική μας συναλλαγή.
Δε θέλει πολύ να ξεφύγει η κατάσταση και να ζήσουμε σκηνές μεσοπολέμου.
Για αυτό λοιπόν το λόγο ας επιδείξουμε όλοι μας εγκράτεια και σωφροσύνη.
Ας σκεφθούμε επίσης αν μια απόφασή μας την επόμενη Κυριακή μπορεί να παίξει ρόλο σε αυτά που περιγράφω ανωτέρω.
Θα προσεγγίσω επίσης όσο πιο απλά και κατανοητά μπορώ, το σενάριο που δείχνει να ανοίγει και επίσημα(πολιτικά πάντα), για ένα παράλληλο νόμισμα το οποίο θα οδηγήσει στη νέα δραχμή.
Αναλύσεις και μελέτες υπάρχουν αρκετές για αυτό, ενώ πολιτικές καριέρες έχουν στηθεί στηριζόμενες στο σενάριο επιστροφής στη νέα δραχμή.
Οι πολίτες μη μπορώντας να κατανοήσουν μακροοικονομικές ή νομισματικές έννοιες, καταπονημένοι από τη συνεχή λιτότητα των τελευταίων ετών (λόγω μη σωστής συνταγής ή ηθελημένων πολιτικών λαθών εφαρμογής) γίνονται έρμαιο αυτών που υποστηρίζουν πως φταίει το νόμισμα(ευρώ) και πιστεύουν πως με μια νέα δραχμή (εθνικό νόμισμα) θα απαλλαγούν μεμιάς από τα βάρη, τους φόρους ή θα ζουν καλύτερα-πλουσιότερα.
Η νέα δραχμή φίλοι μου δε θα έχει καμιά σχέση με τη δραχμή που γνωρίζαμε έως το 2000.
Οι παλαιότεροι από εμάς θα θυμούνται σίγουρα τον υπερπληθωρισμό 25-40% που είχαμε κάθε χρόνο με τη παλιά δραχμή. Πληθωρισμός σημαίνει απώλεια πραγματικής αξίας. Θα θυμούνται επίσης τις συνεχείς υποτιμήσεις-διολισθήσεις και πως όσοι κατείχαν κάποια σοβαρή ποσότητα χρημάτων σε δραχμή, έτρεχαν αμέσως να τα κλείσουν σε αγορές παγίων στοιχείων ή συνάλλαγμα, για να μη χάσουν αξία. Θα θυμούνται επίσης σίγουρα το άγος(κόστος) του να πας στο εξωτερικό ή να σπουδάσεις παιδί έξω. Το ίδιο άγος που είχαν όλοι όσοι έπαιρναν δάνεια, έκαναν εισαγωγές ή εξαγωγές και τη γενικότερη καθημερινή αβεβαιότητα λόγω ισοτιμίας. Τέλος σίγουρα θα θυμούνται τη συνεχή ανέλιξη των τιμών της βενζίνης, της ενέργειας και οι συνταξιούχοι τη περίφημη Α.Τ.Α (αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή) που όταν εφαρμόστηκε αντί να οδηγήσει σε αύξηση των εισοδημάτων τους, δημιούργησε φαύλο κύκλο τροφοδότησης του πληθωρισμού.
Όλα αυτά που περιγράφω παραπάνω θα τα υπολογίσετε επί δύο φορές όσον αφορά τη νέα δραχμή.
Καταρχάς η μετάβαση δε μπορεί να γίνει αμέσως. Θα μεσολαβήσει ένα διάστημα 6 μηνών με ένα έτος. Τόνοι ολόκληροι χαρτιού(τραπεζογραμματίων)θα χρειαστεί να τυπωθούν, να διανεμηθούν , να γίνουν αποδεκτά για συναλλαγές από τους πολίτες και να ανταλλάσσονται. Οι τράπεζές μας να προσαρμόσουν τα συστήματά τους και το νέο νόμισμα να εισαχθεί με κάποια ισοτιμία στα συστήματα διεθνών ηλεκτρονικών συναλλαγών.
Στο μεσοδιάστημα θα πρέπει να βρεθεί ένας άλλος τρόπος ,ένα παράλληλο νόμισμα για να γίνονται οι πληρωμές.
Η νέα δραχμή θα πρέπει να έχει τέτοια αρχική ισοτιμία που να αντικατοπτρίζει τα σημερινά μεγέθη της οικονομίας μας. Έτσι η αρχική ισοτιμία θα είναι τέτοια που θα υπολείπεται 50-80% τουλάχιστον, από την ισοτιμία της παλιάς δραχμής όταν μπήκαμε στο ευρώ(340,75).
Όταν θα παρθεί μια τέτοια απόφαση(να πάμε στη νέα δραχμή), οι καταθέσεις που υπάρχουν σε ευρώ θα ρευστοποιηθούν υποχρεωτικά και θα εκφραστούν σε νέα δραχμή, με τη νέα χαμηλότερη 50-80% ισοτιμία. Νάτο το κούρεμα των καταθέσεων που ακούμε και μάλιστα χωρίς να ανοίξει μύτη. Φυσικά όπως και προχθές όλα θα γίνουν μια Παρασκευή, Σάββατο ή Κυριακή βράδυ, ενώ έως και τη τελευταία στιγμή θα μας λένε πως δεν υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός ή απόφαση.
Με τη νέα δραχμή όσοι έχουν δάνεια παντός είδους ή υποχρεώσεις στην εφορία ή οφείλουν στα ασφαλιστικά ταμεία και γενικότερα οι παντός είδους οφειλές των ιδιωτών-επιχειρήσεων θα συνεχίσουν κανονικά να εκφράζονται σε ευρώ(νόμισμα αναφοράς αρχικής σύμβασης).
Η πληρωμή τους όμως θα γίνεται σε νέες δραχμές με τη νέα ισοτιμία. Έτσι θα χρειάζεται να κοπιάζουν 50-80% περισσότερο για να αποπληρώσουν δάνεια ή οφειλές. Μη περιμένετε να σας χαριστούν τα δάνεια. Ακόμη κι αν γίνει κάποιο κούρεμα στους τόκους, τα ποσά που θα κληθείτε να πληρώσετε θα είναι όσα και πριν συν 50% επιπλέον, τουλάχιστον.
Το ίδιο θα συμβεί και στο χρέος της χώρας. Ακόμη κι αν οι δανειστές το ξανακουρέψουν, θα το αποπληρώσουμε όλοι μας με «καπέλο» 50-80% σε νέες δραχμές. Το χρέος θα πληρωθεί σε «ρήτρα ευρώ», άρα η οικονομία μας (όλοι μας) θα πρέπει να παράγουμε τα διπλάσια και να φορολογούμαστε τα διπλάσια. Αυτά που ακούγονται πως δε θα πληρώσουμε λόγω «πτώχευσης» ή «επαχθούς χρέους» που δεν αναγνωρίζει η χώρα, μη τα πιστεύετε. Η χώρα θα μπει στο παγκόσμιο «Μαύρο Τειρεσία» των χωρών που δε πληρώνουν, για 10-20 χρόνια Κανείς δε θα μας δανείζει και οι δανειστές όπου-όπως μπορούν θα μας τραβούν στα διεθνή δικαστήρια, για να τους δώσουμε πίσω τα χρήματά τους. Όποια ποσά ή περιουσιακά στοιχεία της χώρας μπορούν να κατάσχουν θα το κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη(βλ. Αργεντινή).Μήπως αυτό διαβλέπουν τώρα τελευταία και μας χλευάζουν ανοικτά οι γείτονές μας Αλβανοί, Βούλγαροι, Σκοπιανοί; Μήπως το ίδιο διαβλέπουν και έχουν εκτραχυνθεί οι Τούρκοι;
Στο σημείο αυτό τίθεται το ερώτημα που πρέπει όλοι μας να υποβάλλουμε στον εαυτόν μας ,πριν αποφασίσουμε τι θα ψηφίσουμε την ερχόμενη Κυριακή.
Ποιοί έχουν να κερδίσουν από μια τέτοια εξέλιξη;
Oι μικρομεσαίοι, οι χαμηλο-αμοιβόμενοι και οι συνταξιούχοι ή όσοι έχουν εκατομμύρια ευρωπουλάκια εκτός χώρας και περιμένουν τη κατάλληλη στιγμή;
Ποιοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν «πολιτικά» μια απόφαση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, προκειμένου να γίνουν χιλιάδες φορές πλουσιότεροι;
Οι επάρατοι ξένοι δανειστές και επενδυτές που έτσι κι αλλιώς δε θέλουν πλέον να ακούνε Ελλάδα;
Μήπως είναι οι δικοί μας γνωστοί-άγνωστοι πολυεκατομμυριούχοι;
Δε σας κάνει εντύπωση που σχεδόν και οι 300 της βουλής έχουν ήδη εδώ και καιρό βγάλει τα χρήματά τους εκτός χώρας; Ενώ καιρό τώρα σφυρίζουν αδιάφορα και σας καλούν σε αγώνες εθνικής περηφάνιας και νέους ανένδοτους;
Μη σας ξεγελούν (και ομιλώ για όλα τα κόμματα) με τις πολιτικές τους κορώνες και τις μεγάλες πολιτικάντηκες κουβέντες, πως δε τρέχει τίποτε και για 2-3 μήνες θα έχουμε μια μικρή δυσκολία. Σας κρύβουν όλοι την αλήθεια. Ο καθένας για δικούς του πολιτικούς λόγους!
Δυστυχώς εδώ που φτάσαμε τα πράγματα για όλους μας είναι πολύ δύσκολα και κατά πάσα πιθανότητα θα γίνουν 10 φορές χειρότερα.
Επειγόντως αναζητούμε τέλος στην αβεβαιότητα, επιστροφή στην ομαλότητα και κανονικότητα, διαμόρφωση περιβάλλοντος σταθερότητας και αναγέννησης της παραγωγής.
Αν ξεφύγουν τα πράγματα κινδυνεύουμε όλοι μας, γιατί όλοι μαζί θα πέσουμε, ειδικά όσοι δεν έχουμε!
Και είμαστε οι περισσότεροι δυστυχώς!
Για αυτό ας σκεφθούμε πριν αποφασίσουμε. Ο οικονομικός Αρμαγεδδών μας κτυπά τη πόρτα! Ας μην τον αφήσουμε να περάσει το κατώφλι!
*Ο Γιώργος Αγαλιώτης είναι οικονομολόγος
http://www.logiastarata.gr/2015/06/armageddon-ante-portas.html
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου