Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

Grexit… και με τη βούλα του ελληνικού λαού;

Σε πολύ πονηρές σκέψεις, άκρως επικίνδυνες για τον τόπο, οδηγεί μια αλληλουχία γεγονότων τα οποία διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό.

Η διαπραγμάτευση δεν πάει καλά και το βλέπουμε όλοι. Είναι άγνωστο αν τη Δευτέρα θα επιστρέψει η τρόικα, κανείς δεν ξέρει αν θα κατατεθούν τα νομοσχέδια και ποια μορφή θα έχουν αυτά. Κανείς δεν είναι σίγουρος ότι η αξιολόγηση θα κλείσει το Πάσχα ή αργότερα και πότε βεβαίως θα υπάρξει εκταμίευση δόσεων.

Ομοίως, τα μηνύματα από το εξωτερικό επιβεβαιώνουν ότι γενικώς το κλίμα θυμίζει ολίγον από την «Βαρουφάκεια περίοδο». Η Λαγκάρντ που ήταν μέχρι πρότινος βασικός υποστηρικτής του κουρέματος χρέους τώρα μιλά για ελάφρυνση και βλέπουμε. Οι Ευρωπαίοι πάνω στους οποίους στηρίχθηκε ο Τσίπρας τον αδειάζουν. Κάνει ταξίδια χωρίς νόημα, χωρίς ουσία και χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα. Συναντάται με απαξιωμένους ηγέτες ή με στελέχη που ουδεμία εμπλοκή έχουν στη διαπραγμάτευση ενώ τρώει πόρτα από την Μέρκελ.

Και στη συνέχεια επιστρέφει στην Αθήνα για να συγκρουστεί για άλλη μια φορά με τα υπόλοιπα κόμματα για το αγαπημένο του θέμα, τη διαπλοκή, τη διαφθορά, τα κανάλια, τις άδειες, τη Δικαιοσύνη.

Ο Ντάισελμπλουμ ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο λέγοντας ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη με την Ελλάδα και θα πρέπει να γίνει πολύ δουλειά πάνω σ’ αυτό. Το ΔΝΤ λέει ότι δεν θα φύγει ποτέ από την Ελλάδα αλλά μπορεί να έχει άλλη μορφή η εμπλοκή της ενώ ο Τσίπρας συνεχίζει την επιθετική ρητορική του αδιαφορώντας για το αν του έχει μείνει έστω κι ένας σύμμαχος πέραν του Ολάντ που δεν παίζει κανένα ρόλο.

Και στο εσωτερικό μέτωπο δημιουργούνται (τεχνηέντως λέμε εμείς) σκηνικά έντασης που βάζουν
φωτιά στο πολιτικό σκηνικό αλλά και οδηγούν σε αποπροσανατολισμό του κόσμου. Για παράδειγμα αίφνης ο Πάνος Καμμένος, από εκεί που τον έπαιζαν τα κανάλια μόνο για off shore ή καμιά ψεκασμένη άποψη, πήρε τις παλάσκες, έβαλε την παραλλαγή και το παίζει… Κιμ Γιονκ Ουν. Παρελαύνει σαν φουσκωμένος κόκορας ανάμεσα σε φαντάρους, στήνει πολεμικά σκηνικά τα οποία βλέπουν οι «εχθροί» και νομίζουν ότι η Ελλάδα έχει Χόλυγουντ και παίζει πολεμικές B movies, κάνει δηλώσεις εθνικολαϊκιστικού περιεχομένου και στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας στα εθνικά θέματα. Σε συνεννόηση βεβαίως με τον Τσίπρα γιατί το θέμα πουλάει. Ενώ αίφνης έχει πάρει φωτιά το πολιτικό σκηνικό από τις επιθέσεις της Γεροβασίλη ή άλλων υπουργών κατά τη ΝΔ και του Κυριάκου σε συνδυασμό με τα «πληρωμένα πιστόλια» της δημοσιογραφίας που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένοι επιχειρηματίες για να χτυπήσουν πότε τον Σαμαρά, πότε τον Καραμανλή, πότε τη δεξιά παράταξη γενικώς. Για να μην πούμε για το κόμμα της συμφοράς που ιδρύθηκε από τους «τελειωμένους» Καρατζαφέρη και Μπαλτάκο μόνο και μόνο για να κόψουν ψήφους από τη ΝΔ.

Το σκηνικό έντασης στο εξωτερικό και το εσωτερικό προδιαθέτει για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και μη νομίζετε ότι αυτές είναι μόνον οι εκλογές. Με δεδομένο ότι ο Τσίπρας είναι τόσο νάρκισσος και θεσιθήρας που δεν θα εγκαταλείψει έτσι εύκολα το «θρόνο» του Μαξίμου, γεννώνται πολλά ερωτηματικά για όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα.

Με μια οικονομία διαλυμένη, τα σενάρια Grexit να εμφανίζονται ξανά στο προσκήνιο, τους ξένους να είναι αδιάλλακτοι, το χρέος να μην μπαίνει στο τραπέζι, τα εθνικά θέματα να έχουν πάρει φωτιά και την πολιτική κατάσταση να θυμίζει προεκλογική περίοδο όλα είναι ανοικτά. Όμως, είναι δύσκολο να πάει σε εκλογές κάποιος που ξέρει ότι έτσι θα βάλει το κεφάλι του στον ντορβά. Εκτός κι αν το κάνει πριν υπογράψει τη συμφωνία ώστε να «φορτώσει» το βάρος του νέου μνημονίου στη ΝΔ και αυτός να γίνει ξανά αντιμνημονιακός.

Όμως, υπάρχει και μια άλλη επικίνδυνη σκέψη που κυκλοφορεί και η οποία συνδυάζεται με το γεγονός ότι τεχνηέντως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καλλιεργήσει ένα αντιευρωπαϊκό περιβάλλον στην Ελλάδα. Είναι αυτή που λέει ότι ο Τσίπρας έχει αποφασίσει να βάλει τη χώρα στην περιπέτεια ενός ακόμη δημοψηφίσματος το οποίο όμως θα έχει πιο ξεκάθαρο χαρακτήρα απ’ ότι εκείνο το περσινό γελοίο που το όχι έγινε ναι και κανείς δεν κατάλαβε τι ψήφισε.

Θα μπορούσε δηλαδή ο Τσίπρας να προκαλέσει τον ελληνικό λαό να απαντήσει αν θέλει «υποδούλωση εντός ευρώ ή ελευθερία εκτός ευρώ». Ένα δημοψήφισμα με «φτιαχτό» δίλημμα και με τους πολίτες άναυδους από τα τόσα χρόνια κρίσης θα είχε πολύ ενδιαφέρον.

Όπως είδαμε στο περσινό φιάσκο, οι Έλληνες δεν το έχουν σε τίποτε να θέσουν σε κίνδυνο τη χώρα μόνο και μόνο βάζοντας πάνω απ’ όλα την τσέπη τους στην παρούσα χρονική στιγμή. Ο δε Τσίπρας δεν το έχει σε τίποτε να βάλει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας καθώς γνωρίζουμε ότι ο πολιτικός αριβισμός του ιδίου και της Αριστεράς υπερτερεί των πάντων.

Με δεδομένο ότι τώρα γίνεται μια ευρεία συζήτηση για το Brexit, το κλίμα είναι κατάλληλο για να καλλιεργηθεί ένα αντιευρωπαϊκό μέτωπο. Άλλωστε, από πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξε ένα σκηνικό στο οποίο οι πολίτες έχουν αρχίσει και βρίζουν την Ευρώπη και καλοβλέπουν την απομόνωση της χώρας στη δραχμούλα της.

Μπορεί να είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως, αυτά τα αδιέξοδα που φαίνεται να υπάρχουν μπροστά στην κυβέρνηση, την κοινωνία και τη χώρα ολόκληρη μοιάζουν με το «κλειδί» μιας… εντυπωσιακής κίνησης που θα μπορούσε να κάνει ο Τσίπρας.

Και για σκεφτείτε να φτιάξει ένα δημοψήφισμα με δίλημμα την Ευρώπη; Αν το κερδίσει απλά θα γίνει ο Κιμ της Βόρειας Κορέας σε ελληνική έκδοση. Θα κυβερνήσει όπως θέλει ελέγχοντας τη φτώχεια μας και έχοντας μαζί του Δικαιοσύνη, μέσα ενημέρωσης και το ισχυρό χαρτί που θα λέει «για την κατάντια της χώρας φταίνε οι άλλοι, οι… εχθροί μας κατάντησαν έτσι».

Αν πάλι χάσει το δημοψήφισμα θα πουλήσει τον «αγώνα» που έδωσε ο ίδιος και το πόσο δημοκράτης είναι που απευθύνθηκε στον ελληνικό λαό. Και θα γίνει ο ηγέτης ενός αντιευρωπαϊκού πόλου που θα περιμένει στη γωνία για να εκμεταλλευτεί τα πάντα.

Μακάρι να μην έχουν τόσο… μυαλό εκεί στο Μαξίμου για να στήνουν τέτοια σχέδια, όμως, κάποιες πληροφορίες που έχουμε από μεσαία στελέχη του κρατικού μηχανισμού, λένε ότι κάποιοι έχουν αρχίσει να το σκέφτονται πολύ το ενδεχόμενο ενός ηθελημένου και με τη βούλα του ελληνικού λαού Grexit, όπως θα κάνουν πιθανότατα και οι Βρετανοί.

Εκτός κι αν είναι απλά ένας ακόμη «μπαμπούλας» για να φοβηθούν οι δανειστές. Μόνο που στην περίπτωση αυτή και μετά από τα τόσα καψώνια που τους έχουμε κάνει δεν το έχουν σε τίποτε να πουν το μνημειώδες «άντε γα… κι εσύ και ο γρύλλος σου» που λέει και το ανέκδοτο.

antinews.gr


Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: