Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

Έσονται πρώτοι οι τελευταίοι

Ζούμε στην εποχή των μηδενικών ή όπως έλεγαν οι… αρχαίοι, έσονται πρώτοι οι τελευταίοι. Σκουπιδαριό παντού, πολιτικές ανοησίες, τιποτένια ανθρωπάκια και πολιτικοί που όχι μόνο δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων αλλά μπορούν κάλλιστα να τοποθετηθούν στη χορεία των ανοήτων.

Πρακτικές φασιστικές, συμπεριφορές καφενείου, αλαζονεία και ταυτόχρονα υποβάθμιση του διαφορετικού, αυτού που δεν τους ανήκει. Τενεκέδες ξεγάνωτοι που κάνουν τους υπουργούς και εκβιάζουν χιλιάδες οικογένειες, δουλοπρεπείς δημοσιογράφοι για ένα κομμάτι ψωμί που τους πετά η εξουσία, μια Αριστερά που έχει χάσει προ πολλού το ήθος της. Ούτε ο Ηλίας Ηλιού, ούτε ο Λεωνίδας Κύρκος, ούτε ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης θα ήθελαν να ζουν στην εποχή του ΣΥΡΙΖΑ.

Έχουμε δει κι άλλους κάφρους από τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που πέρασαν. Είχε και η ΝΔ και κυρίως το ΠΑΣΟΚ ανόητους χωριάτες που πήραν μια σταλιά εξουσία και ταυτόχρονα απέκτησαν μπόι που δεν τους άξιζε.

Αλλά αυτή η υποτιθέμενη Αριστερά είναι τόσο φτηνή που σε κάνει να εξοργίζεσαι και να ξεχνάς ακόμη και τους άχρηστους Νεοδημοκράτες ή Πασόκους.

Πρόκειται για μια Αριστερά… γκάου, όπως έγραψε για την Στεφανίδη ο αξιότιμος δημοσιογράφος της ΕΡΤ. Ή μια Αριστερά… ουστ που έχει πει ουκ ολίγες φορές ό βασικός εκπρόσωπος αυτής της «τραβεστί» προοδευτικής παράταξης, ο Παύλος Πολάκης.

Μια κυβέρνηση που έχει στις τάξεις της τον Παππά, τον Φίλη, τον Πολάκη, τον Μπαλτά και κάθε άλλον υπουργό ή στέλεχος που με την παρουσία τους και μόνο εξοργίζουν.

Μια κυβέρνηση και μια ολόκληρη αριστερή παράταξη που έχει ως κομματικό δημοσιογραφικό όργανο τη ρυπαρή Αυγή. Κάποτε μια εφημερίδα – κόσμημα, με ήθος και με ανθρώπους που δεν θα έπεφταν τόσο χαμηλά. Κομματική και πριν από 40 χρόνια, αλλά αξιοπρεπής κι όχι μια παλιοφυλλάδα που δε διαφέρει σε τίποτε από τα έντυπα του άλλου άκρου, της Χρυσής Αυγής.

Μια κυβέρνηση που επιτρέπει να χαρακτηρίζεται γκάου η Ολυμπιονίκης Στεφανίδη, να θεωρείται ψώνιο η Κορακάκη επειδή γκρινιάζει για τις συνθήκες που προπονείται. Ή να θεωρείται πουλημένος και λίγος ο γίγαντας Πύρρος Δήμας επειδή δεν γράφτηκε στην τοπική ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι τέτοιος ο ευτελισμός που φαίνεται και από τα Συριζοτρόλ που ξεμύτισαν και πάλι στα κοινωνικά δίκτυα. Το είχαν βουλώσει για λίγο καιρό, όταν ο Τσίπρας και ο αγαπημένος τους Πάνος είχαν πέσει στα τέσσερα αλλά τώρα… ξανά προς τη δόξα τραβούν.

Διαβάστε στο facebook ή στο twitter τα μηνύματά τους, δείτε το ήθος τους και θα καταλάβετε. Είναι καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση της κυβέρνησης που υποστηρίζουν. Μηδενικά, τιποτένιοι, άθλιοι λαϊκιστές σαν και τον ηγέτη τους ή τα φιλαράκια τους τους ψεκασμένους. Υβρίζουν, κατακρίνουν κάθε άλλη άποψη, εξοργίζονται γιατί δεν στηρίζεις την… εθνοσωτήρια κυβέρνηση, δεν βλέπουν την τύφλα τους για τα όσα συμβαίνουν στην οικονομία, με τις τηλεοπτικές άδειες, με τα θέματα παιδείας και υγείας. «Ναι αλλά και οι άλλοι 40 χρόνια τα έκαναν σκ…α», λένε και δικαιολογούν έτσι τη δική τους ανεπάρκεια. Όμως, ποιοι είναι όλοι αυτοί που μας κουνάνε το δάχτυλο; Ποιοι είναι όλοι αυτοί που ρυπαίνουν τη χώρα και καταστρέφουν την όποια αισθητική απέμεινε; Ποιοι είναι όλοι αυτοί που θα εκβιάσουν έναν ολόκληρο λαό και θα επιχειρήσουν να τον ξανακοροϊδέψουν;

Πληρωμένα πιστόλια είναι; Τυφλοί ιδεολόγοι της Αριστεράς; Ή μήπως μηδενικά σε όλη τους τη ζωή που τα έφερε έτσι η μοίρα να βγουν μπροστά;