Γιατί, αλίμονο αν τα δικαστήρια οποιουδήποτε βαθμού εκδίκαζαν τις υποθέσεις υποκείμενα στο τι συμβαίνει γύρω! Το καθήκον του δικαστή είναι να σκέπτεται, να διαβουλεύεται και να δικάζει ανεπηρέαστος. Κι αυτό είναι παγκοσμίως υποχρέωσή του.
Τι έγινε όμως σήμερα; Σύμφωνα με δημοσιογραφικές, και όχι μόνο, πληροφορίες, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης (διάσκεψης), που είχε ορίσει ο πρόεδρος για να συζητηθούν οι προσφυγές των καναλιών κατά του νόμου Παππά και της διαδικασίας αδειοδότησης, υπήρξαν εντάσεις και έντονες διαφωνίες και για τις προσφυγές, αλλά και για την ίδια τη διαδικασία της σύγκλισης.
Αφορμή, υπήρξε και ο πρόλογος, του προέδρου με την έναρξη της διάσκεψης όταν αναφέρθηκε στην κρισιμότητα της υπόθεσης και στην ανάγκη να υπάρξει έντονος προβληματισμός.
Μια τέτοια υπόδειξη προς ίσους δικαστικούς λειτουργούς (όλοι οι Σύμβουλοι είναι ισότιμοι), εάν έγινε, μπορεί να χαρακτηριστεί επιεικώς προσβλητική, δεδομένου ότι οι Σύμβουλοι έχουν πλήρη επίγνωση του λειτουργήματός τους και την ικανότητα να κρίνουν τη σοβαρότητά του. Επιπλέον, είναι υποχρεωμένοι να δικάζουν με την ίδια σοβαρότητα κάθε υπόθεση, χωρίς διακρίσεις.
Τέλος, μια τοποθέτηση του προέδρου μπορεί να εκληφθεί εύκολα ως απόπειρα επηρεασμού της κρίσης των μελών.
Μετά από μιας ώρας αντεγκλήσεις ο πρόεδρος διέκοψε αυτή την πρώτη διάσκεψη,ματαιώνοντάς την, όπως ο ίδιος αναφέρει στην ανακοίνωσή του. Η ανακοίνωση του προέδρου έχει ως εξής:
«Εν όψει του κλίματος, το οποίο επιχειρείται να διαμορφωθεί τις τελευταίες, ιδίως, ημέρες από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις εκκρεμείς ενώπιον του Δικαστηρίου υποθέσεις των τηλεοπτικών αδειών, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι πρέπει να ματαιωθεί η προγραμματισθείσα (από 13/9/2016) για σήμερα διάσκεψη επί των υποθέσεων αυτών».
Σ αυτήν ακριβώς την ανακοίνωση υπάρχει και υπονόμευση της ίδιας της έννοιας της ανεπηρέαστης Δικαιοσύνης, που με τη σειρά της θέτει σε αμφιβολία και την απόφαση ως αποτέλεσμα καθαρής νομικής σκέψης.
Κι αυτό γίνεται επειδή η Δικαιοσύνη δεν δικαιούται να επηρεάζεται από «το κλίμα, το οποίο επιχειρείται να διαμορφωθεί, τις τελευταίες, ιδίως, ημέρες», όπως γράφει στην ανακοίνωσή του ο πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Επομένως, το Σώμα δεν δικαιούται να συνεδριάζει, να αποφασίζει ή να ματαιώνει ανάλογα με «το κλίμα»! Συνεδριάζει υποχρεωτικώς ανεπηρέαστο.
Δεύτερο αντιφατικό με τη λειτουργία της Δικαιοσύνης σημείο στην ανακοίνωση του προέδρου είναι η στόχευση. Δεν αρκεί που αιτιολογεί τη ματαίωση ως αποτέλεσμα επηρεασμού επί της ουσίας, προχωρά και σε εξειδίκευση του επηρεασμού: «από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως»!
Δημόσιες τοποθετήσεις προδικάζοντας την έκβαση έχουν κάνει, ως μη ώφειλαν, ο πρωθυπουργός στη Βουλή, ο αρμόδιος υπουργός Ν Παππάς, υπουργοί της κυβέρνησης και βουλευτές όλης της αντιπολίτευσης, καθώς επίσης και νομικοί, όπως και επιχειρηματίες που εμπλέκονται στην υπόθεση. Επίσης, συνταγματολόγοι κάθε απόχρωσης έχουν καταθέσει τις απόψεις τους. Όλοι ως μη ώφειλαν, πριν βγάλει απόφαση το Συμβούλιο Επικρατείας.
Αλλά, ούτε οι δημόσιες τοποθετήσεις, από οπουδήποτε και αν προέρχονται, μπορούν όχι απλώς να επηρεάσουν, αλλά ούτε καν να προκαλέσουν αντίδραση των εμπλεκομένων δικαστών! Μπορούν να προκαλέσουν αντίδραση της Ένωσής τους ενδεχομένως. Αλλά μέχρις εκεί. Οι δικάζοντες δικαστές δεν δικαιούνται να επηρεάζονται.
Οι εκπλήξεις, όμως, δεν σταματούν εδώ. Μετά την ανακοίνωση του προέδρου και αφού διέρρευσαν στη δημοσιότητα πληροφορίες για διαφωνίες μεταξύ του και Συνέδρων, η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών Συμβουλίου της Επικρατείας εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία επιβεβαιώνει, ότι αιτία της ματαίωσης της διάσκεψης ήταν όσα ανέφερε ο πρόεδρος!
Με άλλα λόγια, και οι Σύμβουλοι αποδέχονται ότι επηρεάζονται από το κλίμα και τις δημόσιες τοποθετήσεις! Γιατί, αν δεν επηρεάζονταν δεν θα υπήρχε λόγος να συμφωνήσουν στη ματαίωση της διάσκεψης.
Και εδώ μπαίνουν μερικά πολύ σοβαρά ερωτήματα.
- Αν οι Σύμβουλοι επηρεάζονται πώς θα βγάλουν μια ανεπηρέαστη απόφαση;
- Θα περιμένουν μέχρι να αλλάξει το κλίμα για να ξανασυνεδριάσουν;
- Θα έχουν απαλλαγεί τότε από όσα τους επηρέασαν σήμερα;
Υπάρχουν, όμως, και μερικά άλλα ερωτήματα. Οι συνεδριάσεις του Συμβουλίου δεν προαναγγέλλονται! Κι αυτό γίνεται για να είναι απολύτως έτοιμοι και «διαβασμένοι» οι σύμβουλοι περί το θέμα που θα ασχοληθούν, χωρίς να πιέζονται από πειθαναγκαστικά χρονικά περιθώρια.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε παραβίαση αυτής της διαδικασίας, μια και οι ημερομηνίες των συνδιασκέψεων ήταν ανακοινωμένες! Είναι άγνωστο αν Σύμβουλοι, υπό αυτές τις προϋποθέσεις ήταν έτοιμοι να δικάσουν μια τόσο περίπλοκη και πολυδαίδαλη υπόθεση στο χρόνο που καθορίστηκε.
Επειδή δεν έχουν να αντιμετωπίσουν ένα μόνο θέμα. Οι ανώτατοι δικαστές έχουν να αποφανθούν:
- Αν μόνο το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο είναι αρμόδιο για τη χορήγηση τηλεοπτικών αδειών και όχι ένας υπουργός
- Αν είναι νόμιμη η απόφαση της κυβέρνησης να καθορίσει αριθμό αδειών
- Αν είναι νόμιμος ο καθορισμός ως βασικού μοναδικού κριτηρίου για την απόκτηση άδειας η χρηματική δύναμη των μελλοντικών αδειούχων
- Αν είναι νόμιμο να παραχωρούνται ακριβώς ίδια αγαθά (άδειες) με πολύ διαφορετικό τίμημα
- Ένα πλήθος από άλλες προσφυγές που έχουν κάνει οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις MEGA, ANT1, SKAI, STAR, E, ALPHA.
Θα τραβήξει σε μάκρος
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις η εκδίκαση θα τραβήξει σε μάκρος, άγνωστο σε οποιονδήποτε.
Το βέβαιο είναι ότι το μάκρος αυτό, όπως και η ματαίωση της πρώτης διάσκεψης (συνεδρίασης)λειτουργούν υπέρ της κυβέρνησης αν τηρηθεί η νομιμότητα, έστω και βιαίως και υπέρ των καναλιών αν αγνοήσουν στην πράξη τον νόμο Παππά και εκβιάσουν λύση όπως η ελεύθερη ραδιοφωνία το ‘80. Γιατί στο τέλος Νοεμβρίου, σύμφωνα με τον νόμο Παππά, τα κανάλια που δεν έχουν άδεια πρέπει να ρίξουν μαύρο.
Αν κλείσουν θα δημιουργηθούν τετελεσμένα επιχειρηματικά και εργασιακά, δεδομένου ότι οι υπάλληλοι και συνεργάτες τους θα απολυθούν, οι επενδύσεις τους θα μηδενιστούν, οι εγκαταστάσεις θα απαξιωθούν, η διαφημιστική πίτα θα αναδιανεμηθεί σε άλλες επιχειρήσεις και, ίσως, για να αποφύγουν τη χασούρα να προχωρήσουν σε άλλες επιχειρηματικές λύσεις, που δεν θα ανατρέπονται.
Αν δεν κλείσουν θα δημιουργηθεί ένα νομικό χάος και μια απαξίωση του νόμου Παππά, άρα των νόμων, με συγκρούσεις παρόμοιες με εκείνες, με τις οποίες επικράτησε τελικά η ελεύθερη ραδιοφωνία τη δεκαετία του ’80. Και σ αυτή την περίπτωση, στα τέλη Νοεμβρίου ή τον Δεκέμβριο θα έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα τέτοια, που είναι αμφίβολο αν οποιαδήποτε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας θα έχει πρακτική αξία.
Οι Σύμβουλοι, λοιπόν, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν το κλίμα και τις δημόσιες δηλώσεις ως εμπόδιο στο έργο τους. Δεν δικαιούνται να έχουν τέτοια εμπόδια. Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ζητήματα, που έχει δημιουργήσει ο ερασιτεχνικός νόμος Παππά και ο τρόπος εφαρμογής του. Τα οποία οφείλει να τα λύσει η πολιτική που τα δημιούργησε. Και η οποία δείχνει ότι θέλει να εκμεταλλευτεί τη Δικαιοσύνη προς αυτή την κατεύθυνση: Να της λύσει τα προβλήματα, που η ίδια δεν μπορεί να λύσει.
Αλλά, αλίμονο αν οι δικαστές γίνουν οχήματα μιας πολιτικής, εκβιαζόμενοι από το γεγονός ότι η πολιτική αυτή έχει μεγάλες κοινωνικές επιπτώσεις. Θα είναι πολιτικοί και όχι δικαστές. Το Σύνταγμα, σύμφωνα με το οποίο δικάζουν, υπερασπίζεται το Δίκαιο και δίνει λύσεις με βάση όλα όσα δυστυχώς καταστρατηγούν οι πολιτικοί.
Η χώρα έχει πολιτικούς. Αλλά της χρειάζονται καλύτεροι από αυτούς. Και της χρειάζονται οι αδέκαστοι δικαστές. Που έχουν να αντιμετωπίσουν προσφυγές και να κρίνουν με βάση και γνώμονα ένα και μόνο πράγμα: Τον Νόμο. Το Σύνταγμα. Κυρίως, Ανεπηρέαστοι από ο,τιδήποτε.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου