Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Ήταν «πολλά τα λεφτά Άρη»…

Επειδή τελειώνουν τα ψέματα του Τσίπρα, ήλθε η ώρα να πούμε και μερικές αλήθειες.

Από αυτές που δεν αφορούν μόνο στο παρελθόν, αλλά παραπέμπουν άμεσα στο μέλλον…

Κι αυτό ενδιαφέρει περισσότερο βέβαια…

Ο Ελληνικός λαός έχει πολλές και διαχρονικές αρετές.

Έχει ωστόσο, και κάποια σοβαρά ελαττώματα.

Επίσης διαχρονικά…

Κι ένα από αυτά που τον χαρακτηρίζει, οπωσδήποτε στη νεώτερη φάση του, είναι η τάση να επιρρίπτει τις ευθύνες για ό,τι του συμβαίνει, σε άλλους!

Για όλα φταίνε οι Τούρκοι, οι Εγγλέζοι, οι Αμερικάνοι, οι Γερμανοί.

Για όλα φταίνε οι καπιταλιστές, οι ιμπεριαλιστές, οι κομμουνιστές…

Διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες συγκλίνουν εκπληκτικά στην «ενοχοποίηση» όλων των «άλλων»!

«Φταίχτης» ποτέ δεν είναι ο ίδιος ο εαυτός μας…

Όλοι οι άλλοι φταίνε (και μας φταίνε…)

Για να δούμε το πιο πρόσφατο δραματικό παράδειγμα:

Τη διετία 2012-14, η Ελλάδα πέτυχε κόντρα στις προσδοκίες όλων,

να σηκώσει κεφάλι,
να σταματήσει την κατάρρευσή της,
να βγει από μεγάλη μακροχρόνια ύφεση, να κάνει αρκετές μεταρρυθμίσεις,
να βγει από τα τεράστια ελλείμματα, να ελέγξει το δυσβάστακτο χρέος,
να βγει στις αγορές με επιτυχία και να αρχίσει να βγαίνει από το Μνημόνια.
Η κυβέρνηση Σαμαρά ήταν η πρώτη κυβέρνηση της μεταπολίτευση:

που μείωσε το χρέος αισθητά!
Η πρώτη που ψήφισε ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό (το Νοέμβριο του 2014)!
Η πρώτη στη διάρκεια της οποίας μειώθηκε ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων!
Η πρώτη που εγκαινίασε το «ηλεκτρονικό κράτος»,
η πρώτη που βελτίωσε θεαματικά τη θέση της χώρας στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας,
η πρώτη που διεύρυνε την φορολογική βάση,
η πρώτη που άρχισε να μειώνει φόρους,
η πρώτη που άρχισε συστηματικά να ιδιωτικοποιεί υποδομές: λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες, δίκτυα ενέργεια.
Η πρώτη που έθεσε και προχώρησε αποφασιστικά την οριοθέτηση της ΑΟΖ και την αξιοποίηση των εθνικών ενεργειακών πόρων…
Βέβαια και άλλες ευρωπαϊκές χώρες μπήκαν σε μνημόνια

Κι εκείνες κατάφεραν τελικά να βγουν.

Μόνο που η κρίση της Ελλάδας ήταν πολύ πιο βαθιά και πολύ πιο σοβαρή.

Γι’ αυτό και για την Ελλάδα κυρίως είχαν εκφραστεί έντονες αμφιβολίες, αν θα τα κατάφερνε. Ή αν θα έπρεπε να βγει από το ευρώ…

Μόνο για την Ελλάδα είχαν εκφραστεί τέτοιες αμφιβολίες τότε…

Όχι για την Ιρλανδία, όχι για την Πορτογαλία, όχι για την Κύπρο…

Για την Ελλάδα ανησυχούσαν άπαντες τότε…


Όλες αυτές τις «εύλογες» ανησυχίες, η Ελλάδα τις διέψευσε τη διετία 2012-14!

Και το πανηγύριζαν αυτό τα πρωτοσέλιδα του ξένου τύπου, ήδη από την άνοιξη του 2013! Και πολύ περισσότερο στις αρχές του 2014…

Τα ίδια πρωτοσέλιδα του ίδιου ξένου τύπου, που λίγο καιρό πριν- το 2012 - μας είχαν για «τελειωμένους»!

Μετά έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά, που είχε καταφέρει τόσο πολλά σε τόσο λίγο χρόνο.

Και εκλέχθηκε νέα κυβέρνηση…

Που υποσχέθηκε τα πάντα, την πίστεψαν πολλοί και… την πάτησαν όλοι! Ανακόπηκε η πορεία ανόρθωσης του τόπου, από την ανάκαμψη περάσαμε ξανά στην ύφεση!

Εκεί που βγαίναμε από το μνημόνιο, αναγκαστήκαμε να υπογράψουμε νέο χειρότερο μνημόνιο!

Εκεί που είχαμε ήδη βγει στις αγορές και μας έδιναν και πιστοληπτική γραμμή στήριξης για να βγαίνουμε πιο άφοβα στο εξής, αυτό ματαιώθηκε!

Εκεί που εξοφλούνταν (επί Σαμαρά) τα «φέσια» του δημοσίου στους ιδιώτες, άρχισαν πάλι να σωρεύονται νέα «φέσια» (επί Τσίπρα).

Εκεί που επέστρεφαν σιγά-σιγά οι καταθέσεις στις τράπεζες, που είχαν πλήρως κεφαλαιοποιηθεί, ξαφνικά έφυγαν οι καταθέσεις, επιβλήθηκαν capital controls, και χρειάστηκε νέα ανακεφαλαίωση τραπεζών (που ίσως δεν αρκεί πια)!

Εκεί που είχαμε αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του χρέους, το χρέος μας έγινε ξανά ΜΗ βιώσιμο (αφού αναγκάστηκαν να μας δανείσουν άλλα 50 δισεκατομμύρια τουλάχιστον)…

Εκεί που είχε «φρενάρει» η λιτότητα κι είχαν αρχίσει οι πρώτες σοβαρές μειώσεις φόρων, ξαφνικά επιβλήθηκε αληθινή φοροκαταιγίδα και φτάσαμε σε υπέρ-φορολόγηση χωρίς προηγούμενο!

Που πνίγει την οικονομία και διώχνει κάθε επενδυτή…

Εκεί που είχαν αρχίσει να μειώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές, εκτοξεύθηκαν πάλι σε πρωτόγνωρα επίπεδα και παρέλυσαν τα πάντα…

Όλα αυτά έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια!

Από την τωρινή κυβέρνηση Τσίπρα και εξ αιτίας της πολιτικής της.

Σήμερα όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν, πως ήταν τραγικό λάθος που έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά πριν δύο χρόνια.

Κι ήταν ακόμα μεγαλύτερο λάθος που εκλέχθηκε η κυβέρνηση Τσίπρα…

Αλλά ποιος φταίει, άραγε, για αυτά τα λάθη;

Ποιος νομίζετε;

Φταίει μήπως ο Ελληνικός λαός;

Όχι, όχι προς Θεού όχι! Φταίνε όλοι οι άλλοι!

Φταίνε οι ξένοι που τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του Σαμαρά!

Φταίει ο Σόϊμπλε, η Μέρκελ, το ΔΝΤ…

Φταίει ο Σαμαράς που έκανε λάθη.

Φταίει η… υπερθέρμανση του πλανήτη και γενικά «ο κακός μας ο καιρός»!

Ε λοιπόν, ας μη κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.

Πολλά συντέλεσαν (και πολλοί έβαλαν το χεράκι τους) για να ανακοπεί πριν δύο χρόνια, η ανόρθωση της χώρας που είχε αρχίσει επί Σαμαρά.

Αλλά πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα φταίμε εμείς!

Φταίει ο ίδιος ο λαός μας.

Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, δεν έχουμε καταλάβει τίποτε και πάμε… «ντουγρού» να διαπράξουμε τα ίδια λάθη!

Τότε εναντίον του Σαμαρά συσπειρώθηκαν μια σειρά από μικρά και μεγάλα συμφέροντα μέσα στη χώρα, μέσα στην Ελληνική κοινωνία.

Συμφέροντα που δεν ήθελαν να προχωρήσει η ανόρθωση της χώρας.

Δεν ήθελαν να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που έσπαγαν τον κρατισμό και παρέκαμπταν τη γραφειοκρατία.

Δεν ήθελαν να προχωρήσει η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, που ήδη είχε αρχίσει και απέδιδε και μείωνε το χρέος με υγιή τρόπο: προσελκύοντας επενδύσεις (Ελληνικό, ΤΑΠ, αεροδρόμια, λιμάνια, Cosco)

Δεν ήθελαν να υπάρξουν παραγωγικές επενδύσεις.

Δεν ήθελαν να προχωρήσει η οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ, που έκανε μεγάλα βήματα επί Σαμαρά, αδιανόητα ως μέχρι πριν λίγα χρόνια (όπως η συμφωνία με την Αίγυπτο)

Δεν ήθελαν να σταματήσει η ασυδοσία των συντεχνιών...

Με δύο λόγια, δεν ήθελαν να σπάσουν τα δεσμά του κρατισμού, της κρατικοδίαιτης δημοσιοϋπαλλαληλίας, των κρατικοδίαιτων ΔΕΚΟ, των κρατικοδίαιτων συντεχνιών, αλλά και των κρατικοδίαιτων μεγάλων επιχειρήσεων…

Την κρατικοδίαιτης διαπλοκής!

Των κρατικοδίαιτων Πανεπιστημιακών κυκλωμάτων…

Των χρεοκοπημένων «αγροτικών συνεταιρισμών», που είχαν ταυτιστεί με τα κυκλώματα των «μεσαζόντων»…

Των αριστερόστροφων κυκλωμάτων της «πολιτικής ορθότητας» που νέμονταν τα Πανεπιστήμια, τη Δημόσια εκπαίδευση, τη Δημόσια Διοίκηση, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και τη Δημόσια Υγεία!

Όλων αυτών που, άλλοτε με «άκρες» στα ΕΣΠΑ και κάποτε με προμετωπίδα διάφορες απίθανες ΜΚΟ ξεκοκάλιζαν κονδύλια, εθνικά και κοινοτικά.

Κατά την αξέχαστη ατάκα του Σπύρου Καλογήρου από μαυρόασπρο ελληνικό κινηματογράφο («Λόλα», 1964)

--Ήταν «πολλά τα λεφτά, Άρη!»

Τον Τσίπρα μπορεί να τον ψήφισαν πολλοί που «ξεγελάστηκαν»…

Αλλά τον στήριξαν αυτοί που ΔΕΝ ξεγελάστηκαν!

Στήριξαν τον Τσίπρα αυτοί που ήξεραν πολύ καλά γιατί ήθελαν να φύγει ο Σαμαράς.

Αυτοί που δεν ήθελαν να σταματήσει το πάρτι στα δημόσια νοσοκομεία, αυτοί που δεν ήθελαν να σταματήσει το πάρτι των κονδυλίων στα πανεπιστήμια, αυτοί που δεν ήθελαν να ιδιωτικοποιηθούν τα τρένα, η ενέργεια, τα λιμάνια, οι μαρίνες γιατί θα έχαναν αληθινά χρυσορυχεία από μίζες και ποσοστά και «ολιγοπωλιακό έλεγχο» και λαθρεμπόριο.

Αυτοί υπονόμευσαν συστηματικά το Σαμαρά!

Αυτοί στήριξαν συνειδητά τον Τσίπρα!

Κι αυτοί δεν ξεγελάστηκαν καθόλου! Ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν…

Όταν ο Σαμαράς είχε μιλήσει ήδη από το Ζάππειο-1 για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας τον χλεύαζαν.

Αργότερα, μας το έπαιζαν, κάποιοι απ’ αυτούς και… τάχα «μεταρρυθμιστές»!

Όταν ο Σαμαράς είχε βγει και μιλούσε για σταδιακή μείωση των φόρων και μηδενισμό των ελλειμμάτων (στο Ζάππειο-11) τον ειρωνεύθηκαν…

«Χάρυ Πότερ» τον αποκαλούσαν!

Αλλά όταν το Νοέμβριο του 2014 είχε ήδη προχωρήσει σε μειώσεις φόρων, είχε προγραμματίσει νέες μειώσεις φόρων για τα επόμενα χρόνια και ψήφιζε για πρώτη φορά ισοσκελισμένο προϋπολογισμό (αυτό σήμαινε τότε 3% πρωτογενές πλεόνασμα), δεν αναγνώρισαν το λάθος τους.

Απλά τότε πια στήριζαν τον Τσίπρα, να έλθει να τα… ανατρέψει όλα αυτά!

Όταν ο Σαμαράς έσπαγε τη ΔΕΗ κι άνοιγε τη ενεργειακή αγορά (με δεκαετίες καθυστέρηση στην Ελλάδα), το καλοκαίρι του 2014, κι αντιμετώπιζε τη λυσσαλέα αντίδραση της κρατικοδίαιτης αριστεράς, δεν τον στήριζαν. Αργότερα του είπαν πως… τότε «δεν έκανε κι αρκετά».

Όταν επί Σαμαρά ο Άδονις σταμάτησε το μεγάλο πάρτι στα δημόσια νοσοκομεία, δεν τον στήριξαν. Τον λοιδορούσαν και τον έβριζαν. Κι όταν αποχώρησε ο Άδονις από το υπουργείο Υγείας (για να πάει στη θέση του, ο επίσης αποτελεσματικός στις μεταρρυθμίσεις Βορίδης) τότε… «έκλαιγαν» που έφυγε «ο μεταρρυθμιστής Άδονις». (Τον οποίο, βέβαια, αργότερα συνέχισαν να λοιδορούν)

Μιλάμε για τέτοιους φαρισαίους, τάχα μου «μεταρρυθμιστές»!

Ο Σαμαράς «έπρεπε να ανατραπεί», γιατί αν ολοκλήρωνε το έργο του στη λήξη της τετραετίας, θα είχε επιβάλει μιαν άλλη Ελλάδα. Μια νέα Ελλάδα!

Με τις προβλέψεις όλων των διεθνώς οργανισμών για ανάπτυξη 2.9% το 2015 και 3,7% το 2016, η Ελλάδα θα ήταν οριστικά και πλήρως έξω από τα μνημόνια, θα είχε ήδη ανακτήσει σημαντικό μέρος του ΑΕΠ που έχασε τα προηγούμενα χρόνια, θα είχε για κλείσει διετία με Ανάπτυξη, Ευημερία, Σταθερότητα και Ασφάλεια.

Κανείς απ’ όλα αυτά τα εσωτερικά «λαμόγια» δεν ήθελε να πιστωθεί τέτοια επιτυχία ο Σαμαράς!

Και στο εξωτερικό υπήρχαν επίσης κάποιοι που «ανησυχούσαν» τότε...

Για εντελώς διαφορετικούς λόγους, βέβαια.

Γιατί ο Σαμαράς έσπευδε και έκανε ταχύτερα από ό,τι προέβλεπε το πρόγραμμα αυτά που έπρεπε, αλλά έκανε και πράγματα που δεν προέβλεπε το Πρόγραμμα. Ενώ έλεγε και όχι σε αυτά που προσπαθούσαν να του επιβάλλουν χωρίς να τα χρειάζεται ούτε η δημοσιονομική, κατάσταση ούτε η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Τους έλεγε όχι στην αύξηση του ΦΠΑ! Τους έλεγε όχι στην κατάργηση της νησιωτικότητας...

Κι αυτό φοβούνταν κάποιοι «έξω»: Όχι ότι ο Σαμαράς, αν έφευγε από το μνημόνια θα «σταματούσε» τις αποκρατικοποιήσεις και τις μεταρρυθμίσεις. Αλλά ότι θα γινόταν πιο ανεξάρτητος στη χώρα του και στην περιοχή του.

Και γι’ αυτό, όταν διαπίστωσαν κάποιοι «έξω», ότι υπήρχε μεγάλη συμμαχία εναντίον του Σαμαρά μέσα στη χώρα, τότε του τράβηξαν το χαλί κι απ’ έξω.

Τότε και μόνον τότε…

Και τελικά την πάτησαν όλοι!

Οι εντός της χώρας αντίπαλοι του Σαμαρά, για το ο Τσίπρας ήλθε και τα ρήμαξε όλα.

Και οι εκτός της χώρας «άσπονδοι φίλοι» του Σαμαράς, γιατί ήλθε ο Τσίπρας και τους στοίχισε 50 πρόσθετα δισεκατομμύρια, πολύ μεγαλύτερη και μόνιμη αβεβαιότητα στην περιοχή και μια πανευρωπαϊκή κρίση: Με το μεταναστευτικό που ο Τσίπρας πυροδότησε και τώρα απειλεί να σαρώσει όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίας. Και την ίδια την Ένωση...

Την πάτησε και ο ίδιος ο Τσίπρας που βλέπει σήμερα, στη διετία της διακυβέρνησής του, να έχει χάσει πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους του και να του τραβάνε το χαλί οι απ’ έξω.

Την πάτησε και η χώρα! Που ποτέ δεν ήταν σε πιο απελπιστική θέση απ’ ό,τι τώρα…

Ενώ ο μόνος, τελικά, που τη γλίτωσε (και δεν την πάτησε) είναι ο ίδιος ο Σαμαράς!

Που είναι σήμερα πιο δικαιωμένος από ποτέ!

Και μέσα στο Κόμμα του, αλλά και μέσα στην Ελληνική κοινωνία.

Αλλά και στην ίδια την Ευρώπη. Όπου πολλοί κατάλαβαν το λάθος τους…

Είναι ο μόνος ίσως Πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης, που ένα-ενάμιση χρόνο μετά την απομάκρυνση του, τον νοσταλγούν και οι δικοί του και οι παλαιοί αντίπαλοί του!

Ίσως μάλιστα αυτοί οι τελευταίοι τον νοσταλγούν πιο… γοερά!

Όμως το κακό για τη χώρα έγινε.

Αλλά έγινε από δικές μας αιτίες και δικές μας ευθύνες, κυρίως…

Δεν έγινε από «συνομωσία» κάποιων «κακών» απ’ έξω!

Έγιναν πρωτίστως εδώ! Μέσα στη χώρα. Με την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Μπορεί ο Σαμαράς να κράτησε τις δυνάμεις του το 2015!

(Πράγμα που δεν κατάφερε ούτε ο ΓΑΠ πριν απ’ αυτόν, ούτε ο Τσίπρας μετά απ’ αυτόν).

Μπορεί ο Σαμαράς να είναι σήμερα πιο δημοφιλής απ’ ό,τι ήταν στη διάρκεια της Πρωθυπουργίας του…

Αλλά στο μεταξύ η χώρα πλήρωσε ακριβά τα λάθη της.

Για τα οποία οσοδήποτε μετανιωμένος τώρα, ευθύνεται ο ίδιος ο Ελληνικό λαός.

Παραπληροφορημένος; Ίσως.

Εύπιστος; Σίγουρα…

Αλλά και κακομαθημένος, όσο δεν πάει!

Και ανώριμος! Δυστυχώς…

Κι αν δεν το δει τώρα πια – έστω και τώρα - δεν γλιτώνει τα χειρότερα.

antinews.gr


Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: