Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

Μια απίστευτη ιστορία (απροσδόκητα επίκαιρη, μάλιστα)…

Του Θανάση Κ.
Σήμερα θα σας πω μιαν ιστορία. Απίστευτη ιστορία…
Μια ιστορία σχεδόν «θεατρική»  σε «πέντε πράξεις», μάλιστα…
Και σαν καλώ όχι να την πιστέψετε, αλλά να την ψάξετε! Να την τσεκάρετε! Να διασταυρώσετε όλες τις πληροφορίες που θα διαβάσετε μόνοι σας…
Όπως διασταύρωσα κι εγώ, όσα σας γράφω πιο κάτω.
Κι είναι όλα αλήθεια! Ως την τελευταία λεπτομέρεια…
Πρώτη Πράξη: Ήδη από την πρώτη ομιλία του Βουλή ως εκλεγμένος αρχηγός της ΝΔ (Δεκέμβριος 2009), ο Αντώνης Σαμαράς έβαλε θέμα για την οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ!
Και το έθεσε ακόμα πιο αναλυτικά, σε ειδική «προ ημερησίας» συζήτηση που ζήτησε – ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης – ένα χρόνο αργότερα.
Τότε πολλοί ειρωνεύονταν την αναφορά στην ΑΟΖ, αμφισβητούσαν την ύπαρξη σημαντικών ενεργειακών αποθεμάτων, ή φοβόντουσαν ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε… άμεση σύγκρουση με την Τουρκία!
Υπήρξαν τότε (όπως υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια), διάφορα δημοσιεύματα, στον «έγκριτο» τύπο, από κάθε είδους «ειδημόνες», που προέτρεπαν να ΜΗ πολυμιλά ο πολιτικός κόσμος για ΑΟΖ
Ωστόσο ο Σαμαράς ήταν ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που τόλμησε και το έκανε δημόσια…
Δεύτερη Πράξη: Ήδη από χρόνια πριν, υπήρξαν τέσσερις τολμηροί Έλληνες ειδικοί, ορισμένοι αναγνωρισμένοι διεθνώς πανεπιστημιακοί – δύο παραδοσιακοί δεξιοί, ένας ΠΑΣΟΚος και ένας μάλλον «υπερκομματικός» – που επέμεναν συνεχώς με χάρτες, στοιχεία, πλήθος εμπειρικά ευρήματα και ισχυρά επιχειρήματα, ότι η Ελλάδα έπρεπε να προχωρήσειστην ανακήρυξη της ΑΟΖ, μέσα στην οποία υπήρχαν «πολύ σημαντικά αποθέματα φυσικού αερίου» κυρίως (ίσως και πετρελαίου).
Οι «ομάδα αυτή των 4» (με τη βοήθεια κι άλλων σοβαρών ειδικών που δούλεψαν κατά καιρούς μαζί τους), δεν είχε καταφέρει να πείσει ως τότε τον Ελληνικό πολιτικό κόσμο…
Έπεισε όμως τους… Κύπριους! Οι οποίοι (επί Προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου), παρά το γεγονός ότι η χώρα τους βρίσκεται κατά 40% υπό κατοχή, ανακήρυξαν την ΑΟΖ της Κύπρου, την οριοθέτησαν με όλες τις «όμορες» χώρες προς νότον (Αίγυπτο, Ισραήλ, Λίβανο), προχώρησαν σε παραχωρήσεις «οικοπέδων» κι είχαν ήδη τα πρώτα πολύ σημαντικά ευρήματα.
Εξ αιτίας των οποίων αναβαθμίστηκε η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου με τρόπου που ακόμα ΔΕΝ έχει αντιληφθεί μεγάλο μέρος του Ελληνικού πολιτικού κόσμου.
Ο Κύπριος δημόσιος λειτουργός που πείστηκε τότε από την «ομάδα των 4» και χειρίστηκε την υπόθεση για λογαριασμό της Κύπρου, έγινε ο… «πέμπτος» της ομάδας αυτής. Και θεωρείται ήδη ο «πατέρας» της Κυπριακής ΑΟΖ.
Ο Σαμαράς τα είχε δει όλα αυτά, εγκαίρως…
Και κάποιοι θυμούνται ακόμα το επιχείρημά του, στη Βουλή:
Αυτό που τόλμησε κι έκανε η υπό κατοχή ευρισκόμενη Κύπρος, πως μπορεί να διστάζει ακόμα να το κάνει η Ελλάδα;
Σας φαίνεται σήμερα «αυτονόητο» αυτό, έτσι δεν είναι;
Ε λοιπόν, το 2010 ΔΕΝ ήταν!
Τρίτη Πράξη: Στις αρχές Ιουλίου του 2012, ο Αντώνης Σαμαράς είχε μόλις αναλάβει Πρωθυπουργός, πήγε αμέσως στο νοσοκομείο, για τη γνωστή «περιπέτεια» με το μάτι του και ανάρρωνε για λίγες μέρες σπίτι του πριν εγκατασταθεί στο Μαξίμου…
Τότε στενοί συνεργάτες του πληροφορήθηκαν πως η Άγκυρα είχε αρχίσει, δύο μήνες πριν, να βγάζει σε δημόσιο διαγωνισμό τα «οικόπεδα» της Ελληνικής ΑΟΖ στο Καστελόριζο! Δηλαδή να δημοπρατεί σε ξένες πετρελαϊκές εταιρίες συμβάσεις παραχώρησης για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων σε περιοχές της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) δυτικά και νότια του Καστελόριζου.
Και καταλαβαίνετε πως, αν έβαζαν «πόδι» εταιρίες-κολοσσοί όπως η Εxxon στην Ελληνική ΑΟΖ, για λογαριασμό της Τουρκίας, άντε να τους βγάλεις μετά
Ενημέρωσαν λοιπόν οι δύο σύμβουλοι αμέσως τον Πρωθυπουργό Σαμαρά. Ο οποίος κάλεσε αμέσως σύσκεψη στο Μαξίμου (από τις πρώτες που έκανε μετά την ανάρρωσή του), με σκοπό την ενημέρωση για το πολύ κρίσιμο αυτό ζήτημα, για το οποίο δεν έγραφε τίποτε ο Ελληνικός Τύπος!
Από τα πρώτα που τους είπε τότε – με άψογη αστική ευγένεια ασφαλώς, αλλά και εις άπταιστον … «Καλαματιανή διάλεκτο» όταν χρειάστηκε – είναι ότι αυτή η τόσο σοβαρή πληροφορία έπρεπε να του είχε φτάσει αρμοδίως και υπηρεσιακώς από το υπουργείο Εξωτερικών! Κι όχι να του τη φέρουν οι… συνεργάτες του από τα δικά τους «δίκτυα» πληροφοριών…
Πρέπει να έγιναν κι άλλα «κουφά» σε εκείνη τη σύσκεψη (που επίσης δεν μαθεύτηκε ποτέ), αλλά η κατάληξη ήταν πως η Ελλάδα θα ανακήρυσσε αμέσως τα όρια της δικής της ΑΟΖ. Ώστε να σταματήσουν οι ξένες εταιρίες να συμμετέχουν στο διεθνή διαγωνισμό της Τουρκίας για παραχώρηση ελληνικών θαλάσσιων «οικοπέδων».
Έγινε μάλιστα αστραπιαία και η σχετική προετοιμασία, ώστε να μπορούν εύκολα επισήμως οι χάρτες από Ελληνικής πλευράς. (Ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών μπορεί να πληροφορηθεί την ακρίβεια όλων αυτών των «στοιχείων»…)
Αμέσως μετά, λοιπόν, υπήρξαν δημοσιεύματα στον Ελληνικό «έγκριτο» Τύπο, που στοχοποιούσαν ως… «φιλοπόλεμο εθνικιστή» (!) τον σύμβουλο του Σαμαρά, ο οποίος είχε φέρει εξ αρχής την πληροφορία στον Πρωθυπουργό, για την «επέκταση της παραχώρησης οικοπέδων» από πλευράς Τουρκίας…
Τα δημοσιεύματα αυτά του ελληνικού τύπου, τα αναπαρήγε ατόφια ο Τουρκικός Τύπος τις επόμενες μέρες (με την απαραίτητη «σπέκουλα»)…
Μαζί με τη «στοχοποίηση» του συμβούλου, υπήρξαν τότε σε ελληνικές εφημερίδες και «κατευθυνόμενα σχόλια – μάλλον από κάποιους «κύκλους» του Ελληνικού ΥΠΕΞ – ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε άμεσα πολεμική αντίδραση εκ μέρους της Τουρκίας!
Επικαλούνταν μάλιστα οι «διπλωματικοί κύκλοι» και συνέντευξη του Νταβούτογλου, τότε υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, ότι η Τουρκία «θα κηρύξει» τον Πόλεμο, αν η Ελλάδα δημοσιεύσει χάρτες της ΑΟΖ της (όπως είχε κάνει εδώ και χρόνια η Κύπρος, χωρίς να την κηρύξει τον πόλεμο η Τουρκία!)
Ο Νταβούτογλου, βέβαια, δεν είχε πει κάτι τέτοιο…
Είχε πει κάτι πολύ διαφορετικό:
Ότι τέτοια πράγματα στο παρελθόν θα μπορούσαν να προκαλέσουν και πόλεμο ακόμα. Τονίζοντας ότι δεν βρισκόμαστε πια σε εκείνες τις εποχές…
Επρόκειτο λοιπόν για «παρανόηση» από ελληνικής πλευράς.
Ίσως και για ηθελημένη παρανόηση…
Εν πάση περιπτώσει, τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά τροποποιήθηκαν ελαφρά, αλλά δενάλλαξαν ουσιαστικά.
Δεν δημοσίευσε πλήρως και αναλυτικούς χάρτες τότε. Αλλά ενημέρωσε επισήμως (ΝΟΤΑΜ) τον Οργανισμό του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, ότι οι περιοχές στις οποίες «παραχωρεί» θαλάσσια «οικόπεδα» η Τουρκία ανήκουν στην Ελληνική ΑΟΖ.
Η Τουρκία βέβαια, τότε διαμαρτυρήθηκε και το διέψευσε, χωρίς όμως άλλη «κλιμάκωση»…
Αλλά τη ζημιά την είχε πάθει! Οι ξένες εταιρίες που έβαζαν υποψηφιότητα για να πάρουν θαλάσσια «οικόπεδα» στην περιοχή έκαναν αμέσως πίσω!
Ο λόγος ήταν απλός. Η ανακοίνωση της Ελλάδας («είναι δική μου η ΑΟΖ στην περιοχή») δημοσιεύτηκε επισήμως στην επίσημη έκδοση (ηλεκτρονική και έντυπη) του Οργανισμού για το Δίκαιο της θάλασσας.
Η διάψευση της Τουρκίας μπήκε μόνον ως… άτυπη «υποσημείωση»!
Γιατί; Γιατί απλούστατα, η Ελλάδα έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας, ενώ η Τουρκία όχι. Επομένως στο θέμα αυτό οι επίσημες ανακοινώσεις της Ελλάδας έχουν «νομική βαρύτητα», ενώ της Τουρκίας δεν έχουν
Και καμία μεγάλη διεθνής εταιρία δεν διακινδυνεύει να «μπλέξει» σε υποθέσεις αμφισβητούνται με «ισχυρό τρόπο».
Έτσι αποτράπηκε η δημιουργία πολύ σοβαρών «τετελεσμένων» τότε, από την Τουρκία σε βάρος της Ελληνικής ΑΟΖ.
Αποτράπηκε «μετ’ εμποδίων», βεβαίως!
«Εμποδίων» που τα δημιούργησαν κυρίως «κύκλοι» εντός Ελλάδος…
Ο Σαμαράς κατάφερε να «το σώσει», έστω και την τελευταία στιγμή. Και μάλλον συνειδητοποίησε τότε, πέραν πάσης αμφιβολίας, πόσο «ναρκοθετημένο» ήταν το έδαφος της διακυβέρνησης μέσα στην ίδια τη χώρα.
Ακόμα και στα πιο «προφανή»…
Τέταρτη Πράξη: Τον Αύγουστο του 2013, ο Σαμαράς επισκέπτεται επισήμως της ΗΠΑ και συναντιέται με τον Πρόεδρο Ομπάμα…
Τότε, προσκλήθηκε για γεύμα εργασίας από ένα κορυφαίο και διακομματικό think tank των ΗΠΑ.
Εκεί ρωτήθηκε ο Έλληνας Πρωθυπουργός για την Ελληνική ΑΟΖ.
Πόσα υπολογίζετε πως είναι τα ενεργειακά σας αποθέματα.
Και απάντησε…
Διευκρινίζοντας, ασφαλώς, πως πρόκειται για προκαταρτικές «προσεγγίσεις». Αλλά ασφαλείς και αξιόπιστες.
Η απάντησή του άφησε άφωνο τον Πρόεδρο του think tank.
Ο οποίος τον ρώτησε ξανά.
 Που ακριβώς στηρίζετε αυτούς τους υπολογισμούς;
Και ο Σαμαράς απάντησε δίνοντας του στοιχεία του πιο επίσημου Αμερικανικού Οργανισμού, που «διασταυρώνονταν» μάλιστα με αντίστοιχα στοιχεία του πιο σοβαρού Γαλλοκαναδικού Οργανισμού.
Τα νούμερα που είχε δώσει ο Σαμαράς ήταν πιο «μετριοπαθή» από τους αντίστοιχους υπολογισμού και των δύο αυτών απόλυτα αξιόπιστων διεθνών οργανισμών!
Εκεί είναι που ο Αμερικανός έμεινε εμβρόντητος
— Είναι αλήθεια αυτά τα στοιχεία, ρωτά τους δικούς του; (Ιs that for real?)
 Μάλιστα του απαντήσανε εκείνοι αμήχανα…
Τo επόμενο διάστημα το διεθνές ενδιαφέρον για την Ελληνική ΑΟΖ ανέβηκε κατακόρυφα…
Η Ελληνική ΑΟΖ είχε μπει πια στο διεθνές προσκήνιο. Κι ας μην την είχαμε επισήμως ανακηρύξει ακόμα…
Πέμπτη Πράξη: Τον Νοέμβριο του 2014 (ένα μήνα πριν πέσει η κυβέρνησή του), ο Σαμαράς βρέθηκε στο Κάϊρο, μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών τότε, Βαγγέλη Βενιζέλο, μαζί και με τον Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη και τους δικούς του υπουργούς για την τριπλή συνάντηση κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου.
Ήταν τότε που εγκαινιάστηκε το «τρίγωνο» στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου- Αιγύπτου, που συμπλήρωνε τον «άξονα» συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.
Και τα δύο αυτά τα είχε εμπνευστεί ο Αντώνης Σαμαράς από τον καιρό που ήταν στην αντιπολίτευση…
Και τα δύο τα ξεκίνησε όταν έγινε κυβέρνηση.
Και τα δύο βρήκαν μεγάλη απήχηση και στην Κύπρο και στο Ισραήλ και στην Αίγυπτο…
Και στα δύο τον στήριξε ο Βαγγέλης Βενιζέλος.
Και τα δύο μένουν όρθια ακόμα. Αλλά δεν προχώρησαν πολύ έκτοτε…
Στην συνάντηση που έγινε στο Κάϊρο με Αναστασιάδη και Σίσι (Πρόεδρο της Αιγύπτου), επρόκειτο να βγει ένα εκτενές κοινό ανακοινωθέν, για το οποίο ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα τότε ο Αιγύπτιος Πρόεδρος.
Εκεί την εποχή και οι ΗΠΑ και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είχαν «παγώσει» τις σχέσεις τους με την Αίγυπτο, λόγω του πραξικοπήματος που έκανε ο Σίσι για να ανατρέψει τον εκλεγμένο μεν, αλλά ακραίο ισλαμιστή Μόσι (τον οποίο φυλάκισε και δίκασε για τις σχέσεις του με την ακραία ισλαμιστική οργάνωση των «Αδελφών Μουσουλμάνων»).
Ο Σίσι λοιπόν, ήθελε το επίσημο ανακοινωθέν με τις δύο χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ελλάδα και Κύπρο) για να δείξει ότι «έσπαγε ο πάγος» της δύσης απέναντί του.
Ο Σαμαράς τότε ζήτησε να μπει σε εκείνο το ανακοινωθέν, πως οι τρείς χώρες συμφωνούν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για την από κοινού οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ τους.
Κάτι τέτοιο, όμως, ήταν «αδιανόητο» ως τότε:
Πάγια θέση της Αιγύπτου επί δεκαετίες ήταν πως την ΑΟΖ της περιοχής έπρεπε να τη διαπραγματευθούν μαζί και με την Τουρκία.
Αφού και η Τουρκία είχε «διεκδικήσεις» (νοτίως του Καστελόριζου).
Ο Σαμαράς, όμως, πίεσε να δεσμευτεί η Αίγυπτος, πως θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση, χωρίςτην Τουρκία!
Ανάμεσα στις τρείς χώρες (μόνο): Ελλάδα-Αίγυπτο και Κύπρο.
Αυτό ήταν «κόλαφος» για την Τουρκία! (Η Κύπρος άλλωστε είχε πλήρως οριοθετήσει τη δική της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, από χρόνια…)
Το Αιγυπτιακό ΥΠΕΞ αρνιόταν να δεχθεί αυτό το σημείο στο κοινό ανακοινωθέν. Η Ελληνική πλευρά πίεσε (ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΞ, Μητσιαλης έκανε εξαιρετική δουλειά, όπως λέγεται) και με άμεση παρέμβαση Σαμαρά προς τον Σίσι προσωπικά, κάμφθηκαν οι «αντιστάσεις» του Αιγυπτιακού ΥΠΕΞ.
Για πρώτη φορά «τρίτη» χώρα – η Αίγυπτος – αποδέχθηκε να συζητήσει για την ΑΟΖ της περιοχής χωρίς την Τουρκία!
Εμπράκτως απορρίπτοντας τις τουρκικές διεκδικήσεις.
–Αν ποτέ η υπόθεση αυτή φτάσει στο Διεθνές Δικαστήριο η συμφωνία αυτή με την Αίγυπτο δημιουργεί πολύ σημαντικό και ευνοϊκό για την Ελλάδα διπλωματικό «τετελεσμένο».
–Αλλά ακόμα κι αν δεν φτάσει ποτέ η υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο, η συμφωνία με την Αίγυπτο εμπράκτως ενισχύει τις παραχωρήσεις θαλασσίων οικοπέδων της περιοχής από πλευράς της Ελλάδας.
Για πρώτη φορά η Ελλάδα δημιούργησε ένα δικό της «τετελεσμένο» στην περιοχή. Και μάλιστα χωρίς ρίσκο και χωρίς πολεμική εμπλοκή.
Εξ άλλου, λίγες μέρες μετά τη συμφωνία με την Αιγύπτο πραγματοποιήθηκε και τακτική «σύνοδος κορυφής» Ελλάδας-Τουρκίας, όπου οι Τούρκοι επίσημοι ήταν ενοχλημένοι για όσα είχαν προηγηθεί στο Κάϊρο, επισήμως δεν είπαν τίποτε, ανεπισήμως γκρίνιαξαν και… πέραν τούτου ουδέν.
Επίλογος: αν υπάρξει «λύση» στο Κυπριακό, με ενισχυμένο βέτο από πλευράς Τουρκίας στην Κύπρο, τότε κινδυνεύουμε να βρεθούμε μπροστά στην εξής κατάσταση. Η Κύπρος επισήμως να γίνει «ουδέτερη» στη διαπραγμάτευση της ΑΟΖ!
Δηλαδή, να συμφωνεί η Αίγυπτος και να μας κάνει «νερά» η Κύπρος!
Να μην αναγνωρίζει η Αίγυπτος τις αξιώσεις της Τουρκίας για την ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου, και να επαναφέρει τις αξιώσεις αυτές η «νέα Κύπρος»!
Γιατί μη ξεχνάτε: η Αίγυπτος έχει σήμερα τις χειρότερες σχέσεις με το καθεστώς Ερντογάν.
Αλλά αν η Κύπρος περάσει, μετά τη συμφωνία, στον έλεγχο της Τουρκίας (μέσω των διάφορων «βέτο» κλπ.) τότε… «απ’ αλλού το περιμέναμε κι απ’ αλλού θα μας έλθει»!
Πώς σας φάνηκε αυτή η ιστορία;
Απίστευτη έτσι;
Κι ακόμα πιο απίστευτο πως όλα αυτά ΔΕΝ τα διαβάσατε ποτέ στον Τύπο.
Έτσι, για να πάρετε μια αμυδρή «ιδέα» για το πώς γράφεται η ιστορία και πως ΔΕΝ γίνεται η ενημέρωση…
ΥΓ (Δεν έγραψα όλα όσα έμαθα. Μόνον όσα μπόρεσα να… διπλο-τσεκάρω. Και πάλι κράτησα και μερικά για «καβάντζα».
Αυτό σας παροτρύνω να κάνετε: Να τα τσεκάρετε κι εσείς!
Θα βρείτε πολύ περισσότερα και πολύ πιο εντυπωσιακά στοιχεία…
http://www.dailyopinion.gr/mia-apistefti-istoria-aprosdokita-epikeri-malista/

Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: