Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Το «λάθος» του Αντώνη Σαμαρά

Προσωπικά προτιμώ το «λάθος» του Σαμαρά από το «σωστό» που μας έδειξε η αριστερά. Προτιμώ έναν πολιτικό Άνθρωπο από ένα τέρας της πολιτικής...

Γράφει ο Γιώργος Παντάκης

Ο Αντώνης Σαμαράς όταν έγινε πρωθυπουργός, παρέλαβε μια Ελλάδα σε ύφεση, με απίστευτες εκκρεμείς υποθέσεις, με κλειστές πόρτες επικοινωνίας στο εξωτερικό, με πολύ υψηλούς δείκτες ανεργίας και κανένα φως για καμία επένδυση.

«Φεύγοντας» από πρωθυπουργός, παρέδωσε μια χώρα που δεν είχε καμία απολύτως σχέση με αυτό που είχε παραλάβει . Δεν ευημερούσε βέβαια, (και πως άλλωστε θα ευημερούσε σε 2,5 μόνο χρόνια), αλλά οι δείκτες και οι αριθμοί πρόδιδαν ότι όλα είχαν δρομολογηθεί και ότι στο βάθος είχε σαφώς αρχίσει να φαίνεται φως. Η δε σχέσεις της χώρας με τους εταίρους, και όχι μόνο, ήταν άριστες.

Όμως έκανε ένα «λάθος». Θεώρησε πως όλη του αυτή την προσπάθεια, οι Έλληνες πολίτες την καταλαβαίνουν και έτσι δεν την επικοινώνησε όσο θα έπρεπε. Δηλαδή, σχεδόν καθόλου. Δεν ενημερώθηκαν έγκαιρα και πλήρως οι πολίτες για το κάθε τι σπουδαίο που έκανε και ποια ήταν τα οφέλη. Δεν το έκανε ο ίδιος ; Πότε άλλωστε να ασχοληθεί ΚΑΙ με αυτό. Δεν το έκαναν στο βαθμό και στο εύρος που έπρεπε οι ειδικοί της επικοινωνίας και τα ΜΜΕ; Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι είχε βάλει το κεφάλι κάτω και νυχθημερόν δούλευε σαν είλωτας με ελάχιστο χρόνο για ύπνο.

Σε αντίθεση του Αντώνη Σαμαρά, ο επόμενος πρωθυπουργός που ανέλαβε την πρωθυπουργία, Αλέξης Τσίπας, έκανε τα ακριβώς αντίθετα. Και στην διακυβέρνηση και στο θέμα της επικοινωνίας. Και πως άλλωστε να
μην κάνει τα αντίθετα αφού αυτός είναι ένας «εξασφαλισμένος» τρόπος όταν θέλεις να κερδίσεις κάτι όταν δεν έχεις να προσφέρεις κάτι . Κατάφερε λοιπόν, με (μόνο) ψέματα να παραπλανήσει έναν ταλαιπωρημένο και καταπονημένο λαό. (όχι όλοι, μην ξεχνάμε τους αφελείς και τα πολλά λαμόγια..)

Με πολλά (μόνο) ψέματα και λάσπη, με απίθανη επικοινωνιακή πολιτική πήρε την εξουσία. Με περισσότερα ψέματα, επικοινωνιακή πολιτική και ασάφειες κυβερνάει. Έτσι. Απλά και αριστερά.

Τις 17 ώρες διαπραγμάτευσης (;;;) από ένα τεράστιο φιάσκο με πολύ μεγάλο κόστος στα νοικοκυριά, στην οικονομία και ένα ξεπούλημα της χώρας, την ανέδειξε σε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια, με «προσωπικό» του ενδιαφέρον για τα φτωχά νοικοκυριά και την πατρίδα. Αποτέλεσμα αυτής της «ευαισθησίας» και της μεγάλης«προσπάθειας» ήταν ένα από τα χειρότερα μνημόνια όλων των εποχών. Ένα μνημόνιο χωρίς πάτο που τσάκισε αλύπητα τα νοικοκυριά, το εμπόριο, τον τουρισμό.

Και τι κατάλαβε ο κόσμος ; Ή μάλλον, τι έδωσαν να καταλάβει ο κόσμος ότι πέτυχαν;; Μεγάλη νίκη, τεράστια επιτυχία, υπερηφάνεια, ότι δεν «ξεπουλάνε» την χώρα όπως ο κακός Σαμαράς. Το επιτελείο προπαγάνδας (εξαπάτησης και διαστρέβλωσης) που είχαν στήσει σαν αντιπολίτευση και είχε αποδώσει τα μέγιστα, συνεχίζει με επιτυχία το κομματικό του έργο. Δηλαδή τα εντελώς αντίθετα από αυτά που έκαναν.

Βέβαια σε σοβαρά κράτη, τα μεγάλα ψέματα και η παραπλάνηση του λαού που φέρνει καταστροφή στην χώρα, δεν είναι επικοινωνία, είναι «κακούργημα». Θα δούμε (στο κοντινό μέλλον) πως θα το αντιμετωπίσει αυτό η νέα κυβέρνηση και φυσικά θα κριθεί γι΄αυτό.

Αυτά έγιναν τότε. Αυτά έγιναν εκείνη την εποχή που ο κόσμος τα είχε χαμένα, δεν ήξερε τι να κάνει και που να πιαστεί. Ήταν η εποχή που τα λαμόγια (πολλά στην Ελλάδα) έψαχναν απελπισμένα από κάπου να «πιαστούν» να σώσουν το τομάρι τους, να σώσουν τα κλεμμένα τους. Και το βρήκαν.«Κύλισε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι» και φτάσαμε εδώ, στο σήμερα.

Τώρα απέναντι μας έχουμε κάποια σταθερά δεδομένα που δημιουργήθηκαν από τότε που ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Έχουμε την περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά και την διετία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δεν μένει παρά να κοιτάξουμε και να κάνουμε κάποιες απλές συγκρίσεις.

Ας δούμε και ας συγκρίνουμε την ζωή μας τότε, με την τώρα. Ας ρίξουμε μια ματιά στα σύνορα μας με τους γείτονες μας. Ας δούμε τι γίνεται με τους μετανάστες (σε όλη την χώρα πλέον), μια ματιά για το πώς μας βλέπουν (ξανά) οι εταίροι μας είναι αρκετή για να νιώσετε ανασφαλείς. Επενδυτές δεν υπάρχουν ούτε δια δείγμα, τα ATM βγάζουν περιορισμένα χρήματα, οι δείκτες της ανεργίας ανέβηκαν πολύ ψηλά, το χρέος μεγάλωσε καθώς και τα χρέη στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία…. Τα νοσοκομεία δεν έχουν ούτε ασπιρίνη. Το κράτος δεν μπορεί να πληρώσει στους προμηθευτές της ούτε ένα ευρώ. Τα χρέη του κράτους προς τους προμηθευτές εκτοξεύτηκε στα ουράνια…

Επίσης, μια απλή αλλά προσεκτική ματιά στην καθημερινότητα θα δείτε την κατάρρευση του κράτους. Λεωφορεία, τρόλεϊ, τρένα ΗΛΠΑΠ, σε κακό χάλι. Οι κατεστραμμένοι δρόμοι τα σπασμένα πεζοδρόμια, η βρωμιά στους δρόμους και γενικά όποια δημόσια περιουσία σε κακό χάλι. Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα συντήρησης, ούτε ακόμα στα νοσοκομειακά. Όλα καταστρέφονται και το μόνο που ακούς είναι συνέχεια ψέματα, ψέματα, ψέματα. Ότι όλα είναι στην εντέλεια….!!!!!

Τελικά το θέμα δεν είναι αν ο Αντώνης Σαμαράς δικαιώθηκε η όχι. Ναι δικαιώθηκε στο σύνολο η όλη του πολιτική. Και;

Το πρώτο κακό για όλους μας είναι, ότι δικαιώθηκε ο Σαμαράς στις προβλέψεις του για τον ΣΥΡΙΖΑ. «Αντώνης Σαμάρας: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος το λάθος. Είναι το ατύχημα που δεν έπρεπε να έχει συμβεί» Το δευτερο κακό είναι, ότι αδικήθηκε από όλους «εμάς». Και αυτό διότι δεν «καταλάβαμε» την ειλικρίνεια της πολιτικής του. Ελπίζω να μην απογοητεύτηκε από τη στάση μας και να συνεχίσει να προσφέρει καθημερινά αλλά και μελλοντικά στην κεντρική πολιτική σκηνή τις πληθωρικές του υπηρεσίες, την εμπειρία του και τις γνώσεις του.

Προσωπικά προτιμώ το «λάθος» του Σαμαρά από το «σωστό» που μας έδειξε η αριστερά. Προτιμώ έναν πολιτικό Άνθρωπο από ένα τέρας της πολιτικής

Όμως το μεγάλο ερώτημα είναι για το σήμερα. Πως ξεμπερδεύουμε από τη αριστερά πριν γίνουμε Βαλκάνια του 50 ή Βενεζουέλα του σήμερα. Και όταν «ξεμπερδέψουμε» τι θα βρούμε; Ποσό χρόνο χρειαζόμαστε να επαναφέρουμε την Ελλάδα στον δρόμο που είχε βάλει η προηγούμενη κυβέρνηση την χώρα;


Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: