Γράφει ο Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος
Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης
Το 2010, κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Συνόδου για την Ηθική («Global Ethics Summit») που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη, ένας υψηλόβαθμος τότε αξιωματούχος του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης δήλωσε μεταξύ άλλων: «… από εδώ και στο εξής, οι ΗΠΑ θα φέρουν ενώπιον της Δικαιοσύνης την (παγκόσμια) διαφθορά με εντεινόμενο και αυστηρό τρόπο… η (παγκόσμια) διαφθορά είναι θέμα Εθνικής Ασφάλειας για τις ΗΠΑ…».
Ήταν, ίσως, η πρώτη φορά που συνδέθηκε η παγκόσμια διαφθορά ως κίνδυνος για την Εθνική Ασφάλεια μίας χώρας. Και ποιας χώρας μάλιστα…
Έκτοτε, η καταπολέμηση της ξένης διαφθοράς έχει καταστεί βασικός πυλώνας – στόχος της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής (http://ww2.cfo.com/regulation/2015/05/global-corruption-enforcement-becomes-focus-u-s-foreign-policy/). Όπως αναφέρει το δημοσίευμα: «…the United States views corruption as a growing threat to the national security of our country and allies around the world…»
Βασικό εργαλείο του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης για την καταπολέμηση της ξένης διαφθοράς είναι η Foreign Corrupt Practices Act (FCPA). Η FCPA υπάρχει και μεταφρασμένη στα ελληνικά (!!!) εδώ: https://www.justice.gov/criminal-fraud/statutes-regulations.
Η υπηρεσία η οποία είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή της FCPA είναι το FBI. Η FCPA ασχολείται ακριβώς με αυτό που αναφέρει: με αξιόποινες πράξεις δωροδοκίας, διαφθοράς, ξέπλυμα μαύρου χρήματος κ.λπ. ξένων αξιωματούχων (μη-Αμερικανών), όταν αυτοί επηρεάζουν με τις ενέργειές τους ή με τις μη-ενέργειές τους την απόφαση για συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ας σημειωθεί πως σύμφωνα με τις συνθήκες που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ μέσω του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OECD) η παραπάνω συνθήκη έχει εφαρμογή σε όλες τις χώρες μέλη του OECD, δηλαδή και στην Ελλάδα…
Ο επίσημος ορισμός του «ξένου αξιωματούχου» (Foreign Official), σύμφωνα με την FCPA, είναι ο εξής: «…any officer or employee of a foreign government or any department, agency, or instrumentality thereof, or of a public international organization, or any person acting in an official capacity for or on behalf of any such government or department, agency, or instrumentality, or for or on behalf of any such public international organization….»
Ας γίνουν τρεις παρατηρήσεις στον παραπάνω ορισμό:
1. Ο παραπάνω ορισμός αναφέρεται σε οποιονδήποτε (ας επαναληφθεί: ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ) ξένο αξιωματούχο: είτε ανώτερος, είτε ανώτατος κρατικός λειτουργός. Εν ολίγοις, όσο ψηλά και να βρίσκεται (ας επαναληφθεί: ΟΣΟ ψηλά και να βρίσκεται).
2. Ο παραπάνω ορισμός δεν ξεχωρίζει αν ο «ξένος αξιωματούχος» είναι κρατικός υπάλληλος ή πολιτικό πρόσωπο. Αυτό είναι αδιάφορο (ας επαναληφθεί: είναι ΑΔΙΑΦΟΡΟ αν πρόκειται για κρατικό υπάλληλο ή πολιτικό).
3. Στον παραπάνω ορισμό δεν αναφέρεται η μέθοδος / ο τρόπος/ η διαδικασία μέσω της οποίας γίνεται η διακίνηση του «βρώμικου» χρήματος. Εξυπακούονται οι offshore εταιρείες οι οποίες συνήθως λειτουργούν ως το «όχημα» διακίνησης του «βρώμικου» χρήματος.
Πολύ απλά: ΔΕΝ μπορεί πλέον κανείς να κρύψει «βρώμικα» χρήματα… Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί και θα τιμωρηθεί. Αν όχι στην Ελλάδα, όπου «ορισμένα» εγκλήματα παραγράφονται, τότε ίσως από τις αρχές άλλων χωρών. (Το τραπεζικό απόρρητο της Ελβετίας έχει καταπέσει σχεδόν πλήρως. Αυτό αποτελεί έμμεση απόρροια της FCPA).
Υπό τις παραπάνω συνθήκες και… εφόσον υπάρχει «βρώμικο» ελληνικό πολιτικό προσωπικό που πιθανώς ενεπλάκη σε θέματα διαφθοράς, ξέπλυμα μαύρου χρήματος-offshores, δωροδοκίας κ.λπ. τότε δημιουργείται ο κίνδυνος να στοχοποιηθεί εμμέσως η χώρα μας μέσω αυτών των «βρώμικων» Ελλήνων πολιτικών ως επικίνδυνη χώρα για την Εθνική Ασφάλεια άλλων χωρών. Και θα ληφθούν μέτρα που μπορούν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα…
Ορισμένες χώρες τα θέματα της Εθνικής τους Ασφάλειας τα παίρνουν πολύ σοβαρά. Επίσης, σε ορισμένες χώρες τα αδικήματα δεν παραγράφονται όσα χρόνια και να έχουν περάσει. Η διαφθορά αγγίζει λοιπόν το στενό πυρήνα της επιβίωσης και υπόστασης του Έθνους μας. Η ελληνική διαφθορά αποτελεί έμμεση απειλή για την Εθνική Ασφάλεια της χώρα μας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται: Ως εν δυνάμει εσωτερική απειλή.
Σε ένα από τα άρθρα μου στο παρελθόν είχα γράψει:
“…Για τους παραπάνω λόγους, προσωπική μου εκτίμηση είναι πως οι προαναφερθέντες δράσεις (ΣΣ. εννοούσα την FCPA) όχι μόνο θα ενταθούν, (…) αλλά ίσως επεκταθούν ίσως όχι μόνο μέσω του θεσμού της Δικαιοσύνης…Ποιός θα είναι όμως ο επόμενος στόχος κατά της παγκόσμιας διαφθοράς; Οι πολυεθνικοί κολοσσοί…”
Ξέρετε τί εννοούσα με τη φράση: “… ίσως όχι μόνο μέσω του θεσμού της Δικαιοσύνης…”; Ποιον θεσμό εννοούσα πέραν της Δικαιοσύνης; Το θεσμό ο οποίος ασχολείται με την Εθνική Ασφάλεια: Τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Κατά τη γνώμη μου, στηριζόμενος σε πολύ σημαντική βιβλιογραφική αναφορά ανοικτή στο διαδίκτυο, αυτές οι σκέψεις κυοφορούταν εδώ και πολύ καιρό (από το 2012 τουλάχιστον) στα μυαλά ορισμένων υψηλόβαθμων στελεχών των ενόπλων δυνάμεων στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Αν “αυτοί” λοιπόν έχουν αρχίσει να «βλέπουν» ως «conflict scenarios» και «threat for national security» τη διαφθορά των πολυεθνικών και των ξένων διεφθαρμένων πολιτικών, τότε σε λίγα χρόνια αυτά τα σενάρια θα πραγματοποιηθούν… μην έχουμε αμφιβολίες γι’ αυτά. Εκεί υπάρχει συνέχεια στο κράτος τους… Και τις Εθνικές τους Απειλές τις αντιμετωπίζουν ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ… Να εύχονται λοιπόν ορισμένοι εντός Ελλάδος, να ασχοληθεί μαζί τους μόνο το FBI… γιατί αν ασχοληθούν οι “άλλοι” μαζί τους, τότε…
Συμπερασματικά: Εάν ορισμένα διεφθαρμένα πολιτικά στελέχη στο παρελθόν ή και… πιο πρόσφατα, έχουν εμπλοκή σε ενέργειες οι οποίες ίσως στοχοποιήσουν την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να ελεγχθούν τάχιστα και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Αυτοί οι πολιτικοί (εάν υπάρχουν, το τονίζω, εάν υπάρχουν) θα αποτελούν έμμεσο κίνδυνο για την ελληνική Εθνική Ασφάλεια.
defence-point.gr
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου