Τον συμφέρει πια να φύγει τώρα!

Γιατί, αν δεν φύγει ο Τσίπρας τώρα από την κυβέρνηση, το καλοκαίρι θα φύγει η Ελλάδα από το ευρώ…

Το πραγματικό πρόβλημα που έχει τεθεί με τη δεύτερη αξιολόγηση - που όλο «κλείνει όπου να ’ναι» κι όλο… δεν λέει να κλείσει η ριμάδα - είναι το εξής:

Ουσιαστικά έχει τεθεί στην Ελλάδα το δίλημμα:

--Είτε φεύγει ο Τσίπρας από την κυβέρνηση γιατί τά έχει κάνει μαντάρα, γιατί δεν προχωρά τις μεταρρυθμίσεις, δεν προχωρά τις αποκρατικοποιήσεις, γιατί παράγει «πέτσινα» πλεονάσματα και έχει αποδειχθεί παντελώς αναξιόπιστος,

--Είτε τον Ιούνιο φεύγει η Ελλάδα από το ευρώ!

Αυτό είναι το δίλημμα που έχει τεθεί εκβιαστικά.

Κανείς (ακόμα) δεν το λέει έτσι από τους δανειστές…

Κανείς δεν τολμά (ακόμα) να το διαβάσει έτσι μέσα στην Ελλάδα.

Κι όσο το «τραβάει» ο Αλέξης, τόσο έρχεται πιο κοντά το δεύτερο και καταστροφικό σενάριο…

--Οι δανειστές δεν το λένε ακόμα έτσι (αν και μερικοί το έχουν υπονοήσει), γιατί κανείς δεν θέλει να θεωρηθεί μετά «υπεύθυνος» για την καταστροφή που θα ακολουθήσει…

Κι έτσι παίζεται το «θέατρο» της «συμφωνίας με σαλαμοποίηση», του «ενδιάμεσου συμβιβασμού», του «προαιρετικού κόφτη» κλπ.

Μόνο που αυτό το «βιολί» τραβάει εδώ και μήνες πια.

Σαν κάποιοι να ανεβάζουν τον πήχη συνέχεια, για να περάσει ο Αλέξης «από κάτω»…

--Όμως, οι δανειστές έχουν κι άλλο λόγο βέβαια, που το πάνε «λάου-λάου»:

Θέλουν πριν «σπάσει» η διαπραγμάτευση να έχουν «λερώσει» τον Αλέξη αρκετά: Να τον έχουν υποχρεώσει να πει ότι διαπραγματεύεται περισσότερα μέτρα λιτότητας και χαμηλότερο αφορολόγητο και χαμηλότερες κύριες συντάξεις και ανατροπές στα εργασιακά…

Για να μην μπορεί μετά να το παίζει «ανυπότακτος» και…«Παπαφλέσσας», για όλα αυτά που ο ίδιος τα συζήταγε όλα από πριν…

Πριν τον ρίξουν από κυβέρνηση τον αχρηστεύουν ως μελλοντική αντιπολίτευση.

Κι ο ίδιος ο Τσίπρας αρνείται να αποδεχθεί το «μοιραίο» και πασχίζει – ακόμα – να το αποφύγει. Πλην εις μάτην…

Βλέπετε, εδώ συμβαίνει και κάτι ακόμα: Αφήσαμε πίσω οριστικά την «εποχή της αθωότητας», την εποχή της… «αστακο-μακαρονάδας» ή – σωστότερα – την εποχή των «ψευδαισθήσεων».

Μέχρι πριν λίγα χρόνια «Πολιτική» σήμαινε «εξουσία».

Και «εξουσία» σήμαινε «μοιράζω λεφτά και προνόμια»!

Ενώ σήμερα «εξουσία» σημαίνει «μοιράζω πόνο και θυσίες»!

Και «Πολιτική», σήμερα σημαίνει «μεταρρυθμίσεις» που είναι απαραίτητες για να επιβιώσει η χώρα, μεταρρυθμίσεις που τις θέλουν όλοι, όμως όταν πάνε να γίνουν, αντιδρούν οι περισσότεροι!

Οπότε, όποιος ασκεί Πολιτική σήμερα και διεκδικεί την εξουσία τώρα, πρέπει να είναι αποφασισμένος να μοιράσει «πόνο» και «θυσίες» και να συγκρουστεί με όλους.

Και για να το επιτύχει αυτό, πρέπει ο ίδιος να στέκει γερά στα πόδια του, να πιστεύει σε αυτό που κάνει (όχι να έχει… ψευδαισθήσεις), να εμπνέει τον κόσμο (όχι να τον κοροϊδεύει χοντρά) και να πείθει προς τα έξω (όχι να τσακώνεται με όλο τον κόσμο).

Από τους τελευταίους Πρωθυπουργούς ο Σαμαράς τα είχε όλα αυτά, αλλά τον «πελεκούσαν» από παντού…


Ο Τσίπρας δεν έχει τίποτε απ’ όλα αυτά! Στην αρχή τον «προσκυνούσαν» όλοι, πως θα τους ξαναφέρει τάχα στην «εποχή της αστακο-μακαρονάδας». Και τώρα όπως τα «κατάφερε» τον… ελεηνολογούν όλοι! Μέσα κι έξω…

Και πλέον ο Τσίπρας καταρρέει, ο λογαριασμός μεγαλώνει και κάθε βδομάδα που περνά έρχονται τα χειρότερα, ενώ επαπειλούνται… τα τρις-χειρότερα!

Για να πάρετε μιαν ιδέα, σας δίνω μερικά μόνο «καυτά σημεία» που συνέλεξα από μια προσεκτική ανάγνωση της Έκθεσης του ΔΝΤ. Δεν τα έχουν προσέξει πολλοί. Αλλά είναι αποκαλυπτικά…

Λέγονται καθαρά, πράγματα για τα οποία – εντελώς «συμπτωματικά» - σας είχα προειδοποιήσει εδώ και καιρό…

* Πρώτον ότι το χρέος της χώρας είναι «εξαιρετικά» μη βιώσιμο!

Η λέξη «εξαιρετικά» μπήκε επίτηδες, για να κόψει το δρόμο εκ των προτέρων, σε κάθε προσπάθεια για οποιονδήποτε «εύκολο-λεκτικό συμβιβασμό» στο θέμα του χρέους.

Κάτι πρέπει να γίνει, αλλιώς το ΔΝΤ δεν μπαίνει στο Πρόγραμμα.

Κι αν δεν μπει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα, τότε δεν υπάρχει Πρόγραμμα!

Τόσο απλά…

Και δεν υπάρχει πια και επόμενη εκταμίευση. Γιατί επτά τουλάχιστον Κοινοβούλια της Ευρώπης πρέπει να εγκρίνουν κάθε εκταμίευση. Και δεν υπάρχει περίπτωση να την εγκρίνουν πια, αν δεν μπει τώρα και το ΔΝΤ.

Άσε που δεν μπορεί να βγει η Ελλάδα στις αγορές (του χρόνου) ούτε να πάρει «ποσοτική χαλάρωση» (φέτος), αν δεν δώσει το ΟΚ το ΔΝΤ.

* Δεύτερον, η Έκθεση του ΔΝΤ αναφέρει πως τα πλεονάσματα που παρουσιάζονται για το 2016 είναι μικρότερα απ’ όσα λέει η κυβέρνηση Τσίπρα! Για την ακρίβεια είναι κάτω από τα μισά!

Κι αυτό διότι η κυβέρνηση δεν πληρώνει τις τρέχουσες ληξιπρόθεσμες οφειλές της προς τους ιδιώτες. Έχει «πλεονάσματα» επειδή… ΔΕΝ πληρώνει! Στην ουσία, δηλαδή, είναι «πέτσινα» πλεονάσματα…

Για παράδειγμα, θεωρούν πως το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 θα κλείσει στο 1% του ΑΕΠ (έναντι στόχου για 0,5%, βεβαίως, αλλά) - πολύ χαμηλότερο από το 2,3% που ισχυρίζεται η κυβέρνηση…

Να σημειωθεί ότι επί Σαμαρά αντίθετα, πιάνονταν και ξεπερνιόνταν οι στόχοι των πλεονασμάτων, αλλά ταυτόχρονα μειώνονταν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου. Τώρα αυξάνονται!

Δηλαδή τώρα φτιάχνουν «πλεονάσματα», φορτώνοντας «άτυπο» (εσωτερικό) χρέος!

* Κι ακόμα τα πλεονάσματα για τα οποία επαίρεται η κυβέρνηση Τσίπρα ουσιαστικά εξουδετερώνονται από την αύξηση των οφειλών των ιδιωτών στα ασφαλιστικά ταμεία. Που έχουν διογκωθεί κι αυτές χωρίς προηγούμενο…

Δηλαδή οι ιδιώτες πληρώνουν φόρους, όσο μπορούν, αλλά δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές. Κι έτσι τα ελλείμματα «εισβάλλουν» πια απ’ αλλού: Από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Επί Σαμαρά, αντίθετα, οι οφειλές των ιδιωτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν πάψει να αυξάνονται (αρχικά), είχαν σταθεροποιηθεί (στη συνέχεια) κι είχαν αρχίσει να μειώνονται στο τέλος! Καμία σύγκριση με σήμερα, λοιπόν…

* Το σπουδαιότερο (που επίσης κανείς δεν πρόσεξε):

Αν επαληθευθεί η πρόβλεψη του ΔΝΤ για το πλεόνασμα του 2016, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα «πέτυχε» υπέρβαση στόχου κατά 0,5% του ΑΕΠ (Είχε στόχο 0,5%, πέτυχε 1%, άρα η «υπέρβαση» είναι 0,5%).

Επειδή βάσει τη συμφωνίας που έχει υπογράψει ο Τσίπρας, μπορεί να «μοιράσει» στον κόσμο μόνο το 40% της υπέρβασης στόχου, αυτό σημαίνει πως μπορούσε να μοιράσει φέτος το - 40% του 0,5%, δηλαδή - 0,2% του ΑΕΠ. Κι αυτό φτάνει τα 357 εκατομμύρια!

Αλλά ο Τσίπρας πέρσι το Δεκέμβρη μοίρασε πολύ παραπάνω: 617 εκατομμύρια!

Όμως, με την επιστολή που αναγκάστηκε να στείλει ο Τσακαλώτος στους δανειστές, δεσμεύτηκε πως όχι μόνο «δεν θα το ξανακάνει», αλλά κι ότι αν το πλεόνασμα αποδειχθεί τελικά μικρότερο απ’ ό,τι το υπολόγιζαν, τότε θα πάρουν τη διαφορά πίσω από εκείνους στους οποίους την έδωσαν! Δηλαδή από τους χαμηλοσυνταξιούχους…

Κι αυτό είναι πια αληθινός εφιάλτης για την κυβέρνηση Τσίπρα. Γιατί πέρσι το Δεκέμβριο «μοίρασαν» 617 εκατομμύρια, αν αληθεύουν οι υπολογισμοί του ΔΝΤ θα έπρεπε να μοιράσουν 357, άρα πρέπει να πάρουν πίσω σε δύο μήνες 260 εκατομμύρια περίπου! Από χαμηλοσυνταξιούχους…

Την ίδια ώρα που θα ψηφίζουν στη Βουλή τα πιο δύσκολα μέτρα του «συμβιβασμού» που τώρα μαγειρεύεται. Πράγμα ουσιαστικά αδύνατο!

Που σημαίνει πως αρχίζει να γίνεται «προτιμότερο» για το ΣΥΡΙΑ να ΜΗΝ κλείσει την αξιολόγηση και να ΜΗΝ μπει σε όλες αυτές τις ατέλειωτες δοκιμασίες…

* Χώρια που μόλις μπει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα, θα χρειαστεί η κυβέρνηση να ψηφίσει και Μεσοπρόθεσμο, πράγμα που σημαίνει πως θα υπάρξουν κι άλλα σκληρότερα μέτρα…

Κι αυτά θα περιέχουν και δραστικές μειώσεις στο δημόσιο! Τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τις γλιτώνει πια! Και οι οποίες μπορούν να τον στείλουν απευθείας στο 3% ή και χαμηλότερα…

Γιατί έτσι και τον εγκαταλείψει ο «σκληρός πυρήνας» της παλαιο-πασοκικής δημοσιοϋπαλληλίας – η μόνη δύναμη που τον στηρίζει. κάπως ακόμα – δεν θα του μείνει απολύτως τίποτε πια…

* Χώρια που το ΔΝΤ στην έκθεσή του προεξοφλεί και νέα ανακεφαλαίωση τραπεζών! Πράγμα που, αν συμβεί, τότε είναι πολύ πιθανό να γίνει πλέον με κούρεμα καταθέσεων!

* Χώρια που ένα πρόσθετο – και ταυτόχρονο – κούρεμα καταθέσεων μπορεί να «κουρέψει» και το χρέος! Για να μπορέσει να μπει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα: αφού δεν μπορούν να κουρέψουν άμεσα το χρέος οι Ευρωπαίοι δανειστές να μας υποχρεώσουν να το κουρέψουμε μόνοι μας από τα χρήματα των καταθετών!

Και βεβαίως όποιος χρεωθεί το κούρεμα καταθέσεων θα καταστραφεί πολιτικά! Οριστικά και τελεσίδικα…

Ιδιαίτερα αν ο Τσίπρας - ο οποίος και θα το χρεωθεί, έτσι κι αλλιώς - βρίσκεται ακόμα στην κυβέρνηση…

Αυτό κι αν είναι εφιάλτης!

Συμπέρασμα: Όλα μπορούν να συμβούν από δω και στο εξής, στις επόμενες μέρες, στις επόμενες εβδομάδες…

Το μόνο βέβαια είναι πως ακόμα κι αν έκλεινε την αξιολόγηση ο Τσίπρας δεν θα «αγόραζε χρόνο», έστω και λίγων μηνών. Αυτό δεν «παίζει πια»…

Αμέσως, μετά έρχεται κι άλλη δοκιμασία! Κι άλλη! Κι άλλη…

Η μία χειρότερη από την άλλη.

Τον συμφέρει πια να φύγει τώρα!

Όσο μένει, απλώς διευκολύνει το χειρότερο σενάριο από τον εκβιασμό των σκληρότερων δανειστών.

Τον πιέζουν να φύγει τώρα!

Γιατί, αν δεν φύγει ο Τσίπρας τώρα από την Ελλάδα, το καλοκαίρι θα φύγει η Ελλάδα από το ευρώ…

Ο Σαμαράς έβγαζε τη χώρα από τα μνημόνια, ακριβώς για να μην την εκβιάζει κανείς πλέον. Και για να γίνει – επιτέλους - «κανονική» χώρα.

Ο Τσίπρας ανέκοψε το έργο του Σαμαρά, πήγε και μπήκε μόνος του σε νέο, χειρότερο Μνημόνιο και τώρα τον εκβιάζουν ασφυκτικά!

Ο ίδιος, ας πρόσεχε. Αν δεν φύγει αμέσως, δεν έχει καμία σωτηρία.

Η χώρα όμως σώζεται ακόμα. Οριακά μεν, αλλά σώζεται…

ΥΓ. Τα πράγματα δεν είναι «τόσο άσχημα» όσο σας τα περιγράφω πιο πάνω. Στην πραγματικότητα είναι… χειρότερα!

antinews.gr

Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK