Οι πολιτικές επιλογές αναπόφευκτα έχουν ιδεολογικό πρόσημο, καθώς η εφαρμογή των αποφάσεων διαμορφώνει κερδισμένους και χαμένους. Στις φιλελεύθερες δημοκρατίες, οι κανόνες ορίζουν ότι οι κερδισμένοι πρέπει με κάποιον τρόπο να αποζημιώνουν τους χαμένους, ώστε να εξασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη και οι κοινωνίες να προχωρούν μπροστά αρμονικά. Στον κόσμο των κατσαπλιάδων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι θεσμοί που διαμορφώνουν τους κανόνες του παιχνιδιού προσεγγίζονται ως εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, ενώ οι χαμένοι των κυβερνητικών πολιτικών είναι «εχθροί του λαού» που πρέπει να τιμωρηθούν από τον μεγάλο τιμονιέρη.
Πληθώρα κυβερνητικών στελεχών επανειλημμένα φροντίζουν να μας υπενθυμίζουν ότι η ταξική λιτότητα δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός, αλλά στρατηγική επιλογή που στόχο έχει να τιμωρήσει όσους δε συμμορφώνονται με τις ιδεολογικές διακηρύξεις της ηγεσίας. Η συγκεκριμένη στρατηγική όμως πνέει τα λοίσθια, καθώς η φοροδοτική ικανότητα αυτών που εσκεμμένα στοχοποιήθηκαν εξαντλήθηκε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με τα μπλοκάκια. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που προέρχονται από τους Εθνικούς Λογαριασμούς, από τον Μάιο του 2016 που ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος μέχρι και το Νοέμβριο του 2017 το 40% (111.212) από τους 280.000 που διατηρούσαν μπλοκάκι εξωθήθηκαν στην παύση της λειτουργίας του. Οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, σε συνδυασμό με τις αλλαγές στην κλίμακα φορολογίας, οδήγησαν χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες στο κλείσιμο των βιβλίων τους.
Αρκετοί από τους 111.212 που διέκοψαν τη δραστηριότητά τους είτε έχουν σταματήσει να εργάζονται είτε έχουν καταφύγει στη μαύρη εργασία. Σε κάθε περίπτωση, από αυτή τη διαδικασία χαμένοι βγήκαν όχι μόνο όσοι μπήκαν στο στόχαστρο της κυβέρνησης, αλλά και το κρατικό ταμείο καθώς παρατηρείται σημαντική μείωση δημοσίων εσόδων. Λιγότερα δημόσια έσοδα συνεπάγεται λιγότεροι πόροι στα χέρια της κυβέρνησης για τη συντήρηση του κομματικού κράτους που επιχειρεί να οικοδομήσει. Συνεπάγεται, επίσης, λιγότεροι πόροι για τη στήριξη των αδύναμων που υποτίθεται ότι προστατεύει.
Η στρατηγική της ταξικής λιτότητας ηττήθηκε κατά κράτος. Μια άλλη πρόταση που στηρίζεται σε μείωση των φορολογικών συντελεστών, παροχή κινήτρων για επενδύσεις και νοικοκύρεμα του κράτους είναι όχι μόνο εφικτή, αλλά και αναπόφευκτη για την άνθιση της εθνικής οικονομίας!
*Ο Γιάννης Μανώλης είναι Δρ Πολιτικών Επιστημών, πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών και μέλος του Τομέα Τουρισμού της ΝΔΜοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου