του Βασίλη Γεώργα
Οι «προστατευόμενοι» ή αλλιώς «κουκουλοφόροι» μάρτυρες είναι αυτοί που τελικά θα γράψουν την ιστορία της – διαφημιζόμενης ως – μεγαλύτερης ποινικής έρευνας των τελευταίων ετών;
Η υπόθεση Novartis, όπως λανσάρεται εδώ και μέρες από επίσημες και ανεπίσημες πηγές, είναι για την κυβέρνηση ο «νυν υπέρ πάντων αγών». Γιαυτό και φρόντισε να μάθουμε εν ριπή οφθαλμού πως μεταξύ των προσώπων που αναφέρονται στη δικογραφία είναι 10 πολιτικά πρόσωπα, όλοι υπουργοί των αντιπάλων πολιτικών σχηματισμών και φυσικά δυο πρώην πρωθυπουργοί.
Η ολοκλήρωση της έρευνας μάλιστα στον Άρειο Πάγο, γράφτηκε, σημειολογικά, παρουσία του εκπροσώπου της κυβέρνησης. Κι αν το ερώτημα που βασανίζει τους αναγνώστες είναι "πόθεν προκύπτει εμπλοκή;», η απάντηση είναι μια και είναι αποστομωτική: Οι προστατευόμενοι μάρτυρες, δυο τον αριθμό που, όπως λέγεται, υπό καθεστώς ασυλίας, ανωνυμίας και απομόνωσης «μίλησαν» για μίζες και βαλίτσες. Δηλαδή ένα «πρόσωπο» χωρίς πρόσωπο και όνομα, θα θέσει την «αξιοπιστία του» απέναντι στην αξιοπιστία (π.χ) ενός πρώην πρωθυπουργού και θα τον κατηγορήσει από «μιζαδόρο» έως ότι άλλο θέλει. Αρκεί αυτό για να καταδικαστεί ένας άνθρωπος;
Στον δυτικό νομικό πολιτισμό προφανώς και δεν αρκεί. Στην κοινή γνώμη αρκεί και παρα-αρκεί για να βρεθεί οποιοσδήποτε στον Καιάδα. Αρκεί για να εξοντωθεί ηθικά ένας πολιτικός αντίπαλος , αρκεί για να του επιβληθεί ισόβιος πολιτικός θάνατος. Γιαυτό άλλωστε και τελικά σε αυτή την έρευνα που ουσιαστικά στοχοποιεί την αντιπολίτευση , επιλέχθηκε ο μηχανισμός των «κουκουλοφόρων» μαρτύρων, τα ονόματα των οποίων θα παραμείνουν στα συρτάρια, δεν θα υποστούν τη βάσανο της ανταπόδειξης από τους «κατηγορουμένους», θα παραμείνουν στο σκοτάδι , όπως και – πιθανόν- η αλήθεια.
Η ιστορία των προστατευομένων μαρτύρων στην Ελλάδα ουσιαστικά θεσπίστηκε με νόμο του 2001 ενόψει της εξάρθρωσης της 17Ν, τροποποιήθηκε το 2010 και τέθηκε σε εφαρμογή στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής (και εκεί με αποτυχία). Πρώτη φορά -για να ευθυμήσουμε- εμφανίστηκαν προστατευόμενοι μάρτυρες στη δίκη της 17Ν: οι φήμες για καταθέσεις με κουκούλες είχαν θεριέψει όταν ακούστηκε πως υπάρχει ένας μάρτυρας για τη δολοφονία Περατικού με κωδικό όνομα «Α1».
Μόνο που στην ανάγνωση της λίστας μαρτύρων, μόλις ακούστηκε το «Α1» από την έδρα, ο προστατευόμενος μάρτυρας πετάχτηκε από το ακροατήριο και φώναξε «παρών!». Σαν να μην έφτανε αυτό, αμέσως μετά ακολούθησε και ο μάρτυρας «Β1», τον οποίο έσπευσε να ανακοινώσει με το ονοματεπώνυμό του συνήγορος κατηγορουμένων αφού στην προανάκριση ο μάρτυρας είχε καταθέσει με το όνομά του.
Πρόσφατα στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής μέσα στη δικογραφία είχαν ξεχαστεί τα ονόματα τους. Φόρα παρτίδα. Όλα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν έως και γέλια.
Μόνο που το να πυροβολείς τη δημοκρατία φορώντας κουκούλα, δεν προσφέρεται για ευθυμία.
Οι «προστατευόμενοι» ή αλλιώς «κουκουλοφόροι» μάρτυρες είναι αυτοί που τελικά θα γράψουν την ιστορία της – διαφημιζόμενης ως – μεγαλύτερης ποινικής έρευνας των τελευταίων ετών;
Η υπόθεση Novartis, όπως λανσάρεται εδώ και μέρες από επίσημες και ανεπίσημες πηγές, είναι για την κυβέρνηση ο «νυν υπέρ πάντων αγών». Γιαυτό και φρόντισε να μάθουμε εν ριπή οφθαλμού πως μεταξύ των προσώπων που αναφέρονται στη δικογραφία είναι 10 πολιτικά πρόσωπα, όλοι υπουργοί των αντιπάλων πολιτικών σχηματισμών και φυσικά δυο πρώην πρωθυπουργοί.
Η ολοκλήρωση της έρευνας μάλιστα στον Άρειο Πάγο, γράφτηκε, σημειολογικά, παρουσία του εκπροσώπου της κυβέρνησης. Κι αν το ερώτημα που βασανίζει τους αναγνώστες είναι "πόθεν προκύπτει εμπλοκή;», η απάντηση είναι μια και είναι αποστομωτική: Οι προστατευόμενοι μάρτυρες, δυο τον αριθμό που, όπως λέγεται, υπό καθεστώς ασυλίας, ανωνυμίας και απομόνωσης «μίλησαν» για μίζες και βαλίτσες. Δηλαδή ένα «πρόσωπο» χωρίς πρόσωπο και όνομα, θα θέσει την «αξιοπιστία του» απέναντι στην αξιοπιστία (π.χ) ενός πρώην πρωθυπουργού και θα τον κατηγορήσει από «μιζαδόρο» έως ότι άλλο θέλει. Αρκεί αυτό για να καταδικαστεί ένας άνθρωπος;
Στον δυτικό νομικό πολιτισμό προφανώς και δεν αρκεί. Στην κοινή γνώμη αρκεί και παρα-αρκεί για να βρεθεί οποιοσδήποτε στον Καιάδα. Αρκεί για να εξοντωθεί ηθικά ένας πολιτικός αντίπαλος , αρκεί για να του επιβληθεί ισόβιος πολιτικός θάνατος. Γιαυτό άλλωστε και τελικά σε αυτή την έρευνα που ουσιαστικά στοχοποιεί την αντιπολίτευση , επιλέχθηκε ο μηχανισμός των «κουκουλοφόρων» μαρτύρων, τα ονόματα των οποίων θα παραμείνουν στα συρτάρια, δεν θα υποστούν τη βάσανο της ανταπόδειξης από τους «κατηγορουμένους», θα παραμείνουν στο σκοτάδι , όπως και – πιθανόν- η αλήθεια.
Η ιστορία των προστατευομένων μαρτύρων στην Ελλάδα ουσιαστικά θεσπίστηκε με νόμο του 2001 ενόψει της εξάρθρωσης της 17Ν, τροποποιήθηκε το 2010 και τέθηκε σε εφαρμογή στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής (και εκεί με αποτυχία). Πρώτη φορά -για να ευθυμήσουμε- εμφανίστηκαν προστατευόμενοι μάρτυρες στη δίκη της 17Ν: οι φήμες για καταθέσεις με κουκούλες είχαν θεριέψει όταν ακούστηκε πως υπάρχει ένας μάρτυρας για τη δολοφονία Περατικού με κωδικό όνομα «Α1».
Μόνο που στην ανάγνωση της λίστας μαρτύρων, μόλις ακούστηκε το «Α1» από την έδρα, ο προστατευόμενος μάρτυρας πετάχτηκε από το ακροατήριο και φώναξε «παρών!». Σαν να μην έφτανε αυτό, αμέσως μετά ακολούθησε και ο μάρτυρας «Β1», τον οποίο έσπευσε να ανακοινώσει με το ονοματεπώνυμό του συνήγορος κατηγορουμένων αφού στην προανάκριση ο μάρτυρας είχε καταθέσει με το όνομά του.
Πρόσφατα στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής μέσα στη δικογραφία είχαν ξεχαστεί τα ονόματα τους. Φόρα παρτίδα. Όλα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν έως και γέλια.
Μόνο που το να πυροβολείς τη δημοκρατία φορώντας κουκούλα, δεν προσφέρεται για ευθυμία.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου