Σύμφωνα λοιπόν με όσα ανέφεραν «κυβερνητικές πηγές των ΗΠΑ με γνώση της επιχείρησης της 14ης Απριλίου», υπό το καθεστώς ανωνυμίας, η συντριπτική πλειοψηφία των συστημάτων αεράμυνας της Συρίας που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την πυραυλική επίθεση Αμερικανών, Βρετανών και Γάλλων, ενεργοποιήθηκαν μετά από την προσγείωση στους στόχους (σ.σ. ή όχι αν για κάποιον λόγο δυσλειτούργησαν) των 105 από τα κατευθυνόμενα βλήματα που εξαπολύθηκαν.
Τα συριακά αντιαεροπορικά πρόλαβαν να εκτοξεύσουν μόλις δύο πυραύλους αναχαίτισης οι οποίοι δεν φαίνεται να πέτυχαν και τίποτα σοβαρό. Δε χρειάζεται να αναφερθεί καν ότι αυτό προσφέρεται για να διδάξει ένα μάθημα στη Μόσχα, ότι ο επικοινωνιακός πόλεμος είναι λογικός και αναμενόμενος, όμως όταν οι ισχυρισμοί ξεφεύγουν από κάποιο λογικό πλαίσιο, δεν πείθουν.
Είναι λογικό ότι στόχος τέτοιων εξόφθαλμων ισχυρισμών που παρουσίαζαν απαρχαιωμένα σοβιετικής προέλευσης συστήματα σε κάτι ανάλογο του εξοπλισμού του… «Γκαλάκτικα», μπορεί να είναι το γνωστό παγκόσμιο ακροατήριο που παρουσιάζει την προδιάθεση να πειστεί σε οτιδήποτε «ταΐσει» την επικαιρότητα η Μόσχα, ενώ όσον αφορά τις αποδείξεις, ισχύει το γνωστό… «ων ουκ έστιν αριθμός».
Με βάση μάλιστα τις πληροφορίες που διαρρέονται, προκαλεί εντύπωση για ποιον λόγο εκτοξεύθηκαν 38 από τους 40 πυραύλους αναχαίτισης που συνολικά χρησιμοποίησαν, μετά την ολοκλήρωση των πυραυλικών επιθέσεων, οι οποίες διήρκεσαν περί τα 60 λεπτά, χωρίς αντίσταση ούτε από S-300 ούτε από S-400.
Εάν όμως επέλεγαν να άνοιγαν τα συστήματά τους θα διέτρεχαν πλην του κινδύνου κατάρριψης και αυτού της δυσφήμισης, αφού τόσο οι αμερικανικοί JASSM-ER και Tomahawk, οι γαλλικοί SCALP (καταγράφηκαν πάντως προβλήματα που θα πρέπει να προβληματίσουν τους χρήστες άρα και την ελληνική Πολεμική Αεροπορία) και τα βρετανικά Storm Shadow δεν θα ήταν εύκολος αντίπαλος.
Αυτό ισχύει ακόμα και για προηγμένα συστήματα, καθώς πετούν χαμηλά προς τους στόχους τους και εκπέμπουν χαμηλή «υπογραφή» θερμότητας κατά την πτήση τους ώστε να διευκολυνθεί η πρόσκτηση στόχου από την αεράμυνα και να ακολουθήσει η απόπειρα καταστροφής του.
Μάλιστα, όπως διευκρινίστηκε από τον αξιωματούχο του Πενταγώνου, Κένεθ Μακένζι, σε συνέντευξη που παραχωρήθηκε μετά την επίθεση, ο κάθε στόχος εξουδετερωνόταν με μαζικό πλήγμα σε προκαθορισμένη ώρα, ώστε ακόμα και να σκόπευαν οι Σύροι να ανοίξουν τα αντιαεροπορικά τους, να επερχόταν σχετικά εύκολα «κορεσμός» αεράμυνας.
Δεν είχε νόημα η ενεργοποίηση των συστημάτων αφού οι Ρώσοι είχαν ειδοποιήσει, ενημερωμένοι οι ίδιοι από τους Αμερικανούς, κι αφού άδειασαν τις εγκαταστάσεις απλώς αποδέχθηκαν την καταστροφή τους; Είναι πιθανό αλλά και λογικό, αφού δεν υπήρχε λόγος να θέσεις σε κίνδυνο συστήματα τα οποία θα ήταν πολύ χρήσιμα στον εμφύλιο που δεν έχει ολοκληρωθεί για να «θυσιαστούν» στον βωμό της επικοινωνίας…
Το ζητούμενο μετά από αυτές τις αναφορές, είναι μήπως εξηγείται κάπως έτσι (σ.σ. απογοητευτικές επιδόσεις) αυτό που συνέβη την περασμένη Δευτέρα όταν τα ξημερώματα κυκλοφόρησε ότι είχε υπάρξει νέο πλήγμα…
Κάποιοι… «πετάχτηκαν» ξανά και εκτέθηκαν κομπάζοντας ξανά ότι εξουδετερώθηκαν όλες οι απειλές, με το μυαλό μας να πηγαίνει στους Ισραηλινούς, μόνο που βγήκε την επομένη Σύρος στρατιωτικός αξιωματούχος που ενημέρωσε ότι όλη η υπόθεση ήταν… «ψευδοσυναγερμός» λόγω κάποιας αδιευκρίνιστης ηλεκτρονικής επίθεσης και πως επί της ουσίας δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα.
Τούτων λεχθέντων, περνάει από το μυαλό και το ενδεχόμενο οι Σύροι να ενημερώνουν τη διεθνή κοινότητα αφενός ως απόπειρα «εκδίκησης» στην περιορισμένη εξ ανάγκης πληροφόρηση που λαμβάνουν από τους Ρώσους για επικείμενα πλήγματα (όλοι τους ενημερώνουν…) και αφετέρου σε μια προσπάθεια εμμέσου μηνύματος προς τη Δύση ότι υπό προϋποθέσεις μπορεί να υπάρξουν μεγάλες ανατροπές.
defence-point.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου