Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Πότε μάθατε, κύριε Τσίπρα, για τους 25 νεκρούς;

"...Όλα αυτά μπορεί να κανείς να τα κατανοήσει. Όχι να τα συγχωρέσει, αλλά να τα κατανοήσει. Εκείνο που δεν μπορεί να τους συγχωρεθεί είναι ότι επιχειρούν να ρίξουν όλο το φταίξιμο για τον θάνατο τόσων ανθρώπων στα ίδια τα θύματα. Αυτό είναι ύβρις, κύριε Τσίπρα. Και στις αρχαίες τραγωδίες η ύβρις δεν μένει αναπάντητη..."

Πότε έμαθε η πυροσβεστική ότι υπήρχαν τα 25 θύματα στο ξέφωτο; Πριν ο πρόεδρος Αλέξης αποφασίσει να επιστρέψει από την Βοσνία ή αμέσως μετά; Πριν το σόου που έδωσε στην τηλεόραση, όπου ρωτούσε σαν μαθητούδι πότε θα… πετάξουν τα πυροσβεστικά αεροπλάνα; Ποιος είχε την «έμπνευση» της ασύμμετρης απειλής; Θα τα πουν όλα! Δεν θα κρυφτούν πίσω από τους άθλιους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς τους.

Τόσες ψυχές χάθηκαν! Η σιωπή ισοδυναμεί με συγκάλυψη. Η κυβέρνηση και τα δεξιά εξαπτέρυγά της προσπαθούν από την πρώτη στιγμή να μας πείσουν ότι για την τραγωδία φταίνε πυρομανείς οικοπεδοφάγοι, ξένοι πράκτορες, ο Θεός ο ίδιος, η κλιματική αλλαγή, ο ΣΚΑΪ! Όλοι, εκτός από τους ίδιους. Δίχως ίχνος ντροπής έφτασαν στο σημείο να βγάζουν χτες ψεύτες τα θύματα που διαμαρτυρήθηκαν μπροστά στην αυτού εξοχότητα υπουργό Πάνο Καμμένο για τις σημαντικές ελλείψεις του κρατικού μηχανισμού.

Απαίτησαν σιωπή, για να βγουν οι ίδιοι την αμέσως επόμενη ημέρα και να υποσχεθούν διορισμούς στο δημόσιο στους συγγενείς των θυμάτων. Αντί να ζητήσουν μία συγνώμη, υποσχέθηκαν διορισμούς! Από την δική τους πλευρά είχαν βέβαια δίκιο. Γι' αυτούς το δημόσιο είναι το ιερό δισκοπότηρο. Έκαναν, λοιπόν, την «χάρη» στους ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη στεγνώσει τα δάκρυα από την ανείπωτη τραγωδία τους να τους προσφέρουν την «θεία κοινωνία» του δημοσίου. Έτσι σκέπτονται…

Πότε, λοιπόν, έμαθε ο κ. Τσίπρας ότι η φωτιά κατασπάραξε 25 ανθρώπους στο ξέφωτο; Όταν ακόμη ήταν στην Βοσνία ή όταν βρισκόταν ήδη στο αεροπλάνο; Κι αν ήξεραν, γιατί δεν επικέντρωσαν στην σωτηρία των υπόλοιπων ανθρώπων και ρωτούσαν πότε θα πετάξουν τα πυροσβεστικά; Δεν ήξερε ότι τα αεροπλάνα αυτά πετάνε με το φως της ημέρας; Ήταν η πρώτη φορά που αντιμετώπιζε μια σημαντική πυρκαγιά;


Κι εν πάση περιπτώσει, ας πούμε ότι το έμαθαν την επομένη. Τι έκανε ο κ. Τσίπρας; Βγήκε να ζητήσει μία συγνώμη; Βρήκε έναν υπεύθυνο για να τον στείλει σπίτι του; Δεν φταίει κάποιος; Είναι όλοι τους αθώοι; Έκαναν όλοι σωστά την δουλειά τους;

Τι ώρα θα πετάξουν τα αεροπλάνα; Το πρωί κύριε Πρωθυπουργέ. Αλλά ξέρετε δεν ήταν αυτή η σωστή ερώτηση. Η ερώτηση που θα έπρεπε να κάνετε μπροστά στις κάμερες και δεν κάνατε ήταν η ακόλουθη: «Πόσους νεκρούς και πόσους αγνοούμενος έχουμε»; Κι έπειτα θα έπρεπε να σηκωθείτε και να πείτε τουλάχιστον ένα «λυπάμαι». Δεν τολμήσατε ούτε αυτό να πείτε κύριε Πρωθυπουργέ. Προσποιηθήκατε ότι δεν ξέρατε την έκταση της καταστροφής, ακριβώς για να μην αναγκαστείτε να πείτε μία συγνώμη. Για τον ίδιο λόγο δεν έχουμε ακόμη καθαρή εικόνα για το πόσοι είναι οι αγνοούμενοι. Επειδή νομίζετε ότι με αυτόν τον τρόπο θα μας έρθει πιο «μαλακά» η αλήθεια για το μέγεθος της τραγωδίας.

Όλα αυτά μπορεί να κανείς να τα κατανοήσει. Όχι να τα συγχωρέσει, αλλά να τα κατανοήσει. Εκείνο που δεν μπορεί να τους συγχωρεθεί είναι ότι επιχειρούν να ρίξουν όλο το φταίξιμο για τον θάνατο τόσων ανθρώπων στα ίδια τα θύματα. Αυτό είναι ύβρις, κύριε Τσίπρα. Και στις αρχαίες τραγωδίες η ύβρις δεν μένει αναπάντητη… 

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr


Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: