Κε πρόεδρε, εδώ δεν πρόκειται για μερικά δισ. ευρώ που χάθηκαν σε «17άωρες διαπραγματεύσεις».
Αυτά μπορεί κάποια στιγμή να ξαναβρεθούν μπορεί και όχι , μικρή σημασία έχει πια.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με απώλεια ζωών κε πρόεδρε. Ανθρώπων μοναδικών, μονάκριβων και ανεπανάληπτων, απώλεια άπαξ δια παντός υπερπολύτιμων πολιτών που ΔΕΝ αναπληρώνονται με κάποιες καλύτερες πολιτικές στο μέλλον.
Όταν χάνεις πολίτες, κάθε φύλου, ηλικίας, τάξης , δεν έχεις το δικαίωμα να πηγαίνεις πάσο για κανένα λόγο. Ούτε για μια ημέρα, ούτε καν για μια ώρα. Δεν τιμάς έτσι τους νεκρούς.
Και αυτό δεν έχει να κάνει με την αστική ευγένεια, ούτε με το savoir vivre που σας έμαθαν από μικρό στο σπίτι.
Η πολιτική δεν μπορεί να υπακούει σε τακτικισμούς και καθωσπρεπισμούς, η πολιτική γίνεται με όρους ρεαλιστικής, σκληρής μερικές φορές αλλά πάντοτε ρεαλιστικής πολιτικής, με γνώμονα τι συμφέρει τη χώρα που θέλεις να κυβερνήσεις, τι συμφέρει το κόμμα που σε ανέδειξε. Μερικές φορές αυτά τα δύο μάλιστα μπορεί συγκυριακά και να ταυτίζονται, αλλά όλο αυτό ποτέ δεν έρχεται με «ναι μεν αλλά», και στρογγυλεύοντας τις γωνίες. Όπως θα έλεγε κατά το συμφέρον του και ένας μαρξιστής, κύριε πρόεδρε, όταν υπάρχουν οι αντικειμενικές συνθήκες, κοιτάμε να φτιάξουμε και τις υποκειμενικές, όχι να τις χαλάμε.
Κε πρόεδρε η Αττική, είτε από το νερό είτε από τη φωτιά, σε μια χώρα που έχει μάθει να τα υπομένει και τα δύο, έχει ήδη χάσει πάνω από 100 πολίτες μέσα σε μερικούς μήνες.
Για τους ιδεοληπτικούς που μας κυβερνούν , μπορεί να φταίνε τα πάντα όλα, εκτός από τους ίδιους. Ήδη λίγες ώρες μετά το δικό σας «σήμερα, όμως, δεν είναι η στιγμή για απόδοση ευθυνών. Την ώρα που η χώρα πενθεί, δεν έχει νόημα καμία αντιπαράθεση», μιλάνε για ασύμμετρες απειλές, για την κλιματική αλλαγή, για το... δεν βλέπετε τι γίνεται στη Σουηδία και σε άλλες χώρες, και αν τους αφήσετε μερικές μέρες ακόμη, μπορεί και να ξαναβγεί ο Dim Rapidis και να σας κατηγορήσει ότι εσείς στείλατε το συνεργείο του ΣΚΑΪ να κάψει την Κινέτα. Παράλογο;
Με όλο το σεβασμό, αν δεν έχει τώρα νόημα και ύψιστο πολιτικό συμβολισμό η αντιπαράθεση, -σκληρή, σκληρότατη και μέχρι πολιτικών πτωμάτων-, πότε θα έχει δηλαδή;
Κε πρόεδρε, πολύ κόσμος που δεν ανήκει στην ΝΔ, το αντίθετο μάλιστα, μια βουβή κρίσιμη μάζα που δεν είναι καθόλου απολιτίκ, αλλά βρίσκεται συνειδητά έξω από τους κομματικούς σωλήνες, ψάχνει εδώ και καιρό για εκείνο το νεύμα, την κίνηση, τη δέσμευση που θα τους δείξει, ότι αξίζει να πολεμήσουν λίγο ακόμη, για να πάνε στην κάλπη με μικρές –μεταξύ μας αυτό- προσδοκίες αλλά με κάποια ελπίδα.
Πολύ σημαντικό αυτό, όταν μάλιστα αφορά κόσμο που εδώ και καιρό, μόλις που καταφέρνει να κρατά το κεφάλι του έξω από το νερό.
Κε πρόεδρε, όταν πνίγεσαι το μόνο που δεν σε νοιάζει είναι η πολιτική ορθότητα με την οποία θα σε πλησιάσει και θα σου μιλήσει ο διασώστης.
Για την ακρίβεια δεν θα σου γεμίσει καν το μάτι, αν αντί να σε αρπάξει και να σε βγάλει έξω να αναπνεύσεις, αρχίσει τα «σεις και τα σας».
Έχουμε πόλεμο αν δεν το έχετε καταλάβει κε πρόεδρε, δεν πρόκειται καν απλώς για το πώς θα γίνετε πρωθυπουργός, δεν αφορά άσκηση επί χάρτου, που δεν βαριέσαι και λάθος να κάνουμε δεν τρέχει τίποτα.
Έχουμε πόλεμο.
Και στον πόλεμο, μόνο οι Εγγλέζοι –πριν από δύο αιώνες- μιλάνε με τον εχθρό στον πληθυντικό. Όλοι οι άλλοι, τον κοπανάμε με ό,τι έχουμε και δεν έχουμε. Ή αυτός ή εμείς. Τόσο απλό, τόσο δύσκολο.
Και κάτι τελευταίο κε πρόεδρε που ίσως σας φανεί χρήσιμο για ό,τι σχεδιάζετε για το μέλλον αυτής της χώρας. Ρωτήστε τους Γερμανούς φίλους μας, να μάθετε την ιστορία του αεροδρομίου του Μονάχου «Φραντς Γιόζεφ Στράους» και πως ένας εμπνευσμένος επικεφαλής, έκλεισε μέσα σε μια νύχτα το παλιό και άνοιξε το πρωί το καινούριο. Ίσως η μέθοδός του, σας εμπνεύσει και για το κρατικό μπάχαλο που θα παραλάβετε όταν με το καλό αναλάβετε ως πρωθυπουργός.
Με όχι και πολλές ελπίδες να τα ακούσετε στα σοβαρά τα παραπάνω.
Ηλ.Ψ.Κ
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου