Ο… «πρόσφυγας Χριστός» ως εργαλείο πολιτικής προπαγάνδας

Οι ευχές των γιορτών έχουν μια γλυκύτητα, εκπέμπουν ανθρωπιά, προσφέρουν εσωτερική θαλπωρή, σε πιστούς και μη. Γι' αυτό και ο Πρωθυπουργός δέχτηκε κατά τα καθιερωμένα, μαθητές από δύο –τρία σχολεία και έγραψε ότι έζησε «χαρούμενες στιγμές με κάλαντα των Χριστουγέννων».

Ωστόσο δεν έκρινε αναγκαίο να στείλει κάποιο ευρύτερο μήνυμα για τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης στους πιστούς της επικρατούσας θρησκείας της χώρας την οποία κυβερνά. Ούτε θα είχαμε παρόμοια απαίτηση από τον Πρωθυπουργού ενός κοσμικού (υποτίθεται) κράτους, αν ο ίδιος δεν είχε κάνει διαχωρισμό πιστών, για να επιδείξει την Άνοιξη φανφαρόνικα τον διεθνισμό του..

Ο κ. Τσίπρας έγραφε σε ανάρτησή του στο twitter στις 17 Μαΐου, με την ευκαιρία του ραμαζανιού: «Σε όλους τους μουσουλμάνους στη χώρα μας και όλο τον κόσμο, εύχομαι ένα ευτυχές και ειρηνικό ραμαζάνι. Ramadan Mubarak».

Οι δικοί του υπήκοοι προφανώς δεν είχαν ανάγκη ευχών για ευτυχή και ειρηνικά Χριστούγεννα - άλλωστε θαρρεί πως τους τα έχει εξασφαλίσει η λαοπρόβλητος κυβέρνησή του.

Απλώς όταν πρόκειται για Έλληνες Χριστιανούς (στο ποίμνιο αναφερόμαστε, όχι στον …φίλο του Ιερώνυμο), δεν υπάρχει η ευαισθησία και η ενσυναίσθηση που επιδεικνύεται στους μουσουλμάνους...

Για να μην γίνει παρανόηση δεν εννοούμε ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για τους Μουσουλμάνους και άλλες τέτοιες αστείες κατηγορίες. Απλώς το ραμαζάνι και η ευχή επ΄ ευκαιρία του, εξυπηρετούσε το διεθνιστικό αφήγημα, ήταν ένα είδος πολιτικού εργαλείου για να στείλει δήθεν μήνυμα θρησκευτικής ανοχής, κατανόησης, αντιρατσισμού, αντιαποκλεισμού, ισότητας. Ενώ η ευχή στους Χριστιανούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και στους πέριξ χώρους, θα φάνταζε ως εκδήλωση θρησκοληψίας και οπισθοδρόμησης.

Η ευχή στους μουσουλμάνους («στη χώρας μας και σε όλο τον κόσμο») και η - μη - ευχή στους Χριστιανούς (στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο), υπακούουν σε ιδεολογικές αναγκαιότητες. Είναι εργαλεία πολιτικού ίμπατζ.

Πολιτική εργαλειοποίηση των Χριστουγέννων έκανε και ο έχων υπερωρίες στο Διαδίκτυο Δημήτρης Παπαδημούλης. Γνωστό ότι χαρακτήρισε τον Ιησού πρόσφυγα (ενώ οι γονείς του κατά τας γραφάς είχαν πάει στη γενέθλια πόλη για απογραφή, και στην Αίγυπτο για να γλυτώσουν την σφαγή των νηπίων, αλλά η Αίγυπτος ήταν μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οπότε πρόσφυγας δεν ήταν). Αυτά βέβαια τα γνωρίζουν καλύτερα ημών οι ιστορικοί, στην αρμοδιότητα των οποίων ανήκουν.

Δεν θα εμπλεκόταν η στήλη αν η ανάρτηση Παπαδημούλη δε είχε πολιτική χροιά, με την συνήθη δόση ρητορείας μίσους: Ξεκινούσε με την φράση «Αφιερωμένο στους πάσης φύσεως ρατσιστές και επίκαιρο… κλπ».

Μετά το κράξιμο στο twitter όπου έγινε πάρτι, ο ευρωβουλευτής επανήλθε παρουσιάζοντας δηλώσεις του Ιερώνυμου, του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Μητροπολίτη Σύρου, οι οποίοι χαρακτήριζαν τον Χριστό ως πρόσφυγα – κατά τον Βαρθολομαίο μάλιστα ήταν «πολιτικός πρόσφυγας! Συμπλήρωσε ότι περιμένει από τη ΧΑ, τον «Στόχο», το «Μακελειό» (λες και του την έπεσαν μόνο αυτοί) και… «λοιπούς ακραίους και κρατιστές ( ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει τους κρατιστές!) να σχολιάσουν τις δηλώσεις των ιεραρχών!

Πέραν του ψυχεδελικού, ένας αριστερός βουλευτής να επικαλείται προς δικαίωση τους παππάδες, διαλάθει το ουσιαστικό:

Οι χριστιανοί ιεράρχες χρησιμοποιούν τις θρυλούμενες κατά τα ευαγγέλια ταλαιπωρίες του Ιησού και της οικογένεια του, για να στείλουν μήνυμα πανανθρώπινης αγάπης, πραότητας, μειλιχιότητας, ανοχής, καλοσύνης για τους πρόσφυγες ως παιδιά του Θεού. Δεν τις χρησιμοποιούν όπως ο Παπαδημούλης για να σπείρει μίσος («αφιερωμένο στους πάσης φύσεως κρατσιστές»), διαχωρισμό σε στρατόπεδα μεταξύ ακροδεξιών, ρατσιστών, και αλληλέγγυων, αριστερών και διεθνιστών.

Στις δηλώσεις των ιεραρχών πρωτεύει η ανθρώπινη ύπαρξη, πέραν χρώματος, εθνότητας θρησκείας. Στις δηλώσεις Παπαδημούλη πρωτεύει ο διαχωρισμός μεταξύ ημών και υμών!

Και το τραγικό είναι ότι αυτή η πολιτική εργαλειοποίηση γίνεται όταν ανήμερα τα Χριστούγεννα η DW δημοσιεύει ρεπορτάζ για τις φρικιαστικές συνθήκες που ζουν 2.000 μετανάστες σε χώρο έξω από hot spot της Σάμου, με ανθρώπους να κοιμούνται μέσα στη βροχή, το κρύο και τις ακαθαρσίες, και να νιώθουν ότι αργοπεθαίνουν.

Προφανώς τη χώρα διοικούν οι «πάσης φύσεως ρατσιστές» που καταγγέλλει ο ευρωβουλευτής, και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ που αγαπάει τους πρόσφυγες και μετανάστες, και που για χάρη τους επικαιροποιεί το μύθο του «πρόσφυγα Χριστού».

liberal.gr


Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK