Το πρώτο σοκ που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ από το ΚΙΝΑΛ (δηλ το ΠΑΣΟΚ), ήρθε με τον νόμο για την απλή αναλογική. Με βάση την ανεμπόδιστη επέλαση στην εξουσία, χρησιμοποιώντας ως κινητήριο όχημα το εύπιστο και άστοχο τμήμα του λαού, θεωρούσαν ότι δεν υπήρχε όμορος χώρος να τους αντισταθεί. Τον Θεοδωράκη τον είχαν εξουδετερώσει με την χυδαιολογία ότι είναι ο εντεταλμένος του Μπόμπολα (μετά ήρθαν και τα δικά του αλλοπρόσαλλα λάθη).
Έμενε το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο πέταξε ως δόλωμα την απλή αναλογική. Θεωρούσαν ότι ως μικρό πλέον κόμμα θα άδραχνε την ευκαιρία να αυξήσει την Κοινοβουλευτική του Ομάδα στις αμέσως επόμενες εκλογές, προκειμένου να έχει ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί θέσεων στο πολυδιασπασμένο (και μη κυβερνήσιμο) πολιτικό τοπίο που θα πρόβαλε την επομένη των εκλογών. Απώτερος στόχος να γίνει περιφερειακή δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ και κυβερνητικό υποστύλωμά του κατά το παλιό πρότυπο του «ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις».
Η Φώφη και οι παλιές καραβάνες το ΠΑΣΟΚ δεν τσίμπησαν το δόλωμα, αντιπαρέβαλαν το έτοιμο δικό τους σχέδιο νόμο, μια ήπιας μορφής ενισχυμένη αναλογική, που θα εξαφάνιζε το αίσχος του δώρου των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, αλλά δεν θα απέκλειε εξ ορισμού τη δημιουργία αυτοδύναμων κυβερνήσεων.
Το δεύτερο κρας τεστ ήταν η συμφωνία για το Σκοπιανό.
Βασισμένοι στο γεγονός ότι τα δύο κόμματα ΚΙΝΑΛ και ΝΔ, είχαν αποδεχθεί την σύνθετη ονομασία, θεωρούσαν ότι θα ήταν εύκολα προσπελάσιμα. Και αν όχι ο Μητσοτάκης λόγω εσωτερικών συσχετισμών και παρουσίας παλαιού τύπου εθνικοπατριωτικής πτέρυγας (αν και αυτόν τον περίμεναν να συναινέσει), σίγουρα η Φώφη.
Το πρόβλημα το Σκοπιανού ποτέ δεν το αντιμετώπισαν ως εθνικό θέμα, γιατί στην πολιτική τους κουλτούρα δεν υφίστατο ως τέτοιο. Το είχαν λύσει από πάντα και διά παντός, θεωρώντας ως δικαίωμα των Σκοπίων να προσδιορίζουν το κράτος τους ως Μακεδονία και εαυτούς ως Μακεδόνες. Απλώς το αντιμετώπισαν ως εργαλείο διττής λειτουργίας. Αφενός διεμβολισμού και δημιουργίας προβλημάτων στην αντιπολίτευση, αφετέρου υπακοής - δι’ ανταποδόσεως - στα αφεντικά, Αμερικανούς και Γερμανούς.
Το κυβερνητικό κόμμα βρίσκεται στην ευτυχή θέση να έχουν διαλυθεί επί της ουσίας οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι. Μόνη σταθερή δύναμη που δεν ενδίδει παραμένει το ΠΑΣΟΚ. Κατά την προσωπική μας άποψη επειδή έχει πίσω του ιστορία που του επιτρέπει ακόμη να αυτοπροσδιορίζεται και να μην προσφέρεται ως εκλογικό «επιδόρπιο» στην παμφάγο διάθεση των «νεοεπήλυδων» της εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κατανοήσει ότι κοινωνικές και πολιτικές ομάδες και πρόσωπα που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία δεν είναι ευκόλως αναλώσιμες. Αυτό άλλωστε διαπιστώνεται και από ομάδες και πρόσωπα αριστερώθεν αυτού, που παρότι εκλήθησαν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα, αρνήθηκαν, διατηρώντας την πολιτική αυτονομία τους (πχ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στελέχη της) .
Το κυβερνητικό κόμμα ασκεί μια κυκλωτική τακτική προκειμένου να αλώσει τον χώρο της Κεντροαριστεράς α λα …Μάο (χαριεντισμός είναι η παρομοίωση). Όπως ο «μεγάλος τιμονιέρης» ξεκίνησε από την επαρχία για να καταλάβει την Πρωτεύουσα, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ αναλώνει περιφερειακά στελέχη αρχικά, προκειμένου να απογυμνώσει κεντρικά το ΠΑΣΟΚ (εντάξει το ΚΙΝΑΛ, αλλά μόνο ΠΑΣΟΚ έμεινε).
Προχθές σε κεντρικό ξενοδοχείο σε εκδήλωση με τίτλο «Προοδευτική συμμαχία για δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη» παρευρέθησαν οι πρόθυμοι, μεταξύ των οποίων οι Ραγκούσης, Μπίστης Δανέλλης, Ξενογιαννακοπούλου, Ρεπούση κ.α. αλλά και… ο Στέφανος Τζουμάκας («Στρατηγέ, τι γύρευες στην Λάρισα, εσύ ένας Υδραίος»).
Ο κ. Τσίπρας στον χαιρετισμό του ανέφερε ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητήσει και ενόψει των ευρωπαϊκών εκλογών τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας πλατιάς προοδευτικής συμμαχίας» - «Προοδευτική συμμαχία» λέγονται τώρα οι προδότες, Τσολάκογλου, Γερμανοτσολιάδες και Πινοσέτ!
Ο ΣΥΡΙΖΑ προς το παρόν είναι ακόμη λαμπερός και «ανοξείδωτος» (προσωνυμία που είχαν αποδώσει ο Ιταλοί στον πολλάκις πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζούλιο Αντρεότι, καθότι έβγαινε καθαρός από κάθε κατάσταση). Ωστόσο μετά τις εκλογές η λάμψη θα αρχίσει να θαμπώνει, τα θηριώδη ψέμματα θα καταπέσουν, και θα αναδυθεί το κόστος που επισώρευσε στη χώρα.
Κατά πως φαίνεται το κόμμα της κας Γεννηματά θα αντέξει την πλαγιοκόπηση. Μετά τις εκλογές θα μπορούσε να αποβεί η μήτρα μιας μοντέρνας, σύγχρονης και λελογισμένης Κεντροαριστεράς, που χρειάζεται η πολιτική ζωή (αν «το έχει» βέβαια η ίδια)/ Πάντως οι νεόγεροι που μιλούν δήθεν για Κεντροαριστερά και επαναφέρουν τον εμφύλιο, 70 τόσα χρόνια μετά (και κανοναρχούν έτσι τα μυαλά των νέων στα σόσιαλ μήντια), δεν είναι η εναλλακτική λύση στον 21 αι.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου