Ας μην κοροϊδευόμαστε. Όλοι γνωρίζουμε πώς γίνονταν, σε μεγάλο βαθμό, οι διορισμοί των διοικητών στα νοσοκομεία αλλά και σε άλλους δημόσιους οργανισμούς.
Πολιτευτές, κομματικά στελέχη, άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος κάθε υπουργού αποτελούσαν την συνηθισμένη επιλογή. Το αν διέθεταν τα ανάλογα προσόντα ελάχιστα απασχολούσαν τις κυβερνήσεις. Ούτε καν ενδιαφέρονταν αν κατείχαν σχετικούς τίτλους σπουδών και κάποια διοικητική εμπειρία.
Έτσι κι αυτή τη φορά ακολουθήθηκε η “εθιμοτυπία”. Ίσως όχι στον ίδιο ακραίο βαθμό αλλά υπήρξαν περιπτώσεις που εξαρχής έβγαζαν μάτι ότι θα προκαλούσαν αντιδράσεις.
Θα μπορούσε η κυβέρνηση να έχει αποφύγει αυτή την αναστάτωση; Φυσικά. Πρώτα απ’ όλα τηρώντας πλήρως την προεκλογική υπόσχεση που έθετε στο περιθώριο τους πολιτευτές. Και θα ολοκλήρωνε την ακριβοδίκαιη διαδικασία βάζοντας μερικές βασικές προϋποθέσεις ως απαραίτητα στοιχεία για να στελεχώσει κάποιος τα νοσοκομεία.
Είναι παρήγορο ότι υπήρξαν αντανακλαστικά, έστω και κατόπιν εορτής, κι ότι τέθηκε σαφές χρονοδιάγραμμα αξιολόγησης. Όμως και πάλι η αντικατάσταση του υπέργηρου καθηγητή με μια πολιτεύτρια που προσφάτως μεταπήδησε από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ, δείχνει ότι οι ρίζες του κακού είναι λίγο πιο βαθιές απογραφή ότι νομίζουμε.
Ας ελπίσουμε ότι αυτή η ιστορία θα αποτελέσει ένα χρήσιμο μήνυμα για την κυβέρνηση και στο μέλλον θα αποφευχθούν τέτοιες αστοχίες που αδίκως πληγώνουν την μεταρρυθμιστική ατζέντα.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
