«Το δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος συμφέρον», «Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συμφέρον του ισχυρού», Πλάτων, αρχαίος φιλόσοφος (427 - 347 π.Χ)
Η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας με το μνημόνιο συνεργασίας για κοινή ΑΟΖ με την Λιβύη, το οποίο «σβήνει» από τον χάρτη την Κρήτη, το Καστελλόριζο, την Κάρπαθο και άλλα ελληνικά νησιά, προκαλεί ανησυχία στην κοινωνία.
«Λέτε να μας την κάνουν οι Τούρκοι;» είναι ένα ερώτημα που ακούγεται συχνά. Κάποιοι που χρόνια πριν, πήγαν στο στρατό και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κληθούν στο απίθανο ενδεχόμενο μιας επιστράτευσης, υπερηφάνως δηλώνουν «δεν φοβόμαστε τους Τουρκαλάδες, θα φτάσουμε στη Σμύρνη». Άλλοι κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση, «θα μας κατατροπώσει ο Ερντογάν» λένε. Είναι και οι ψύχραιμοι που δηλώνουν ότι «αν οι Τούρκοι τολμήσουν οτιδήποτε, η Ελλάδα θα τους δώσει την κατάλληλη απάντηση».
Ας κάνουμε μια ρεαλιστική ανάλυση των γεγονότων. Η Τουρκία δεν θα ηρεμήσει. Ο Ερντογάν διακατέχεται από το οθωμανικό σύνδρομο. Ακόμη και το Νόμπελ αμφισβήτησε εσχάτως που δεν άπτεται δα και των «κυριαρχικών δικαιωμάτων» της χώρας του, τα οποία επικαλείται σε κάθε παραβίαση του διεθνούς δικαίου στην οποία προβαίνει στην Κύπρο, στη Συρία, τη Λιβύη, την Ελλάδα.
Η στρατηγική της «γαλάζιας πατρίδας»
έχει βάθος δεκαετιών και παραμένει ψηλά στην ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, ασχέτως ποιος είναι πρωθυπουργός ή πρόεδρος. Η διακριτή κλιμάκωση της έντασης όμως άρχισε μετά την ανεύρεση των πρώτων ενεργειακών κοιτασμάτων στην Κύπρο που άνοιξαν την όρεξη της Αγκυρας για συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, στη βάση του «καζάν, καζάν» ή «win,win» που πήρε τον επιθετικό προσδιορισμό «ίσος διαμοιρασμός» των θαλασσών, με βασικό επιχείρημα ότι δεν μπορεί η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο να αποκλείεται από τον ενεργειακό πλούτο γιατί παρεμβάλλονται κάποια ελληνικά νησιά και η Κύπρος. «Να κερδίσετε εσείς αλλά όχι χωρίς να κερδίσουμε εμείς» δήλωσε πρόσφατα ο Ταγίπ Ερντογάν. «Αν κερδίσουμε εμείς τότε κερδίστε και εσείς.»
έχει βάθος δεκαετιών και παραμένει ψηλά στην ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, ασχέτως ποιος είναι πρωθυπουργός ή πρόεδρος. Η διακριτή κλιμάκωση της έντασης όμως άρχισε μετά την ανεύρεση των πρώτων ενεργειακών κοιτασμάτων στην Κύπρο που άνοιξαν την όρεξη της Αγκυρας για συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, στη βάση του «καζάν, καζάν» ή «win,win» που πήρε τον επιθετικό προσδιορισμό «ίσος διαμοιρασμός» των θαλασσών, με βασικό επιχείρημα ότι δεν μπορεί η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο να αποκλείεται από τον ενεργειακό πλούτο γιατί παρεμβάλλονται κάποια ελληνικά νησιά και η Κύπρος. «Να κερδίσετε εσείς αλλά όχι χωρίς να κερδίσουμε εμείς» δήλωσε πρόσφατα ο Ταγίπ Ερντογάν. «Αν κερδίσουμε εμείς τότε κερδίστε και εσείς.»
Για τους Τούρκους το διεθνές δίκαιο των θαλασσών είναι ένα κουρελόχαρτο όταν το επικαλούνται οι άλλοι και ένα κρεβάτι του Προκρούστη όταν το χρησιμοποιούν οι ίδιοι για να πείσουν για το δίκαιο των διεκδικήσεων τους.
Δεν αναγνωρίζουν ούτε το δικαστήριο της Χάγης όπου θα μπορούσαν να προσφύγουν οι δύο πλευρές για την υφαλοκρηπίδα.
Δεν αναγνωρίζουν ούτε το δικαστήριο της Χάγης όπου θα μπορούσαν να προσφύγουν οι δύο πλευρές για την υφαλοκρηπίδα.
Επομένως τι; Πάμε για πόλεμο; Οντως τα δεδομένα θα αλλάξουν εάν ο στρατάρχης Χαφτάρ απελευθερώσει την Τρίπολη και διώξει την υπό κατάρρευση κυβέρνηση της Λιβύης με την οποία υπέγραψε η Τουρκία το σύμφωνο συνεργασίας για την ΑΟΖ. Δεν μπορούμε όμως να εναποθέτουμε στους Λίβυους τις ελπίδες μας για να μη συμβεί το χειρότερο. Όταν θέλει κάτι ο σουλτάνος τίποτα δεν τον σταματά.
Οπότε τι κάνουμε; Στο έσχατο σενάριο που θα εμφανιστεί ένα τουρκικό ερευνητικό σκάφος συνοδευόμενο από πολεμικές φρεγάτες για να κάνει σεισμικές έρευνες εντός της ελληνικής ΑΟΖ στα νότια της Κρήτης, θα πούμε ότι δεν τρέχει τίποτα; αναρωτιούνται κάποιοι. Όχι. Δεν θα συμβεί αυτό. Αυτό τονίστηκε ευθαρσώς από όλα τα κόμματα στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Η Ελλάδα θα κάνει ότι πρέπει για να προστατέψει τα κυριαρχικά της δικαιώματα όπως προειδοποίησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από τις Βρυξέλλες. Θα αντιδράσουμε. Με ότι συνεπάγεται αυτό. Η Κρήτη θωρακίζεται. Οι ένοπλες δυνάμεις έχουν έτοιμο σχέδιο επέμβασης.
Αυτό προκαλεί έναν καθησυχασμό. Θα ήταν καλύτερα όμως να αποφευχθεί. Τώρα που η Ελλάδα πάει να ανασάνει από τα μνημόνια και δίνει μάχη να εξελιχθεί σε επενδυτικό προορισμό, το τελευταίο που χρειάζεται είναι ένα θερμό επεισόδιο με μια φιλοπόλεμη και εμπειροπόλεμη Τουρκία.
Βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να την φοβόμαστε επειδή έχει από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές μηχανές στον κόσμο.
Ο Μακρόν δήλωσε ότι θα στείλει γαλλικό πολεμικό πλοίο σε αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. Δεν αποκλείεται και η Ιταλία. Ο Τζουζέπε Κόντε έστειλε το πρώτο πολεμικό πλοίο του στην ΑΟΖ της Κύπρου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το σπριντ που έτρεξε πέτυχε την αναστροφή των ίσων αποστάσεων σε πολλά επίπεδα και ο μαραθώνιος συνεχίζεται.
Το πιο δυνατό χαρτί μας όμως είναι ότι η διαφορά μας με την Τουρκία δεν είναι διμερής, όπως θέλει να την παρουσιάσει ο Ερντογάν. Τα ενεργειακά συμφέροντα που παίζονται είναι πολλαπλά. Κι αυτά τίθενται πάνω από παραδοσιακές προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής και τις συμμαχίες της κάθε χώρας. Ο γεωστρατηγικός ρόλος έχει καταστεί θρησκεία. Αυτός είναι και το δικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα όπως και της Τουρκίας στον οποίο επίσης ποντάρουν ξένες δυνάμεις.
Ένα τουρκικό θερμό επεισόδιο θα ταράξει την γαλλική ΤOTAL, την ιταλική ENI, τους αμερικανικούς και άλλους κολοσσούς που συμμετέχουν στις έρευνες και τις γεωτρήσεις. Διακυβεύονται πολλά συμφέροντα. Δεν θα αφήσουν μόνη την Ελλάδα. Επομένως είμαστε ισχυροί από κάθε άποψη. Αρκεί να είμαστε ψύχραιμοι, έτοιμοι και ενωμένοι.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου