Η 53η επέτειος της έναρξης του αγώνα της ΕΟΚΑ μας καλεί να αναλογιστούμε εκείνους τους τίμιους αγωνιστές που άγιασαν με την θυσία τους κάθε σπιθαμή της Κύπρου. Έχουμε υποχρέωση απέναντί τους να λευτερώσουμε αυτό τον τόπο. Θα είμαστε καταραμένοι όχι μόνο από τους ήρωες της ΕΟΚΑ, αλλά και από όλους τους ήρωες της μακραίωνης ιστορίας της Κύπρου, οι οποίοι με το αίμα τους κράτησαν το νησί ελληνικό. Οι λεβέντες της ΕΟΚΑ βγήκαν στα βουνά ξέροντας ότι: Ή θα λευτερωθούμε ή θα πεθάνουμε. Και πήραν αυτή την υπερκόσμια απόφαση, που δίδαξε, που καθοδήγησε και έγραψε τη δική της χρυσή ελληνική ιστορία. Είναι αυτές οι στιγμές που μας δένουν ακατάλυτα με την ψυχή μας. Είναι εκείνες οι ιστορικές θύμησες που χαράκτηκαν μέσα μας, αιώνιοι σηματοδότες της λευτεριάς μας.
Ο όρκος των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α στην Κύπρο (1955-1959)
«Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας Τριάδος ότι:
1.- Θα αγωνισθώ με όλας μου
τας δυνάμεις διά την απελευθέρωσιν της Κύπρου από τον Αγγλικόν ζυγόν, θυσιάζων
και αυτήν την ζωήν μου.
2.- Δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα υπό οιονδήποτε
πρόσχημα παρά μόνον όταν διαταχθώ υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως και αφού
εκπληρωθή ο σκοπός του αγώνος.
3.- Θα πειθαρχήσω απολύτως εις τας διαταγάς
του Αρχηγού της Οργανώσεως και μόνον τούτου.
4.- Συλλαμβανόμενος θα τηρήσω
απόλυτον εχεμύθειαν τόσον επί των μυστικών της Οργανώσεως όσον και επί των
ονομάτων των συμμαχητών μου, έστω και εάν βασανισθώ δια να ομολογήσω.
5.- Δεν
θα ανακοινώ εις ουδένα διαταγήν της Οργανώσεως ή μυστικόν το οποίον περιήλθεν
εις γνώσιν μου παρά μόνον εις εκείνους δι΄ούς έχω εξουσιοδότησιν υπό του Αρχηγού
της Οργανώσεως.
6.- Τας πράξεις μου θα κατευθύνη μόνον το συμφέρον του αγώνος
και θα είναι απηλλαγμέναι πάσης ιδιοτελείας ή κομματικού συμφέροντος.
7.- Εάν
παραβώ τον όρκον μου θα είμαι ΑΤΙΜΟΣ και άξιος πάσης
τιμωρίας»
Υπογραφή μυουμένου
Ήταν εκείνη η ανοιξιάτικη πρώτη μέρα του Απρίλη του 1955 που τα όνειρα του
Κυπριακού Λαού για λευτεριά και ένωση με τη μητέρα Πατρίδα έπαιρναν σάρκα και
οστά. Αιώνες ολόκληρους ο Κυπριακός Ελληνισμός, καρτερικά περίμενε αυτή τη μέρα.
Γενιές και γενιές γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και έσβησαν μέσα στην καταφρόνια της
σκλαβιάς και της ατίμωσης.
Tο ξημέρωμα της 1ης Απριλίου 1955 ήταν διαφορετικό. Ακούστηκαν πολλές
εκρήξεις βομβών σε όλες τις πόλεις , φυλλάδια γέμισαν τους δρόμους καλώντας
τους Έλληνες της Κύπρου να ξεσηκωθούν, μαθητές χύθηκαν στους δρόμους με
τις γαλανόλευκες. Οι αποικιοκράτες, απορημένοι, αμόλησαν τους χαφιέδες στους
δρόμους και στα καφενεία
Μετά από λίγες μέρες οι Αγγλοι ήταν βέβαιοι πως άρχιζε το τέλος της
παντοδυναμίας τους. Οι Έλληνες της Κύπρου, παίρνοντας την σκυτάλη από τους
προγόνους τους του 1821, απαιτούσαν ελευθερία η θάνατο. Με λιανοτούφεκα,
κυνηγετικά και ελάχιστα αυτόματα του 1940 που έφτασαν από την Ελλάδα, τα
αμούστακα παιδιά της ΕΟΚΑ έστηναν ενέδρες στους Αγγλους στρατιώτες ,
προκαλούσαν δολιοφθορές στα στρατόπεδά τους και ενοχλούσαν συνεχώς, με κάθε
τρόπο και μέσο, τον αποικιοκράτη δυνάστη.
Θέλοντας να καταστείλουν την επανάσταση, οι αφέντες Αγγλοι μετέφεραν
στο νησί περισσότερα στρατεύματα, έκτισαν φυλακές και κρατητήρια, ανύψωσαν την
αγχόνη με τον φοβερό της βρόχο. Κι εκεί μέσα στη φυλακή, μεταξύ κελιού και
αγχόνης, μεταξύ ζωής και θανάτου, γράφεται μία χρυσή σελίδα του Κυπριακού έπους,
μία λάμψη στο πάνθεο των Ελλήνων ηρώων. Η αγχόνη άρχισε να ανατριχιαστικό της
έργο, όμως η αποικιακή ηγεσία αντίκρισε με δέος τους καταδικασμένους σε
θάνατο αγωνιστές, να προχωρούν προς το ικρίωμα τραγουδώντας ύμνους
προς την ελευθερία Οι απαγχονισθέντες αγωνιστές δεν λιποψύχησαν μπροστά
στην αγχόνη, δεν τους επέτρεψε η ελληνική τους περηφάνια να τους
σύρουν εκεί οι υποτακτικοί των Αγγλων.
Δεν τους λύγισαν τα βασανιστήρια, ούτε οι στερήσεις, δεν τους έκαμψε η
ψυχολογική πίεση των βασανιστών τους, δεν δείλιασαν ακούγοντας τη προηγούμενη
μέρα το φοβερό ήχο της αγχόνης την ώρα της εκτέλεσης του συντρόφου τους.
Εκείνος ο ήχος της θηλιάς, όταν τέντωσε το σχοινί για να πάρει τη ζωή του
συμπολεμιστή τους, λύγιζε ακόμη και τ' άψυχα σίδερα, όμως δεν στάθηκε ικανός να
λυγίσει τους αντρειωμένους αντάρτες της ΕΟΚΑ.
http://anax.20m.com/forum/eoka.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου