Πηγή : Το Ιστολόγιο του Αντίβαρου
Όταν η υπουργός εξωτερικών μιας χώρα προσφέρει δημοσίως χρηματικά ανταλλάγματα προς την κυβέρνηση άλλης χώρας για να εξαγοράσει “λύση” της μεταξύ τους διαφοράς το ταχύτερο δυνατόν, τότε μιλάμε για την έσχατη ατίμωση της εθνικής κυριαρχίας και βούλησης του φορολογούμενου λαού που “πληρώνει” αυτά τα ανταλλάγματα.
Βέβαια αυτό συνέβαινε συνεχώς και αδιαλείπτως στις “συναλλαγές” των Αθηνών με τα Σκόπια, από την εποχή Μητσοτάκη (βλ. ‘μυστικές’ αποστολές Γρυλλάκη το 1992) μέχρι σήμερα. Οι σωρευτικές παροχές της Ελλάδας προς τη γείτονα - όπως και την Αλβανία - ανέρχονται ήδη σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Η χρηματοδότηση της Σκοπιανής προκλητικότητας γινόταν είτε μέσω του λεγόμενου “Ελληνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης Βαλκανίων (ΕΣΟΑΒ)”, είτε μέσω μυστικών κονδυλίων, εγγυημένων πιστώσεων, αναπτυξιακών κινήτρων μετεγκατάστασης ελληνικών επιχειρήσεων από την μια Μακεδονία στην “άλλη”, είτε μέσω ιδιωτικών χορηγιών και υποτροφιών από κρατικοδίαιτους “Έλληνες” μεγαλοεπενδυτές στα Σκόπια.
Έτσι μια ολόκληρη γενιά Σκοπιανών αξιωματούχων φούσκωσαν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους στην Ελβετία, μετεκπαιδεύτηκαν στα ακριβότερα αμερικάνικα πανεπιστήμια και σιτίζονται ακόμη από τον κρατικό κορβανά των βαρύτατα φορολογούμενων Ελλήνων τους οποίους φτύνουν και λοιδορούν καθημερινά.
Μέχρι τώρα τουλάχιστον αυτό το συναινετικό σκάνδαλο της “επί χρήμασι” εθνικής μειοδοσίας κρατούνταν προσεκτικά εκτός δημοσίου διαλόγου στην Ελληνική Βουλή και τα ΜΜΕ (με φωτεινή εξαίρεση την αρθρογραφία του “Ιού” της Ελευθεροτυπίας πριν μερικούς μήνες). Ήρθε λοιπόν η ώρα να διατυμπανιστεί απερίφραστα από την κυρία Μητσοτάκη ότι η Ελλάδα επείγεται περισσότερο από τα Σκόπια να κλείσει το θέμα του ονόματος, και προσφέρει όσα-όσα για να το πετύχει, αφού έχει προφανώς εξαντλήσει κάθε άλλο διπλωματικό και διαπραγματευτικό επιχείρημα υπέρ μιας “λύσης κοινής αποδοχής”. Ιδού πως διαφημίζεται η νέα επίθεση γενναιοδωρίας προς τα Σκόπια σε συνέντευξή της υπουργού στην Απογευματινή της Κυριακής
Ο προϋπολογισμός του Ελληνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης Βαλκανίων (ΕΣΟΑΒ) για τη γειτονική χώρα ανέρχεται στα 75 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα δοθούν κυρίως στον πανευρωπαϊκό άξονα 10, ο οποίος “βγάζει τα Σκόπια από την απομόνωση” συνδέοντάς τα με την Ελλάδα προς νότο, και με την ΕΕ -μέσω Σερβίας- προς βορρά.
“Το αναπτυξιακό αυτό πακέτο”, πρόσθεσε η υπουργός, “αφορά και χρηματοδοτήσεις και συγχρηματοδοτήσεις μικρών επιχειρησιακών μονάδων, οι οποίες θα λειτουργήσουν και θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας [στα Σκόπια]”.
Επιπλέον, “η Ελλάδα πιστεύει στην ελεύθερη διακίνηση [sic - trafficking???] των ανθρώπων και γι’ αυτό και είναι υπέρμαχος της θέσης για σταδιακή απελευθέρωση της βίζας [για μαζικότερη διείσδυση Σκοπιανών και Κοσοβάρων λαθρεμπόρων στην Ελλάδα]”.
“*Είναι πολλά τα οφέλη που προσφέρει η καλή γειτνίαση, όχι μόνο για τα Σκόπια, αλλά και για μας. Η καλή γειτνίαση αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε περαιτέρω εξέλιξη. Όταν όμως εμπεδωθεί αποτελεί μια εξαιρετική βάση πάνω στην οποία μπορεί να χτίσει κανείς ένα πολύ πιο σταθερό και ελπιδοφόρο μέλλον* “, είπε η κ. Μπακογιάννη.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν χρειάζεται ή δεν χρειάζεται να επείγεται η Ελλάδα να κλείσει το Σκοπιανό. Σ’ αυτό έχει απαντήσει με απόλυτη σαφήνεια ο Αντώνης Σαμαράς. Το πρόβλημα είναι ότι η Αθήνα της κυρίας υπουργού δείχνει να επείγεται για “λύση” όσο κανένας άλλος. Ακόμα και οι πρόωρες εκλογές στα Σκόπια τον Ιούνιο δεν φαίνεται να πτοούν τη μεγαλοψυχία της να μοιράζει προκαταβολικά τα αντισταθμιστικά οφέλη της “καλής γειτνίασης”.
Προς τι λοιπόν αυτή η ξαφνική πρεμούρα, αυτός ο παροξυσμός ενδοτικότητας; Είναι τυχαίο πως ο Καραμανλής μεταβαίνει ασμένως στη Μόσχα για να αναστείλει επ’ αόριστον τη συμφωνία για τον Ρώσικο αγωγό φυσικού αερίου Southern Stream (προς Ιταλία μέσω Ελλάδας); Είναι τυχαίο πως η δικαστική αναμόχλευση μερικών μεγάλων σκανδάλων της περασμένης τετραετίας προγραμματίζεται για αμέσως μετά το Πάσχα;
Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: Μήπως το φετινό καλοκαίρι προμηνύεται θερμότερο από το περσινό; Όχι βέβαια με την επαπειλούμενη ανάφλεξη στα Βαλκάνια και τη “διάλυση” των Σκοπίων, αλλά με την νέα Ασύμμετρη Απειλή κατά της Ελληνικής επικράτειας και του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος. Το τελευταίο δέχτηκε το φιλί της ζωής από το “βέτο” του Βουκουρεστίου. Και αυτό αξιολογήθηκε δεόντως από αρμόδιους “υπηρεσιακούς παράγοντες” του ΝΑΤΟ.
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι εκτός από τον κίνδυνο νέου κύματος εμπρησμών από αόρατους “οικοπεδοφάγους” στο υπόλοιπο της χώρας που δεν κάηκε πέρσι, καλλιεργείται μεθοδικά ο φόβος για ταυτόχρονη λειψυδρία και μπλακαούτ ηλεκτροδότησης σαν αυτά που ζήσαμε στη “πρόβα τζενεράλε” του χειμώνα με τις απεργίες της ΔΕΗ.
Επιπλέον, είναι τουλάχιστον περίεργος ο ρόλος του Πέτρου Τατούλη που δείχνει να απολαμβάνει της ανοχής των Μητσοτακικών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας στην απειλή να ρίξει την κυβέρνηση όταν η Ασύμμετρη Απειλή θα βρίσκεται στο απόγειό της περί τα μέσα Αυγούστου ή νωρίτερα. Τότε δεν θάχουμε καν την πολυτέλεια να απολαύσουμε κατηφείς τους αποτυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
Όλα λοιπόν έχουν την εξήγησή τους όσον αφορά στις πανικόβλητες κινήσεις της υπουργού εξωτερικών προς τα Σκόπια. Τα περσινά παθήματα δεν μας έγιναν μαθήματα. Όταν οι Ευρωβουλευτές της ΝΔ (πλην Σαμαρά) αναγκάζονταν να υπογράψουν το κατάπτυστο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, η κυβερνητική παράταξη έλπιζε ότι αυτό θα μπορούσε κατευνάσει την αφανή “πηγή” της Ασύμμετρης Απειλής που είχε ήδη εκτοξευτεί δημόσια. Το ίδιο έκανε και με την ανοχή στη Γιαννάκου με τη “διόρθωση” του βιβλίου Ιστορίας. Το ίδιο έκανε και με την εγκατάλειψη του Τάσσου Παπαδόπουλου στα νύχια των Ανανιστών αντιπάλων του στη Κύπρο.
Τίποτα απ’ όλα αυτά όμως δεν απέτρεψε την Ασύμμετρη Απειλή που κατέκαψε τη μισή Ελλάδα. Τώρα μάλιστα που η εκδικητική μανία των Νeocons του Νεοταξικού υποκόσμου δεν έχει τίποτα να χάσει δείχνοντας τα δόντια της προς κάθε κατεύθυνση, αφού χάνουν επιτέλους την εξουσία, γιατί να δείξουν οίκτο την “ατίθαση” Ελλάδα; Αυτό και μόνο το ερώτημα αρκεί για να επαναφέρει ακόμα και την χαμογελαστή υπουργό μας επί των εξωτερικών στα συγκαλά της.
Όσο για την άλλη “αγαπητή” υπουργό εξωτερικών, την σιδηρά Κοντολίζα Ράϊς, αυτή απειλείται να μη την βγάλει καθαρή και να αναγκαστεί σε παραίτηση πριν τις Αμερικάνικες εκλογές του Νοεμβρίου, σύμφωνα με το παρακάτω βίντεο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου