ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΙΣΑΑΚ - ΣΟΛΩΜΟΥ

Πηγές : ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - Strategy-Geopolitics

Ένοχη βρήκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) την Τουρκία στις δύο υποθέσεις που αφορούν τις δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού, τον Αύγουστο 1996. Η καταδίκη της Τουρκίας, από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, για τις εν ψυχρώ δολοφονίες δύο Κυπρίων αγωνιστών, κατά την διάρκεια διαμαρτυριών κατά της κατοχής του 47% του κυπριακού εδάφους από τον τουρκικό στρατό, είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη.

Η αναγνώριση εκ μέρους των θεσμοθετημένων αυτών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ευθυνών ενός κυρίαρχου κράτους, σε μία άλλη χώρα αναδεικνύει την διάσταση της κατοχής στην Κύπρο, μια διάσταση, την οποία οι πολιτικοί τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο, δείχνουν να ξεχνούν.
Το δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επεδίκασε 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ και 35.000 ευρώ στη χήρα, τους γονείς και στον πατέρα του Σολωμού. Η Τουρκία θα πρέπει να καταβάλει επίσης το ποσό των 15.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα αδέλφια των Ισαάκ και του Σολωμού. Ακόμη και τα δικαστικά έξοδα, τα οποία ανέρχονται στο ύψος των 12.000 ευρώ, θα πρέπει επίσης να καλυφθούν από την Τουρκία.
Αυτό που είναι το σημαντικό από την υπόθεση, είναι ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δέχθηκε ουσιαστικά, ότι οι δολοφόνοι των δύο νεαρών Κυπρίων, ήταν όργανα του τουρκικού κράτους. Και ότι λόγω αυτού, η Τουρκία δεν προέβη σε καμία ουσιαστική πράξη για τον εντοπισμό και την τιμωρία τους.

H σημασία της Ευρωπαϊκής καταδίκης
Είναι σύνηθες φαινόμενο για την Τουρκία, να καταδικάζεται από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, για μια πληθώρα θεμάτων, τα οποία αφορούν θρησκευτικές και πολιτικές ελευθερίες, στο εσωτερικό της χώρας. Και από ότι φαίνεται πρόκειται για μία κατάσταση η οποία έχει γίνει αποδεκτή τόσο από τους ίδιους τους Τούρκους, όσο και από τους υποστηρικτές της «ευρωπαϊκής της προοπτικής», μέσα στους οποίους από ότι φαίνεται συμπεριλαμβάνεται και η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου της χώρας μας.
Αυτή όμως η καταδίκη, η οποία αφορά την δράση του τουρκικού κράτους και παρακράτους στην Κύπρο, είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση, η οποία πρέπει να γίνει αντικείμενο βαθιάς σκέψης για την χώρα μας.

Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, δικαίωσαν τον Σολωμού, η Κυπριακή πολιτεία πότε;
Και ενώ το ΕΔΑΔ δικαίωσε τους συγγενείς των θυμάτων της τουρκικής βαρβαρότητας, από ότι φαίνεται το επίσημο Κυπριακό κράτος, διατηρεί ακόμη τις επιφυλάξεις του. Πολλές προσπάθεις ανθρώπων, να τιμήσουν ως ήρωες τους νέους αυτούς που έπεσαν, πέφτουν στο κενό. Χαρακτηριστική η περίπτωση με το άγαλμα του Σολωμού, το οποίο έχει κατασκευαστεί με έξοδα του καλλιτέχνη Νότη Σφακιανάκη, αλλά παραμένει αποθηκευμένο σε μία αποθήκη, καθώς το Κυπριακό Κράτος - δεν θέλει, δεν μπορεί; - να βρει ένα χώρο για να τοποθετηθεί.
Το ίδιο έχει συμβεί και με άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες πολιτών, οι οποίες συνεχώς αντιμετωπίζουν την άρνηση του Κυπριακού κράτους για την ολοκλήρωσή τους.
Σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις του Σπύρου Σολωμού, αυτή η τακτική οφείλεται στο δόγμα «να μην προκαλούμε τον τουρκικό Στρατό».
Είναι πραγματικά λυπηρό, την ίδια στιγμή που ο έλληνας πρωθυπουργός και έλληνες υπουργοί κλίνουν το γόνυ μπροστά στον Κεμάλ, οι Κύπριοι να μην τιμούν τους νεώτερους ήρωες τους, για να μην προκαλέσουν.
Μόνο σε προεκλογικές περιόδους φαίνεται ότι οι διάφοροι πολιτικοί θυμούνται τους Σολωμού και Ισαάκ, ενώ τον υπόλοιπο καιρό προτιμούν να χαριεντίζονται με τα όργανα της Αγκυρας...

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΑΣΟΥ ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ ΣΟΛΩΜΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ

Στις 11 Αυγούστου 7.000 μοτοσικλετιστές ανάμεσα τους και 200 Ευρωπαίοι θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Κερύνεια.
Οι Τούρκοι είχαν εξαγριωθεί. Μπροστά στον κίνδυνο νέας τούρκικης προέλασης ο πρόεδρος της ΚΟM υποχώρησε στις πιέσεις του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη και ακύρωσε τη πορεία. Οι μοτοσικλετιστές ξέφυγαν από το οργανωμένο πλαίσιο αποφασισμένοι για μια ειρηνική πορεία και άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Στη Δερύνεια άρχισαν οι συγκρούσεις. Μοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Τούρκους και τους Γκρίζους Λύκους. Ο πετροπόλεμος δεν άργησε να αρχίσει.Ο Τάσος Ισαάκ στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλο Ελληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχτηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Τούρκοι και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες και ρόπαλα, ενώ μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Μετά από λίγο ο ήρωας Τάσος Ισαάκ άφηνε την τελευταία του πνοή. Καθοδηγητής της άνανδρης δολοφονίας του ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα Κατεχόμενα, Μεχμέτ Αρσλάν. Ο Τάσος Ισαάκ άφησε πίσω του έγκυο σύζυγο η οποία έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι που πήρε το όνομα του, Αναστασία. Την Αναστασία βάπτισε η Ελληνική Κυβέρνηση ως ένδειξη αναγνώρισης της θυσίας του ήρωα.

Τη μέρα της κηδείας του Τ. Ισαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, επέτειο της κατάληψης της Αμμοχώστου, ξεκινούσε για την αθανασία ένας άλλος Ήρωας. Είχε ορκιστεί για εκδίκηση και τίποτα δεν τον σταματούσε. Ομάδες από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνεια για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της θυσίας του Τ. Ισαάκ. Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τα χέρια των ειρηνευτών, ανέβηκε στον ιστό για να κατεβάσει τη τουρκική σημαία. Oι Τούρκοι τον πυροβολούν στο κεφάλι, το λαιμό και το στήθος. Ο Σολωμός Σολωμού έπεφτε νεκρός, αλλά και περήφανος και ελεύθερος...Ένας από τους δολοφόνους του, είναι ο Κενάν Ακίν, "υπουργός γεωργίας" του ψευδοκράτους, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού και πράκτορας της ΜΙΤ, για τον οποίο εκκρεμεί ένταλμα της Interpol.