Ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος ενημέρωσε χθες τους δημοσιογράφους σχετικά με τις θέσεις της ΝΔ για τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσει τελευταία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα εθνικά θέματα. Επειδή όλοι αντιλαμβανόμεθα ότι οι περιστάσεις είναι κρίσιμες και για την καλύτερη ενημέρωση των αναγνωστών μας κρίνουμε σκόπιμο να δημοσιεύσουμε όλες τις σχετικές δηλώσεις του κ. Κουμουτσάκου:
Η περίοδος ως τον Δεκέμβριο, ως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου είναι μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδος για τα θέματα υψηλής προτεραιότητας της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
Μια σειρά από τις δημοσιοποιηθείσες θέσεις, απόψεις ή ιδέες της κυβέρνησης για τα κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, παρουσιάζουν σειρά ασαφειών και είναι απαραίτητο να υπάρξουν διευκρινίσεις, ειδικότερα γιατί τον Δεκέμβριο, δηλαδή πολύ σύντομα, θα γίνουν πολύ σοβαρές συζητήσεις για το σύνολο των κρίσιμων θεμάτων της εξωτερικής μας πολιτικής στις Βρυξέλλες.
Ξεκινάω από τις απόψεις που έχουν ακουστεί όσον αφορά στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις, στη συνέχεια μάλιστα της επιστολής του κ. Ερντογάν και της -όπως φαίνεται- επικείμενης απάντησης του κ. Παπανδρέου και της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ελλάδα.
Όπως ο Τούρκος Υπουργός για τα Ευρωπαϊκά Θέματα κ. Μπαγκίς ουσιαστικά αποκάλυψε -και από εκεί είχαμε, αν θέλετε, την πληροφόρηση για το βασικό περιεχόμενο της επιστολής Ερντογάν- ο Τούρκος πρωθυπουργός ζητάει από την Ελλάδα ή προτείνει ένα διάλογο για σειρά θεμάτων, που αφορούν σε όλο το φάσμα των θεμάτων που η Τουρκία κρίνει ότι πρέπει να συζητηθούν διμερώς.
Σε αυτό περιλαμβάνει το Κυπριακό, Αιγαίο, θέματα μειονοτήτων κ.α. Αντιλαμβάνεστε ότι προκύπτει ένα εύλογο, αλλά και πολύ σημαντικό ερώτημα: Υπάρχει πρόθεση από ελληνικής πλευράς για έναν τέτοιο διάλογο; Τι σημαίνει ένας τέτοιος διμερής ελληνο-τουρκικός διάλογος; Ότι εξασθενεί ή ακόμη χειρότερο, εγκαταλείπεται η μέχρι τώρα στρατηγική που έλεγε ότι τα ελληνοτουρκικά ζητήματα έχουν γίνει ευρω-τουρκικά, μέσω των κειμένων και των αποφάσεων που έχει λάβει η Ε.Ε.; Πως τα θέτουμε στην Ε.Ε. τα προβλήματα που μας δημιουργεί η Τουρκία, όταν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα μπορούν να μας λένε «γιατί τα φέρνετε σε εμάς αφού τα συζητάτε διμερώς»;
Υπάρχει πρόθεση ή σκέψη να συζητηθούν διμερώς και επισήμως θέματα μειονοτήτων με την Τουρκία;
Υπάρχει σκέψη να συζητηθούν θέματα Αιγαίου σε αυτό το διάλογο; Πρόκειται να υποκατασταθεί η μέχρι τώρα διαδικασία των διερευνητικών επαφών; Ποια ζητήματα που αφορούν στο Αιγαίο πρόκειται να περιληφθούν σε αυτό το διάλογο; Υπάρχει σκέψη, πιθανότητα ή ενδεχόμενο -πράγμα που απευχόμαστε- να συζητηθούν θέματα «γκρίζων ζωνών»;
Τι ακριβώς θα συζητηθεί διμερώς στο Κυπριακό όταν όλοι γνωρίζουμε ότι το σημείο εκείνο του Κυπριακού στο οποίο αμέσως εμπλέκονται η Ελλάδα και η Τουρκία ως εγγυήτριες δυνάμεις είναι το θέμα της ασφάλειας, και κατ? επέκταση των εγγυήσεων και των παρεμβατικών δικαιωμάτων;
Όσον αφορά στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Το Δεκέμβριο, όπως γνωρίζετε, συμπληρώνεται ο χρόνος στον οποίον πρόκειται να αξιολογηθεί η Τουρκία για τη μη εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Τελωνειακής Ένωσης και με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Εάν μέχρι τότε η Τουρκία, δεν εφαρμόσει το πρωτόκολλο, όπως είναι και το πιθανότερο, τι σκέπτεται να κάνει η ελληνική κυβέρνηση; Θα υπάρξει παράταση του σημερινού καθεστώτος, δηλαδή των οχτώ κλειστών κεφαλαίων ή θα αναζητηθεί η πιθανότητα, το ενδεχόμενο, ή αν θέλετε, η υποχρέωση, να υπάρξουν πρόσθετες επιπτώσεις για την Τουρκία, λόγω της μη εφαρμογής μιας ανειλημμένης υποχρέωσης, από πλευράς της; Και αυτό το σημείο παραμένει ασαφές από πλευράς κυβέρνησης.
Ακούστηκε ότι θα προωθηθεί η ιδέα του χρονοδιαγράμματος στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Σε τι ακριβώς συνίσταται αυτό το χρονοδιάγραμμα; Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, δηλαδή το άνοιγμα και το κλείσιμο κεφαλαίων, συνιστά αυτή κάθε αυτή, ένα είδος χρονοδιαγράμματος με συγκεκριμένους σταθμούς, με συγκεκριμένα πεδία, στα οποία καλείται η Τουρκία, να εφαρμόσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τα κριτήρια και τα προαπαιτούμενα που έχει θέσει η Ε.Ε.
Σε τι ακριβώς συνίσταται λοιπόν αυτός ο οδικός χάρτης; Θα είναι μία παράλληλη διαδικασία με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις; Ποιο θα είναι το περιεχόμενό του; Θα συμφωνήσουν σε αυτό οι 27;
Και κάτι ακόμα, όσον αφορά στο χρόνο έναρξης αυτού του οδικού χάρτη. Εδώ υπήρξε και μία ασάφεια και μετά την επίσκεψη του κ. Πρωθυπουργού στη Κύπρο. Ποιο είναι το χρονικό σημείο εκκίνησης γι? αυτό τον οδικό χάρτη; Από τώρα μέχρι το Δεκέμβριο ή από το Δεκέμβριο και μετά; Και αυτό το σημείο, είναι ασαφές και χρήζει διευκρινήσεων.
Όσον αφορά στο Κυπριακό τώρα. Θέλω να τονίσω ότι η υποστήριξη και η συνεχής επικοινωνία και συνεργασία, με την Κυπριακή Δημοκρατία, είναι θεμελιώδες στοιχείο, στοιχείο «εκ των ων ουκ άνευ» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Αυτή ήταν και η πολιτική που ακολούθησε σταθερά η Ν.Δ. ήταν πάντα δίπλα στη Κύπρο. Είναι λάθος να λέγεται, ότι τώρα και όχι πριν, η Ελλάδα είναι δίπλα στη Κύπρο. Είναι λάθος σοβαρό. Στέλνει λάθος μηνύματα. Και εν πάση περιπτώσει θα πρέπει να δούμε το πως εννοείται αυτό, ελπίζουμε όχι ως μορφή άσκησης πίεσης προς τη Λευκωσία.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο σημείο στο οποίο υπάρχει ανάγκη διευκρινήσεων από πλευράς κυβέρνησης. Ο κ. Πρωθυπουργός στην επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη και μετά την συνάντησή του με τον κ. Ερντογάν, ανέφερε σε δήλωση του που επαναλήφθηκε πολλές φορές απ? όλα τα ΜΜΕ ότι «ήρθε η στιγμή η Κύπρος να απελευθερωθεί, από τις μητέρες πατρίδες».
Αυτή η δήλωση, πέραν του ότι ουσιαστικά βάζει στην ίδια μοίρα Τουρκία και Ελλάδα, δηλαδή μία δύναμη κατοχής με παρουσία κατοχικού στρατού στη Κύπρο, και την Ελλάδα που προφανώς δεν είναι κατοχική δύναμη και σέβεται απολύτως την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας, δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά.
Πως ακριβώς ερμηνεύεται αυτή η δήλωση; Ποιο είναι το περιεχόμενό της; Μήπως υποδηλώνει, ότι στην περίπτωση που έχουμε -όπως όλοι επιδιώκουμε- επανένωση του νησιού, δηλαδή μία ενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο, δεν μπορεί, δεν νοείται να υπάρχουν επεμβατικά δικαιώματα και εγγυήσεις τρίτων; Εάν αυτό υπονοούσε ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να ειπωθεί καθαρά, ως διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας. Αυτή ήταν η θέση της κυβέρνησης της Ν.Δ. και θα είναι νομίζω πολύ χρήσιμο να γνωρίζουμε αν παραμένει και θέση της σημερινής κυβέρνησης. Έως σήμερα δεν το έχουμε ακούσει καθαρά.
Όσον αφορά, τέλος στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Είναι βέβαιο ότι υπάρχει μία εθνική «κόκκινη γραμμή», δηλαδή μία σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων. Αυτό βεβαίως, και πολύ ορθώς επαναλήφθηκε από την κυβέρνηση. Προσετέθη όμως και κάτι ακόμα που είναι χρήσιμο να αποσαφηνιστεί. Δηλαδή ότι η κυβέρνηση θα αντιμετωπιστεί το όλο ζήτημα «με ανοιχτό μυαλό». Επί της αρχής δεν υπάρχει αντίρρηση. Άλλωστε η θέση της Ελλάδας ήταν πάντα εποικοδομητική αλλά και πολύ αποφασιστική όταν και όπου έπρεπε, όπως στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Πλην όμως είναι απαραίτητο να γίνει ξεκάθαρο εντός και εκτός Ελλάδος σε τι συνίσταται αυτή η λογική του «ανοιχτού μυαλού».
Είμαι βέβαιος, θέλω να είμαι βέβαιος ότι δεν αφορά στην εθνική «κόκκινη γραμμή», στην οποία προηγουμένως αναφέρθηκα. Αν αφορά στη διαδικασία των μέχρι τώρα συνομιλιών θα πρέπει κι αυτό να γίνει σαφές.
Υπάρχει ενδεχόμενο εγκατάλειψης της τρέχουσας, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, διαδικασίας Νίμιτς με τις δυο πλευρές; Γιατί ακούστηκε και αυτό. Δηλαδή ότι Παπανδρέου και Γκρουέφσκι μπορούν και να μιλάνε απευθείας, διότι πολλές φορές οι «τρίτοι» μπορεί να παρουσιάζουν μια διαφορετική, μία άλλη εικόνα και κατάσταση. Για ποιους «τρίτους» γίνεται λόγος; Ουσιαστικά και ο κ. Νίμιτς- εν στενή έννοια- είναι «τρίτος». Υπάρχει λοιπόν ενδεχόμενο σκέφτονται στην κυβέρνηση να εγκαταλείψουν αυτή τη διαδικασία; Να εγκαινιάσουν μια παράλληλη με αυτήν τη διαδικασία, διμερή προσπάθεια εξεύρεσης λύσης; Μα το θέμα του ονόματος δεν είναι διμερές. Τουλάχιστον μέχρι τώρα αυτή ήταν η προσπάθεια όλων των ελληνικών κυβερνήσεων. Δηλαδή να μην διμεροποιηθεί το ζήτημα. Γι? αυτό είναι τόσο σημαντική η διαδικασία του ΟΗΕ.
Πηγή: antinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου