Εύγε και ξανά Εύγε στα παλληκάρια!
Ωιμέ και ξανά Ωιμέ! για όλους εμάς τους υπόλοιπους. Χρειάστηκε τρία λεβεντόπαιδα να κάνουν απλώς το καθήκον τους και μείς νομίσαμε ότι είναι πράξη ηρωισμού. Λες και η σκοπιά υπάρχει όσο δεν πέφτουν σφαίρες και μπόμπες. Ότι παρατάμε το καθήκον στο πρώτο συννεφάκι δυστοκίας που θα εμφανιστεί στον ορίζοντα. Όπως κάνουμε όλοι μας τα τελευταία χρόνια και τρέχουμε να κρυφτούμε σε τρύπες. Ωιμέ μας.Πως καταντήσαμε! Όταν βροντοφώναζαν οι σκοποί πρόγονοί μας στις Θερμοπύλες,”ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ” δεν ήξεραν ότι έρχονται τα σύννεφα των εχθρών.Ήξεραν όμως ποιο είναι το καθήκον τους. Και έμειναν αιώνια εκεί”ΕΝΘΑΔΕ ΚΟΙΜΕΘΑ ΤΟΙΣ ΚΟΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ”. Καθήκον! τι λέξη! Μόνο που όλοι μας έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει,νομίζουμε ότι με τη γέννησή μας μόνο δικαιώματα πήραμε. Το καθήκον που μας εμπιστευτήκαν γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων ηρώων θαμένων σε κάθε σπιθαμή αυτής της γης δεν το θέλουμε.Αφήσαμε τους κάθε λογής γραικύλους να μας πείσουν ότι αλλά πράγματα σημαίνει “ΚΑΘΗΚΟΝ”,ότι αυτό το ρημάδι σημαίνει να κλεινόμαστε στο καβούκι μας,να το επικαλούμαστε μόνο σε σχέση με τον εαυτούλη μας. Εεεε! ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ κραυγάζει πολύ σωστά ο Βίλχελμ Ράιχ σε ένα μικρό του βιβλιαράκι. Τόσο μικρό που ελάχιστοι το πρόσεξαν και ακόμα πιο ελάχιστοι το κατάλαβαν. Το ΚΑΘΗΚΟΝ που υπενθύμισε στους αμερικανούς ο Τζων Φ.Κεννεντυ ήταν αυτό που τον ανέβασε μόνιμα στην κορυφή της καρδίας τους και όχι μόνο. Αυτό ήταν που τον αποθέωσε μετά το φόνο του επειδή παρέμεινε πιστός σε αυτό και απάλειψε τα όποια λάθη είχε πράξει μέχρι τότε.
Οι Εύζωνοί μας όμως, και ευτυχώς για όλους εμάς τους υπόλοιπους,στεκόμενοι καθημερινά μπροστά σε αυτό το άψυχο πέτρινο κορμί σύμβολο του ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ “ΤΟΙΣ ΚΟΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ”των προγόνων μας πιστοί δεν χρειάστηκε ούτε κλάσμα του δευτερόλεπτου για να απαντήσουν με ένα νεύμα στην ερώτηση που
είχε καθήκον ο επόπτης να τους κάνει. ΝΑΙ πάλι το ΚΑΘΗΚΟΝ.Που αυτό επέβαλλε την ερώτηση,γιατί την απάντηση την ήξερε από πριν ο επόπτης.
Το ΚΑΘΗΚΟΝ μαζί και αγανάκτηση ήταν που ανέβασε το ΣΟΛΩΜΟ ΣΟΛΩΜΟΥ στον ιστό και δέχτηκε τη σφαίρα, το ΚΑΘΗΚΟΝ έστειλε στον άδη τα τρία παλληκάρια μας τη νύχτα των ΙΜΙΩΝ, αλλά τους τοποθέτησε στο πάνθεον των ΗΡΩΩΝ μας, παρόλο που είχαν πετάξει τρεις φορές ξανασηκώθηκαν μες το βρωμόκαιρο πιστοί στο ΚΑΘΗΚΟΝ και αυτοί. Το ΚΑΘΗΚΟΝ κάθε λίγο και λιγάκι ανεβάζει στα αστέρια που ανήκουν τους ΙΚΑΡΟΥΣ μας όταν πέφτουν μαχόμενοι για να λουφάζουμε εμείς άδω κάτω στα καβούκια μας και τη ζωούλα μας. Χορεύουν τρέλα μυριάδες εικόνες στο μυαλό μου,με χλαμύδες, περικεφαλαίες, φουστανέλες, γκέτες, σανδάλια, τσαρούχια, κεραυνούς με φτερά και κρυοπαγήματα στα πόδια τραγουδώντας εν χορό ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΘ’ΗΚΟΝ, καθείς όπου ανήκει δηλαδή. Και μείς μάλλον ανήκουμε στα …καθηκια δυστυχώς.
ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 10:30 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΝΕΙ.
olympia.gr
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου