Ως πότε τα σταλινικά κατάλοιπα και υποπροϊόντα των αριστεριστικών καταγωγίων που μας κυβερνούν, θα υποθηκεύουν το μέλλον μας, θα ρημάζουν τις ζωές μας, θα φυλακίζουν τα όνειρά μας και θα μας στερούν την ελπίδα;Ως πότε οι μεσίτες της ανελευθερίας, οι έμποροι ανεκπλήρωτων κοινωνικών προσδοκιών, οι τρισάθλιοι θιασώτες του τίποτα και οι μεταπράτες του μηδενισμού, θα σβήνουν το χαμόγελο από τα χείλη μας και θα τρομοκρατούν άπαντες, στήνοντας ζοφερά σκηνικά;
Ως πότε θα παρακολουθούμε να μετατρέπουν τη χώρα μας σε μια απέραντη φυλακή;
Ανορθολογισμός τώρα!
Ήρθε ο καιρός να γίνουμε ανορθολογιστές. Ήρθε ο καιρός να αφήσουμε κατά μέρος τους "προγραμματισμούς" που μας εγκλωβίζουν σε ένα άχρωμο και ανιαρό αύριο. Να σκίσουμε τα μνημόνια και να ανακηρύξουμε ανεπιθύμητα πρόσωπα τους κομιστές τους. Τέρμα με τις δεσμεύσεις της κακιάς ώρας. Ήρθε ο καιρός να ονειρευτούμε, να αποπειραθούμε να καλπάσουμε, να εκπληρώσουμε τα όνειρά μας, να ερωτευτούμε και πάλι τη ζωή και τον τόπο μας, αλλά και τις πανέμορφες γυναίκες του, να εντρυφήσουμε στην παράδοσή του και στην ιστορία του, στο μυστικισμό της θρησκείας μας, να μεθύσουμε με τα κάλλη της ελληνικής φύσης. Να γίνουμε αγέρωχοι, των αητών οι γιοί, να κοιτάξουμε γείτονες και αντιπάλους στα μάτια, να ξαναβρούμε τη χαμένη περηφάνια μας, να «κλίνουμε το γόνυ» ενώπιον της Μεγαλόχαρης ζητώντας τη Χάρη Της.
Να αναζητήσουμε τη μαγεία
Πώς ήμασταν και πώς γίναμε… Αλήθεια, σε τι θυμίζουμε τους προγόνους μας; Το έχουμε αυτό αναλογιστεί; Ποιοι είμαστε; Πού πάμε; Γιατί κόψαμε πάνω από ένα εκατομμύριο εισιτήρια για τους "300"; Τι αναπολούμε και τι ψάχνουμε; Μήπως τον χαμένο μας εαυτό, τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση και περηφάνια, ένα σκοπό, λίγη κατάνυξη, λίγο έπος, λίγο ηρωισμό, κάτι να μας γοητεύσει και να μας πάρει το μυαλό, λίγη πνευματική τροφή που δεν χορηγούν και δεν θα χορηγήσουν ποτέ οι θιασώτες της παγκόσμιας διακυβέρνησης, του υλισμού, του μηδενισμού και του ελέγχου των συνειδήσεων;
Να αναζητήσουμε την Ελλάδα
Καιρός λοιπόν να αναζητήσουμε το ξωκκλήσι μας, να δούμε έστω και για μια στιγμή την ψυχή μας «καθισμένη στα γόνατα της Υπερμάχου Στρατηγού που είχε στα μάτια ψηφιδωτό τον καϋμό της Ρωμιοσύνης», όπως έγραψε ο Γιώργος Σεφέρης. Καιρός να σταθούμε κάπου ψηλά και να αγναντέψουμε το απέραντο γαλάζιο των θαλασσών μας, αναλογιζόμενοι τις ευθύνες μας. Αλλιώς, δεν θα σωθούμε, δεν θα βρούμε δυνάμεις να αντιμετωπίσουμε τη λαίλαπα που έρχεται στη μορφή της ολοκληρωτικής παγκόσμιας διακυβέρνησης, την οποία συστηματικά κάποιοι στήνουν για να καθυποτάξουν τον παγκόσμιο πληθυσμό. Και οφείλουμε να βρούμε δυνάμεις για να αντισταθούμε, γιατί κρίνονται τα πάντα.
Νίκος Χιδίρογλου
gianniotis
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου