Αν και το θέμα της άτυπης συνόδου ήταν η ενίσχυση της οικονομίας της Ευρώπης και οι συμφωνίες που χρειάζεται να γίνουν μεταξύ της Ε.Ε και των αναπτυσόμενων κρατών ,απ΄ότι φαίνεται συζητήθηκε έστω και πλαγίως ο επαναπροσδιορισμός της στάσης της Ευρώπης εμπρός στην πιθανότητα της δημιουργίας μιας ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Ο κ. Παπανδρέου στον εισαγωγικό του λόγο , περιέγραψε με τη γνωστή νεοεποχήτικη γλαφυρότητα την "πολυπολικότητα" των κοινωνιών και το ...αναπόφευκτο της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και των πολιτισμών, τονίζοντας με έμφαση οτι πρέπει η Ευρώπη να προχωρήσει στην "υιοθέτηση κοινών αξιών" (;) ώστε να καταφέρει να πετύχει τους στόχους της.
Μετά απο όλες αυτές τις επικοινωνιακές "κορδέλες" δεν αποτελούσε έκπληξη η αναφορά του στην παγκόσμια κυβέρνηση: "...συζητήσαμε για την εφαρμογή ενός συστήματος ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ".
Εδώ εμείς σταματάμε την αναφορά μας στα όσα είπε στη συνέχεια ο εντολοδόχος πρωθυπουργός.Δεν έχει καμία σημασία να σχολιάσουμε τα όσα είπε για τα "πράσινα ομόλογα" , "πράσινη ανάπτυξη" και ταπράσινα άλογα.
Αυτό που εχει σημασία για τον κάθε Ευρωπαίο πολίτη, είναι ότι ΟΛΟΙ οι ηγέτες της Ε.Ε έχουν πυκνώσει ανησυχητικά τις αναφορές τους σε μια "παγκόσμια κυβέρνηση" την οποία δείχνουν ότι αναμένουν με ανυπομονησία.
Αναρωτιώμαστε τί άλλο περιμένουν για να αντιδράσουν οι δήθεν υγιείς πολιτικές ,πνευματικές και θρησκευτικές "ηγεσίες" των υπο κατάργηση ή εξόντωση-κατά περίπτωση- κρατών μελών.
Η ταχύτητα με την οποία κινούνται οι δυνάμεις της "Νέας Εποχής"είναι τέτοια, που είναι δύσκολο να την αποκωδικοποιήσει ακόμα και ο πιο "πονηρεμένος" παρατηρητής...
Συνεχώς μας μιλάνε για την ανάγκη της δημιουργίας μιας "παγκόσμιας κυβέρνησης" και μας περιγράφουν τα "οφέλη" που θα προκύψουν απο την ανάδειξή της ,χωρίς όμως να μας πουν απολύτως τίποτα για τη σύνθεσή της και τον τρόπο της ....εκλογής της.
Εννοείται ότι αυτή η "αναγκαιότητα", δεν προέκυψε ως αίτημα των λαών αλλά ως ζητούμενο δίψυχων και πουλημένων εξουσιών που δεν τους ενδιαφέρει φυσικά η άποψη των λαών αφού δεν σκοπεύουν να κρατήσουν έστω και μια κλωστή απο την κουρελιασμένη παντιέρα της αστικής δημοκρατίας την οποία δήθεν υπηρετούν ως εκλεγμένοι ηγέτες.
Εδώ και χρόνια καταγγέλουμε την προπαγάνδα της "Νέας Εποχής" η οποία αρχικά υποβάθμιζε την αξία της έννοιας "Έθνος -κράτος" και σήμερα μας λέει ότι είναι αναπόφευκτη η "μετάλλαξή" του σε συστατικό ενός παγκόσμιου "πολυπολικού" ,"πολυπολιτισμικού" και "πολυθρησκευτικού" χυλού.
Χωρίς την αποδοχή αυτής της μολυσματικής και θανατηφόρας για την ελευθερία κοσμοαντίληψης, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί η ευρύτερη "υποδοχή" αυτής της πλανητικής δικτατορίας, την οποία παρπλανητικά ονομάζουν "παγκόσμια κυβέρνηση ή διακυβέρνηση".
Σήμερα, το μεγαλύτερο ζητούμενο απο τους λαούς , δεν είναι η δήθεν έξοδος απο την κρίση, ή ποιά ιδεολογία θα εξυπηρετήσει με τον δικαιώτερο τρόπο την παγκόσμια αναδιανομή του πλούτου, αλλά το πως θα σταματήσει αυτή η πολυδιαφημιζόμενη και δυστυχώς αναδυόμενη παγκόσμια "κυβέρνηση".
Με γκρίνια ,μιζέρια και στρουθοκαμηλισμό δεν θα εμποδίσουμε τον εγκλεισμό μας στη νέα παγκόσμια "φυλακή" ,χρειάζεται πρώτα να αντιληφθούμε το κίνδυνο και μετά να σηκωθούμε στα δύο πόδια και να αγωνιστούμε για την ελευθερία μας.
klassikoperiptosi
Μοιραστείτε
2 σχόλια:
"Χρειαζόμαστε Παγκόσμια Διακυβέρνηση, Παγκόσμια Οικονομική Διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε γρήγορα." (Ομιλία του Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου σε συνέδριο του Economist, 28/4/2010)
Μάλιστα! Μας πιάσαν οι βιασύνες… Δεν βλέπει την ώρα να μας σώσει αυτό το παιδί! Ο ζήλος του ξεπέρασε ακόμη και εκείνον των αφεντικών του: "… επειδή το Ευρώ σαν νόμισμα είναι ατελές. Οι χώρες της Ευρώπης έχουν κοινή τράπεζα αλλά δεν έχουν κοινή οικονομική πολιτική ούτε κοινό Υπουργείο Οικονομικών και αυτή η ατέλεια υπήρχε από την αρχή." (Από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Τζωρτζ Σόρος στους "Φακέλους" του Alexis "Athens College-USA-Bilderberg" Papahelas)
Όχι "η οικονομική κρίση", όχι "οι τρομοκράτες", όχι "τα όπλα μαζικής καταστροφής", όχι "το περιβάλλον", όχι το παγκοσμιοποιημένο (|) της μάνας τους (μέχρι και τους εξωγήινους ξαναθυμήθηκαν κάποιοι) η παγκόσμια διακυβέρνηση αποτελεί μονόδρομο, εάν θέλει η ανθρωπότητα να ελπίζει… Το είχε πει άλλωστε και ο Μπαρόζο πριν από κάνα δυο τρία χρόνια: "Παγκόσμιες λύσεις για παγκόσμια προβλήματα". Για την αναζήτηση λύσεων προϋποτίθεται η ύπαρξη προβλημάτων; Δεν θά ’βαζα το χέρι μου στη φωτιά.
Πέρα από τις –στην κυριολεξία αμέτρητες– δηλώσεις διαφόρων (ατόμων και φορέων) που εδώ και δεκαετίες στρώνουν τον δρόμο για την παγκόσμια διακυβέρνηση, τα τελευταία χρόνια, προωθείται συστηματικά σε παγκόσμιο επίπεδο το δεδηλωμένο όραμα των εμπνευστών του ΟΗΕ (και του προκατόχου του, της Κοινωνίας των Εθνών). Από τον Απρίλιο του 2007 έχει δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο δίκτυο συνεργασίας ευαίσθητων ιδιωτιών και ΜΚΟ ευαίσθητων υπό την ονομασία "Εκστρατεία για την Ίδρυση Κοινοβουλευτικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών". Η έδρα του είναι στο Βερολίνο. Από τον ιστοχώρο του δικτύου αυτού (unpacampaign.org) πληροφορούμαστε: "Μια Κοινοβουλευτική Επιτροπή στα Ηνωμένα Έθνη έχει καταστεί απολύτως αναγκαίο βήμα για την επίτευξη του δημοκρατικού ελέγχου της παγκοσμιοποίησης." Έτσι αποφάνθηκε τον Μάιο του 2007 ο Μπούτρος Μπούτρος-Γκάλι, πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και από τους προεξάρχοντες υποστηρικτές της εκστρατείας. "Σκοπός της εκστρατείας είναι να συντονίσει παγκοσμίως τις προσπάθειες προς την κατεύθυνση μιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών." Σωστά. Αποφασιστικής σημασίας παράμετρος για την επιτυχία είναι ο συντονισμός. "Η Επιτροπή … θα μπορούσε να συμβάλει ουσιαστικά στην ικανότητα των Ηνωμένων Εθνών να υλοποιήσουν τους υψηλούς στόχους τους και να δώσουν θετική μορφή στην παγκοσμιοποίηση." Μπα; Έχει και αρνητική μορφή η παγκοσμιοποίησή τους; Πρωτοφανής ειλικρίνεια! "Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή θα μπορούσε να είναι το πρώτο κοινοβουλευτικό όργανο που θα εκπροσωπεί άμεσα τους πολίτες του κόσμου στο σύστημα των ΗΕ." Μιλάμε για Δημοκρατία, όχι αστεία… "Προορίζεται ως το πρώτο βήμα για τον μακροπρόθεσμο στόχο ενός παγκόσμιου κοινοβουλίου." Αρκεί ν’ αναλογιστούμε την ισχύ του Πρωθυπουργού της Ελλάδας μπροστά στο ευρωπαϊκό διευθυντήριο των Βρυξελλών – παραβλέποντας τους νέους κηδεμόνες μας. "Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο και το Λατινοαμερικανικό Κοινοβούλιο, μεταξύ άλλων, έχουν εκδώσει ψηφίσματα συνιστώντας τη δημιουργία μιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών." Θα θυμάστε… "Η ίδρυση μιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να αποτελέσει σημαντικό μέρος του ανανεωμένου συστήματος της διεθνούς χρηματοπιστωτικής και οικονομικής διακυβέρνησης." Στο κείμενο του τελευταίου αποσπάσματος αναφέρονται τρία από τα ιδρύματα που απαρτίζουν το Σύστημα των Ηνωμένων Εθνών με τα οποία το προσδοκώμενο όργανο οφείλει να συνεργαστεί, έχοντας συμβουλευτικό χαρακτήρα στην αρχή και μακροπρόθεσμα εποπτικό: Όμιλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Έξοχα!…
(1/2)
(2/2)
"Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή θα μπορούσε να είναι το πρώτο κοινοβουλευτικό όργανο που θα εκπροσωπεί άμεσα τους πολίτες του κόσμου στο σύστημα των ΗΕ." Μιλάμε για Δημοκρατία, όχι αστεία… "Προορίζεται ως το πρώτο βήμα για τον μακροπρόθεσμο στόχο ενός παγκόσμιου κοινοβουλίου." Αρκεί ν’ αναλογιστούμε την ισχύ του Πρωθυπουργού της Ελλάδας μπροστά στο ευρωπαϊκό διευθυντήριο των Βρυξελλών – παραβλέποντας τους νέους κηδεμόνες μας. "Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο και το Λατινοαμερικανικό Κοινοβούλιο, μεταξύ άλλων, έχουν εκδώσει ψηφίσματα συνιστώντας τη δημιουργία μιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών." Θα θυμάστε… "Η ίδρυση μιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να αποτελέσει σημαντικό μέρος του ανανεωμένου συστήματος της διεθνούς χρηματοπιστωτικής και οικονομικής διακυβέρνησης." Στο κείμενο του τελευταίου αποσπάσματος αναφέρονται τρία από τα ιδρύματα που απαρτίζουν το Σύστημα των Ηνωμένων Εθνών με τα οποία το προσδοκώμενο όργανο οφείλει να συνεργαστεί, έχοντας συμβουλευτικό χαρακτήρα στην αρχή και μακροπρόθεσμα εποπτικό: Όμιλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Έξοχα!…
Το εν λόγω δίκτυο χρηματοδοτείται από όποιον επιθυμεί να συμβάλλει στο εγχείρημά του. Στον ιστοχώρο του υπάρχει και ηλεκτρονική αίτηση-έκληση για τη δημιουργία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών, την οποία έχουν υπογράψει προσωπικότητες και από την Ελλάδα, φυσικά. Βέβαια, από τη λίστα που απαριθμεί τους υπογράφοντες λείπουν τα ονόματα πολλών που εμμέσως ή ευθέως έχουν ταχθεί υπέρ της παγκόσμιας διακυβέρνησης, άλλα αυτά έχει η ζωή… Τώρα, τι είδους εκστρατεία ενημέρωσης είναι αυτή, η οποία υποστηρίζεται από άτομα και ΜΚΟ που "κολυμπάνε" στο χρήμα, καθώς και από άτομα που καταλαμβάνουν υψηλές πολιτικές και ακαδημαϊκές θέσεις –αλλά εδώ και τρία χρόνια δεν έχει ακούσει κανείς τίποτα– είναι ένα μυστήριο. Εκτός κι αν εννοείται η προπαγάνδα που εκτελούν οι Γιωργάκηδες, οι Ντόρες και οι "φωστήρες" των ΕΛΙΑΜΕΠ όταν …αναρωτιούνται "ποιος κυβερνάει τον πλανήτη" και μας διαβεβαιώνουν για την επιτακτική "ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης".
Όλα αυτά, βέβαια, δεν ξεκίνησαν προχθές!… Όποιος δεν γνωρίζει σχετικά, αν θέλει να πάρει μια ιδέα, μπορεί να ξεκινήσει από εδώ:
http://www.globalsolutions.org/node/1107
Η πρόσφατη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (Διάσκεψη της Κοπεγχάγης) για την οποία ειπώθηκαν πολλά, απ’ ότι φάνηκε μέσα από την επίσημη ειδησεογραφία δεν είχε αίσιο τέλος… Δεν συνήφθη, λέει, μια παγκόσμια, φιλόδοξη, αποτελεσματική και νομικά δεσμευτική συμφωνία και το ραντεβού για τη σωτηρία του πλανήτη ανανεώθηκε.
Ασφαλώς, μία παγκόσμια κυβέρνηση θα μπορούσε όντως να αποβεί σωτήρια για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη. Μόνο που, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το υπάρχον σύστημα εξουσίας, για να συμβεί κάτι τέτοιο η κυβέρνηση αυτή δεν θα έπρεπε να αποτελείται από ανθρώπους – ιδίως της κάστας που και σήμερα ρυθμίζει τις διεθνείς εξελίξεις…
Δημοσίευση σχολίου