Αποκωδικοποίηση της ελληνικής μυθολογίας: H συγκέντρωση των θεών ήταν… σύνοδος πλανητών!

Οι ερωτικές ατασθαλίες της θεάς Αφροδίτης με τον  Άρη και η συγκέντρωση των θεών για να τους πιάσουν στα… πράσα, που περιγράφονται με γλαφυρότατο τρόπο στην Οδύσσεια του Ομήρου, δεν ήταν φαντασία του ποιητή, αλλά ένα σπάνιο αστρονομικό γεγονός, που είχε προηγηθεί της συγγραφής του έπους.
Αυτό αποκαλύπτεται ύστερα από επιστημονική μελέτη και με τη βοήθεια υπολογιστών και λογισμικού, που παρουσιάζει το newsbomb.gr.
Ο καθηγητής Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, Σταύρος Παπαμαρινόπουλος έχει ξεκινήσει μια πολύχρονη έρευνα προκειμένου να αποκωδικοποιήσει την ελληνική μυθολογία, στηριζόμενος όμως, σε επιστημονικές τεκμηριώσεις και επιχειρήματα.
Το newsbomb.gr επικοινώνησε με τον καθηγητή Παπαμαρινόπουλο ο οποίος μας είπε τα εξής:
«Στα Ομηρικά έπη, τα οποία γράφτηκαν τον 8ο αιώνα, ο θεός Άρης παρουσιάζεται σε μια ερωτική σχέση με την Αφροδίτη προκαλώντας τον ερχομό των θεών Δία, Ερμή και Ποσειδώνα, οι οποίοι πετυχαίνουν το παράνομο ζευγάρι ακινητοποιημένο στη νυφική παστάδα, ύστερα από τέχνασμα του συζύγου της Αφροδίτης, Ήφαιστου.
Αυτά μας τα λέει ο Όμηρος, εμείς όμως με τη βοήθεια της τεχνολογίας διαπιστώσαμε ότι επρόκειτο για μια σπάνια σύνοδο 5 πλανητών, με συχνότητα επανάληψης 5000 ετών, όπου ο θεός Ποσειδώνας είναι ο Κρόνος, και η οποία συνέβη στις 25 Φεβρουαρίου του 1953 π.Χ. στις 7 το πρωί.»
Επίσης ο Όμηρος παρουσιάζει τον ερυθρό πλανήτη ως θεό του πολέμου, ο οποίος προκαλεί καταστροφές στην Γη. Παράλληλα ο Ησίοδος τον 7ο αιώνα π.Χ. αναφέρει τους δορυφόρους του Άρη, το Δείμο και το Φόβο.
«Η εξήγηση που δίνεται από τους Donald W. Patten και Samuel R. Windson στην πραγματεία τους “The Mars-Earth Wars”, είναι ότι η τροχιά του Άρη άλλαξε ξαφνικά τον 7ο αιώνα από κάποιο κοσμικό γεγονός, το οποίο τον ανάγκασε να έρθει πιο κοντά στην Γη και να προκαλέσει καταστροφές...
Αυτή η θεωρία έρχεται σε αντίθεση με την αποδεκτή αστρονομική άποψη ότι οι τροχιές των πλανητών ήταν πάντοτε οι ίδιες.
Η ίδια θεωρία εξηγεί και την περίπτωση του Δείμου και του Φόβου , οι οποίοι ανακαλύφθηκαν το 1877 από τον Α. Hall», μας λέει ο καθηγητής.
Σε ερώτηση μας, πώς ο Όμηρος και ο Ησίοδος γνώριζαν αυτά τα αστρονομικά γεγονότα, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν τηλεσκόπια, ο καθηγητής μας απαντά πως η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι ο Άρης, ήρθε πολύ κοντά στη Γη με αποτέλεσμα οι δύο του δορυφόροι να ήταν ορατοί δια γυμνού οφθαλμού υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι οι παρατηρητές να είχαν οπτική οξύτητα 20/10 και ο ουρανός να ήταν διαυγής. Επιπλέον εξηγείται και η θηλυκή υπόσταση της Αφροδίτης διότι παρουσιάζει μηνίσκο, κατά φάσεις όπως η Σελήνη, με συνέπεια να χρησιμεύει ως ημερολόγιο.
Ρεπορτάζ: Νάντυ Παπαμήτσου

Μοιραστείτε