Παράδειγμα: γιατί πέρασε απαρατήρητο αυτό το άρθρο του έγκριτου δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου που δημοσιεύθηκε σε αμερικανικό περιοδικό την 15.12.2008 και στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ την 16.12.2008; Για να γράφει αυτά που έγραψε τότε δεν μπορεί παρά να είχε πληροφόρηση. Γιατί κανείς δεν τον ρώτησε
- ποιοι και πώς σχεδιάζουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε φτωχό συγγενή της Ευρώπης [όπως και έγινε;]
- ποιοι ΗΠΑνθρωποι θεωρούν ακατάλληλο συνομιλητή τον εκλεγμένο πρωθυπουργό του ελληνικού λαού;
- η τότε αντιπολίτευση χαιρόταν που χλεύαζαν οι ΗΠΑνθρωποι τον έλληνα πρωθυπουργό, αλλά τώρα επιζητούν την εθνική συναίνεση. Γιατί;
- γιατί δεν ενημερώθηκε ο λαός για τα δεσμά που χάλκευαν από τότε τα αφεντικά των ντόπιων λακέδων;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ και πείτε μου αν έπρεπε να γνωρίζουμε από τότε τί μας περιμένει και αναρωτηθείτε γιατί δεν το γνωρίζαμε.
Μέρα-νύχτα οι τηλεοράσεις στην Αμερική να μεταδίδουν το «κραχ της Δημοκρατίας» στην Ελλάδα, σάμπως και δεν συνέβαινε τίποτα άλλο στον κόσμο, οι εφημερίδες να
εκφράζουν ύπουλα τη «λύπη» τους για τα τραγικά γεγονότα και οι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ -όχι δημόσια και υπό καθεστώς ανωνυμίας- να διευκρινίζουν με επιμονή ότι «είναι θέμα καθαρό ελληνικό, και ουδεμία σχέση έχουν οι μετανάστες» και να τονίζουν ότι πρόκειται για φαινόμενο του 1927!!!Γιατί επέλεξαν αυτό το έτος, δεν το εξήγησαν…
Η έκταση των επεισοδίων και το μίσος που έβγαινε από μία μερίδα των διαδηλωτών, υποψίασε πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα αυτούς που πιστεύουν πως οι υπερατλαντικοί σύμμαχοι έχουν σχέδια για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε φτωχό συγγενή της Ευρώπης, ο οποίος κυριαρχείται από τα ίδια προβλήματα, τα οποία ταλαιπώρησαν τους Βαλκάνιους γείτονές της.
Είναι αλήθεια πως τα γεγονότα που πυροδότησε η άνευ λόγου και αιτίας αδίστακτη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, γονάτισε την Ελλάδα και απαξίωσε την κυβέρνησή της, σε σημείο που ο πρωθυπουργός να έχει απολέσει την εκτίμηση και τον σεβασμό που του έδειχναν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του και άλλοι ξένοι ηγέτες.
Και αυτό, δυσκολεύει το έργο του, και τον καθιστά όχι αξιόπιστο συνομιλητή. Ένας διπλωμάτης στην Ουάσιγκτον, που ασχολείται με τα ελληνικά θέματα, έλεγε σε Έλληνα ομόλογό του, ότι καμία σοβαρή κυβέρνηση δεν θα διαπραγματευθεί με τον κ. Καραμανλή, είτε το θέμα είναι οικονομικό, είτε ανήκει στη σφαίρα της πολιτικής. «Άλλωστε», τόνισε, «σύντομα θα γίνουν εκλογές».
Ποιος ξεχνά ότι το 1993, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γουόρεν Κρίστοφερ πρόβλεψε την εκλογική αναμέτρηση έξι μήνες πριν συμβεί, «εκτελώντας» τον πρωθυπουργό Κώστα Μητσοτάκη. Τώρα ένας χαμηλόβαθμος αξιωματούχος, με ύφος χιλίων καρδιναλίων προφανώς επειδή υπηρετεί την υπερδύναμη, αποφασίζει και διαγράφει με μία μονοκοντυλιά τους δημοκρατικούς θεσμούς. Αλλά, την ευκαιρία για να μας χλευάζουν, τη δίνουμε εμείς οι ίδιοι, που ασυγκράτητοι και μόνιμα θυμωμένοι, καταστρέφουμε περιουσίες, τραυματίζουμε συνανθρώπους μας, προσβάλλουμε τη Δημοκρατία. Εάν δεν είχε προηγηθεί η δολοφονία του ανυπεράσπιστου παιδιού, που οπωσδήποτε δικαιολογούσε την αρχική έκρηξη αγανάκτησης, θα έλεγα πως η εικόνα της ανυπεράσπιστης καμένης Αθήνας θύμιζε τις «επαναστάσεις» στη Γεωργία, την Ουκρανία και άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες.
Εκεί, χιλιάδες αγανακτισμένοι πολίτες, πίστεψαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα αμερικανόδουλων πολιτικών και ανέτρεψαν τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Βέβαια, είναι αδιανόητο να συνδέσει κανείς τις ανεξέλεγκτες διαδηλώσεις της Αθήνας με τις καθοδηγημένες ανατροπές των κυβερνήσεων στη Γεωργία και την Ουκρανία.
Όμως -την ίδια στιγμή- δεν μπορεί να μη σκεφθεί ο ανεξάρτητος παρατηρητής πως για τους Αμερικανούς στρατοκράτες, ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι το «μαύρο πρόβατο» του ΝΑΤΟ, ένας ηγέτης που δήθεν δημιουργεί προβλήματα στους συμμάχους, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Είτε είχαν ανάμειξη οι Αμερικανοί -που δεν επιβεβαιώνεται με στοιχεία- είτε όχι, ο καταποντισμός του κ. Καραμανλή και η πιθανή έξοδός του από την πολιτική, δεν στεναχώρησε τους αρμόδιους αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Λευκού Οίκου, οι οποίοι πίσω από τις πλάτες των Ελλήνων διπλωματών, χλευάζουν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και αγάλλονται με την αδυναμία του να ελέγξει τα πράγματα.
Ένας εξ αυτών, διασκέδασε για αρκετή ώρα, όταν πληροφορήθηκε για την απέραντη μοναξιά του κ. Καραμανλή, λόγω της εγκατάλειψής του ακόμα και από τους στενούς του συνεργάτες, αλλά και για το αίτημά του να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον.
«Δεν πρόκειται να συμβεί», είπε έντονα ανακουφισμένος. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα λίγα πράγματα μπορούν να συμβούν. Πάντως, οι παροικούντες στην Ουάσιγκτον, που συνήθως αποφασίζουν για (και πριν) τους λαούς, άρχισαν να ομιλούν για κυβερνήσεις συνεργασίας!…
Κατάλαβες κ. Δακρυοχοΐδη; Αυτή ήταν η δουλειά που έπρεπε να κάνεις και όχι οι βλακείες που μας αραδιάζεις τις μέρες αυτές. Αλητήριε!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου