Για να είμαι ειλικρινής, δεν θεωρώ καθόλου αρνητική εξέλιξη τη χθεσινή αποτυχία του Eurοgroup. Μπορώ να σας αποκαλύψω ότι την ευχόμουν κιόλας!
Για τους εξής λόγους:
Πρώτον, γιατί κανένας μεγάλος συμβιβασμός δεν γίνεται χωρίς να έχει προηγηθεί μια μεγάλη ρήξη.
Δεύτερον, γιατί δεν πιστεύω ότι οι σημερινοί ηγέτες της Ευρωζώνης μπορούν να αναλάβουν το ρίσκο διάλυσης της. Δεν αποκλείεται να τους προκύψει ως ατύχημα, αλλά το θεωρώ απίθανο να τη …σχεδιάζουν.
Τρίτον, γιατί η Ελλάδα φρόντισε αυτή τη φορά να μη δώσει αφορμές. Το αντίθετο μάλιστα.
Τέταρτον, γιατί εδώ και τρία χρόνια η ΕΕ κρύβεται πίσω από τη δική μας ασυνέπεια και σκεπάζει τα προβλήματα κάτω από χαλί.
Πέμπτον, γιατί ήταν καιρός να αποκαλυφθούν οι «ειλικρινείς» προθέσεις και τα σχέδια όλων. Και νομίζω ότι απεκαλύφθησαν.
Από το χθεσινό Εurogroup, η Ελλάδα μπορεί να μην πήρε την ημερομηνία για την καταβολή της δόσης, πέτυχε, όμως, μια ηθική νίκη.
Έδειξε σε όλον τον κόσμο την υποκρισία με την οποία τα μέλη της Ευρωζώνης διαχειρίζονται κρίσιμα προβλήματα.
Φανέρωσε την κοντόφθαλμη λογική τους.
Απέδειξε ότι αυτές οι μεγαλοστομίες περί αλληλεγγύης είναι κούφια λόγια. Ένα παζάρι γίνεται και τίποτα παραπάνω.
Οι …κήρυκες της συνέπειας απεδείχθησαν άξιοι του Όσκαρ της …ασυνέπειας!
Πολύ θα το ήθελαν είναι αλήθεια, να μας κουνήσουν πάλι το δάχτυλο και να μας πούνε ότι δεν τηρήσαμε πάλι τις δεσμεύσεις μας, αλλά δεν τους έκατσε το σενάριο!
Διατύπωσα και χθες το ερώτημα: και τώρα τι;
Στις 2 Οκτωβρίου έγραφα εδώ στο Antinews Για τα πέντε ζητήματα που πρέπει να θέσει ο Σαμαράς στους δανειστές,
Πρώτον, περαιτέρω μείωση των επιτοκίων δανεισμού, προκειμένου να εξοικονομήσουμε χρήματα από τους τόκους………
Δεύτερον, OSI, δηλαδή, «κούρεμα» των ομολόγων που διακρατεί η ΕΚΤ, τουλάχιστον στην τιμή κτήσης τους. Είναι αδιανόητο να κερδοσκοπεί σε βάρος μας η ΕΚΤ. Επί πλέον, η λήξη των ομολόγων αυτών να παραταθεί τουλάχιστον για μια δεκαετία πέραν του 2020.
Τρίτον, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει μέσω του ESM και κατά συνέπεια τα δάνεια αυτά να μείνουν εκτός δημοσίου χρέους. Αυτό, δηλαδή, που έχει αποφασιστεί για την Ισπανία.
Τέταρτον, αν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών γίνει από τον ESΜ, τότε μεγαλύτερα κεφάλαια από την περιώνυμη πλέον «μεγάλη δόση», να χρησιμοποιηθούν για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, αλλά και για την ενίσχυση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.
Πέμπτον, επέκταση του χρόνου της δημοσιονομικής προσαρμογής μέχρι το 2016.»
1.Η ελληνική πλευρά, λοιπόν, νομιμοποιείται πλέον ηθικά και πολιτικά να θέσει πλέον αιτήματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Γιατί έκανε το τμήμα της διαδρομής που την αφορούσε και ανταπόκριση δεν βρήκε. Και αυτή η αντιμετώπιση αποτελεί μεγίστη προσβολή και προς τον ελληνικό λαό και προς τα δημοκρατικά ιδεώδη και την κληρονομιά της Ευρώπης. Δείχνει μια ανυπόληπτη ΕΕ.
2.Η ελληνική πλευρά πρέπει να επιμείνει σε μια πραγματική λύση πνοής. Τέρμα πια τα τερτίπια και τα κόλπα του Σόϊμπλε με τις …λύσεις του τριημέρου. Η Ελλάδα ματώνει και δικαιούται να απαιτήσει να μπει ένα τέλος στα πολιτικά και όχι μόνο, παιχνίδια. Να πει, επί τέλους, ένα όχι σε μια νέα λύση κοροϊδία.
3. Η άμεση εκταμίευση του συνόλου της δόσης των 44 δις είναι εκ των ών ουκ άνευ προϋπόθεση. Χωρίς ….ειδικούς λογαριασμούς και άλλα προσκόμματα.
Και αν τα αιτήματά μας δεν γίνουν δεκτά;
Αν δεν γίνουν δεκτά, πολύ φοβούμαι ότι θα καταλήξουμε πάλι σε κάποια εμβαλωματική λύση και στην επόμενη αξιολόγηση της τρόικας θα συζητάμε πάλι για …νέα μέτρα.
Αν συμβεί αυτό, ο πολιτικός χρόνος και αυτής της κυβέρνησης θα αρχίσει να μετράει αντίστροφα (γιατί η κοινωνία δεν αντέχει άλλο και όποιος δεν το βλέπει ζει σε άλλη χώρα ή έχει αποκοπεί από την πραγματικότητα)
Αν δεν γίνουν δεκτά, η Ελλάδα θα πρέπει να επανεξετάσει τη θέση της και την ψήφο της για τον Προϋπολογισμό της ΕΕ….
Σε πρώτη φάση….
Κώστας Ροδινός
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου