Σε περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος, ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος επέστρεφαν από τις Βρυξέλλες και μόνο που δεν έριχναν τα τείχη για να περάσουν σαν θριαμβευτές.
Σήμερα, όμως, δε χωράνε ούτε πανηγύρια, ούτε χαλάρωση, και αυτό το έχουν καταλάβει στην κυβέρνηση, γι’ αυτό και είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Ναι μεν πέτυχαν την επιμήκυνση, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να εκταμιευτεί η δόση σύντομα, ενώ μπορεί να πάρουμε και 44 δις ευρώ, ωστόσο, τα πάντα είναι στον αέρα. Κι όσο δεν πέφτουν οι υπογραφές, τόσο θα μας τρώει η αγωνία.
Άλλωστε, έχουμε δει τόσες μεταστροφές στην Ευρώπη και κυρίως τέτοια αλλαγή συμπεριφοράς των Γερμανών και ειδικά του Σόιμπλε που κανείς δεν είναι σίγουρος για τίποτε. Μέχρι προχθές ο Σόιμπλε μας απειλούσε ότι θα μας πετάξει έξω και την Τρίτη μας ανακοίνωσε ότι θα μας δώσει μονοκοπανιά 44 δις. Είναι τρελοί αυτοί οι άνθρωποι και σίγουρα δεν είναι δυνατόν να τους έχεις εμπιστοσύνη.
Μιλάνε αυτοί και ζητούν αξιοπιστία από την Ελλάδα όταν οι ίδιοι είναι παντελώς αναξιόπιστοι.
Για το λόγο αυτό δεν χρειάζονται ούτε πανηγύρια, ούτε μεμψιμοιρίες. Χρειάζεται πολύ δουλειά.
Από χθες ξεκίνησε η
διαθεσιμότητα δημοσίων υπαλλήλων. Ξεκινά η εφαρμογή των σκληρών μέτρων του Μνημονίου, ο κόσμος είναι οργισμένος και στα κάγκελα. Επομένως, αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι, αφού πάρει τη δόση των 44 δις ευρώ να κατευθύνει την πολιτική της στην ενίσχυση της αγοράς και των κοινωνικά αδύναμων.
Να πέσει χρήμα με λίγα λόγια, να ανοίξουν δουλειές, να υπάρξει πρόοδος σε σημαντικά έργα που δίνουν δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους. Να ξεμπλοκάρουν τα οδικά έργα, να προχωρήσουν επενδύσεις που είναι στα συρτάρια, να κινηθεί ο αργοκίνητος κρατικός μηχανισμός που εμποδίζει κάθε τι καλό.
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του Σαμαρά. Η ανάπτυξη. Κι από εδώ και πέρα, εφόσον όλα πάνε καλά με τη δόση και την επιμήκυνση, το μοναδικό μέλημα της κυβέρνησης είναι η αλλαγή του κλίματος μέσω αναπτυξιακών μέτρων.
Φτάνει πια οι κούφιες υποσχέσεις και τα όμορφα λόγια που όμορφα καίγονται την ίδια στιγμή. Κι επειδή δεν έχουμε και πολύ εμπιστοσύνη σε πολλούς από τους πολιτικούς που ασκούν σήμερα εξουσία, καλό είναι να πάρει ο Σαμαράς το στοίχημα πάνω του. Να κάνει την ανάπτυξη έργο και στοίχημα της δικής του ζωής.
Να επιλέξει ένα γερό επιτελείο που θα τολμά και θα έχει ιδέες και να προχωρήσει σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που θα καλύψουν ένα μεγάλο μέρος από τη… χασούρα των μέτρων. Οι περικοπές και οι φόροι δεν παίρνονται πίσω, αφού δεν έχουμε πολλά περιθώρια όσο είμαστε χρεωμένοι μέχρι το λαιμό.
Όμως, κανείς δε μπορεί να μας εμποδίσει ή να μας επιβάλει να μην προχωρήσουμε στα θέματα της ανάπτυξης.
Η κυβέρνηση θα κριθεί για το τι έκανε προκειμένου να επανεκκινήσει την ελληνική οικονομία. Ο Σαμαράς το έχει καταλάβει, ώρα είναι να το καταλάβουν και οι άλλοι. Τη δόση την πήραμε, αυτό δε σημαίνει ότι σωθήκαμε, αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Η σωτηρία είναι στο χέρι μας και περνά από το δρόμο της ανάπτυξης. Κι αν αυτό φαίνεται πολύ γενικό ας τους προτείνουμε κάτι: Να προχωρήσουν τάχιστα τις αποκρατικοποιήσεις, να επιταχύνουν τους διαγωνισμούς για τα ακίνητα, να ξεμπλοκάρουν επενδύσεις που έχουν κατατεθεί εδώ και χρόνια αλλά κάποιος γραφειοκράτης ή διεφθαρμένος υπάλληλος έχει σταματήσει.
Απλά είναι τα πράγματα. Στο χέρι μας είναι να σωθούμε.
antinews
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου